Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vagor

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452

Latin > English

vagor vagari, vagatus sum V DEP :: wander, roam

Latin > English (Lewis & Short)

văgor: ātus, 1,
I v. dep. n. and a. vagus, to stroll about, go to and fro, to ramble, wander, roam, range, rove (class.; syn.: erro, palor).
I Lit.: enim metuo ut possim reicere (boves) in bubile, ne vagentur, Plaut. Pers. 2, 5, 18: quae (natura) efficiat volucres huc illuc passim vagantes, Cic. Div. 2, 38, 80: cum in agris homines passim bestiarum more vagabantur, id. Inv. 1, 2, 2: tota Asia vagatur, volitat ut rex, id. Phil. 11, 2, 6: volitabit et vagabitur in foro, Auct. Her. 4, 39, 51: toto foro, Cic. de Or. 1, 40, 184; id. Font. 15, 33 (11, 23): totā urbe, Verg. A. 4, 68: tibicines feriati vagantur per urbem, Varr. L. L. 6, § 17 Müll.: Germani latius jam vagabantur, Caes. B. G. 4, 6; 1, 2; id. B. C. 1, 59: libera vagandi facultas, Hirt. B. G. 8, 32: qui populabundi in finibus Romanorum vagabantur, Liv. 3, 5, 13; 2, 60, 2: ad quattuor milia hominum frumentatum egressa cum in agris passim vagarentur, id. 36, 39, 20; 3, 58, 11; Ov. F. 1, 545; Quint. 5, 9, 12: canes circum tecta vagantur, Verg. G. 3, 540; id. A. 5, 560: circum vicos ludibundus, Suet. Ner. 26: ultra Terminum curis vagor expeditis, Hor. C. 1, 22, 11.—Of inanimate things: luna isdem spatiis vagatur quibus Sol, Cic. N. D. 2, 40, 103: stellae sponte suā, jussaene vagentur et errent, Hor. Ep. 1, 12, 17 (cf.: stellae quae errantes et quasi vagae nominantur, Cic. Rep. 1, 14, 22): late vagatus est ignis, Liv. 5, 42, 2; cf. id. 44, 29, 6.—*
   (b)    Poet., with acc.: Ino etiam primā terras aetate vagata est, i. e. wandered through the earth, Prop. 2, 28 (3, 24), 19 (al. fugata est).—
II Trop., to wander about, roam, be unsettled, waver, spread abroad, diffuse itself, etc.: speremus nostrum nomen volitare et vagari latissime, Cic. Rep. 1, 17, 26: etiam cum manent corpore, animo tamen excurrunt et vagantur, id. ib. 2, 4, 7: quorum vagetur animus errore, id. Off. 2, 2, 7: ne vagari et errare cogatur oratio, id. de Or. 1, 48, 209: eo fit, ut errem et vager latius, id. Ac. 2, 20, 66; cf. id. Div. 1, 40 88: verba ita soluta, ut vagentur, id. de Or. 3, 44, 176; cf. id. Tusc. 3, 6, 13: idcircone vager scribamque licenter, Hor. A. P. 265: non vagans oratio, sed defixa in unā re publicā, Cic. Rep. 2, 11, 22: video, qui de agri culturā scripserunt ... latius vagatos, Varr. R. R. 1, 2, 13: Viennensium vitia inter ipsos residunt, nostra late vagantur, Plin. Ep. 4, 22, 7: ea fama vagatur, is spread abroad, Verg. A. 2, 17; cf. Ov. M. 12, 54: quare mors immatura vagatur, Lucr. 5, 221: vagantibus Graeciae fabulis, i. e. variously related, fluctuating, Plin. 5, 5, 5, § 31.
vāgor: ōris, m. vagio,
I a sounding, sound: vagorem pro vagitu, Enn. (16, 32): qui clamos oppugnantis vagore volanti, Lucr. (2, 577), Fest. p. 375; cf. Non. 184, 22.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) văgor,⁹ ātus sum, ārī (vagus), intr.,
1 aller çà et là, errer : in agris Cic. Inv. 1, 2, errer dans les champs ; tota Asia, toto foro Cic. Phil. 11, 6 ; de Or. 1, 184, aller et venir par toute l’Asie, par tout le forum || late vagatus est ignis Liv. 5, 42, 2, le feu se répandit au loin
2 [fig.] a) se répandre, s’étendre au loin, circuler : vagabitur tuum nomen longe atque late Cic. Marc. 29, ton nom s’étendra au loin en tous sens, cf. Cic. Rep. 1, 26 ; 2, 7 ; b) errer, flotter : errore vagari Cic. Off. 2, 7, aller à l’aventure dans une course capricieuse = n’avoir pas de principes établis || aller à l’aventure, sans ordre précis, prendre ses aises : Cic. de Or. 1, 209 ; Rep. 2, 22 ; Tusc. 3, 13 ; c) [en parl. de style] = ne pas être soumis à la contrainte du rythme : Cic. de Or. 3, 176 ; d) vagantes fabulæ Plin. 5, 31, récits flottants, contradictoires.
(2) vāgŏr,¹⁶ ōris, m. = vagitus : Enn. Ann. 422 ; Lucr. 2, 576.

Latin > German (Georges)

(1) vagor1, ātus sum, ārī (vagus), umherschweifen, umherstreifen, umherziehen, unstet sein, I) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen, in agris passim bestiarum more, Cic.: in foro Cornif. rhet.: totā Asiā, Cic.: inter canes et circum tecta, Verg.: circum vicos, Suet.: laeta per arva, Ov.: sine proposito (zwecklos), Sen. – von Vögeln, volucres huc illuc passim vagantes, Cic. – b) v. Lebl.: vagantes stellae, Apul.: stellae sponte suā iussaene vagentur et errent, Hor.: luna isdem spatiis vagatur, quibus sol, Cic.: nequaquam perinde atque in capta urbe aut passim aut late vagatus est ignis, Liv.: et per ignota capita late vagata est vis morbi, Liv. – 2) insbes., von Schiffern u. Schiffen, kreuzen, cum lembis circa Lesbum, Liv.: praeter quam oram Punicas vagari classes, Liv.: per Cycladas atque Aegaeum mare, Liv. – II) übtr.: vagabitur tuum nomen longe atque late, wird sich ausbreiten, Cic.: animus vagatur errore, schweift im Irrtume umher, Cic.: vagabimur nostro instituto, (in der Rede) abschweifen, sich weiter ausbreiten, Cic.: ea fama vagatur, verbreitet sich, Verg.: ut in vacuo vagaretur (freien Spielraum hatte) cupiditas privatorum, Liv.: eo fit, ut errem et vager latius, Cic.: Viennensium vitia inter ipsos residunt, nostra late vagantur, Plin. ep.: verba ita soluta, ut vagentur, Cic.: et disputes non vagante oratione, sed defixā in una re publica, Cic.: epistula tua per plures quaestiunculas vagata est, Sen.: vagantes fabulae, schwankende, die bald so, bald anders erzählt werden, Plin.
(2) vāgor2, ōris, m. = vagitus, Enn. ann. 422. Lucr. 2, 576.

Latin > Chinese

vagor, aris, atus sum, ari. d. :: 亂跑。遊行。好改變。無恒心。Vagatur oratio 此文多轉。Nomen tuum longe lateque vagabitur 汝名將達四方。
vagor, oris. m. :: 孩哭聲