γόος: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valoreven at the risk of death

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
mNo edit summary
 
(12 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=goos
|Transliteration C=goos
|Beta Code=go/os
|Beta Code=go/os
|Definition=ὁ, [[weeping]], [[wailing]], σχέθε δ' ὄσσε γόοιο <span class="bibl">Od.4.758</span>; also of [[louder signs of grief]], ib.<span class="bibl">103</span>; ἐρικλάγκταν γόον <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>12.21</span>; <b class="b3">ἀρίδακρυς γ., πολύδακρυς γ</b>., <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>949</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span>449</span> (lyr.); γόους δακρύειν <span class="bibl">S. <span class="title">Aj.</span>579</span>; <b class="b3">οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος</b>, of the nightingale, ib.<span class="bibl">629</span> (lyr.); <b class="b3">γ. τινός</b> [[grief for]] one, <span class="bibl">Q.S.3.644</span>; so <b class="b3">γόους πρὸς αὐτὴν [τούτων] θησόμεσθ', ἃ πάσχομεν</b> [[for]] our sufferings, <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>1121</span>: in late Prose, <span class="bibl">LXX <span class="title">3 Ma.</span>1.18</span> (pl.), al.
|Definition=ὁ, [[weeping]], [[wailing]], [[lamentation]], σχέθε δ' ὄσσε γόοιο Od.4.758; also of [[louder signs of grief]], ib.103; ἐρικλάγκταν γόον Pi.''P.''12.21; [[ἀρίδακρυς]] γόος, [[πολύδακρυς]] γόος, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''949 (lyr.), ''Ch.''449 (lyr.); [[γόους δακρύειν]] = [[weep with groans]] [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''579; <b class="b3">οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος</b>, of the [[nightingale]], ib.629 (lyr.); <b class="b3">γόος τινός</b> [[grief for]] one, Q.S.3.644; so <b class="b3">γόους πρὸς αὐτὴν [τούτων] θησόμεσθ', ἃ πάσχομεν</b> we will [[lament]] [[for]] our [[suffering]]s, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1121: in late Prose, [[LXX]] ''3 Ma.''1.18 (pl.), al.
}}
}}
{{DGE
{{DGE
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0502.png Seite 502]] ὁ, Klage, lautes Wehklagen u. Weinen, bes. um Verstorbene, Todtenklage; Hom. oft, z. B. Iliad. 18, 51 Odyss. 4, 102. 103; im plural. Odyss. 1, 242 ἐμοὶ δ' ὀδύνας τε γόους τε κάλλιπεν. Pind. P. 3, 103. 12, 101 u. Tragg.; γόους θησόμεσθ' ἅ πάσχομεν, Klagen erheben über das, was wir leiden, Eur. Or. 1119.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0502.png Seite 502]] ὁ, [[Klage]], lautes [[Wehklagen]] u. [[Weinen]], bes. um [[Verstorbene]], [[Todtenklage]]; Hom. oft, z. B. Iliad. 18, 51 Odyss. 4, 102. 103; im plural. Odyss. 1, 242 ἐμοὶ δ' ὀδύνας τε γόους τε κάλλιπεν. Pind. P. 3, 103. 12, 101 u. Tragg.; γόους θησόμεσθ' ἅ πάσχομεν, Klagen erheben über das, was wir leiden, Eur. Or. 1119.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br />gémissement, lamentation, plainte ; γόους δακρύειν SOPH gémir en pleurant ; [[γόος]] τινός, gémissement sur le sort de qqn.<br />'''Étymologie:''' R. Γο p. ΓοϜ, faire résonner.
|btext=ου (ὁ) :<br />[[gémissement]], [[lamentation]], [[plainte]] ; γόους δακρύειν SOPH gémir en pleurant ; [[γόος]] τινός, [[gémissement sur le sort de qqn]].<br />'''Étymologie:''' R. Γο p. ΓοϜ, faire résonner.
