ὑπέρθυμος: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
(12) |
mNo edit summary |
||
| (36 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=yperthymos | |Transliteration C=yperthymos | ||
|Beta Code=u(pe/rqumos | |Beta Code=u(pe/rqumos | ||
|Definition= | |Definition=ὑπέρθυμον,<br><span class="bld">A</span> [[high-spirited]], [[high-minded]], [[daring]], freq. in Hom., in good sense, Il.2.746, 5.376, al., cf. Hes.''Th.''937, Pi.''P.''4.13, B.12.103, etc.: irreg. Sup., ὑπερθυμέστατος ἀνδρῶν Stesich.95.<br><span class="bld">II</span> in bad sense, [[overweening]], Od.7.59, Hes.''Th.''719, ''AP''6.332 (Hadr.); [[over-spirited]], of a horse, X.''Eq.''3.12.<br><span class="bld">III</span> [[vehemently angry]], Poll.6.124. Adv., [[ὑπερθύμως]] [[ἄγαν]] in [[over]]-[[vehement]] [[wrath]], A.''Eu.'' 824.<br><span class="bld">IV</span> in Adv. also, [[ὑπερθύμως]] = [[eagerly]], [[readily]], IGRom.4.1302.12 (Cyme, i B. C./i A. D.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1197.png Seite 1197]] [[übermütig]], [[überausmutig]], im guten Sinne; Il. 2, 746; [[Διομήδης]] 5, 376; auch von andern Helden in der Il. öfter; θεράποντες Od. 4, 784; ἕταροι Il. 23, 522, wie Hes. Th. 937; Ἕκτωρ Pind. P. 7, 55; φῶτες 4, 13; – im tadelnden Sinne, [[übermütig]], [[frech]], Hes. Th. 719; zu mutig oder wild, von Pferden, Xen. de re equ. 3, 12; – überaus [[zornig]], sehr [[ergrimmt]], im adv., Aesch. Eum. 788; – auch = sehr [[geneigt]], Inscr. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />plein de courage <i>ou</i> d'ardeur, [[magnanime]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρ]], [[θυμός]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπέρθῡμος:'''<br /><b class="num">1</b> [[полный отваги]], [[мужественный]] (ἕταροι Hom.; φῶτες Pind.);<br /><b class="num">2</b> [[ретивый]], [[горячий]] (''[[sc.]]'' [[ἵππος]] Xen.);<br /><b class="num">3</b> [[дерзновенный]], [[дерзостный]] ([[Τιτῆνες]] Hes.; οἱ [[Γέται]] Anth.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὑπέρθῡμος''': -ον, ὁ ἔχων γενναίαν ψυχήν, [[μεγαλόψυχος]], [[τολμηρός]], [[ἀνδρεῖος]], συχν. παρ’ Ὁμήρ., ἀείποτε ἐπὶ καλῆς σημασίας, Ἰλ. Β. 746, Ε. 376, κ. ἀλλ.· [[οὕτως]] ἐν Ἡσ. Θεογ. 937, Πινδ. Π. 4. 23, κλπ.· ἀνώμαλ. ὑπερθ. ὑπερθυμέστατος, ἀνὴρ Στησίχ. 81. ΙΙ. ἐπὶ κακῆς σημασίας, [[θρασύς]], [[αὐθάδης]], ἀλαζών, Ἡσ. Θεογ. 719, Ἀνθ. Π. 6. 322· - [[ὀξύθυμος]], ἐπὶ ἵππου, Ξεν. Ἱππ. 3. 12. ΙΙΙ. [[σφόδρα]] ὠργισμένος. Πολυδ. ϛʹ, 124· - Ἐπιρρ., ὑπερθύμως [[ἄγαν]], ἐν ὑπερβαλλούσῃ ὀργῇ, Αἰσχύλ. Εὐμ. 824. IV. ἐν τῷ ἐπιρρ., [[ὡσαύτως]], προθύμως, ἐκθύμως, ἑτοίμως, Συλλ. Ἐπιγρ. 3524. 12. | |||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=<b>ὑπέρθῡμος, -ον</b> [[great]] hearted “[[κέκλυτε]], παῖδες ὑπερθύμων τε [[φωτῶν]] καὶ [[θεῶν]]” (P. 4.13) Μέμνονός τε βίαν ὑπέρθυμον (I. 8.55) | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει γενναία [[ψυχή]], [[μεγαλόψυχος]]<br /><b>2.</b> (με αρνητική σημ.) [[αλαζόνας]], [[καυχησιάρης]]<br /><b>3.</b> (για [[άλογο]]) [[οξύθυμος]], [[ατίθασος]]<br /><b>4.</b> πολύ οργισμένος. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ὑπερθύμως</i> Α<br /><b>1.</b> με υπερβολική [[οργή]]<br /><b>2.</b> με πολύ [[μεγάλη]] [[προθυμία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπερ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>θυμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[θυμός]]), [[πρβλ]]. [[πρόθυμος]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπέρθῡμος:''' -ον, <b class="num">I.</b> [[τολμηρός]], θαραλλέος, [[γενναίος]], [[ανδρείος]], [[μεγαλόψυχος]], [[παράτολμος]], [[ριψοκίνδυνος]], σε Όμηρ., Ησίοδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> με αρνητική [[σημασία]], [[θρασύς]], [[αλαζόνας]], σε Ησίοδ.· [[οξύθυμος]], λέγεται για [[άλογο]], σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> [[σφόδρα]] οργισμένος· επίρρ., ὑπερθύμως [[ἄγαν]], σε σφοδρή [[οργή]], σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὑπέρ]]-θῡμος, ον,<br /><b class="num">I.</b> [[high]]-[[spirited]], [[high]]-[[minded]], [[daring]], Hom., Hes., etc.<br /><b class="num">II.</b> in bad [[sense]], overdaring, [[overweening]], Hes. — overspirited, of a [[horse]], Xen.<br /><b class="num">III.</b> [[vehemently]] [[angry]]:—adv., ὑπερθύμως [[ἄγαν]] in [[over]]- [[vehement]] [[wrath]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 16:19, 3 November 2024
English (LSJ)
ὑπέρθυμον,
A high-spirited, high-minded, daring, freq. in Hom., in good sense, Il.2.746, 5.376, al., cf. Hes.Th.937, Pi.P.4.13, B.12.103, etc.: irreg. Sup., ὑπερθυμέστατος ἀνδρῶν Stesich.95.
