ἔκβασις
English (LSJ)
εως, ἡ,
A way out of, esp. out of the sea, Od.5.410; κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ.. ὄρη X.An.4.3.20, cf. 4.1.20; περὶ τὰς ἐκβάσεις about the landing-places, Plb.3.14.6.
2 going out of, esp. out of a ship, disembarkation, ἔκβασις στρατοῦ A.Supp.771, cf. A.R.2.1049, Plb.4.64.5: metaph., ἄτης ἔκβασις escape from.., E.Med.279, cf. Plu. Pyrrh.23.
3 = μετάβασις, Arist Cael.268b3.
4 end of a person's life, LXX Wi.2.17: generally, termination, completion, ἐλαιουργίας PFay.91.21 (i A.D.); accomplishment, τῶν ἔργων Ruf.Anat. I.
5 deviation, declension, departure, παρὰ [τοῦ ἀγαθοῦ] Plot.1.8.7, cf. 3.7.6.
II issue, event, Men.696, Arr.Epict.2.7.9 (pl.); fulfilment of divination, Zeno Stoic.1.44, Chrysipp.ib.2.342.
III emanation, procession, Porph.Sent.35, Dam.Pr.283.
IV produce, ἐδαφῶν PRyl.122.5 (ii A.D.).
V digression, Serv. ad Virg. G.2.209.
Spanish (DGE)
(ἔκβᾰσις) -εως, ἡ
A c. idea de mov. inicial
I concr. lugar para salir, esp. del mar desembarcadero, Od.5.410
•camino de salida εἰς τὰ ... ὄρη X.An.4.3.20, cf. 4.1.20.
II abstr.
1 ref. extensiones acuáticas acción de salir, esp. desembarco c. gen. subjet. στρατοῦ A.Supp.771, τὸ σημεῖον τῆς ἐκβάσεως la señal de desembarco Polyaen.3.9.63, cf. A.R.2.1049, I.AI 1.91
•salida de un río tras vadearlo, como operación milit. arriesgada ἐμβαλεῖν εἰς τὸν ποταμὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἔκβασιν Plb.4.64.6, cf. 3.14.6
•fig. desembarco en metáf. náut., escapatoria c. gen. obj. ἄτης E.Med.279, ὥσπερ νεὼς ταραχθείσης ἔκβασιν ζητῶν Plu.Pyrrh.23.
2 fil. emanación Plot.1.8.7, Porph.Sent.35, Dam.in Prm.283.
III usos esp. fig.
1 fil. paso de una situación a otra, cambio ἀνάγκη γὰρ γίγνεσθαι τὴν ἔκβασιν κατὰ τὴν ἔλλειψιν pues necesariamente el cambio (de un género a otro superior) tiene lugar porque hay carencia de algo Arist.Cael.268b3, cf. Ocell.18, ref. a los astros, Vett.Val.155.6, 164.22.
2 ret. digresión Seru.Aen.11.724, Georg.1.85.
3 jur. abandono, marcha αὐθεντικὸν ἐκβάσεως τόπων escritura de abandono de un lugar por un inquilino moroso PFam.Teb.31.13 (II d.C.).
4 jur. circunstancia, caso, suceso ocasional o fortuito, op. ‘intención’, Mar.Vict.Expl.Cic.2.7, Fortunat.Rh.108.15.
B c. consideración del punto final
1 abstr. cumplimiento, terminación τοῦ βίου Men.Comp.1.21, τὸ κοινὸν τοῦ βίου τέλος [καὶ τὴν ἐμὴ] ν ἔκβασιν POxy.2283.7 (VI d.C.), de profecías, Gr.Nyss.Hom.in Cant.140.14, Didym.Gen.46.6, Thdt.Is.3.692, ἐπετήρουν τῇ ἐκβάσει κρῖναι τὴν φαντασίαν vigilaba por si se realizaba la visión Gr.Nyss.V.Macr.387.19.
2 resultado, desenlace de la guerra, Plb.21.10.6, τῶν πραγμάτων Afric.Cest.proem., gener., Aristid.Quint.132.2
•en sent. posit. buen resultado, éxito 1Ep.Cor.10.13.
3 concr. producción, cosecha τῶν ἐδαφῶν PRyl.122.5 (II d.C.).
4 ret. conclusión Aps.Rh.217.
