εὐκταῖος: Difference between revisions

From LSJ

ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope

Source
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)")
m (Text replacement - "Uebh." to "Übh.")
 
(41 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=efktaios
|Transliteration C=efktaios
|Beta Code=eu)ktai=os
|Beta Code=eu)ktai=os
|Definition=α, ον, (εὔχομαι) Att. Adj. (used chiefly by Trag., cf. [[ἀραῖος]]): <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">1</span> <b class="b2">of</b> or <b class="b2">for prayer, votive</b>, Ἄιδου . . εὐκταίαν χάριν <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span> 1387</span>; τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν λίβα <span class="bibl">Id.<span class="title">Fr.</span>55</span>; εὐχαί <span class="bibl">Ar.<span class="title">Av.</span> 1060</span>; ἐπῳδαί <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>906b</span>; <b class="b3">εὐ. [νύμφα</b>] <b class="b2">devoted</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>213</span> (lyr.); <b class="b3">πανηγύρεις εὐ</b>., Lat. <b class="b2">ludi votivi</b>, <span class="bibl">D.C.58.12</span>: <b class="b3">εὐκταῖα, τά</b>, <b class="b2">votive offerings, vows, prayers</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>631</span> (lyr.), <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>239</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> epith. of gods, <b class="b2">invoked in</b> or <b class="b2">by special prayer</b>, <b class="b3">πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, πατρόθεν εὐκταία φάτις</b>, of the curse <b class="b2">invoked by</b> Oedipus, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>723</span>, <span class="bibl">841</span> (both lyr.); Θέμις εὐκταία <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>169</span> (anap.); τοῖσι δυστυχοῦσιν εὐκταία θεός <span class="bibl">Id.<span class="title">Or.</span>214</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> generally, <b class="b2">prayed for, desired</b>, <b class="b3">ἠώς, λιμένες</b>, <span class="title">AP</span>6.242 (Crin.), <span class="bibl">9.41</span> (Theon); γάμος γὰρ . . εὐκταῖον κακόν <span class="bibl">Men.<span class="title">Mon.</span>102</span>, cf. <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Sent.Vat.</span>35</span>; <b class="b2">desirable</b>, f.l. for [[εὐκτέον]] in <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>687e</span>: Sup., <b class="b3">τήβεννος</b> (of the <b class="b2">latus clavus)</b>, <span class="title">AJA</span>18.323 (Sardes, i B.C.); ἴασις Gal. 7.738, cf. <span class="bibl">Luc.<span class="title">Tyr.</span>17</span>. Adv. -αίως<b class="b3">, ἔχειν</b> Sch.<span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>5.159</span>; δέχεσθαί τινα <span class="bibl">J.<span class="title">BJ</span>7.2.1</span>.</span>
|Definition=α, ον, ([[εὔχομαι]]) Att. Adj. (used chiefly by Trag., cf. [[ἀραῖος]]):<br><span class="bld">1</span> [[of prayer]] or [[for prayer]], [[votive]], Ἄιδου… εὐκταίαν χάριν [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]'' 1387; τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν λίβα Id.''Fr.''55; εὐχαί [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]'' 1060; ἐπῳδαί [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''906b; <b class="b3">εὐ. [νύμφα]</b> [[devoted]], E.''IT''213 (lyr.); [[πανηγύρεις εὐκταῖαι]], Lat. [[ludi votivi]], D.C.58.12: [[εὐκταῖα]], τά, [[votive offering]]s, [[vow]]s, [[prayer]]s, A.''Supp.''631 (lyr.), S.''Tr.''239.<br><span class="bld">2</span> [[epithet]] of gods, [[invoked in special prayer]] or [[invoked by special prayer]], <b class="b3">πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, πατρόθεν εὐκταία φάτις</b>, of the curse [[invoked by]] Oedipus, A.''Th.''723, 841 (both lyr.); Θέμις εὐκταία E.''Med.''169 (anap.); τοῖσι δυστυχοῦσιν εὐκταία [[θεός]] Id.''Or.''214.