ἀγέλαστος: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
m (Text replacement - "]]de " to "]] de ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=agelastos | |Transliteration C=agelastos | ||
|Beta Code=a)ge/lastos | |Beta Code=a)ge/lastos | ||
|Definition= | |Definition=ἀγέλαστον, ([[γελάω]])<br><span class="bld">A</span> [[not laughing]], [[grave]], [[gloomy]], h.Cer.200; ἀ. πρόσωπα βιαζόμενοι A.''Ag.''794; of the orator Crassus, Lucil. ap. Cic.''Fin.''5.30, cf. Vett. Val.75.11: metaph., Σίβυλλα ἀγέλαστα φθεγγομένη Heraclit.92; ἀ. φρήν A.''Fr.''290; βίος Phryn.Com. 18; <b class="b3">ἀ. πέτρα</b>, stone at Eleusis on which Demeter sat, ''SIG''2587.183, Apollod. 1.5.1.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[not to be laughed at]], [[not trifling]], ξυμφοραί A. ''Ch.''30, [[varia lectio|v.l.]] Od.8.307. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[que no ríe]], [[no riente]], [[grave]], [[serio]], [[triste]] de Deméter <i>h.Cer</i>.200, ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι A.<i>A</i>.793, del orador L. Licinio Craso, Lucil. en Cic.<i>Fin</i>.5.30.92, cf. Vett.Val.72.19, φρήν A.<i>Fr</i>.290, [[βίος]] Phryn.Com.19, μίμημα προσώπου Nonn.<i>D</i>.32.171, ὀπωπή Nonn.<i>D</i>.11.254.<br /><b class="num">2</b> ἀ. πέτρα la piedra de la tristeza en Eleusis donde se contaba que se sentó Deméter</i> <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1672.183 (Eleusis IV a.C.), Apollod.1.5.1.<br /><b class="num">II</b> [[que no produce risa]], [[no risible]], [[serio]], [[grave]] Σίβυλλα ... ἀγέλαστα ... φθεγγομένη Heraclit.B 92, ξυμφοραί A.<i>Ch</i>.30. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0012.png Seite 12]] nicht lachend, traurig, ἀγέλαστα πρόσωπα, finstere Gesichter, Aesch. Ag. 768, ch.; ἀ. [[πέτρα]] hieß der Stein, auf welchem Ceres bei Athen ausgeruht haben sollte, H. h. Cer. 200; B. A. 337; vgl. Zenob. 1, 7; übrtr. [[βίος]], Phryn. com. B. A. 344; συμφοραί, trauriges Geschick, Aesch. Ch. 30; [[Σίβυλλα]] ἀγέλαστα φθεγγομένη Plut. cur Pyth. 6. – Es ist ein Beiname mehrerer Philosophen, bes. des Heraklit. – Als Var. Hom. Odyss. 8, 307 ἤργ' ἀγέλαστα, Aristarch ἔργα γελαστά, s. Scholl. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0012.png Seite 12]] nicht lachend, traurig, ἀγέλαστα πρόσωπα, finstere Gesichter, Aesch. Ag. 768, ch.; ἀ. [[πέτρα]] hieß der Stein, auf welchem Ceres bei Athen ausgeruht haben sollte, H. h. Cer. 200; B. A. 337; vgl. Zenob. 1, 7; übrtr. [[βίος]], Phryn. com. B. A. 344; συμφοραί, trauriges Geschick, Aesch. Ch. 30; [[Σίβυλλα]] ἀγέλαστα φθεγγομένη Plut. cur Pyth. 6. – Es ist ein Beiname mehrerer Philosophen, bes. des Heraklit. – Als Var. Hom. Odyss. 8, 307 ἤργ' ἀγέλαστα, Aristarch ἔργα γελαστά, s. Scholl. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui ne rit pas]], [[grave]], [[triste]];<br /><b>2</b> [[dont on ne rit pas]], [[triste]], [[funeste]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[γελάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀγέλαστος:'''<br /><b class="num">1</b> [[несмеющийся]], [[серьезный]], [[без улыбки]] ([[πρόσωπον]] Aesch., Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[печальный]], [[мрачный]] ([[φρήν]] Aesch.): ἀ. [[ἧστο]] HH она печально сидела;<br /><b class="num">3</b> [[нешуточный]], [[тяжелый]] (ξυμφοραί Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀγέλαστος''': -ον, ([[γελάω]]), ὁ μὴ γελῶν, [[σοβαρός]], [[σκυθρωπός]], Ὕμ. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 200· ἀγ. πρόσωπα βιαζόμενοι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 794· ἐπίθ. τοῦ Κράσσου Λουκίλ. παρὰ Κικέρωνι Fin. 5. 30. ― μεταφ., ἀγέλαστα φθέγγεσθαι, Ἡράκλ. παρὰ Πλουτ. 2. 397Α, ἀγ. [[φρήν]], Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 418, [[βίος]], Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ», 1. ΙΙ. παθητ., οὐχὶ ἀξιογέλαστος, οὐχὶ σμικρὸς ἢ [[ἀνάξιος]] λόγου, ξυμφοραί, Αἰσχύλ. Χο. 30· [[ὡσαύτως]] ὡς ἑτέρα γραφ. ἐν Ὀδ. Θ. 307. | |lstext='''ἀγέλαστος''': -ον, ([[γελάω]]), ὁ μὴ γελῶν, [[σοβαρός]], [[σκυθρωπός]], Ὕμ. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 200· ἀγ. πρόσωπα βιαζόμενοι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 794· ἐπίθ. τοῦ Κράσσου Λουκίλ. παρὰ Κικέρωνι Fin. 5. 30. ― μεταφ., ἀγέλαστα φθέγγεσθαι, Ἡράκλ. παρὰ Πλουτ. 