παρουσία

English (LSJ)

ἡ, (πάρειμι)

   A presence, of persons, δεσπότου, etc., A.Pers. 169, etc. ; ἀνδρῶν π., = ἄνδρες οἱ παρόντες, E.Alc.606 ; πόλις μείζων τῆς ἡμετέρας π., = ἡμῶν τῶν παρόντων, Th.6.86 ; παρουσίαν μὲν οἶσθα . . φίλων, ὡς οὔτις ἡμῖν ἐστιν, i.e. that we have no friends present to assist us, S.El.948 ; of things, κακῶν E.Hec.227, Ar.Th.1049 ; ἀγαθῶν Pl.Grg.497e : abs., παρουσίαν ἔχειν, = παρεῖναι, S.Aj.540 ; τὰ τῆς τύχης . . κοινὰς [ἔχει] τὰς παρουσίας D.Prooem.39 ; αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν [αἴτιον] τῇ π. τοῖς ἄλλοις τοῦ ἀγαθὰ εἶναι Arist.EE1217b5, cf. Pl.Phd. 100d, etc.    2 arrival, ἡμῶν κοινόπουν π. S.El.1104, cf. E.Alc.209, Th.1.128 ; εἰς Ἰταλίαν D.H.1.45 ; esp. visit of a royal or official personage, βασιλέως, etc., PTeb.48.14 (ii B. C.), IPE12.32A85 (Olbia, iii B.C.), etc.; of a god, IG42(1).122.34(Epid.).    3 occasion, v.l. in S. El.1251.    4 π. τισὶ ποιεῖσθαι entertain them on their official visits, OGI139.9 (Philae, ii B.C.).    5 in NT, the Advent, Ev.Matt.24.27, al.    6 Astrol., situation of a planet at a point on the zodiac, ἤτοι κατὰ παρουσίαν ἢ κατὰ συμμαρτυρίαν Vett.Val.49.26.    II substance, property, ὡς . . ἔχομεν παρουσίας Pl.Com.177, cf. Men.471 ; π. χρημάτων Crates Com.16.    2 contribution in money, Sch. Luc.Phal.1.3 (pl.).

German (Pape)

[Seite 528] ἡ, 1) Gegenwart; ὄμμα γὰρ δόμων νομίζω δεσπότου παρουσίαν, Aesch. Pers. 165; Ch. 660; τί δῆτα μέλλει μὴ παρουσίαν ἔχειν, = παρεῖναι, Soph. Ai. 536; ὅταν παρουσία φράζῃ, τότ' ἔργων τῶνδε μεμνῆσθαι χρεών, El. 1242, der gegenwärtige Augenblick, die günstige Gelegenheit; τί δῆτα τέκνων τῶνδε δεῖ παρουσίας; Eur. Hec. 1005; ἐπὶ κακῶν παρουσίᾳ, Ar. Th. 1049; u. in Prosa, Plat. Phaed. 100 d, ἀγαθῶν Gorg. 497 e, κακοῦ 217 b, Anwesenheit, Vorhandensein; auch Ankunft, Thuc. 1, 138; εἰς Ἰταλίαν, D. Hal. 1, 45. – 2) das Vermögen, wie οὐσία, VLL.

Greek (Liddell-Scott)

