ἐπίκοτος: Difference between revisions
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epikotos | |Transliteration C=epikotos | ||
|Beta Code=e)pi/kotos | |Beta Code=e)pi/kotos | ||
|Definition=ἐπίκοτον,<br><span class="bld">A</span> [[wrathful]], [[vengeful]], στάσις Pi.''Fr.''109.4; μήδεα [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''601 (lyr.); [[ἐπικότους]] <b class="b3">τροφᾶς.. ἀράς</b> [[in wrath at]] the sons he had bred, Id.''Th.''786 (lyr.). Adv. [[ἐπικότως]] = [[wrathfully]], Id.''Pr.''163 (lyr.).<br><span class="bld">II</span>. Pass., [[hateful]], S.''Fr.'' 428. | |Definition=ἐπίκοτον,<br><span class="bld">A</span> [[wrathful]], [[vengeful]], στάσις Pi.''Fr.''109.4; μήδεα [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''601 (lyr.); [[ἐπικότους]] <b class="b3">τροφᾶς.. ἀράς</b> [[in wrath at]] the sons he had bred, Id.''Th.''786 (lyr.). Adv. [[ἐπικότως]] = [[wrathfully]], Id.''Pr.''163 (lyr.).<br><span class="bld">II</span>. Pass., [[hateful]], [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]'' 428. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 10:00, 23 March 2024
English (LSJ)
ἐπίκοτον,
A wrathful, vengeful, στάσις Pi.Fr.109.4; μήδεα A.Pr.601 (lyr.); ἐπικότους τροφᾶς.. ἀράς in wrath at the sons he had bred, Id.Th.786 (lyr.). Adv. ἐπικότως = wrathfully, Id.Pr.163 (lyr.).
II. Pass., hateful, S.Fr. 428.
German (Pape)
[Seite 952] zürnend, aufgebracht; στάσις Pind. frg. 228; ἐπ' ἀνδρὶ δῄοισιν ἐπικότῳ, gegen die Feinde, Aesch. Ch. 619, vgl. Prom. 604; voll von Groll u. Haß, D. L. 7, 114. – Adv. ἐπικότως, Aesch. Prom. 192.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui garde rancune, vindicatif.
Étymologie: ἐπί, κότος.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίκοτος:
1 гневный, возмущенный (μήδεα Aesch.);
2 враждебный (στάσις Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίκοτος: -ον, ὁ μετὰ κότου, ὀργῆς γινόμενος, ἐκδικητικός, στάσιν ἐπίκοτον Πινδ. Ἀποσπ. 228· Ἥρας ἐπικότοισι μήδεσι Αἰσχύλ. Πρ. 602· τέκνοις δ᾿ ἀγρίας ἐφῆκεν ἐπικότους τροφᾶς, αἰαῖ, πικρογλώσσους ἀρὰς ὁ αὐτ. ἐν. Θήβ. 787, ἴδε Ἕρμαν. ‒ Ἐπίρρ. -τως, ἐξωργισμένως, Αἰσχύλ. Πρ. 162. ΙΙ. Παθ., ἐπίμομφος, «ἐπίκοτα· ἐπίμομφα· ἃ πᾶς ἄν τις μέμψαιτο. Σοφοκλῆς Ναυπλίῳ καταπλέοντι» Ἡσύχ. (Σοφ. Ἀποσπ. 386), πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 628.
English (Slater)
ἐπῐκοτος], -ον angry στάσιν ἀπὸ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών fr. 109. 3.
Greek Monolingual
ἐπίκοτος, -ον (Α)
1. θυμωμένος, εχθρικός, εκδικητικός («στάσιν ἐπίκοτον», Πίνδ.)
2. μισητός, απεχθής.
επίρρ...
ἐπικότως
με οργή, θυμωμένα, εχθρικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κότος «οργή»].
Greek Monotonic
ἐπίκοτος: -ον, οργισμένος, εκδικητικός, σε Αισχύλ.· ἐπίκοτος τροφᾶς, εξοργισμένος έναντι των γιων που ανέθρεψε, στον ίδ.· επίρρ. -τως, οργισμένα, θυμωμένα.
Middle Liddell
ἐπί-κοτος, ον
wrathful, vengeful, Aesch.; ἐπίκοτος τροφᾶς in wrath at the sons he had bred, Aesch.—adv. -τως, wrathfully, Aesch.
Translations
hateful
Bulgarian: мразещ, омразен, ненавистен; Catalan: odiós; Danish: hadefuld; Dutch: hatelijk; Esperanto: malama; Finnish: vihantäyteinen; French: haineux, odieux; German: häßlich, gehässig, hasserfüllt; Greek: μισητός; Ancient Greek: ἀνταῖος, ἀξιομισής, ἀπευκτός, ἄπευκτος, ἀπεχθήμων, ἀπεχθής, ἀποθύμιος, ἀπόπτυστος, ἀστεργής, ἄφιλος, δυσφιλής, δυσχερής, δυσώνυμος, ἐπαχθής, ἐπίκοτος, ἐπίφθονος, ἐχθοδοπός, κατάπτυστος, μεμισημένος, μιαρός, μισητός, παντομισής, στυγερός, στυγητός, Στύγιος, στυγνός; Irish: fuafar, gráiniúil; Japanese: 憎い, 忌まわしい; Middle Irish: fúathmar; Old English: āfor; Persian: نفرت انگیز, هودر; Polish: nienawistny; Russian: ненавистный, полный ненависти; Spanish: odioso; Swedish: förhatlig, hatisk; Turkish: iğrenç, tiksinç, nefret uyandıran, nefret dolu; Ukrainian: ненависний