σκύλαξ

English (LSJ)

[ῠ], ᾰκος, ὁ, and (as always in Hom. and Hes.) ἡ,
A young dog, puppy, Od.9.289, 12.86, Hes.Th.834; κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα Od.20.14; in full, σ. κυνός Hdt.3.32: generally, dog, masc. in Pl.R. 375a, 537a; fem. in Sophr. in Stud.Ital.10.123, E.Ba. 338, Pl.Prm.128c, X.Cyn.7.6; ᾅδου τρίκρανος σκύλαξ, of Cerberus, S.Tr. 1098.
2 of other young animals, whelp, cub, ὀρεσκόων σκυλάκων πελαγίων τε E.Hipp.1276 (lyr.); ἄρκτου Luc.DMar.1.5; γαλέης Nic. Th.689; of a dolphin, Arion 1.8: metaph., of grammarians, Ζηνοδότου σκύλακες whelps of his litter, AP11.321 (Phil.).
II chain, Pl.Com.23; collar for the neck, Plb.20.10.8.
III σχῆμα ἀφροδισιακόν, Hsch.

German (Pape)

[Seite 907] ακος, ὁ u. ἡ, ein jedes junge Tier, bes. ein junger Hund, Od. 9, 289. 12, 86, wie es 20, 14 ausdrücklich heißt κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα; bei Hom. immer fem., wie Hes. Th. 834; σκύλαξ κυνός, Her. 3, 32; übh. Hund, den Kerberus nennt Soph. Ἅιδου τρίκρανον σκύλακα, Tr. 1088; Eur. ὠμόσιτοι, Bacch. 338; Plat. αἱ λάκαιναι σκύλακες, Parm. 128 c, u. öfter; Xen. u. A. Bei Philp. 43 (IX, 321) heißen die Grammatiker σκύλακες Ζηνοδότου; – σιδηροῦς σκύλαξ περὶ τὸν τράχηλον, ein eisernes Halsband, catellus, Pol. 20, 10, 8; vgl. Poll. 10, 167, aus Plat. com.

French (Bailly abrégé)

ακος (ὁ, ἡ)
1 jeune chien, chiot ; chien en gén.
2 p. ext. petit animal en gén. ;
3 nom d'un σχῆμα ἀφροδισιακόν selon Hesych. (levrette).
Étymologie: R. Σκυλ, déchirer ; v. σκύλλω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σκύλαξ -ακος, ὁ, ἡ, ep. dat. plur. σκυλάκεσσι jonge hond, puppy,; = σ. κυνός Hdt. 3.32.1; uitbr. hond:. Ἅιδου τρίκρανος σ. de driekoppige hond van Hades (Cerberus) Soph. Tr. 1098. alg. jong, welp.

Russian (Dvoretsky)

σκύλαξ: ᾰκος (ῠ) ὁ и ἡ (эп. dat. pl. σκυλάκεσσι)
1 щенок: κύων περὶ σκυλάκεσσι βεβῶσα Hom. собака, обхаживающая своих щенят;
2 собака Eur., Xen.: αἱ Λάκαιναι κύνες Plat. собаки лаконской породы;
3 детеныш (κυνός Her.; ἄρκτου Luc.): Ζηνοδότου σκύλακες шутл. Anth. детеныши, т. е. ученики (грамматика) Зенодота.

Greek (Liddell-Scott)