<br><span class="bld">3</span> generally, [[prayed for]], [[desired]], [[ἠώς]], [[λιμένες]], ''AP''6.242 (Crin.), 9.41 (Theon); γάμος γὰρ… εὐκταῖον κακόν Men.''Mon.''102, cf. Epicur.''Sent.Vat.''35; [[desirable]], [[falsa lectio|f.l.]] for [[εὐκτέον]] in [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''687e: Sup., [[τήβεννος]] (of the [[latus]] [[clavus]]), ''AJA''18.323 (Sardes, i B.C.); ἴασις Gal. 7.738, cf. Luc.''Tyr.''17. Adv. [[εὐκταίως]] = [[with vows of good augury]], [[by acclamations]], εὐκταίως ἔχειν Sch.Pi.''P.''5.159; εὐκταίως δέχεσθαί τινα J.''BJ''7.2.1.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1076.png Seite 1076]] gewünscht, wünschenswerth, und gesluchtsluchenswerth; [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]], des Vaters Fluch, Aesch. Spt. 823, wie πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν 705; Ἅιδου εὐκταία [[χάρις]] Ag. 1360, erflehte Gunst; εὐκταῖα, Wünsche, Gelübde, Aesch. Suppl. 626, wie Soph. Tr. 238; ἐπιβοᾶται Θέμιν εὐκταίαν Eur. Med. 169, wie τοῖς δυστυχοῦσιν εὐκταία [[θεός]] (Λήθη), angefleht, u. so auch sp. D.; [[νύμφα]], geweiht, gelobt, Eur. I. T. 213; πανηγύρεις, ludi votivi der Römer, D. Hal. u. A. – Uebh. wünschenswerth, bei Plat. Legg. III, 687 e, v. l. für [[εὐκτέον]]; häufig bei Plut. u. Luc., [[ὅπερ]] εὐκταιότατον αὐτῷ Tyrann. 17. – Auch akt., wünschend, betend, Aesch. frg. 46; εὐχαί, flehende Bitten, Ar. Av. 1060; ἐπῳδαί Plat. Legg. X, 906 b. – Adv. εὐκταίως, Schol. Pind. P. 5, 155; K. S.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1076.png Seite 1076]] gewünscht, wünschenswert, und gesluchtsluchenswert; [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]], des Vaters Fluch, Aesch. Spt. 823, wie πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν 705; Ἅιδου εὐκταία [[χάρις]] Ag. 1360, erflehte Gunst; εὐκταῖα, Wünsche, Gelübde, Aesch. Suppl. 626, wie Soph. Tr. 238; ἐπιβοᾶται Θέμιν εὐκταίαν Eur. Med. 169, wie τοῖς δυστυχοῦσιν εὐκταία [[θεός]] (Λήθη), angefleht, u. so auch sp. D.; [[νύμφα]], geweiht, gelobt, Eur. I. T. 213; πανηγύρεις, ludi votivi der Römer, D. Hal. u. A. – Übh. wünschenswert, bei Plat. Legg. III, 687 e, [[varia lectio|v.l.]] für [[εὐκτέον]]; häufig bei Plut. u. Luc., [[ὅπερ]] εὐκταιότατον αὐτῷ Tyrann. 17. – Auch akt., wünschend, betend, Aesch. frg. 46; εὐχαί, flehende Bitten, Ar. Av. 1060; ἐπῳδαί Plat. Legg. X, 906 b. – Adv. εὐκταίως, Schol. Pind. P. 5, 155; K. S.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><b>I. 1</b> [[souhaitable]], [[désirable]];<br /><b>2</b> [[consacré]] <i>ou</i> offert par un vœu, votif ; τὰ εὐκταῖα vœux, offrandes pour un vœu, ex-voto;<br /><b>3</b> [[appelé]] <i>ou</i> invoqué par des vœux ; qui veille sur la sainteté des vœux (Thémis);<br /><b>II.</b> [[qui forme un vœu]], [[qui adresse une prière]], [[votif]] ; <i>en mauv. part</i> εὐκταία [[φάτις]] ESCHL parole d'imprécation;<br /><i>Sp.</i> εὐκταιότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὐκτός]].
}}
{{elru
|elrutext='''εὐκταῖος:'''<br /><b class="num">1</b> [[желательный]], [[желанный]], [[вожделенный]] (τὸ [[καθόλου]] ἀγαθόν Plut.; [[ἠώς]], [[λιμήν]] Anth.; οὐ [[τοῦτο]] εὐκταῖον Plat.);<br /><b class="num">2</b> культ. [[торжественно провозглашенный]] (по обету), сопровождаемый обетами (εὐχαί Arph.): εὐκταία [[χάρις]] Aesch. исполнение заветного желания; [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]] Aesch. отцовское проклятие;<br /><b class="num">3</b> [[призываемый в молитвах]] ([[θεός]], [[Θέμις]] Eur.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''εὐκταῖος''': -α, -ον, ([[εὔχομαι]]) Ἀττ. - Ἐπίρρ. (ἐν χρήσει [[μάλιστα]] παρὰ Τραγ., πρβλ. [[ἀραῖος]]): 1) ἀνήκων ἢ [[ἁρμόδιος]] εἰς εὐχήν, [[ἀναθηματικός]], Ἅιδου... εὐκταίαν [[χάριν]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1387· τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν [[λίβα]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 52· εὐχαὶ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1060· ἐπῳδαὶ Πλάτ. Νόμ. 906Β· εὐκτ. [[νύμφα]], ἀφωσιωμένη, καθιερωμένη, Εὐρ. Ι. Τ. 213· πανηγύρεις εὐκτ., Λατ. ludi votivi, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Δίωνος Κ.: - εὐκταῖα, τά, ἀφιερώματα προσφερόμενα [[συμφώνως]] πρὸς γινομένην εὐχὴν («τάξιμον»), εὐχαί, προσευχαί, Αἰσχύλ. Ἱκ. 631, Σοφ. Τρ. 239. 