φιλόστοργος

English (LSJ)

ον, (στέργω, στοργή)

   A loving tenderly, affectionate, freq. of family affection, X.Cyr.1.3.2, Theoc.18.13, etc.; of a nurse, Sor.1.88; of horses, Arist.HA611a12; γένος ἀετῶν πρὸς τοὺς τρέφοντας φ. Ael.NA2.40; title of two queens named Athenais, IG22.3426.3, 3428.5; φ. εἰς ἀλλήλους Ep.Rom.12.10; περί τινα Plu. Cleom.1 (dub. constr.); φ. πρὸς τὰ τηλικαῦτα Id.2.608c: Comp., nihil -ότερον Cic.Att.13.9.1: Sup., -οτάτη διαφερόντως πρός τινα OGI 331.46 (Pergam., ii B. C.):—τὸ φ., = φιλοστοργία, X.Ages.8.1, Plu.Sol. 7; τὸ ποτὶ τὰν πατρίδα φ. Abh.Berl.Akad.1925(5).28 (Cyrene, i B. C./i A. D.). Adv. -γως Arist.HA621a29; εὐσεβῶς τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς διακείμενος καὶ φ. πρὸς τοὺς γονεῖς OGI229.6 (Smyrna, iii B. C.), cf. BMus.Inscr.925b12 (Branchidae, i B. C.), Plu.Fab.21; φ. ἔχειν πρός . . J.AJ4.6.8; literae φ. scriptae, Cic.Att.15.17.2: Comp. -ότερον Gp.16.21.6: Sup. -ότατα Iamb.VP7.34.

German (Pape)

[Seite 1286] zärtlich liebend, bes. von der gegenseitigen Liebe zwischen Eltern, Kindern u. Geschwistern; φύσει Xen. Cyr. 1, 3,2; Plut. Sol. 7. – Adv. φιλοστόργως; Arist. H. A. 9, 37; Cic. Att. 15, 17.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλόστοργος: -ον, (στέργω, στοργὴ) ὁ ἀγαπῶν τρυφερῶς, μετὰ στοργῆς, ἐπὶ τῆς ἀγάπης τῶν γονέων, τῶν τέκνων καὶ τῶν ἀδελφῶν, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 3, 2, Θεόκρ. 18. 13, κλπ.· ἐπὶ ἵππων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 4· ― φ. πρός τινα ἢ τι Πλούτ. 2. 608C, Αἰλ. π. Ζ. 2. 40· εἴς τινα Ἐπιστ. π. Ρωμ. 10· περί τινα Πλουτ. Κλεομ. 1· ― τὸ φιλόστοργον = φιλοστοργία, Ξεν. Ἀγησ. 8. 1, Πλούτ., κλπ. ― Ἐπίρρ. -γως, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 37, 13· φ. διακεῖσθαι ἢ ἔχειν πρός τινα Συλλ. Ἐπιγρ. 3137. 6, Πλουτ. Φάβ. 21, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 4. 6, 8· literae φιλ. scriptae, Κικ. πρὸς Ἀττ. 15. 17.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui aime tendrement les siens, plein de tendresse pour les siens ; τὸ φιλόστοργον la tendresse pour les siens;
Cp. φιλοστοργότερος.
Étymologie: φίλος, στοργή.

English (Strong)

from φίλος and storge (cherishing one's kindred, especially parents or children); fond of natural relatives, i.e. fraternal towards fellow Christian: kindly affectioned.

English (Thayer)

φιλοστοργον (φίλος, and στοργή the mutual love of parents and children; also of husbands and wives), loving affection, prone to love, loving tenderly; used chiefly of the reciprocal tenderness of parents and children: τῇ φιλαδελφία (dative of respect) εἰς ἀλλήλους (R. V. in love of the brethren tenderly affectioned one to another), Xenophon, Plutarch, Lucian, Aelian, others) Cf. Fritzsche, Commentary on Romans , vol. iii., p. 69.

Greek Monolingual

-η, -ο / φιλόστοργος, -ον, ΝΜΑ
γεμάτος στοργή, τρυφερός, στοργικός
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλόστοργον
η φιλοστοργία.
επίρρ...
φιλοστόργως ΝΜΑ, και φιλόστοργα Ν
με φιλοστοργία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -στοργος (< στοργή), πρβλ. κατά-στοργος].

Greek Monotonic

φῐλόστοργος: -ον (στέργω), αυτός που αγαπά τρυφερά, στοργικός, λέγεται για την αγάπη των γονιών και των παιδιών, των αδελφών, σε Ξεν., Θεόκρ. κ.λπ.· τὸφιλόστοργον, = φιλοστοργία, σε Ξεν.· επίρρ. φιλοστόργως, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

φιλόστοργος: нежно любящий, горячо привязанный (παῖς Xen.; μάτηρ Theocr.; γυνή Plut.): φ. πρός и περί τινα Plut. питающий нежную любовь к кому-л.

Middle Liddell

φῐλό-στοργος, ον, στέργω
loving tenderly, affectionate, of the love of parents and children, brothers and sisters, Xen., Theocr., etc.; τὸ φιλόστοργον = φιλοστοργία, Xen.:—adv. φιλοστόργως, Plut.