σκύλαξ: [ῠ], -ᾰκος, ὁ, καὶ (ὡς ἀεὶ παρ’ Ὁμήρ. καὶ Ἡσ.) ἡ· - τὸ νεογνὸν τοῦ κυνός, «σκυλάκι», Λατ. catulus, Ὀδ. Ι. 289, Μ. 86, Ἡσ. Θεογ. 834· κύων ἀμαλῇσι περὶ σκυλάκεσαι βεβῶσα Ὀδ. Τ. 14· πλῆρες, σκ. κυνὸς Ἡρόδ. 3. 32· - καθόλου, κύων, ἀρσ. ἐν Εὐρ. Βάκχ. 338, Πλάτ. Πολ. 375Α, 537Α· θηλυκ. παρὰ Πλάτ. Παρμ. 128C, Ξεν. Κυν. 7, 6· ᾅδου τρίκρανος σκ., ὁ Κέρβερος, Σοφ. Τρ. 1098. 2) ἐπὶ τοῦ νεογνοῦ ἄλλων ζῴων ὡς τὸ σκύμνος, = νεογνὸν «μικρό», ὀρεσκόων σκυλάκων πελαγίων τε Εὐρ. Ἱππ. 1277· ἄρκτου Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 1· 5· γαλέης Νικ. Θηρ. 689· τοῦ δελφῖνος, Ἀρίων Bgk. σ. 567· - οἱ γραμματικοὶ καλοῦνται σκύλακες Ζηνοδότου, τῆς φωλεᾶς τοῦ Ζηνοδ. σκυλάκια, ἐν Ἀνθ. Π. 11. 321. ΙΙ. ἅλυσις (πρβλ. canis, catellus, παρὰ Plaut.), Πλάτ. Κωμ. ἐν «Ἑλλάδι» 5· ἅλυσις ἢ κλοιὸς τοῦ τραχήλου, Πολύβ. 20. 10, 8· ὅθεν ὁ Hermst. διορθοῖ σκύλακα ἀντὶ κόρακα ἐν Λουκ. Νεκυομ. 11. ΙΙΙ. σχῆμα ἀφροδισιακόν, Ἡσύχ. (Πιθαν. ἐκ τῆς √ΣΚΥΛ, σκύλλω, ὡς ἐκ τῆς φύσεως τῶν σκυλάκων· πρβλ. Σκύλλα).

English (Autenrieth)

ακος: whelp, puppy. (Od.)

Spanish

cachorro

Greek Monolingual

-ακος, ο, ΝΑ, θηλ. σκυλάκαινα και σκυλάκη, Α
(λόγιος τ.) νεογνό του σκύλου, μικρό σκυλάκι, κουτάβι
αρχ.
1. ο σκύλος ή η σκύλα («ὃν ὠμόσιτοι σκύλακες ἃς ἐθρέψατο διεσπάσαντο», Ευρ.)
2. ο Κέρβερος, ο μυθικός σκύλος και φύλακας του Άδη («τον θ' ὑπὸ χθονὸς Ἅδου τρίκρανον σκύλακ', ἀπρόσμαχον τέρας», Σοφ.)
3. το νεογνό κάθε ζώου («ὠκύδρομοι σκύλακες, φιλόμουσοι δελφῖνες», Αρίων)
4. αλυσίδα
5. περιλαίμιο («καὶ σκύλακα σιδηροῦν ἑκάστῳ περιθεῖναι περὶ τὸν τράχηλον», Πολ.)
6. (κατά τον Ησύχ.) «σχῆμα ἀφροδισιακόν»
7. μτφ. χαρακτηρισμός ανθρώπου που ακολουθεί πιστά κάποιον («σκύλακες Ζηνοδότου» — οι γραμματικοί της σχολής του Ζηνοδότου, Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται για εκφραστικό σχηματισμό < θ. σκυλ- + επίθημα -αξ, που απαντά συχνά σε ονόματα μικρών ζώων (πρβλ. σπάλαξ). Κατά μία άποψη, η λ. ανάγεται στη μηδενισμένη βαθμίδα skul- της ΙΕ ρίζας skuel «φλυαρώ, φωνάζω» και συνδέεται με το αρμ. cul «νεαρός ταύρος». Η άποψη αυτή θα ήταν πολύ πιθανή, αν δεν προσέκρουε σε σημασιολογικές δυσχέρειες. Κατ' άλλους, η λ. συνδέεται με τα λιθουαν. skalikas «κυνηγόσκυλο» και kalė «σκύλα». Έχει υποστηριχθεί επίσης η σύνδεση της λ. με το ρ. σκύζομαι «οργίζομαι, αγανακτώ», ενώ τέλος ο τ. συνδέεται πιθ. και με τα σκύμνος «μικρό ζώο, νεογνό» και σκύλλω «ξεσχίζω, κατασπαράσσω»].