II in bad sense, overweening, Od.7.59, Hes.Th.719, AP6.332 (Hadr.); over-spirited, of a horse, X.Eq.3.12.
III vehemently angry, Poll.6.124. Adv., ὑπερθύμως ἄγαν in over-vehement wrath, A.Eu. 824.
IV in Adv. also, ὑπερθύμως = eagerly, readily, IGRom.4.1302.12 (Cyme, i B. C./i A. D.).
German (Pape)
[Seite 1197] übermütig, überausmutig, im guten Sinne; Il. 2, 746; Διομήδης 5, 376; auch von andern Helden in der Il. öfter; θεράποντες Od. 4, 784; ἕταροι Il. 23, 522, wie Hes. Th. 937; Ἕκτωρ Pind. P. 7, 55; φῶτες 4, 13; – im tadelnden Sinne, übermütig, frech, Hes. Th. 719; zu mutig oder wild, von Pferden, Xen. de re equ. 3, 12; – überaus zornig, sehr ergrimmt, im adv., Aesch. Eum. 788; – auch = sehr geneigt, Inscr.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
plein de courage ou d'ardeur, magnanime.
Étymologie: ὑπέρ, θυμός.
Russian (Dvoretsky)
ὑπέρθῡμος:
1 полный отваги, мужественный (ἕταροι Hom.; φῶτες Pind.);
2 ретивый, горячий (sc. ἵππος Xen.);
3 дерзновенный, дерзостный (Τιτῆνες Hes.; οἱ Γέται Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπέρθῡμος: -ον, ὁ ἔχων γενναίαν ψυχήν, μεγαλόψυχος, τολμηρός, ἀνδρεῖος, συχν. παρ’ Ὁμήρ., ἀείποτε ἐπὶ καλῆς σημασίας, Ἰλ. Β. 746, Ε. 376, κ. ἀλλ.· οὕτως ἐν Ἡσ. Θεογ. 937, Πινδ. Π. 4. 23, κλπ.· ἀνώμαλ. ὑπερθ. ὑπερθυμέστατος, ἀνὴρ Στησίχ. 81. ΙΙ. ἐπὶ κακῆς σημασίας, θρασύς, αὐθάδης, ἀλαζών, Ἡσ. Θεογ. 719, Ἀνθ. Π. 6. 322· - ὀξύθυμος, ἐπὶ ἵππου, Ξεν. Ἱππ. 3. 12. ΙΙΙ. σφόδρα ὠργισμένος. Πολυδ. ϛʹ, 124· - Ἐπιρρ., ὑπερθύμως ἄγαν, ἐν ὑπερβαλλούσῃ ὀργῇ, Αἰσχύλ. Εὐμ. 824. IV. ἐν τῷ ἐπιρρ., ὡσαύτως, προθύμως, ἐκθύμως, ἑτοίμως, Συλλ. Ἐπιγρ. 3524. 12.
English (Slater)
ὑπέρθῡμος, -ον great hearted “κέκλυτε, παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” (P. 4.13) Μέμνονός τε βίαν ὑπέρθυμον (I. 8.55)
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που έχει γενναία ψυχή, μεγαλόψυχος
2. (με αρνητική σημ.) αλαζόνας, καυχησιάρης
3. (για άλογο) οξύθυμος, ατίθασος
4. πολύ οργισμένος.
επίρρ...
ὑπερθύμως Α
1. με υπερβολική οργή
2. με πολύ μεγάλη προθυμία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + -θυμος (< θυμός), πρβλ. πρόθυμος].
Greek Monotonic
ὑπέρθῡμος: -ον, I. τολμηρός, θαραλλέος, γενναίος, ανδρείος, μεγαλόψυχος, παράτολμος, ριψοκίνδυνος, σε Όμηρ., Ησίοδ. κ.λπ.
II. με αρνητική σημασία, θρασύς, αλαζόνας, σε Ησίοδ.· οξύθυμος, λέγεται για άλογο, σε Ξεν.
III. σφόδρα οργισμένος· επίρρ., ὑπερθύμως ἄγαν, σε σφοδρή οργή, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ὑπέρ-θῡμος, ον,
I. high-spirited, high-minded, daring, Hom., Hes., etc.
II. in bad sense, overdaring, overweening, Hes. — overspirited, of a horse, Xen.
III. vehemently angry:—adv., ὑπερθύμως ἄγαν in over- vehement wrath, Aesch.
