ἱερωσύνη
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
English (LSJ)
in Att. Inscrr. ἱερεωσύνη IG22.1235.8, al., also SIG2554.22 (Magn. Mae.), SIG31068.22 (Patmos, iii/ii B.C.), Milet.7.28, etc.: ἡ:— priesthood, Hdt.3.142, etc.; ἱερωσύνης μετασχεῖν D.59.92: in plural, ἱερωσύναι = priestly services, sacrifices, Sch.Ar.Pax923.
German (Pape)
[Seite 1243] ἡ, ion. ἱρωσύνη, Priesterthum, Amt u. Würde eines Priesters; Her. 4, 16 l; Plat. Legg. VI, 759 a; Isocr. 2, 6; ἱερωσύνην οὐδενὸς θεῶν κληρώσεται Aesch. 1, 188; προεκρίθην ἐν τοῖς εὐγενεστάτοις κληροῦσθαι τῆς ἱερωσύνης τῷ Ἡρακλεῖ Dem. 17, 46; ἱερωσύνης μετασχεῖν 59, 92; Sp. Im plur. auch = das Opfer, Schol. Ar. Pax 923.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sacerdoce.
Étymologie: ἱερός.
Russian (Dvoretsky)
ἱερωσύνη: ион. ἱρωσύνη (ῠ) ἡ тж. pl.
1) сан жреца, жречество Her. etc.: πάτριαι ἱερωσύναι Plat. наследственный сан жреца (в известных родах);
2) священство NT.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερωσύνη: Ἰων. ἱρωσύνη, ἡ, τὸ ἀξίωμα τοῦ ἱερέως, Ἡρόδ. 3. 142, κ. ἀλλ., καὶ Ἀττ.· ἱερωσύνης μετασχεῖν Δημ. 1376. 18, Ἀριστοτέλ. Ἀθηναίων Πολιτεία 31. 18., 61. 19., 84. 6: - ἐν τῷ πληθ., ἱερατικαὶ ἐργασίαι, θυσίαι, τελεταί, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Εἰρ. 923· ἴδε ἐν λ. κληρόω Ι. 3. - Παρὰ τοῖς Ἐκκλ., ὁ χριστιανικὸς κλῆρος, οἱ ἱερεῖς, Ἐπιφάν. Ι. 868D, II. 824Β, Ἰω. Χρυσ. Ι. 382Β, κτλ.· - ἀπαντᾷ καὶ διὰ τοῦ ο, ἱεροσύνη Συλλ. Ἐπιγγρ. 2264p. σ. 1036, ὡς καὶ ἐν Θεοφρ. Ἱστ. Φυτ. 4. 5, 3.
English (Strong)
from ἱερός; sacredness, i.e. (by implication) the priestly office: priesthood.
English (Thayer)
(on the omega ὦ see ἀγαθωσύνη, init), ἱερωσύνης, ἡ (ἱερός), priesthood, the priestly office: R G, 24. (Herodotus, Plato, Demosthenes, Diodorus, Joseph, Plutarch, Herodian, others.)
Greek Monolingual
και ιεροσύνη, η (ΑΜ ἱερωσύνη, Μ και ἱεροσύνη, Α ιων. τ. ἱρωσύνη και αττ. επιγρ. τ. ἱερεωσύνη)
1. το αξίωμα του ιερέα, ιερατεία
2. το σύνολο τών κληρικών, ιερατείο, κλήρος
νεοελλ.
εκκλ. το μυστήριο με το οποίο καθιερώνεται ένας λειτουργός της εκκλησίας, η χειροτονία
αρχ.
στον πληθ. αἱ ἱερωσύναι
ιερατικά έργα, θυσίες, τελετές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερός. Το -ω- οφείλεται στον νόμο της ρυθμικής εκτάσεως (πρβλ. αγιωσύνη, μεγαλωσύνη)].
Greek Monotonic
ἱερωσύνη: Ιων. ἱρ-, ἡ (ἱερεύς), αξίωμα ιερέα, ιεροσύνη, σε Ηρόδ., Αττ.
Middle Liddell
ἱερεύς
the office of priest, priesthood, Hdt., attic
Chinese
原文音譯：ƒerwsÚnh 希誒羅需尼
詞類次數：名詞（4）
原文字根：聖的 共同（的）
字義溯源：神聖，祭司的職任，祭司職分，祭司；源自（ἱερός）*=聖的）
出現次數：總共（3）；來（3）
譯字彙編：
1） 祭司職分（3） 來7:11； 來7:12； 來7:24
Translations
Belarusian: свяшчэ́нства, папо́ўства; Breton: belegiezh; Bulgarian: свеще́нство; Chinese Finnish: pappeus; French: sacerdoce, prêtrise; Galician: sacerdocio; German: Priesteramt; Ancient Greek: ἱερατεία; Irish: sagartacht; Italian: sacerdozio; Latin: sacerdōtium; Latvian: priesterība; Macedonian: свештенство; Polish: kapłaństwo; Portuguese: sacerdócio; Russian: свяще́нство, попо́вство; Spanish: sacerdocio; Swedish: prästerskap; Telugu: అర్చకత్వము; Ukrainian: свяще́нство, попі́вство