Greek Monotonic

σκύλαξ: [ῠ], -ᾰκος, ὁ και ἡ (σκύλλω),
1. νεογέννητος σκύλος, κουτάβι, σκυλάκι, Λατ. catulus, σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ.· γενικά, σκύλος, σε Σοφ. κ.λπ.
2. = σκύμνος, σε Ευρ.

Frisk Etymological English

-ακος
Grammatical information: f., m.
Meaning: doggy, puppy (Od.), also whelp, cub in gen. (E. in lyr., Nic., Luc. a.o.); metaph. collar, neckband (Pl. Com., Plb.).
Compounds: Also 1. member a. o. in σκυλακο-τρόφος breeding dogs with -ία, -ικός (late).
Derivatives: 1. Dimin. σκυλάκ-ιον n. (IA.). 2. Fem. -αινα (AP), -η (Orph.). 3. Subst. -ῖτις f. protectress of σ., surname of Artemis (Orph.; Redard 212); -εύς m. = σκύλαξ (Opp.; rather metr. enlargement than bakformation from -εύω; cf. Bosshardt 71 and Kretschmer Glotta 11, 228). 4. Adj. -ειος of σ. (Hp., S. E.; Schmid -εος u. -ειος 51); -ώδης σ.-like' (X.); -ευτικός belonging to σ. (Ph.; analog. enlargement). 5. Verb -εύω of dogs act. to mate, to copulate (X., Arr.), pass. to be raised (Str., Max. Tyr.) with -εία f. dog-breeding (Plu., Poll.), -ευμα n. offspring (Epigr. ap. Plu., AP), -ευτής m. dogbreeder (Him.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: A word of the very large group of familiar and technical words in -αξ (cf. esp. μεῖραξ, δέλφαξ, πόρταξ etc., Chantraine Form. 377 ff.), σκύλαξ belongs first to σκύλ-ιον n. name of a shark (Arist.) and to σκύλλα fishname (Nic. Fr. 137 Schn.); s. Solmsen Wortforsch. 20 n. 1 (p. 21); to this, also w. expressive gemination, σκύλ(λ)ος = σκύλαξ, κύων (EM, H.) with σκυλλίς κληματίς H. (Strömberg Pfl.namen 31) and κύλλα σκύλαξ (κύλλας κύλαξ cod.). Ήλεῖοι H. -- Without certain non-Greek cognates. Nearest comes Arm. c'ul, gen. c'l-u joung bull (Meillet BSL 26, 20f.), IE *skul- or *skōl-. Diff. Persson BB 19, 275 ff. with Prellwitz: to Lith. skalȉkas barking hound (: skãlyti bark hunting) and kalė̃ bitch (s. also Fraenkel s. v.), to which after Persson also (quite improbable) from Germ. OWNo. skvaldra talk loudly, boast (Norw. also of dogs bark loudly), which however belongs first to OWNo. etc. skvala prop. stream rustling (from where talk loudly); s. WP. 1, 445 f. Still diff. Schwyzer KZ 37, 150 (to σκύζουσιν H.; s. σκυδμαίνω) and Osthoff Etym. parerga 1, 277 (s. Bq). -- Acc. to old assumption here also Σκύλλη, Att. Σκύλλα ("the bitch") name of the well-known sea-monster (Od.); s. Güntert Kalypso 176 w. n. 7; acc. to others to σκύλλω (Joh. Schmidt P.-W. II: 3, 658; against this Güntert l.c.). -- Cf. σκύμνος. -- The word could well be Pre-Greek.

Middle Liddell

σκῠ́λαξ, ακος, σκύλλω
1. a young dog, whelp, puppy, Lat. catulus, Od., Hes.:—generally, a dog, Soph., etc.
2. = σκύμνος, Eur.