German (Pape)
[Seite 754] ἡ, das Herausgehen, Aussteigen, στρατοῦ Aesch. Suppl. 752; Pol. 3, 14, 6; Entkommen aus Etwas, Eur. Med. 279; – ἁλός, ein Landungsplatz, Od. 5, 410; Ausweg, Xen. An. 4, 3, 20, vgl. 2, 1, 2; – der Ausgang einer Sache, der Erfolg, προπάσχει τοῦ κακοῦ τὴν ἔκβασιν Men. fr. inc. 147.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 débarquement ; fig. action d’échapper à;
2 chemin pour sortir, issue ; particul. lieu où l'on peut aborder, débarquer.
Étymologie: ἐκβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἔκβᾰσις: εως ἡ
1) высадка (на берег), выгрузка (στρατοῦ Aesch.; τῶν βαρβάρων Polyb.; ἔκβασιν ζητεῖν Plut.);
2) место для высадки (ἔ. οὔπῃ φαίνετο Hom.);
3) выход, проход (εἰς τὰ ὄρη Xen.);
4) выход, спасение (ἄτης εὐπρόσοιστος ἔ. Eur.);
5) исход, результат (τοῦ κακοῦ Men.);
6) продвижение, переход: ἔ. κατὰ τὴν ἔλλειψιν Arst. убывание, убыль.
Greek (Liddell-Scott)
ἔκβασις: -εως, ἡ, (ἐκβαίνω) μέρος εἰς ὃ νὰ ἐξέλθῃ τις, ἰδίως ἐκ τῆς θαλάσσης, ἔκβασις οὔ πῃ φαίνεθ’ ἁλὸς πολιοῖο θύραζε (ἴδε τὴν λέξιν θύραζε) Ὀδ. Ε. 410· ἔξοδος, κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ... ὄρη Ξεν. Ἀν. 4. 3, 20, πρβλ. 4. 1, 20· περὶ τὰς ἐκβάσεις, περὶ τὰ μέρη τὰ χρησιμεύοντα πρὸς ἀπόβασιν, Πολύβ. 3. 14, 6. 2) ἀπόβασις, μάλιστα ἐκ πλοίου, ἔκβ. στρατοῦ Αἰσχύλ. Ἱκ. 771· ἄτης ἔκβ., διαφυγὴ ἔκ τινος, Εὐρ. Μήδ. 279. ΙΙ. ἡ ἔκβασις πράγματος, τὸ ἀποτέλεσμα, Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 147, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 7, 9.
English (Autenrieth)
English (Strong)
from a compound of ἐκ and the base of βάσις (meaning to go out); an exit (literally or figuratively): end, way to escape.
English (Thayer)
ἐκβασεως, ἡ (ἐκβαίνω);
1. an egress, way out (Homer, et al.): applied figuratively to the way of escape from temptation into which one εἰσέρχεται or εἰσφέρεται (see these words), the issue (cf. its objective sense e. g. Epictetus diss. 2,7, 9)) equivalent to end: used of the end of life, ἔκβασις τῆς ἀναστροφῆς τινων, in Hebrews 13:7, is not merely the end of their physical life, but the manner in which they closed a well-spent life as exhibited by their spirit in dying; cf. Delitzsch, at the passage.
Greek Monotonic
ἔκβᾰσις: -εως, ἡ (ἐκβαίνω),·
I. πέρασμα που οδηγεί έξω, έξοδος, σε Ομήρ. Οδ., Ξεν.
2. έξοδος από, διαφυγή από, με γεν., σε Ευρ.
Middle Liddell
ἔκβᾰσις, εως ἐκβαίνω
1. a way out, egress, Od., Xen.
2. a going out of, escape from, c. gen., Eur.
Chinese
原文音譯：œkbasij 誒克-巴西士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：出去-步（著）
字義溯源：出口，出路，結局；由（ἐκ / ἐκπερισσῶς / ἐκφωνέω）*=出，從，由於）與（βάσις）=腳步）組成；而 （βάσις）出自（βαθύς）X*=行走）。
同義字：1） （ἔκβασις）出口，結局 2） （πέρας）極，極處 3） （συντέλεια）頭盔 4） （τέλος）結局
出現次數：總共（2）；林前（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 結局（1） 來13:7；
2） 出路（1） 林前10:13
