δαμάλης
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
[μᾰ], ου, ὁ, (δαμάζω) A subduer, Ἔρως Anacr.2.1. II young steer, Arist.HA632a15, AP6.96 (Eryc.).
Spanish (DGE)
(δᾰμάλης) -ου, ὁ
• Prosodia: [-μᾰ-]
ternero, becerro, novillocomo epít. de Ἔρως Anacr.14.1, οἱ ... δαμάλαι ἐκτέμνονται Arist.HA 632a15, τετραέτης Dorieus SHell.396.2, κεραός AP 6.96 (Eryc.), cf. Babr.37.1, Aq.3Re.18.25.
• Etimología: Deriv. en *-l- (cuasiparticipial) de *d°m°H2-, la r. que da lugar a δάμνημι, δαμάζω, etc., o quizá comp. de *d°Hu̯3m- > δαμ- (cf. δάμαρ, δῶμα) y *al- ‘alimentar’, cf. lat. almus, etc., c. el sent. ‘criado en casa’, ‘doméstico’.
German (Pape)
[Seite 521] ὁ, 1) der Überwältiger, Bezwinger, Έρως Anacr. frg. – 2) ein junger Stier, Arist. H. A. 9, 50; Babr. 37, 1.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
jeune taureau, animal.
Étymologie: cf. δαμάλη et δάμαλις.
Russian (Dvoretsky)
δᾰμάλης: ου ὁ
1) укротитель, усмиритель (эпитет Эрота) Anacr.;
2) бычок Arst., Babr., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
δᾰμάλης: -ου, ὁ, ἐνεργ. ὁ δαμάζων, καταβάλλων, καθυποτάττων, Ἔρως Ἀνακρ. 2. 1. ΙΙ. συνηθ., νέος βοῦς δῆλα δὴ μόσχος, «δαμαλάκι», Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 9. 50, 6, Ἀνθ. Π. 6. 96· πρβλ. θηλ. δάμαλις.
Greek Monolingual
δαμάλης, ο (Α)
1. αυτός που δαμάζει («δαμάλης Ἔρως», Ανακρ.)
2. νεαρό βόδι, μοσχάρι.
[ΕΤΥΜΟΛ. (θ.) δαμα- (πρβλ. αόρ. εδάμασα) του ρ. δάμνημι + επίθημα σε -Ι-].
Greek Monotonic
δᾰμάλης: -ου, ὁ, νεαρός ευνουχισμένος ταύρος, δαμάλι, σε Ανθ.
Frisk Etymological English
-ου
Grammatical information: m.
Meaning: tamer (of Eros, Anacr.), younger bull (still to be tamed) (Arist.); f. δάμαλις (A.), δαμάλη (E.) young cow
Derivatives: Dimin. δαμάλιον (pap.); δάμαλος calf? (Hdn.); - denomin. δαμαλίζω tame (Pi.). On Δάμαλις as PN Schmid Philol. 95, 118 n. 123.
Origin: IE [Indo-European] [199] *demh₂- tame
Etymology: To δάμνημι, δαμάσαι (s. v.); s. Chantr. Form. 236f. Cf. W.-Hofmann s. damma buck, doe etc.
Middle Liddell
Frisk Etymology German
δαμάλης: -ου
{damálēs}
Grammar: m.
Meaning: Bezwinger, Zähmer (von Eros, Anakr.), ‘junger (noch zu zähmender) Stier’ (Arist., AP); f. δάμαλις (A. usw.), δαμάλη (E., Theok. usw.) junge Kuh,
Derivative: Deminutivum δαμάλιον (Pap.); δάμαλος Kalb? (Hdn.); — denominativ δαμαλίζω bezwingen, zähmen (Pi., E.).
Etymology: Über Δάμαλις als EN Schmid Philol. 95, 118 A. 123. Von δάμνημι, δαμάσαι (s. d.); zur Bildung Chantraine Formation 236f. Direkte Beziehung zu air. dam Ochse (aus *damos) und anderen keltischen Wörtern ist nicht glaubhaft. Vgl. noch W.-Hofmann s. damma Gemse, Rehkalb.
Page 1,345