2) ἐπίθ. τῶν θεῶν, οὓς ἐπικαλεῖταί τις ἰδίως, πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, «ἣν ἐπηύξατο [[Οἰδίπους]] τελέσας τὰς ἀρὰς» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Θήβ. 724· [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]] [[αὐτόθι]] 841· Θέμις εὐκταία Εὐρ. Μήδ. 169· τοῖσιν δυστυχοῦσιν εὐκταῖα θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 214. 3) [[καθόλου]], ὃν ἐπιθυμεῖ τις, ἠώς, λιμὴν Ἀνθ. Πλ. 6. 203., 9. 41· [[γάμος]] γὰρ... εὐκταῖον κακὸν Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 102· ἐπιθυμητός, Πλάτ. Νομ. 687Ε (διάφ. γραφ. [[εὐκτέον]]), Λουκ. Τύρανν. 17. ― Ἐπίρρ. εὐκταίως, κατ᾿ εὐχήν, Σχόλ. εἰς Πινδ. Π. 5. 155.
|lstext='''εὐκταῖος''': -α, -ον, ([[εὔχομαι]]) Ἀττ. - Ἐπίρρ. (ἐν χρήσει [[μάλιστα]] παρὰ Τραγ., πρβλ. [[ἀραῖος]]): 1) ἀνήκων ἢ [[ἁρμόδιος]] εἰς εὐχήν, [[ἀναθηματικός]], Ἅιδου... εὐκταίαν [[χάριν]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1387· τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν [[λίβα]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 52· εὐχαὶ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1060· ἐπῳδαὶ Πλάτ. Νόμ. 906Β· εὐκτ. [[νύμφα]], ἀφωσιωμένη, καθιερωμένη, Εὐρ. Ι. Τ. 213· πανηγύρεις εὐκτ., Λατ. ludi votivi, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Δίωνος Κ.: - εὐκταῖα, τά, ἀφιερώματα προσφερόμενα [[συμφώνως]] πρὸς γινομένην εὐχὴν («τάξιμον»), εὐχαί, προσευχαί, Αἰσχύλ. Ἱκ. 631, Σοφ. Τρ. 239. 2) ἐπίθ. τῶν θεῶν, οὓς ἐπικαλεῖταί τις ἰδίως, πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, «ἣν ἐπηύξατο [[Οἰδίπους]] τελέσας τὰς ἀρὰς» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Θήβ. 724· [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]] [[αὐτόθι]] 841· Θέμις εὐκταία Εὐρ. Μήδ. 169· τοῖσιν δυστυχοῦσιν εὐκταῖα θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 214. 3) [[καθόλου]], ὃν ἐπιθυμεῖ τις, ἠώς, λιμὴν Ἀνθ. Πλ. 6. 203., 9. 41· [[γάμος]] γὰρ... εὐκταῖον κακὸν Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 102· ἐπιθυμητός, Πλάτ. Νομ. 687Ε (διάφ. γραφ. [[εὐκτέον]]), Λουκ. Τύρανν. 17. ― Ἐπίρρ. εὐκταίως, κατ᾿ εὐχήν, Σχόλ. εἰς Πινδ. Π. 5. 155.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><b>I. 1</b> souhaitable, désirable;<br /><b>2</b> consacré <i>ou</i> offert par un vœu, votif ; τὰ εὐκταῖα vœux, offrandes pour un vœu, ex-voto;<br /><b>3</b> appelé <i>ou</i> invoqué par des vœux ; qui veille sur la sainteté des vœux (Thémis);<br /><b>II.</b> qui forme un vœu, qui adresse une prière, votif ; <i>en mauv. part</i> εὐκταία [[φάτις]] ESCHL parole d’imprécation;<br /><i>Sp.</i> εὐκταιότατος.<br />'''Étymologie:''' [[εὐκτός]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ εὐκταῑος, -α, ον)<br /><b>1.</b> αυτός τον οποίο εύχεται [[κάποιος]] και επιθυμεί να γίνει, ο [[επιθυμητός]], ο [[ποθητός]] (α. «ευκταία η [[συνεργασία]] τών κομμάτων» β. «[[γάμος]] γάρ... εὐκταῑον κακόν», Μέν.)<br /><b>2.</b> αυτός τον οποίο εύχεται [[κάποιος]] να αποκτήσει («Ἅιδου... εὐκταίαν [[χάριν]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει σε [[ευχή]], αυτός που γίνεται για [[ευχή]] («εὐκταῑαι ἐπῳδαί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> (για [[λατρεία]]) αφιερωμένος, καθιερωμένος<br /><b>3.</b> αυτός που τελείται κατ' ευχήν («πανηγύρεις εὐκταῑαι», Δίων Κάσσ.)<br /><b>4.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ εὐκταῑα</i><br />α) τα αναθήματα, τα αφιερώματα, τα «ταξίματα» <br />β) οι ευχές, οι δεήσεις<br /><b>5.</b> (ως [[επίθετο]] θεών) αυτός τον οποίο επικαλείται [[κάποιος]] («Θέμις εὐκταία», <b>Ευρ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐκταίως</i> (ΑΜ)<br />με τρόπο ευκταίο, κατ' ευχήν («εὐκταίως δέχεσθαί τινα», Στουδ. Θεόδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ευκτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[εύχομαι]]) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αιος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> -[[φευκτός]] &GT; [[φευκταίος]])].
