τραχηλίζω

English (LSJ)

fut. Att.

   A -ιῶ PPetr.2p.52 (iii B. C.):—bend or twist the neck of a victim, βοῦν Thphr.Char.27.5.    II in wrestling, 'scrag' one's opponent, τοὺς νεανίσκους Plu.Ant.33:— Pass., Pl.Amat.132c, Teles p.50 H., Them.Or.23.291b.    2 metaph., inflict hardship on a combatant, τοὺς . . φίλους οἱ λειπόμενοι τραχηλιοῦσι πόλεμοι Ph.2.131:—Pass., ἐμφυλίῳ πολέμῳ καὶ διχονοίᾳ -ιζόμενοι J.BJ4.6.2.    3 metaph. in Pass., to be overpowered, swept away, ταῖς ἐπιθυμίαις Ph.2.127; of ships in a whirlpool, Str.6.2.3.    III in a pun on signfs. 1, 11.1, and 11.3, ἰδὼν Ὀλυμπιονίκην εἰς ἑταίραν πυκνότερον ἀτενίζοντα, ἴδε ἔφη, κριὸν Ἀρειμάνιον ὡς ὑπὸ τοῦ τυχόντος κορασίου -ίζεται see how the ram's neck is being twisted, D.L.6.61, cf. Plu.2.521b; τοὺς πολυπράγμονας ἴδοις ἂν ὑπὸ παντὸς ὁμοίως θεάματος -ιζομένους καὶ περιαγομένους ibid.    IV Pass., to be laid open, Ep.Hebr.4.13; τετραχηλισμένα· πεφανερωμένα, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

τρᾰχηλίζω: μέλλ. -ίσω, κυρίως ἐπὶ παλαιστῶν, λαμβάνω τινὰ ἐκ τοῦ τραχήλου, ἢ κάμπτω τινὸς τὸν τράχηλον πρὸς τὰ ὀπίσω καὶ οὕτω καταβάλλω, νικῶ ἐντελῶς, τὸν ταῦρον Θεοφρ. Χαρ. 27· τοὺς νεανίσκους Πλουτ. Ἀντών. 33, πρβλ. 2. 521Β. ΙΙ. Παθ., λαμβάνομαι ἐκ τοῦ τραχήλου, ἡττῶμαι, καταβάλλομαι, Διογ. Κυν. παρὰ Διογ. Λ. 6. 61, Τέλης παρὰ Στοβ. 535. 23· ἀπὸ θεάματος τραχηλιζόμενος καὶ περιαγόμενος Πλούτ. 2. 521C· πολέμῳ Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 4. 6, 2· ταῖς ἐπιθυμίαις Φίλων 2. 127· ― ἀπολ., ποιοῦμαι χρῆσιν τοῦ τρόπου τούτου τοῦ παλαίειν, Πλάτ. Ἀντερ. 132C, Θεμίστ. 291Β, πρβλ. Ξεν. Λακ. 5. 9, καὶ ἴδε ἐν λ. τραχηλισμός. 2) καταπίπτω κατὰ κεφαλῇ· καὶ ἐπὶ πλοίων, καταβυθίζομαι ὑπὸ δίνης, Στράβ. 268. 3) κάμπτομαι τὸν τράχηλον πρὸς τὰ ὀπίσω (ὡς θῦμα) ὥστε ὁ λαιμὸς χαίνει ὅταν κοπῇ, Λατ. resupinare· ἐντεῦθεν, τετραχηλισμένα, ἀνεῳγμένα, πεφανερωμένα, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. δ΄, 13· πρβλ. Ἡσύχ., «τετραχηλισμένα· πεφανερωμένα».

French (Bailly abrégé)

1 renverser (qqn, une victime, etc.) la tête en arrière, acc.;
2 serrer le cou, étreindre ; Pass. être saisi par le cou, être terrassé.
Étymologie: τράχηλος.

English (Strong)

from τράχηλος; to seize by the throat or neck, i.e. to expose the gullet of a victim for killing (generally, to lay bare): opened.

English (Thayer)

(τράχηλος);
1. to seize and twist the neck or throat; used of combatants who handle thus their antagonists (Philo, Plutarch, Diogenes Laërt, others).
2. to bend back the neck of the victim to be slain, to lay bare or expose by bending back; hence, tropically, to lay bare, uncover, expose: perfect passive participle τετραχηλισμενος τίνι, laid bare, laid open, made manifest to one, Hebrews 4:13.

Greek Monolingual

ΝΑ τράχηλος
κάμπτω ή στρίβω προς τα πίσω τον λαιμό ζώου για να το σφάξω
μσν.-αρχ.
(κυρίως το ουδ. πληθ. μτχ. παθ. παρακμ., ως ουσ.) τά τετραχηλισμένα
αυτά που έχουν φανερωθεί («πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῑς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ», ΚΔ)
αρχ.
1. (κυρίως για παλαιστή) πιάνω τον αντίπαλο από τον τράχηλο για να τον ρίξω κάτω ή κάμπτω τον τράχηλό του προς τα πίσω και έτσι τον καταβάλλω
2. (για άλογο) ρίχνω κάτω από τον τράχηλό μου τον αναβάτη
3. μτφ. είμαι ο αίτιος τών κακουχιών που υφίσταται ο αντίπαλος πολεμιστής
4. παθ. τραχηλίζομαι
α) (στην πάλη) κάνω χρήση της τεχνικής του τραχηλισμού
β) μέ πιάνει ο αντίπαλος από τον τράχηλο, καταβάλλομαι
γ) (για πλοία) βυθίζομαι με την πλώρη προς τα κάτω μέσα σε δίνη
δ) μτφ. υποκύπτω ολοκληρωτικά σε κάτι («τραχηλιζόμενοι ταῑς ἐπιθυμίαις, πάνθ' ὑπομένουσι δρᾱν τε πάσχειν», Φίλ.).