φάσκωλος

From LSJ
Revision as of 16:05, 2 October 2019 by Spiros (talk | contribs) (2b)

νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φάσκωλος Medium diacritics: φάσκωλος Low diacritics: φάσκωλος Capitals: ΦΑΣΚΩΛΟΣ
Transliteration A: pháskōlos Transliteration B: phaskōlos Transliteration C: faskolos Beta Code: fa/skwlos

English (LSJ)

ὁ,

   A leathern bag, wallet, scrip, Ar.Fr.319:—also φάσκωλον, τό, Lys.Fr.90 S., Is.Fr.171S.: a Dim. φασκώλιον, τό, Teles p.38 H., D.Chr.7.55, Ael.NA7.29, Gal.2.559, Agath.4.22 (Phot. and EM789.5 distinguish φασκώλιον bag from φάσκωλον purse).

German (Pape)

[Seite 1258] ὁ, ein lederner Beutel, Ränzel, Mantelsack, Ar. frg. 303 bei Ath. 6904; auch φάσκαλος geschrieben, Sp. S. das Vorige.

Greek (Liddell-Scott)

φάσκωλος: ὁ, σάκκος βύρσινος, μικρὰ πήρα, σακκίδιον, σακκοῦλα, βαλλάντιον, Λατ. pasceolus, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 303· ― τὸ οὐδ. φάσκωλον, μνημονεύεται παρ’ Ἁρποκρ., Φωτ., Μεγ. Ἐτυμολ., ἴσως ἡμαρτημένως· ὑποκορ. φασκώλιον, τό, Λυσίας παρ’ Ἁρποκρ., Τέλης παρὰ Στοβ. 523. 19, Δίων Χρυσ. 1. 241. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «φασκώλιον· βαλλάντιον δερμάτιον. φάσκωλος δὲ τὸ μέγα, εἰς ὃ τὰ ἱμάτια ἐμβάλλεται». ― Κατὰ Πολυδ. Ζ΄, 79 «φασκώλους δὲ ἔλεγον οἱ παλαιοὶ τὰ τῶν ἱματίων ἀγγεῖα καὶ θυλάκους», κατὰ δὲ Φώτιον: «φασκώλιον· ἱματιοφορεῖον· φάσκωλον δέ ἐστιν μαρσίπιον· φάσκωλον. πήρα τις οὕτως ἐκαλεῖτο, ὡς Ἰσαῖος καὶ Λυσίας».

Greek Monolingual

ὁ, ΜΑ
μικρός δερμάτινος σάκος ή τσέπη ενδύματος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. λ. η οποία εμφανίζει επίθημα -ωλο- (πρβλ. εἴδ-ωλο-ν). Έχει γίνει προσπάθεια να ερμηνευθεί η λ. με την αναγωγή της σε κάποια ΙΕ ρίζα: κατά μία άποψη, σε ρίζα bhasko- «δεσμός, δέμα» στην οποία οδηγούν πιθ. και ο τ. της μακεδονικής διαλέκτου βάσκιοι
δεσμαὶ φρυγάνων, το λατ. fascis «δέσμη, δεσμίδα», το γαλατ. baich «φορτίο», καί, κατ' άλλη άποψη, σε ρίζα bhendh- «δένω» (πρβλ. πενθερός), μέσω ενός τ. bhņdhsko-. Τη λ. δανείστηκε και η Λατινική, πρβλ. λατ. phasceolus, phascolum].

Russian (Dvoretsky)

φάσκωλος: ὁ кожаный мешок, сумка Arph.

Frisk Etymology German

φάσκωλος: {pháskōlos}
Forms: -ον n.
Grammar: m.,
Meaning: ‘lederner Beutel, Sack für Kleider, für metallene Gegenstände u.a.’ (Ar.Fr. 319, Lys. und Is. ap. Harp., att. Inschr.);
Derivative: Deminutivum -ώλιον n. (hell. u. sp.).
Etymology : Wenn zu φάσκος, was formal naheliegt (vgl. ἀσκώλια : ἀσκός; zur Bildung noch εἴδωλον, ἕδωλον, -ιον u.a.), nach der zottigen Haut, von der die Haare nicht entfernt sind (Solmsen Wortforsch. 7)? Eine andere Vermutung bei WP. 2, 135 und Pok. 111 : zu βάσκιοι (maked. ?)· δεσμοὶ φρυγάνων H. "Fremd?" (Schwyzer 484). — Lat. LW pasceolus (seit Plaut.), phascolum (Paul. Fest.).
Page 2,996