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ εὐκταῖος, -α, ον)<br /><b>1.</b> αυτός τον οποίο εύχεται [[κάποιος]] και επιθυμεί να γίνει, ο [[επιθυμητός]], ο [[ποθητός]] (α. «ευκταία η [[συνεργασία]] τών κομμάτων» β. «[[γάμος]] γάρ... εὐκταῖον κακόν», Μέν.)<br /><b>2.</b> αυτός τον οποίο εύχεται [[κάποιος]] να αποκτήσει («Ἅιδου... εὐκταίαν [[χάριν]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει σε [[ευχή]], αυτός που γίνεται για [[ευχή]] («εὐκταῖαι ἐπῳδαί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> (για [[λατρεία]]) αφιερωμένος, καθιερωμένος<br /><b>3.</b> αυτός που τελείται κατ' ευχήν («πανηγύρεις εὐκταῖαι», Δίων Κάσσ.)<br /><b>4.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ εὐκταῖα</i><br />α) τα αναθήματα, τα αφιερώματα, τα «ταξίματα» <br />β) οι ευχές, οι δεήσεις<br /><b>5.</b> (ως [[επίθετο]] θεών) αυτός τον οποίο επικαλείται [[κάποιος]] («Θέμις εὐκταία», <b>Ευρ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐκταίως</i> (ΑΜ)<br />με τρόπο ευκταίο, κατ' ευχήν («εὐκταίως δέχεσθαί τινα», Στουδ. Θεόδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ευκτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[εύχομαι]]) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αιος</i> ([[πρβλ]]. -[[φευκτός]] > [[φευκταίος]])].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''εὐκταῖος:''' -α, -ον ([[εὔχομαι]]),·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ταιριάζει ή ανήκει σε [[προσευχή]], [[αναθηματικός]], σε Αισχύλ., Αριστοφ.· αφοσιωμένος, σε Ευρ.· <i>εὐκταῖα</i>, <i>τά</i>, αναθηματικές προσφορές, αφιερώματα, τάματα, προσευχές, σε Αισχύλ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για τους θεούς, αυτούς που επικαλείται [[κάποιος]] μέσω προσευχής, σε Αισχύλ., Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[επιθυμητός]], σε Ανθ.
|lsmtext='''εὐκταῖος:''' -α, -ον ([[εὔχομαι]]),·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ταιριάζει ή ανήκει σε [[προσευχή]], [[αναθηματικός]], σε Αισχύλ., Αριστοφ.· αφοσιωμένος, σε Ευρ.· <i>εὐκταῖα</i>, <i>τά</i>, αναθηματικές προσφορές, αφιερώματα, τάματα, προσευχές, σε Αισχύλ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για τους θεούς, αυτούς που επικαλείται [[κάποιος]] μέσω προσευχής, σε Αισχύλ., Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> [[επιθυμητός]], σε Ανθ.
}}
}}
{{elru
{{mdlsj
|elrutext='''εὐκταῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> желательный, желанный, вожделенный (τὸ [[καθόλου]] ἀγαθόν Plut.; [[ἠώς]], [[λιμήν]] Anth.; οὐ [[τοῦτο]] εὐκταῖον Plat.);<br /><b class="num">2)</b> культ. торжественно провозглашенный (по обету), сопровождаемый обетами (εὐχαί Arph.): εὐκταία [[χάρις]] Aesch. исполнение заветного желания; [[πατρόθεν]] εὐκταία [[φάτις]] Aesch. отцовское проклятие;<br /><b class="num">3)</b> призываемый в молитвах ([[θεός]], [[Θέμις]] Eur.).
|mdlsjtxt=[[εὐκταῖος]], η, ον [[εὔχομαι]]<br /><b class="num">1.</b> of or for [[prayer]], [[votive]], Aesch., Ar.: [[devoted]], Eur.:— εὐκταῖα, τά, [[votive]] offerings, vows, prayers, Aesch., Soph.<br /><b class="num">2.</b> of gods, invoked by [[prayer]], Aesch., Eur.<br /><b class="num">3.</b> prayed for, Anth.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[invoked by prayer]]
}}
{{mantoulidis
|mantxt=(=[[ποθητός]]). Ἀπό το [[εὔχομαι]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
}}
{{trml
|trtx====[[votive]]===
Bulgarian: в изпълнение на обет; Czech: slíbený, votivní; Dutch: [[votief]], [[een gelofte voorstellend]], [[geschonken wegens een gelofte]]; Finnish: votiivi-; French: [[votif]]; Georgian: დაპირებისამებრი; Ancient Greek: [[ἀναθέσιμος]], [[ἀναθεματικός]], [[εὐκταῖος]]; Hungarian: fogadalmi; Italian: [[votivo]]; Malayalam: നേർച്ച; Polish: wotywny; Russian: [[клятвенный]]; Spanish: [[votivo]]
}}
}}

