ὀφειλέτης: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(5) |
|||
| (22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ofeiletis | |Transliteration C=ofeiletis | ||
|Beta Code=o)feile/ths | |Beta Code=o)feile/ths | ||
|Definition= | |Definition=ὀφειλέτου, ὁ, [[debtor]], τινι [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''736d, etc.; [[ὀφειλέτης εἰμί]] c. inf., I am [[under bond]] to... [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''590, cf. ''Ep.Rom.''8.12: —fem. [[ὀφειλέτις]], ὀφειλέτιδος, E.''Rh.''965. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0424.png Seite 424]] ὁ, der Schuldner, der Etwas zu thun oder zu leisten schuldig ist; Soph. Ai. 587; Plat. Legg. V, 736 d; Sp., wie N. T., Matth. 7, 12; [[χάριτος]], Plut. Crass. 12. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0424.png Seite 424]] ὁ, der [[Schuldner]], der Etwas zu thun oder zu leisten schuldig ist; Soph. Ai. 587; Plat. Legg. V, 736 d; Sp., wie [[NT|N.T.]], Matth. 7, 12; [[χάριτος]], Plut. Crass. 12. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[débiteur]] : ποιεῖν τι SOPH [[obligé]], par [[reconnaissance]] <i>ou</i> [[en retour]], [[à faire qch]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀφείλω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀφειλέτης:''' ου ὁ [[должник]] (μυρίων ταλάντων NT): ὀ. τινί Plat. чей-л. [[должник]]; χάριτός τινος ὀφειλέτην [[λαβεῖν]] τινα Plut. оказанием какого-л. благодеяния сделать кого-л. должником; οὐδὲν ἀρκεῖν ὀ. τινὶ εἶναι Soph. не быть обязанным помогать кому-л. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀφειλέτης''': -ου, ὁ, ὡς καὶ νῦν, [[χρεώστης]], τινι Πλάτ. Νόμ. 736D, κτλ.· ὀφ. εἰμί, μετ’ ἀπαρ., εἶμαι [[ὑπόχρεως]] νά..., Σοφ. Αἴ. 560· ― θηλ. ὀφειλέτις, ιδος, Εὐρ. Ρῆσ. 965. | |lstext='''ὀφειλέτης''': -ου, ὁ, ὡς καὶ νῦν, [[χρεώστης]], τινι Πλάτ. Νόμ. 736D, κτλ.· ὀφ. εἰμί, μετ’ ἀπαρ., εἶμαι [[ὑπόχρεως]] νά..., Σοφ. Αἴ. 560· ― θηλ. ὀφειλέτις, ιδος, Εὐρ. Ρῆσ. 965. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
| Line 26: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (ΑΜ [[ὀφειλέτης]], Α θηλ. [[ὀφειλέτις]], -ιδος)<br /><b>1.</b> αυτός που οφείλει, που χρωστά, [[ιδίως]] χρήματα («ὡς καὶ | |mltxt=ο (ΑΜ [[ὀφειλέτης]], Α θηλ. [[ὀφειλέτις]], -ιδος)<br /><b>1.</b> αυτός που οφείλει, που χρωστά, [[ιδίως]] χρήματα («ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», ΚΔ)<br /><b>2.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) αυτός που οφείλει σε κάποιον [[ευγνωμοσύνη]] ή [[κάτι]] [[άλλο]] σχετικό<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>(νομ.)</b> το ένα από τα δύο υποκείμενα υφιστάμενης ενοχής το οποίο υποχρεούται σε [[παροχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὀφείλω]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -[[έτης]] ([[πρβλ]]. [[επέτης]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀφειλέτης:''' -ου, ὁ ([[ὀφείλω]]), [[οφειλέτης]], αυτός που έχει [[οφειλή]], που χρωστάει [[κάτι]], <i>τινί</i>, σε Πλάτ.· θηλ. [[ὀφειλέτις]], <i>-ιδος</i>, σε Ευρ. | |lsmtext='''ὀφειλέτης:''' -ου, ὁ ([[ὀφείλω]]), [[οφειλέτης]], αυτός που έχει [[οφειλή]], που χρωστάει [[κάτι]], <i>τινί</i>, σε Πλάτ.· θηλ. [[ὀφειλέτις]], <i>-ιδος</i>, σε Ευρ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὀφειλέτης]], ου, ὁ, [[ὀφείλω]]<br />a [[debtor]], τινί Plat.: ὀφ. [[εἰμί]], c. inf., I am under [[bond]] to do a [[thing]], Soph.:—fem. [[ὀφειλέτις]], ιδος, Eur. | |||
