λύκη
πρέπει γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν → it is right that children inherit their fathers' friendships just as they would their possessions
English (LSJ)
[ῠ], ἡ, morning twilight, only in Macr.Sat.1.17.37, as etym. of λυκόφως, ἀμφιλύκη; cf. λυκαυγής, λυκοειδής ΙΙ, ἀμφιλύκη.
Greek (Liddell-Scott)
λύκη: λέξις ῥιζικὴ ἀπαντῶσα μόνον παρὰ Macrob. ἐν Saturn. 1. 17, ἐξ ἧς παράγονται αἱ λ. λυκάβας, λευκός· λυκόφως, ἀμφιλύκη, λύχνος, λύγδος· πρβλ. Σανσκρ. ru΄k, rô΄k-ê (luceo)· Λατ. luceo, lux, luna (ἀντὶ lucna), lumen, κτλ.· Γοτθ. liuh-ath (φῶς)· Ἀρχ. Σκανδιν. ljös· Ἀρχ. Γερμ. lioht (light)· Σλαυ. luc-a (luna), luc-i (lux)· Λιθ. laùk-as (pallidus), κτλ.· - πρβλ. ὡσαύτως λεύσσω.
Greek Monolingual
λύκη (Α)
ξημέρωμα, χαραυγή, λυκαυγές.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λύκη είναι αυτοτελώς αμάρτυρος. Εμφανίζεται ως β' συνθετικό στο σύνθετο «εκ συναρπαγής» ἀμφι-λύκη, «το τμήμα της νύχτας λίγο πριν να χαράξει». Και στη συνέχεια ως α' συνθετικό στους τ. λυκόφως και λυκαυγές. Ο τ. ανάγεται στη μηδενισμένη βαθμίδα λυκ-της ΙΕ ρίζας leyk- (πρβλ. λεύσσω < λευκός, λύχνος). Και συνδέεται με αρχ. ινδ. ruca- «φωτεινός λαμπρός» και rus- «φως» καθώς και με χεττιτ. lukzi «ξημερώνει»].
Greek Monotonic
λύκη: φως, λέξη-ρίζα από την οποία παράγονται λυκάβας, λύχνος κ.λπ.
Middle Liddell
light, a Root, whence come λυκάβας, λύχνος, etc.
Mantoulidis Etymological
(=φῶς). Λέξη ριζική πού συναντᾶμε στίς λέξεις λυκάβας (=ἔτος), λυκαυγές, λυκόφως, λευκός, λύχνος, λύγδος (=τό ἄσπρο μάρμαρο), ἀμφιλύκη (=χαράματα).
German (Pape)
λύκη, ἡ, ein sonst nicht vorkommendes Wort, wovon Macrob. Saturn. 1.17 λυκάβας, λυκόφως und ä. ableitet; vgl. auch ἀμφιλύκη, λύχνος, lux, luceo, Licht, und s. λύγη.