Latest revision as of 06:34, 30 October 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐκταῖος Medium diacritics: εὐκταῖος Low diacritics: ευκταίος Capitals: ΕΥΚΤΑΙΟΣ
Transliteration A: euktaîos Transliteration B: euktaios Transliteration C: efktaios Beta Code: eu)ktai=os

English (LSJ)

α, ον, (εὔχομαι) Att. Adj. (used chiefly by Trag., cf. ἀραῖος):
1 of prayer or for prayer, votive, Ἄιδου… εὐκταίαν χάριν A.Ag. 1387; τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν λίβα Id.Fr.55; εὐχαί Ar.Av. 1060; ἐπῳδαί Pl.Lg.906b; εὐ. [νύμφα] devoted, E.IT213 (lyr.); πανηγύρεις εὐκταῖαι, Lat. ludi votivi, D.C.58.12: εὐκταῖα, τά, votive offerings, vows, prayers, A.Supp.631 (lyr.), S.Tr.239.
2 epithet of gods, invoked in special prayer or invoked by special prayer, πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, πατρόθεν εὐκταία φάτις, of the curse invoked by Oedipus, A.Th.723, 841 (both lyr.); Θέμις εὐκταία E.Med.169 (anap.); τοῖσι δυστυχοῦσιν εὐκταία θεός Id.Or.214.
3 generally, prayed for, desired, ἠώς, λιμένες, AP6.242 (Crin.), 9.41 (Theon); γάμος γὰρ… εὐκταῖον κακόν Men.Mon.102, cf. Epicur.Sent.Vat.35; desirable, f.l. for εὐκτέον in Pl.Lg.687e: Sup., τήβεννος (of the latus clavus), AJA18.323 (Sardes, i B.C.); ἴασις Gal. 7.738, cf. Luc.Tyr.17. Adv. εὐκταίως = with vows of good augury, by acclamations, εὐκταίως ἔχειν Sch.Pi.P.5.159; εὐκταίως δέχεσθαί τινα J.BJ7.2.1.

