σάκκος

English (LSJ)

or σάκος, ὁ, v. sub fin.:—
A coarse cloth of hair, especially of goats' hair, σάκκος τρίχινος Apoc.6.12, cf. LXX Is.50.3, Si.25.17.
II anything made of this cloth:
1 sack, bag, Hdt.9.80, Ar.Ach.745, Lys.1209, Gal.2.559,8.672:—as a measure, Ostr.1096, al.
2 sieve, strainer, esp. for wine, Hippon.57, Poll.6.19; σ. τρίχινοι PHamb.10.39 (ii A.D.).
3 coarse garment, sackcloth, worn as mourning by the Jews, LXX Ge.37.34, Ev.Luc.10.13, J.BJ2.12.5, cf. Plu.2.239c.
III coarse beard, like rough hair-cloth, σάκον πρὸς ταῖν γνάθοιν ἔχειν Ar.Ec.502; cf. σακεσφόρος ΙΙ.—The form σάκος is said to be Att., Ael.Dion.Fr.296, Phryn.229, Moer. p.354 P., Thom.Mag. p.344 R., etc.; while σάκκος is called Dor. by Phryn. l.c., Hellenic by Moer. and Thom.Mag. ll.cc., Comic by Poll.7.191. In Ar.Ach. 822, Ec.502, σάκος is required by the metre, as is σάκκος in Ach. 745 (Megarian), and in Hippon. l.c.; codd. of Hdt. give σάκκος. Inscrr. have σάκος IG22.1672.73,74, 108 and σάκκος ib.198: Papyri have σάκος PCair.Zen.753.27 (iii B.C.), UPZ84.52 (ii B.C.), but oftener σάκκος PSI4.427.1,14 (iii B.C.), PTeb.116.3 (ii B.C.), etc. (Prob. the word, like the thing, was borrowed from Phoenicia, cf. Hebr. saq.)

German (Pape)

[Seite 858] ὁ, nach Thom. Mag. p. 789 u. a. Gramm. mit doppeltem κ dor., wie der Megareer Ar. Ach. 710 σάκκος sagt, attisch σάκος, wie ib. 787 Lys. 1211 steht; vgl. Lob. Phryn. 257 u. Mein. Men. p. 44. 563; doch findet sich der Unterschied nicht bestätigt, vgl. Krüger zu Xen. An. 4, 5, 36; ein aus Haaren, bes. Ziegenhaaren gemachtes grobes, dickes Zeug, und alles daraus Verfertigte, Sack, Kleid, Ar. a. a. O., Plut.; auch ein Durchschlag od. Seihtuch, bes. um trüben Wein abzuklären, Poll. 10, 75. – Bei Ar. Eccl. 502 heißt komisch so auch ein langer Bart.

Greek (Liddell-Scott)

