ὁμοίωμα: Difference between revisions
Ἀνὴρ ἀτυχῶν δὲ σώζεται ταῖς ἐλπίσιν → Presso miseria spes salus est unica → Allein die Hoffnung trägt den, der im Unglück ist
(T21) |
(28) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=ὁμοιώματος, τό ([[ὁμοιόω]]), the Sept. for תְּמוּנָה, דְּמוּת, צֶלֶם, תַּבְנִית; [[properly]], [[that]] [[which]] has been made [[after]] the [[likeness]] of [[something]], [[hence]],<br /><b class="num">a.</b> a [[figure]], [[image]], [[likeness]], [[representation]]: Winer's Grammar, 604 (562)) ([[Plato]], in Parmen., p. 132d., calls [[finite]] things ὁμοιώματα, likenesses as it were, in [[which]] τά παραδειγματα, i. e. αἱ ἰδέαι or τά εἴδη, are expressed).<br /><b class="num">b.</b> [[likeness]] i. e. [[resemblance]] (inasmuch as [[that]] appears in an [[image]] or [[figure]]), [[frequent]] [[such]] as amounts [[almost]] to [[equality]] or identity: τίνος, [[σάρξ]], 3at the [[end]] (cf. Weiss, Biblical Theol. etc. §§ 69e. [[note]], 78c. [[note]])); [[μορφή]]); εἰκόνος, a [[likeness]] expressed by an [[image]], i. e. an [[image]], [[like]], [[ἐπί]] τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως [[Ἀδάμ]], in the [[same]] [[manner]] in [[which]] Adam transgressed a [[command]] of God ([[see]] [[ἐπί]], B. 2a. εε.), [[εἰκών]], at the [[end]]; Schmidt, [[chapter]] 191.) | |txtha=ὁμοιώματος, τό ([[ὁμοιόω]]), the Sept. for תְּמוּנָה, דְּמוּת, צֶלֶם, תַּבְנִית; [[properly]], [[that]] [[which]] has been made [[after]] the [[likeness]] of [[something]], [[hence]],<br /><b class="num">a.</b> a [[figure]], [[image]], [[likeness]], [[representation]]: Winer's Grammar, 604 (562)) ([[Plato]], in Parmen., p. 132d., calls [[finite]] things ὁμοιώματα, likenesses as it were, in [[which]] τά παραδειγματα, i. e. αἱ ἰδέαι or τά εἴδη, are expressed).<br /><b class="num">b.</b> [[likeness]] i. e. [[resemblance]] (inasmuch as [[that]] appears in an [[image]] or [[figure]]), [[frequent]] [[such]] as amounts [[almost]] to [[equality]] or identity: τίνος, [[σάρξ]], 3at the [[end]] (cf. Weiss, Biblical Theol. etc. §§ 69e. [[note]], 78c. [[note]])); [[μορφή]]); εἰκόνος, a [[likeness]] expressed by an [[image]], i. e. an [[image]], [[like]], [[ἐπί]] τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως [[Ἀδάμ]], in the [[same]] [[manner]] in [[which]] Adam transgressed a [[command]] of God ([[see]] [[ἐπί]], B. 2a. εε.), [[εἰκών]], at the [[end]]; Schmidt, [[chapter]] 191.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=το (ΑΜ [[ὁμοίωμα]]) [[ομοιώ]]<br />[[κατασκεύασμα]] όμοιο με ένα [[πρότυπο]], [[απεικόνισμα]], [[εικόνα]] («τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ [[εἶναι]] ὁμοιώματα», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «[[ομοίωμα]] ανθρώπου»<br />(σκωπτικώς) [[άνθρωπος]] που στερείται τών φυσικών ή ηθικών ιδιοτήτων οι οποίες χαρακτηρίζουν το ανθρώπινο [[είδος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>φρ.</b> «ἐξ ὁμοιώματος» — σύμφωνα με όμοιες περιστάσεις, κατ' αναλογίαν, αναλόγως. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:09, 29 September 2017
English (LSJ)
ατος, τό,
A likeness, image, Pl.Phdr.250a, Arist.Rh.1356a31 (v.l. ὁμοία), Epicur.Ep.1p.10U., Nat.11.6 : pl., Pl.Phdr.250b, Sph.266d, al. ; ἐξ ὁμοιώματος in accordance with the practice in similar cases, by analogy, OGI669.52 (Egypt, i A. D.).
German (Pape)
[Seite 337] τό, das Gleichgemachte, Abbild, Gleichniß; τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα, Plat. Parm. 132 d; ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, Phaedr. 250 a, öfter; Arist. Eth. 8, 10 u. Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμοίωμα: τό, πρᾶγμά τι ἔχον ὁμοιότητα πρὸς ἄλλο, ἀπεικόνισμα, ὅταν τι τῶν ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται Πλάτ. Φαῖδρ. 250Α· μόριόν τι τῆς διαλεκτικῆς καὶ ὁμοίωμα Ἀριστ. Ρητορ. 1. 2, 7· πληθ., Πλάτ. Φαῖδρ. 250Β, Πολιτ. 266D· ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. α΄, 23.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
objet ressemblant, image.
Étymologie: ὁμοιόω.
English (Strong)
from ὁμοιόω; a form; abstractly, resemblance: made like to, likeness, shape, similitude.
English (Thayer)
ὁμοιώματος, τό (ὁμοιόω), the Sept. for תְּמוּנָה, דְּמוּת, צֶלֶם, תַּבְנִית; properly, that which has been made after the likeness of something, hence,
a. a figure, image, likeness, representation: Winer's Grammar, 604 (562)) (Plato, in Parmen., p. 132d., calls finite things ὁμοιώματα, likenesses as it were, in which τά παραδειγματα, i. e. αἱ ἰδέαι or τά εἴδη, are expressed).
b. likeness i. e. resemblance (inasmuch as that appears in an image or figure), frequent such as amounts almost to equality or identity: τίνος, σάρξ, 3at the end (cf. Weiss, Biblical Theol. etc. §§ 69e. note, 78c. note)); μορφή); εἰκόνος, a likeness expressed by an image, i. e. an image, like, ἐπί τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ, in the same manner in which Adam transgressed a command of God (see ἐπί, B. 2a. εε.), εἰκών, at the end; Schmidt, chapter 191.)
Greek Monolingual
το (ΑΜ ὁμοίωμα) ομοιώ
κατασκεύασμα όμοιο με ένα πρότυπο, απεικόνισμα, εικόνα («τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα», Πλάτ.)
νεοελλ.
φρ. «ομοίωμα ανθρώπου»
(σκωπτικώς) άνθρωπος που στερείται τών φυσικών ή ηθικών ιδιοτήτων οι οποίες χαρακτηρίζουν το ανθρώπινο είδος
αρχ.
φρ. «ἐξ ὁμοιώματος» — σύμφωνα με όμοιες περιστάσεις, κατ' αναλογίαν, αναλόγως.