}} | |||
{{Chinese | |||
|sngr='''原文音譯'''：Ñfeilšthj 哦費累帖士<br />'''詞類次數'''：名詞（7）<br />'''原文字根'''：欠（者）<br />'''字義溯源'''：欠債者，債戶，欠債，欠，受約束者，犯錯者，違犯者，罪；源自（[[ὀφείλω]]）*=欠債）。參讀 （[[ὀφείλω]]）同源字參讀 （[[ἁμαρτωλός]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（7）；太（2）；路（1）；羅（3）；加（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 債戶（2） 太6:12； 加5:3；<br />2） 欠⋯債（1） 羅8:12；<br />3） 欠⋯的（1） 太18:24；<br />4） 欠債者（1） 羅1:14；<br />5） 罪（1） 路13:4；<br />6） 所欠的債（1） 羅15:27 | |||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[debtor]]=== | |||
Arabic: مَدِين; Egyptian Arabic: مديون; Armenian: պարտապան; Asturian: deudor, deudora; Belarusian: даўжні́к, даўжні́ца; Bulgarian: длъжник, длъжница, длъжничка; Catalan: deutor, deutora; Chinese Mandarin: 債務人／债务人, 欠債人／欠债人, 借方; Czech: dlužník, dlužnice; Dalmatian: debituar; Danish: debitor, skyldner; Dutch: [[debiteur]], [[debitrice]], [[schuldenaar]]; Esperanto: ŝuldanto; Estonian: võlglane, võlgnik; Finnish: velallinen, luotonottaja, luotonsaaja; French: [[débiteur]], [[débitrice]]; Georgian: მევალე; German: [[Schuldner]], [[Schuldnerin]]; Gothic: 𐍃𐌺𐌿𐌻𐌰; Greek: [[οφειλέτης]], [[οφειλέτρια]]; Ancient Greek: [[ὀφειλέτης]], [[ὀφειλέτις]], [[ὀφλητής]], [[ὑπόχρεως]], [[χρεοφειλέτης]], [[χρεώστης]], [[χρεωφειλέτης]], [[χρήστης]]; Hebrew: חייב / חַיָּב, חייבת \ חַיֶּבֶת; Hungarian: adós; Icelandic: skuldari, skuldunautur; Italian: [[debitore]], [[debitrice]]; Japanese: 債務者, 借方; Korean: 채무자(債務者); Kurdish Central Kurdish: قەرزار; Latin: [[debitor]], [[debitrix]]; Latvian: parādnieks, parādniece; Lithuanian: skolininkas; Macedonian: должник, должничка; Maori: kaiwhakatārewa, tangata noho nama, kaitangonama; Norman: detteur; Norwegian Bokmål: debitor, skyldner; Nynorsk: debitor, skuldnar, skyldnar; Old Church Slavonic Cyrillic: длъжьникъ; Old English: *sċola; Plautdietsch: Schildna; Polish: dłużnik, dłużniczka; Portuguese: [[devedor]], [[devedora]]; Romanian: debitor, debitoare; Russian: [[должник]], [[должница]], [[дебитор]]; Serbo-Croatian Cyrillic: ду̀жнӣк, ду̀жница; Roman: dùžnīk, dùžnica; Slovak: dlžník, dlžníčka; Slovene: dolžnik, dolžnica; Spanish: [[deudor]], [[deudora]]; Swahili: mdeni; Swedish: gäldenär; Thai: ลูกหนี้; Ukrainian: боржник, боржниця; Vietnamese: chủ nợ | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:35, 23 March 2024
English (LSJ)
ὀφειλέτου, ὁ, debtor, τινι Pl.Lg.736d, etc.; ὀφειλέτης εἰμί c. inf., I am under bond to... S.Aj.590, cf. Ep.Rom.8.12: —fem. ὀφειλέτις, ὀφειλέτιδος, E.Rh.965.
German (Pape)
[Seite 424] ὁ, der Schuldner, der Etwas zu thun oder zu leisten schuldig ist; Soph. Ai. 587; Plat. Legg. V, 736 d; Sp., wie N.T., Matth. 7, 12; χάριτος, Plut. Crass. 12.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
débiteur : ποιεῖν τι SOPH obligé, par reconnaissance ou en retour, à faire qch.
Étymologie: ὀφείλω.
Russian (Dvoretsky)
ὀφειλέτης: ου ὁ должник (μυρίων ταλάντων NT): ὀ. τινί Plat. чей-л. должник; χάριτός τινος ὀφειλέτην λαβεῖν τινα Plut. оказанием какого-л. благодеяния сделать кого-л. должником; οὐδὲν ἀρκεῖν ὀ. τινὶ εἶναι Soph. не быть обязанным помогать кому-л.
Greek (Liddell-Scott)
ὀφειλέτης: -ου, ὁ, ὡς καὶ νῦν, χρεώστης, τινι Πλάτ. Νόμ. 736D, κτλ.· ὀφ. εἰμί, μετ’ ἀπαρ., εἶμαι ὑπόχρεως νά..., Σοφ. Αἴ. 560· ― θηλ. ὀφειλέτις, ιδος, Εὐρ. Ρῆσ. 965.
English (Strong)
from ὀφείλω; an ower, i.e. person indebted; figuratively, a delinquent; morally, a transgressor (against God): debtor, which owed, sinner.