σάκκος: ἢ σάκος, ὁ, ἴδε ἐν τέλ.· πρόστυχον ὕφασμα ἐκ τριχῶν μάλιστα δὲ ἐξ αἰγείων τριχῶν, Λατ. cilicium, σάκκος τρίχινος Ἀποκάλ. ς΄, 12, πρβλ. Ἑβδ. (Ἡσαΐ. Ν΄, 3, Σειρὰχ ΚΕ΄, 17). ΙΙ. τὸ ἐκ τοιούτου ὑφάσματος πεποιημένον: 1) σάκκος, σακκίον, σάκκους τε ἐπ’ ἁμαξέων εὕρισκον Ἡροδ. 9. 80, Ἀριστοφ. Ἀχ. 745, Λυσ. 1211. 2) κόσκινον λεπτόν, «σῆττα», ἢ ἠθμός, στραγγιστήριον, μάλιστα τοῦ οἴνου, Ἱππῶναξ 48 (ἴδε Welcker, 42), Πολυδ. Ϛ΄, 19. 3) ἔνδυμα τραχύ, ὅπερ ἐνεδύοντο οἱ Ἰουδαῖοι πενθοῦντες, Ἑβδ. (Γένεσ. ΛΖ΄, 34), Εὐαγγ. κ. Λουκ. ι΄, 13, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 2. 12, 5, πρβλ. Πλούτ. 2. 329C· ἀκολούθως λέγεται ἐπὶ τοῦ ἱματισμοῦ τῶν μοναχῶν, Ἐκκλ.· - ἀλλὰ παρὰ Βυζαντίνοις, ἐπενδύτης στενῶς ἐφαρμοζόμενος εἰς τὸ σῶμα, ὃν ἔφερον οἱ αὐτοκράτορες καὶ οἱ πατριάρχαι. ΙΙΙ. τραχεῖα γενειὰς ὁμοία πρὸς ὕφασμα τρίχινον, σάκον πρὸς ταῖν γνάθοιν ἔχειν Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 502· πρβλ. σακεσφόρος ΙΙ. - Λέγεται ὅτι ὁ τύπος σάκος εἶναι Ἀττικός, Αἰλ. Διον. παρ’ Εὐστ. 940. 17, Φρύνιχ. 257, Θωμ. Μάγιστρ. 789, κλπ.· τὸν δὲ τύπον σάκκος καλεῖ Δωρικὸν ὁ Φρύνιχ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἑλληνικὸν ὁ Μοῖρις καὶ Θωμᾶς Μάγιστρ., κωμικὸν δὲ ὁ Πολυδ. Ζ΄, 191. Ἐν Ἀριστοφ. Ἀχ. 822, Ἐκκλ. 502, σάκος ἀπαιτεῖ τὸ μέτρον, ὡς ἀπαιτεῖ σάκκος ἐν Ἀχ. 745, καὶ παρ’ Ἱππών. ἔνθ’ ἀνωτ.· τὰ Ἀντίγραφα τοῦ Ἡροδ. ἔχουσι σάκκος. (Ἴσως ἡ λέξις, ὡς τὸ πρᾶγμα, παρελήφθη ἐκ τῶν Φοινίκων, πρβλ. τὸ Ἐβραϊκὸν saq).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
att. σάκος;
étoffe grossière de poil de chèvre, d'où
1 manteau grossier;
2 sac, bourse.
Étymologie: σάττω.

English (Strong)

of Hebrew origin (שָׂק); "sack"-cloth, i.e. mohair (the material or garments made of it, worn as a sign of grief): sackcloth.

English (Thayer)

(Attic σάκος), σάκκου, ὁ, Hebrew שַׂק (cf. Fremdwörter, under the word), a sack (Latin saccus) i. e.
a. a receptacle made for holding or carrying various things, as money, food, etc. (<ERROR/BIBLE: a coarse cloth (Latin cilicium), a dark coarse stuff made especially of the hair of animals (A. V. sackcloth): Winer s RWB under the word Sack; Roskoff in Schenkel 5:134; (under the word Sackcloth> in B. D.; also in McClintock and Strong. (From Herodotus down.))

Greek Monolingual

ο, ΜΑ
βλ. σάκος.

Greek Monotonic

σάκκος: ή σάκος[ᾰ], ὁ,
I. σακόπανο, λινάτσα· χοντρό και τραχύ ύφασμα από τρίχες κατσίκας, που το φορούσαν οι Ιουδαίοι σε ένδειξη πένθους, Λατ. cilicum, σε Καινή Διαθήκη
II. οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από το ύφασμα αυτό, σακί, σακούλι, σάκος, τσουβάλι, σε Ηρόδ., Αριστοφ.
III. τραχιά, άγρια γενειάδα, σε Αριστοφ. (πιθ. Φοιν. λέξη).

Russian (Dvoretsky)