Frisk Etymology German

σκύλαξ: -ακος
{skúlaks}
Grammar: f., m.
Meaning: Hündchen, junger Hund (seit Od.), auch Tierjunges im. allg. (E. in lyr., Nik., Luk. u.a.); übertr. ‘Halsband, -kette’ (Pl. Kom., Plb.).
Composita: Als Vorderglied u. a. in σκυλακοτρόφος Hunde züchtend mit -ία, -ικός (sp.).
Derivative: Davon 1. Demin. σκυλάκιον n. (ion. att.). 2. Fem. -αινα (AP), -η (Orph.). 3. Subst. -ῖτις f. ‘Beschützerin der σ.’, Beiname der Artemis (Orph.; Redard 212); -εύς m. = σκύλαξ (Opp.; eher metr. Erweiterung als Rückbildung aus -εύω; vgl. Bosshardt 71 und Kretschmer Glotta 11, 228). 4. Adj. -ειος ‘von σ.’ (Hp., S. E.; Schmid -εος u. -ειος 51); -ώδης’σ.-ähnlich’ (X.); -ευτικός ‘zu σ. gehörig’ (Ph.; analog. Erweiterung). 5. Verb -εύω von Hunden Akt. sich paaren, begatten lassen (X., Arr.), Pass. großgezogen werden (Str., Max. Tyr.) mit -εία f. Hundezucht (Plu., Poll.), -ευμα n. Nachkomme (Epigr. ap. Plu., AP), -ευτής m. Hundezüchter (Him.).
Etymology: Zu der sehr großen Gruppe familiärer und technischer Wörter auf -αξ gehörig (vgl. bes. μεῖραξ, δέλφαξ, πόρταξ u.a.m. bei Chantraine Form. 377 ff.), reiht sich σκύλαξ zunächst an σκύλιον n. N. eines Haifisches (Arist.) und an σκύλλα Fischname (Nik. Fr. 137 Schn.); s. Solmsen Wortforsch. 20 A. 1 (S. 21); dazu, ebenfalls m. expressiver Gemination, σκύλ(λ)ος = σκύλαξ, κύων (EM, H.) mit σκυλλίς· κληματίς H. (Strömberg Pfl.namen 31) und κύλλα· σκύλαξ (κύλλας· κύλαξ cod.). Ἠλεῖοι H. — Ohne sichere außergr. Verwandte. Zunächst in Betracht kommt arm. c̣ul, Gen. c̣l-u junger Stier (Meillet BSL 26, 20f.), idg. *skul- od. *skōl-. Anders Persson BB 19, 275 ff. mit Prellwitz: zu lit. skalȉkas bellender Jagdhund (: skãlyti jagend bellen) und kalė̃ Hündin (s. auch Fraenkel s. v.), wozu nach Persson noch (ganz unwahrscheinlich) aus dem Germ. awno. skvaldra laut reden, schwatzen (norw. auch von Hunden laut bellen), das aber zunächst zu awno. usw. skvala eig. rauschend strömen (woraus laut reden) gehört; s. WP. 1, 445 f. Noch anders Schwyzer KZ 37, 150 (zu σκύζουσιν H.; s. σκυδμαίνω) und Osthoff Etym. parerga 1, 277 (s. Bq). — Nach alter Annahme hierher noch Σκύλλη, att. Σκύλλα ("die Hündin") N. des bek. Meerungeheuers (seit Od.); s. Güntert Kalypso 176 m. A. 7; nach anderen zu σκύλλω (Joh. Schmidt P.-W. II: 3, 658; dagegen Güntert a. O.). — Vgl. σκύμνος.
Page 2,741-742

English (Woodhouse)

whelp, young dog, young hound

Mantoulidis Etymological

-ακος (=σκυλάκι). Πιθανόν Ἀπό ρίζα σκυλ- τοῦ σκύλλω (=ξεσχίζω, μαδῶ), ἐπειδή τά μικρά σκυλάκια μοιάζουν σάν μαδημένα.
Παράγωγα: σκυλακεύω, σκυλάκευμα, σκυλακευτής, σκυλακευτικός, σκυλάκιον, σκυλακώδης.

