ἀκόσμητος
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
ἀκόσμητον, (κοσμέω)
A unarranged, Pl.Grg.506e, Prt.321c. Adv. ἀκοσμήτως Id.Lg.781b.
b not organised as a κόσμος, ὕλη Plot.4.3.9; σύγχυσις Dam.Pr.205.
2 of style, unadorned, D.H.Th.23, etc.
3 unfurnished with, χρήμασιν X.Oec.11.9.
Spanish (DGE)
-ον
I 1desprovisto, desvalido ἀνθρώπων γένος ἀκόσμητον Pl.Prt.321c, c. dat. πόλις ἀκόσμητος χρήμασιν X.Oec.11.9.
2 no adornado, no embellecido πρόσωπον Nonn.D.9.43, κάρηνον Nonn.D.42.86, del estilo, D.H.Th.23.2
•subst. τὸ ἀκόσμητον = falta de adornos Luc.Pisc.12.
II 1intemperante, ψυχή Pl.Grg.506e.
2 desordenado, χύσις ἄστρων Nonn.D.39.3, σύγχυσις Dam.in Prm.205, ὕλη Plot.4.3.9.
III adv. ἀκοσμήτως = sin incluir en un orden, sin recibir normas τὸ περὶ τὰς γυναῖκας ἀκοσμήτως περιορώμενον el dejar que queden sin normas las mujeres (e.d. sin una función determinada dentro de la ciudad), Pl.Lg.781b.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non mis en ordre, non ordonné, non arrangé;
2 non paré.
Étymologie: ἀ, κοσμέω.
German (Pape)
ungeschmückt, Xen. Oec. 11.9; Luc. Pisc. 12; vom Stil, Dion.Hal.; – nicht mit dem Nötigen versehen, Plat. Prot. 321c; ungeordnet, Gorg. 506e; Plat.
• adv. ἀκοσμήτως, Legg. VI.781a.
Russian (Dvoretsky)
ἀκόσμητος:
1 неупорядоченный, неблагоустроенный (ψυχή Plat.);
2 неукрашенный, ненаряженный (γύναιον Luc.);
3 неснабженный: χρήμασιν ἀ. Xen. неимущий, бедный;
4 лишенный средств защиты, беззащитный (τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκόσμητος: -ον, (κοσμέω) ἀδιάτακτος, ἀκανόνιστος, Πλάτ. Γοργ. 506 Ε., Πρωτ. 321C. - Ἐπιρρ. ἀκοσμήτως, ὁ αὐτ. Νόμ. 781Β. 2)
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκόσμητος, -ον)
αδιακόσμητος, αστόλιστος
αρχ.
1. αυτός που δεν βρίσκεται σε τάξη, ακατάστατος, άτακτος
2. (για ύφος λόγου) ακαλλώπιστος, λιτός, απέριττος
3. ανεφοδίαστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κοσμητὸς < κοσμῶ].
Greek Monotonic
ἀκόσμητος: -ον (κοσμέω),
1. ατακτοποίητος, ανοργάνωτος, σε Πλάτ.· επίρρ. -τως, στον ίδ.
2. ανεφοδίαστος, με δοτ., σε Ξεν.
Middle Liddell
κοσμέω
1. unarranged, unorganised, Plat.:—adv. -τως, Plat.
2. unfurnished with, c. dat., Xen.