σάκκος: атт. σάκος (ᾰ) ὁ
1) грубая ткань Plut.;
2) мешок Her., Arph.;
3) шутл. длинная борода: σάκον πρὸς ταῖν γνάθοιν ἔχειν Arph. обрасти окладистой бородой;
4) вретище, рубище (ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ NT).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σάκ(κ)ος -ου, ὁ ruige stof (gemaakt van geitenhaar), vandaar zak:; σάκκους..., ἐν τοῖσι λέβητες ἐφαίνοντο ἐνέοντες zakken waarin kookketels bleken te zitten Hdt. 9.80.2; σάκκος τρίχινος ruigharige zak NT Apoc. 6.12; van een kledingstuk zonder mouwen; ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ in zak en as NT Mt. 11.21; overdr. ruige baard:. σάκον πρὸς ταῖν γνάθοιν ἔχουσα met een ruige baard op haar kaken Aristoph. Eccl. 502.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: bag (made of goat hair), sieve, burlap, a large cloak made of the same, a.o. used as a wedding dress (Hdt., Hippon., Ar., LXX, NT, inscr. a. pap.).
Other forms: also σάκος (Att. ?).
Compounds: As 1. member e.g. σακκο-φόρος m. bag bearer (pap. a.o.).
Derivatives: 1. Dimin. σαν(κ)-ίον (Hp., Ar., X., Men. a.o.), -ίδιον (pap.), -άλιον (gloss.); 2. -ούδια n. pl. meaning unclear (pap.; after λινούδιον, s. λίνον); 3. -ᾶς m. sack bearer (inscr. Corycos, pap.); 4. -ίας οἶνος sieved wine (Poll.); 5. -ινος made of burlap (sch.); 6. Denom. -έω to sieve (Hdt. 4, 23; after Ael. Dion. a.o. -εύω), -ίζω id. (Thphr. a.o.). Ptc. (seemingly primary) σακτός sieved (Eup. 439).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.
Etymology: Semit. LW [loanword]; cf. Hebr. (Phoen.) śaq cloth of hair, bag, mourning-dress (Lewy Fremdw. 87; on it Bertoldi Zeitschr. rom. Phil. 68, 73ff. [mediterranean word]); one would like to know whether σαν(κ)ίον can be so explained. -- From this Lat. saccus (with NHG Sack etc.); s. W.-Hofmann s.v. w. lit.

Middle Liddell

I. a coarse hair-cloth, sackcloth, Lat. cilicium, NTest.
II. anything made of this cloth, a sack, bag, Hdt., Ar.
III. a coarse beard, Ar. [Prob. a Phoenician word.]

Frisk Etymology German

σάκκος: {sákkos}
Forms: auch σάκος (att. ?),
Grammar: m.
Meaning: ‘Sack (aus Ziegenhaar), Seihsack, Sackleinwand, ein daraus gemachter grober Mantel’, u.a. als Trauerkleid benutzt (Hdt., Hippon., Ar., LXX, NT, Inschr. u. Pap.).
Composita: Als Vorderglied z.B. σακκοφόρος m. Sackträger (Pap. u.a.).
Derivative: Davon 1. die Demin. σαν(κ)-ίον (Hp., Ar., X., Men. u.a.), -ίδιον (Pap.), -άλιον (Gloss.); 2. -ούδια n. pl. Bed. unklar (Pap.; nach λινούδιον, s. λίνον); 3. -ᾶς m. Säckler, Sackträger (Inschr. Korykos, Pap.); 4. -ίας οἶνος geseihter Wein (Poll.); 5. -ινος aus Sackleinwand (Sch.); 6. Denom. -έω seihen (Hdt. 4, 23; nach Ael. Dion. u.a. -εύω), -ίζω ib. (Thphr. u.a.). Ptz. (scheinbar primär) σακτός geseiht (Eup. 439).
Etymology: Semit. LW; vgl. hebr. (phön.) śaq härenes Zeug, Sack, Trauerkleid (Lewy Fremdw. 87; dazu Bertoldi Zeitschr. rom. Phil. 68, 73ff. [Mittelmeerwort]). — Daraus lat. saccus (mit nhd. Sack usw.); s. W.-Hofmann s.v. m. Lit.
Page 2,672

Chinese

原文音譯：s£kkoj 沙克可士
詞類次數：名詞（4）
原文字根：麻布 相當於： （שַׂק‎）
字義溯源：麻布，粗麻布，披麻，麻，布；源自希伯來文（שַׂק‎）=麻布），而 （שַׂק‎）又出自（שֹׁוקֵק‎ / שָׁקַק‎）=運行）。披麻蒙灰，乃是人自卑的行為，表示悔改（ 太11:21）
出現次數：總共（4）；太（1）；路（1）；啓（2）
譯字彙編：
1） 粗麻布衣（1） 啓11:3；
2） 布（1） 啓6:12；
3） 麻（1） 路10:13；
4） 披麻（1） 太11:21

English (Woodhouse)

bag