παρουσία: ἡ, (πάρειμι) ὡς καὶ νῦν, τὸ παρεῖναι, παρευρίσκεσθαι, ἐπὶ προσώπων, δεσπότου, κτλ., Αἰσχύλ. Πέρσ. 169, κτλ.· ἀνδρῶν π. = ἄνδρες οἱ παρόντες Εὐρ. Ἄλκ. 606· οὕτω, πόλις μείζων τῆς ἡμετέρας π. = ἡμῶν τῶν παρόντων, Θουκ. 6. 86· παρουσίαν μὲν οἶσθα καὶ σύ που φίλων, ὡς οὔτις ἡμῖν ἐστιν, δηλ. ὅτι δὲν ἔχομεν φίλους παρόντας ὅπως βοηθήσωσιν ἡμᾶς, Σοφ. Ἠλ. 948· - ἐπὶ πραγμάτων, κακῶν π. Εὐρ. Ἑκ. 227, Ἀριστοφ. Θεσμ. 1049· τοῦ καλοῦ Πλάτ. Φαίδων 100D· ἀγαθῶν ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 497Ε· - ἀπολ., παρουσίαν ἔχειν ἀντὶ παρεῖναι, Σοφ. Αἴ. 540· τὰ τῆς τύχης ... κοινὰς [ἔχει] τὰς παρουσίας Δημ. 1447, ἐν τέλ.· αὐτὸ τὸ ἀγαθὸν αἴτιον τῇ π. τοῖς ἄλλοις, ἐπὶ τῆς ἰδέας τοῦ ἀγαθοῦ, Ἀριστ. Ἠθ. Εὐδήμ. 1. 8, 1. 2) ἡμῶν κοινόπουν παρουσίαν, ἄφιξιν, Σοφ. Ἠλ. 1104, πρβλ. Εὐρ. Ἄλκ. 207, Θουκ. 1. 128· εἰς τόπον Διον. Ἁλ. 1. 45. 3) ἡ ἐμφάνισις τοῦ Χριστοῦ, ἡ πρώτη παρουσία Ἰγνάτ. 705Α, Ἰουστ. Ἀπολογ. 1, 52, κλ.· περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, Εὐαγγ. κατὰ Ματθ. κδ΄, 3, κτλ., Ἐπιστ. α΄ Παύλου πρὸς Θεσ. β΄19, Ἰουστίνου Ἀπολογ. 1, 52, Ἰγνάτ. πρὸς Φιλαδ. 9. ΙΙ. ἐνΣοφ. Ἠλ. 1251, φαίνεται ὅτι εἶναι = τὰ παρόντα, αἱ παροῦσαι περιστάσεις: - οὕτω καί, ὡς ... ἔχομεν παρουσίας Πλάτ. Κωμ. ἐν «Φάωνι» 6, πρβλ. Μένανδρ. ἐν «Ὑδρίᾳ» 6, Piers. εἰς Μοῖριν 297· π. χρημάτων Κράτης ἐν «Θηρίοις» 4· πρβλ. περιουσία.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
I. présence : παρουσίαν ἔχειν SOPH être présent ; p. suite :
1 état présent d’une chose;
2 occasion qui se présente, particul. occasion favorable;
II. action de se présenter, arrivée.
Étymologie: παρών, part. de πάρειμι¹.

English (Strong)

from the present participle of πάρειμι; a being near, i.e. advent (often, return; specially, of Christ to punish Jerusalem, or finally the wicked); (by implication) physically, aspect: coming, presence.

English (Thayer)

παρουσίας, ἡ (παρών, παροῦσα, παρουσον, from πάρειμι which see) in Greek authors from the Tragg., Thucydides, Plato down; not found in the Sept.;
1. presence: ἀπουσίᾳ, Aristotle, phys. 2,3, p. 195a, 14; metaphys. 4,2, p. 1013b, 14; meteor. 4,5, p. 382a, 33etc.)).
2. the presence of one coming, hence, the coming, arrival, advent, (Polybius 3,41, 1. 8); Hermas, sim. 5,5, 3 [ET])): ἀποκαλυφθήσεται; ἡ ... πάλιν πρός τινα, of a return, the advent, i. e. the future, visible, return from heaven of Jesus, the Messiah, to raise the dead, hold the last judgment, and set up formally and gloriously the kingdom of God: ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου (27), 37,39; τοῦ κυρίου, Χριστοῦ, αὐτοῦ, τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, ἡ δευτέρᾳ παρουσία, Ev. Nicod. c. 22at the end; Justin Martyr, Apology 1,52 (where see Otto's note); dialog contra Trypho, chapters 40,110, 121; and is opposed to ἡ πρώτη παρουσία which took place in the incarnation, birth, and earthly career of Christ, Justin Martyr, dialog contra Trypho, chapters 52,121, cf. 14,32, 49, etc.; (cf. Ignatius ad Philippians 9 [ET] (and Lightfoot)); see ἔλευσις.