German (Pape)

[Seite 1076] gewünscht, wünschenswert, und gesluchtsluchenswert; πατρόθεν εὐκταία φάτις, des Vaters Fluch, Aesch. Spt. 823, wie πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν 705; Ἅιδου εὐκταία χάρις Ag. 1360, erflehte Gunst; εὐκταῖα, Wünsche, Gelübde, Aesch. Suppl. 626, wie Soph. Tr. 238; ἐπιβοᾶται Θέμιν εὐκταίαν Eur. Med. 169, wie τοῖς δυστυχοῦσιν εὐκταία θεός (Λήθη), angefleht, u. so auch sp. D.; νύμφα, geweiht, gelobt, Eur. I. T. 213; πανηγύρεις, ludi votivi der Römer, D. Hal. u. A. – Übh. wünschenswert, bei Plat. Legg. III, 687 e, v.l. für εὐκτέον; häufig bei Plut. u. Luc., ὅπερ εὐκταιότατον αὐτῷ Tyrann. 17. – Auch akt., wünschend, betend, Aesch. frg. 46; εὐχαί, flehende Bitten, Ar. Av. 1060; ἐπῳδαί Plat. Legg. X, 906 b. – Adv. εὐκταίως, Schol. Pind. P. 5, 155; K. S.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
I. 1 souhaitable, désirable;
2 consacré ou offert par un vœu, votif ; τὰ εὐκταῖα vœux, offrandes pour un vœu, ex-voto;
3 appelé ou invoqué par des vœux ; qui veille sur la sainteté des vœux (Thémis);
II. qui forme un vœu, qui adresse une prière, votif ; en mauv. part εὐκταία φάτις ESCHL parole d'imprécation;
Sp. εὐκταιότατος.
Étymologie: εὐκτός.

Russian (Dvoretsky)

εὐκταῖος:
1 желательный, желанный, вожделенный (τὸ καθόλου ἀγαθόν Plut.; ἠώς, λιμήν Anth.; οὐ τοῦτο εὐκταῖον Plat.);
2 культ. торжественно провозглашенный (по обету), сопровождаемый обетами (εὐχαί Arph.): εὐκταία χάρις Aesch. исполнение заветного желания; πατρόθεν εὐκταία φάτις Aesch. отцовское проклятие;
3 призываемый в молитвах (θεός, Θέμις Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐκταῖος: -α, -ον, (εὔχομαι) Ἀττ. - Ἐπίρρ. (ἐν χρήσει μάλιστα παρὰ Τραγ., πρβλ. ἀραῖος): 1) ἀνήκων ἢ ἁρμόδιος εἰς εὐχήν, ἀναθηματικός, Ἅιδου... εὐκταίαν χάριν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1387· τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν λίβα ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 52· εὐχαὶ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1060· ἐπῳδαὶ Πλάτ. Νόμ. 906Β· εὐκτ. νύμφα, ἀφωσιωμένη, καθιερωμένη, Εὐρ. Ι. Τ. 213· πανηγύρεις εὐκτ., Λατ. ludi votivi, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Δίωνος Κ.: - εὐκταῖα, τά, ἀφιερώματα προσφερόμενα συμφώνως πρὸς γινομένην εὐχὴν («τάξιμον»), εὐχαί, προσευχαί, Αἰσχύλ. Ἱκ. 631, Σοφ. Τρ. 239. 2) ἐπίθ. τῶν θεῶν, οὓς ἐπικαλεῖταί τις ἰδίως, πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, «ἣν ἐπηύξατο Οἰδίπους τελέσας τὰς ἀρὰς» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Θήβ. 724· πατρόθεν εὐκταία φάτις αὐτόθι 841· Θέμις εὐκταία Εὐρ. Μήδ. 169· τοῖσιν δυστυχοῦσιν εὐκταῖα θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 214. 3) καθόλου, ὃν ἐπιθυμεῖ τις, ἠώς, λιμὴν Ἀνθ. Πλ. 6. 203., 9. 41· γάμος γὰρ... εὐκταῖον κακὸν Μένανδρ. ἐν Μονοστ. 102· ἐπιθυμητός, Πλάτ. Νομ. 687Ε (διάφ. γραφ. εὐκτέον), Λουκ. Τύρανν. 17. ― Ἐπίρρ. εὐκταίως, κατ᾿ εὐχήν, Σχόλ. εἰς Πινδ. Π. 5. 155.