Léxico de magia

ὁ cachorro ref. prob. a Cérbero στυγνοῦ σκότους ἕδρασμα, καρχαρόστομε σ., ... μόλε fundamento de la tenebrosa oscuridad, cachorro de dientes de sierra, ven SM 42 2 SM 63

Translations

puppy

Afrikaans: hondjie; Arabic: جَرْو; Lebanese Arabic: جرو; Moroccan Arabic: كليب; South Levantine Arabic: جرو; Armenian: լակոտ, թուլա, քոթոթ; Aromanian: cãtsãl; Asturian: perrín, cachorru; Avar: таращ; Bashkir: көсөк; Basque: txakurkume; Belarusian: шчанюк, шчаня, шчанё, цюцька; Bengali: কুত্তার বাচ্চা, কুকুরছানা; Bulgarian: кученце, пале, кутре; Burmese: ခွေးကလေး; Catalan: cadell; Central Dusun: duku; Chinese Cantonese: 狗仔; Mandarin: 小狗; Cornish: kolyn; Crimean Tatar: küçelek, boşıq; Czech: štěně; Danish: hvalp; Dutch: puppy; Esperanto: hundido, hundidino; Estonian: kutsikas, kutsikas; Even: качикан; Finnish: pentu, penikka, koiranpentu; French: chiot; Friulian: nassint; Gagauz: pali; Galician: cachorro, cadelo; Gallurese: catteddu; Georgian: ლეკვი; German: Welpe, Hündchen, Hundewelpe, junger Hund, Hundebaby; Greek: κουτάβι; Ancient Greek: κυνάριον, κυνιδεύς, κυνίδιον, κυνίσκος, σκυλάκιον, σκύλαξ; Greenlandic: qimmiaraq; Gujarati: ગલૂડિયું, કુરકુરિયું; Hawaiian: ʻīlio keiki; Hebrew: כלבלב, גּוּר; Hindi: पिल्ला; Hungarian: kiskutya, kölyökkutya; Iban: anak chauk; Icelandic: hvolpur; Ido: hundyuno, hundyunulo, hundyunino; Ilocano: uken; Indonesian: anak anjing; Irish: coileáinín; Italian: cucciolo, cagnolino, cagnetto; Japanese: 子犬; Jarai: nĕng; Javanese: kirik; Kazakh: күшік; Khmer: កូនឆ្កែ; Korean: 강아지; Lao: ລູກໝາ, ລູກຫມາ; Latgalian: kucāns, sunāns; Latin: catulus, catellus; Latvian: kucēns; Macedonian: кученце, кутре; Malay Jawi: انق انجيڠ, انق اسو, کيريق; Rumi: anak anjing, anak asu, kirik; Maltese: ġeru, ġerwa; Manchu: ᠨᡳᠶᠠᡥᠠᠨ; Maranao: tito; Mazanderani: کتکا; Mi'kmaq: lmu'ji'j, nmu'ji'j; Mongolian: гөлөг, нохойн гөлөг; Montagnais: atimuss; Navajo: łééchąąyázhí; Norwegian Bokmål: valp; Nynorsk: kvalp, kvelp; Occitan: cadèl, cadèu, gosset, canhòt, canhon; Old East Slavic: щенѧ; Old English: hwelp; Persian: توله سگ; Polish: szczeniak, szczenię; Portuguese: filhote de cão, cachorro, cachorrinho; Punjabi: کَتُورا / ਕਤੂਰਾ; Quechua: allqucha; Romani: rikono, zhukeloro; Romanian: cățel, cățeluș; Russian: щенок, цуцик, кутёнок; Sardinian Campidanese: catteddu, calleddu, cacciurru; Logudorese: cacciùcciu, catteddu; Sassarese: catteddu, cucciucciu; Scottish Gaelic: cuilean; Serbo-Croatian Cyrillic: штѐне, штенац; Roman: štène, šténac; Sicilian: cagnolu; Slovak: šteňa; Slovene: kužek, ščene; Sorbian Lower Sorbian: šćenje; Southern Altai: кӱчӱк; Spanish: cachorro, perrito; Swedish: hundvalp, valp; Tagal Murut: kuku; Tagalog: tuta; Tamil: நாய்க்குட்டி; Tarifit: aqzin; Telugu: కుక్కపిల్ల; Thai: ลูกหมา; Tibetan: ཁྱི་ཕྲུག, ཨ་ཡོ་འོ; Turkish: enik, yavru köpek, köpek yavrusu; Turkmen: güjük; Ukrainian: цуценя, щеня, собача; Venetian: cagnol; Vietnamese: chó con, cún, cún con; Volapük: dogül; Walloon: tchinot, djonne di tchén; Welsh: ci bach; Wolof: kuti bi; Yiddish: הינטעלע