2. 397Α, ἀγ. [[φρήν]], Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 418, [[βίος]], Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ», 1. ΙΙ. παθητ., οὐχὶ ἀξιογέλαστος, οὐχὶ σμικρὸς ἢ [[ἀνάξιος]] λόγου, ξυμφοραί, Αἰσχύλ. Χο. 30· [[ὡσαύτως]] ὡς ἑτέρα γραφ. ἐν Ὀδ. Θ. 307. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀγέλαστος:''' -ον ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, [[σκυθρωπός]], [[πένθιμος]], [[μελαγχολικός]], [[κατσούφης]], [[κατηφής]], σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., [[καθόλου]] αξιογέλαστος, [[διόλου]] [[ασήμαντος]] ή [[ανάξιος]] λόγου, στον ίδ. | |lsmtext='''ἀγέλαστος:''' -ον ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, [[σκυθρωπός]], [[πένθιμος]], [[μελαγχολικός]], [[κατσούφης]], [[κατηφής]], σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., [[καθόλου]] αξιογέλαστος, [[διόλου]] [[ασήμαντος]] ή [[ανάξιος]] λόγου, στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> not laughing, [[grave]], [[gloomy]], [[sullen]], Hhymn., Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[pass]]. not to be laughed at, not [[trifling]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[γελάω]]<br /><b class="num">I.</b> not laughing, [[grave]], [[gloomy]], [[sullen]], Hhymn., Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[pass]]. not to be laughed at, not [[trifling]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:23, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀγέλαστον, (γελάω)
A not laughing, grave, gloomy, h.Cer.200; ἀ. πρόσωπα βιαζόμενοι A.Ag.794; of the orator Crassus, Lucil. ap. Cic.Fin.5.30, cf. Vett. Val.75.11: metaph., Σίβυλλα ἀγέλαστα φθεγγομένη Heraclit.92; ἀ. φρήν A.Fr.290; βίος Phryn.Com. 18; ἀ. πέτρα, stone at Eleusis on which Demeter sat, SIG2587.183, Apollod. 1.5.1.
II Pass., not to be laughed at, not trifling, ξυμφοραί A. Ch.30, v.l. Od.8.307.
Spanish (DGE)
-ον
I 1que no ríe, no riente, grave, serio, triste de Deméter h.Cer.200, ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι A.A.793, del orador L. Licinio Craso, Lucil. en Cic.Fin.5.30.92, cf. Vett.Val.72.19, φρήν A.Fr.290, βίος Phryn.Com.19, μίμημα προσώπου Nonn.D.32.171, ὀπωπή Nonn.D.11.254.
2 ἀ. πέτρα la piedra de la tristeza en Eleusis donde se contaba que se sentó Deméter IG 22.1672.183 (Eleusis IV a.C.), Apollod.1.5.1.
II que no produce risa, no risible, serio, grave Σίβυλλα ... ἀγέλαστα ... φθεγγομένη Heraclit.B 92, ξυμφοραί A.Ch.30.
German (Pape)
[Seite 12] nicht lachend, traurig, ἀγέλαστα πρόσωπα, finstere Gesichter, Aesch. Ag. 768, ch.; ἀ. πέτρα hieß der Stein, auf welchem Ceres bei Athen ausgeruht haben sollte, H. h. Cer. 200; B. A. 337; vgl. Zenob. 1, 7; übrtr. βίος, Phryn. com. B. A. 344; συμφοραί, trauriges Geschick, Aesch. Ch. 30; Σίβυλλα ἀγέλαστα φθεγγομένη Plut. cur Pyth. 6. – Es ist ein Beiname mehrerer Philosophen, bes. des Heraklit. – Als Var. Hom. Odyss. 8, 307 ἤργ' ἀγέλαστα, Aristarch ἔργα γελαστά, s. Scholl.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne rit pas, grave, triste;
2 dont on ne rit pas, triste, funeste.
Étymologie: ἀ, γελάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀγέλαστος:
1 несмеющийся, серьезный, без улыбки (πρόσωπον Aesch., Plut.);
2 печальный, мрачный (φρήν Aesch.): ἀ. ἧστο HH она печально сидела;
3 нешуточный, тяжелый (ξυμφοραί Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀγέλαστος: -ον, (γελάω), ὁ μὴ γελῶν, σοβαρός, σκυθρωπός, Ὕμ. Ὁμηρ. εἰς Δήμ. 200· ἀγ. πρόσωπα βιαζόμενοι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 794· ἐπίθ. τοῦ Κράσσου Λουκίλ. παρὰ Κικέρωνι Fin. 5. 30. ― μεταφ., ἀγέλαστα φθέγγεσθαι, Ἡράκλ. παρὰ Πλουτ. 2. 397Α, ἀγ. φρήν, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 418, βίος, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ», 1. ΙΙ. παθητ., οὐχὶ ἀξιογέλαστος, οὐχὶ σμικρὸς ἢ ἀνάξιος λόγου, ξυμφοραί, Αἰσχύλ. Χο. 30· ὡσαύτως ὡς ἑτέρα γραφ. ἐν Ὀδ. Θ. 307.
Greek Monotonic
ἀγέλαστος: -ον (γελάω),
I. Ενεργ.,αυτός που δεν γελά, σκυθρωπός, πένθιμος, μελαγχολικός, κατσούφης, κατηφής, σε Ομηρ. Ύμν., Αισχύλ.
II. Παθ., καθόλου αξιογέλαστος, διόλου ασήμαντος ή ανάξιος λόγου, στον ίδ.
Middle Liddell
γελάω
I. not laughing, grave, gloomy, sullen, Hhymn., Aesch.
II. pass. not to be laughed at, not trifling, Aesch.