Greek Monolingual

-α, -ο (ΑΜ εὐκταῖος, -α, ον)
1. αυτός τον οποίο εύχεται κάποιος και επιθυμεί να γίνει, ο επιθυμητός, ο ποθητός (α. «ευκταία η συνεργασία τών κομμάτων» β. «γάμος γάρ... εὐκταῖον κακόν», Μέν.)
2. αυτός τον οποίο εύχεται κάποιος να αποκτήσει («Ἅιδου... εὐκταίαν χάριν», Αισχύλ.)
αρχ.
1. αυτός που ανήκει σε ευχή, αυτός που γίνεται για ευχή («εὐκταῖαι ἐπῳδαί», Πλάτ.)
2. (για λατρεία) αφιερωμένος, καθιερωμένος
3. αυτός που τελείται κατ' ευχήν («πανηγύρεις εὐκταῖαι», Δίων Κάσσ.)
4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ εὐκταῖα
α) τα αναθήματα, τα αφιερώματα, τα «ταξίματα»
β) οι ευχές, οι δεήσεις
5. (ως επίθετο θεών) αυτός τον οποίο επικαλείται κάποιος («Θέμις εὐκταία», Ευρ.).
επίρρ...
εὐκταίως (ΑΜ)
με τρόπο ευκταίο, κατ' ευχήν («εὐκταίως δέχεσθαί τινα», Στουδ. Θεόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευκτός (< εύχομαι) + κατάλ. -αιος (πρβλ. -φευκτός > φευκταίος)].

Greek Monotonic

εὐκταῖος: -α, -ον (εὔχομαι),·
1. αυτός που ταιριάζει ή ανήκει σε προσευχή, αναθηματικός, σε Αισχύλ., Αριστοφ.· αφοσιωμένος, σε Ευρ.· εὐκταῖα, τά, αναθηματικές προσφορές, αφιερώματα, τάματα, προσευχές, σε Αισχύλ., Σοφ.
2. λέγεται για τους θεούς, αυτούς που επικαλείται κάποιος μέσω προσευχής, σε Αισχύλ., Ευρ.
3. επιθυμητός, σε Ανθ.

Middle Liddell

εὐκταῖος, η, ον εὔχομαι
1. of or for prayer, votive, Aesch., Ar.: devoted, Eur.:— εὐκταῖα, τά, votive offerings, vows, prayers, Aesch., Soph.
2. of gods, invoked by prayer, Aesch., Eur.
3. prayed for, Anth.

English (Woodhouse)

invoked by prayer

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

(=ποθητός). Ἀπό το εὔχομαι, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.

Translations

votive

Bulgarian: в изпълнение на обет; Czech: slíbený, votivní; Dutch: votief, een gelofte voorstellend, geschonken wegens een gelofte; Finnish: votiivi-; French: votif; Georgian: დაპირებისამებრი; Ancient Greek: ἀναθέσιμος, ἀναθεματικός, εὐκταῖος; Hungarian: fogadalmi; Italian: votivo; Malayalam: നേർച്ച; Polish: wotywny; Russian: клятвенный; Spanish: votivo