English (Thayer)
ὀφειλετου, ὁ (ὀφείλω), one who owes another, a debtor: properly, of one who owes another money (Plato, legg. 5,736d.; Plutarch; others); with a genitive of the sum due, one held by some obligation, bound to some duty: ὀφειλέτης εἰμί, equivalent to ὀφείλω, followed by an infinitive, Sophocles Aj. 590); ὀφειλέτης εἰμί τίνος, to be one's debtor i. e. under obligations of gratitude to him for favors received, τίνι (dative commodi), to be under obligation to do something for someone, one who has not yet made amends to one whom he has injured: חַיָב, one who owes God penalty or of whom God can demand punishment as something due, i. e. a sinner, Luke 13:4.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ ὀφειλέτης, Α θηλ. ὀφειλέτις, -ιδος)
1. αυτός που οφείλει, που χρωστά, ιδίως χρήματα («ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», ΚΔ)
2. (κατ' επέκτ.) αυτός που οφείλει σε κάποιον ευγνωμοσύνη ή κάτι άλλο σχετικό
νεοελλ.
(νομ.) το ένα από τα δύο υποκείμενα υφιστάμενης ενοχής το οποίο υποχρεούται σε παροχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀφείλω + επίθημα -έτης (πρβλ. επέτης)].
Greek Monotonic
ὀφειλέτης: -ου, ὁ (ὀφείλω), οφειλέτης, αυτός που έχει οφειλή, που χρωστάει κάτι, τινί, σε Πλάτ.· θηλ. ὀφειλέτις, -ιδος, σε Ευρ.
Middle Liddell
ὀφειλέτης, ου, ὁ, ὀφείλω
a debtor, τινί Plat.: ὀφ. εἰμί, c. inf., I am under bond to do a thing, Soph.:—fem. ὀφειλέτις, ιδος, Eur.
Chinese
原文音譯：Ñfeilšthj 哦費累帖士
詞類次數：名詞（7）
原文字根：欠（者）
字義溯源：欠債者，債戶，欠債，欠，受約束者，犯錯者，違犯者，罪；源自（ὀφείλω）*=欠債）。參讀 （ὀφείλω）同源字參讀 （ἁμαρτωλός）同義字
出現次數：總共（7）；太（2）；路（1）；羅（3）；加（1）
譯字彙編：
1） 債戶（2） 太6:12； 加5:3；
2） 欠⋯債（1） 羅8:12；
3） 欠⋯的（1） 太18:24；
4） 欠債者（1） 羅1:14；
5） 罪（1） 路13:4；
6） 所欠的債（1） 羅15:27
Translations
debtor
Arabic: مَدِين; Egyptian Arabic: مديون; Armenian: պարտապան; Asturian: deudor, deudora; Belarusian: даўжні́к, даўжні́ца; Bulgarian: длъжник, длъжница, длъжничка; Catalan: deutor, deutora; Chinese Mandarin: 債務人／债务人, 欠債人／欠债人, 借方; Czech: dlužník, dlužnice; Dalmatian: debituar; Danish: debitor, skyldner; Dutch: debiteur, debitrice, schuldenaar; Esperanto: ŝuldanto; Estonian: võlglane, võlgnik; Finnish: velallinen, luotonottaja, luotonsaaja; French: débiteur, débitrice; Georgian: მევალე; German: Schuldner, Schuldnerin; Gothic: 𐍃𐌺𐌿𐌻𐌰; Greek: οφειλέτης, οφειλέτρια; Ancient Greek: ὀφειλέτης, ὀφειλέτις, ὀφλητής, ὑπόχρεως, χρεοφειλέτης, χρεώστης, χρεωφειλέτης, χρήστης; Hebrew: חייב / חַיָּב, חייבת \ חַיֶּבֶת; Hungarian: adós; Icelandic: skuldari, skuldunautur; Italian: debitore, debitrice; Japanese: 債務者, 借方; Korean: 채무자(債務者); Kurdish Central Kurdish: قەرزار; Latin: debitor, debitrix; Latvian: parādnieks, parādniece; Lithuanian: skolininkas; Macedonian: должник, должничка; Maori: kaiwhakatārewa, tangata noho nama, kaitangonama; Norman: detteur; Norwegian Bokmål: debitor, skyldner; Nynorsk: debitor, skuldnar, skyldnar; Old Church Slavonic Cyrillic: длъжьникъ; Old English: *sċola; Plautdietsch: Schildna; Polish: dłużnik, dłużniczka; Portuguese: devedor, devedora; Romanian: debitor, debitoare; Russian: должник, должница, дебитор; Serbo-Croatian Cyrillic: ду̀жнӣк, ду̀жница; Roman: dùžnīk, dùžnica; Slovak: dlžník, dlžníčka; Slovene: dolžnik, dolžnica; Spanish: deudor, deudora; Swahili: mdeni; Swedish: gäldenär; Thai: ลูกหนี้; Ukrainian: боржник, боржниця; Vietnamese: chủ nợ