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''γόος''': , πᾶν ἐξωτερικὸν [[σημεῖον]] θλίψεως: [[κλαυθμός]], [[θρῆνος]], [[στεναγμός]], [[κραυγή]], [[πένθος]], [[ὀλολυγμός]]· παρ᾿ Ὁμ. ἔτι καὶ ἐπὶ δακρύων, π. χ. σχέθε δ᾿ [[ὄσσε]] γόοιο Ὀδ. Δ. 758· [[οἷον]] ἐπὶ μεγαλοφωνοτέρων σημείων θλίψεως, αὐτ. 103· ἐρικλάγκταν [[γόον]] Πίνδ. ΙΙ. 12. 37· [[ἀρίδακρυς]] γ., [[πολύδακρυς]] γ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 947, Χο. 449· γόους δακρύειν Σοφ. Αἴ. 579· οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος, τῆς ἀηδόνος· αὐτ. 628·― γ. τινός, [[θρῆνος]] [[λύπη]] διά τινα, Κόϊντ. Σμυρ. 3. 644· οὕτω, γόους [τούτων] θησόμεσθ᾿, ἅ πάσχομεν, τῶν παθημάτων μας, τῶν συμφορῶν μας, Εὐρ. Ὀρ. 1121. (Ἐντεῦθεν [[γοάω]]. Ἴσως √ΓΟ καὶ √ΒΟ εἰσὶ συγγενεῖς· ἴδε ἐν Β β. Ι.)
|elnltext=[[γόος]] -ου, poët. [[gehuil]], [[gejammer]], [[klacht]], spec. [[dodenklacht]].
}}
{{elru
|elrutext='''γόος:''' ὁ тж. pl. [[рыдания]], [[стоны]], [[причитания]], [[вопли]] Hom., Pind., Trag.: γόους δακρύειν Soph. горько рыдать; γόους [[θέσθαι]] τι Eur. зарыдать о чем-л.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[weeping]], [[wailing]], [[groaning]], [[howling]], [[mourning]], [[lamentation]], Hom., Trag.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 26: Line 32:
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=[[γόος]] <br /><b>1</b> [[lamentation]] ὦρσεν πυρὶ καιόμενος ἐκ Δαναῶν [[γόον]] (sc. [[Ἀχιλλεύς]]) (P. 3.103) [[ὄφρα]] τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν [[γόον]] (P. 12.21) cf. (P. 12.7)
|sltr=[[γόος]] <br /><b>1</b> [[lamentation]] ὦρσεν πυρὶ καιόμενος ἐκ Δαναῶν [[γόον]] (''[[sc.]]'' [[Ἀχιλλεύς]]) (P. 3.103) [[ὄφρα]] τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν [[γόον]] (P. 12.21) cf. (P. 12.7)
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=ο (AM [[γόος]])<br />[[θρήνος]], [[βόγγος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. <i>γοώ</i>].
|mltxt=ο (AM [[γόος]])<br />[[θρήνος]], [[βόγγος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. λ. <i>γοώ</i>].
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''γόος:''' ὁ тж. pl. рыдания, стоны, причитания, вопли Hom., Pind., Trag.: γόους δακρύειν Soph. горько рыдать; γόους [[θέσθαι]] τι Eur. зарыдать о чем-л.
|lstext='''γόος''': , πᾶν ἐξωτερικὸν [[σημεῖον]] θλίψεως: [[κλαυθμός]], [[θρῆνος]], [[στεναγμός]], [[κραυγή]], [[πένθος]], [[ὀλολυγμός]]· παρ᾿ Ὁμ. ἔτι καὶ ἐπὶ δακρύων, π. χ. σχέθε δ᾿ [[ὄσσε]] γόοιο Ὀδ. Δ. 758· [[οἷον]] ἐπὶ μεγαλοφωνοτέρων σημείων θλίψεως, αὐτ. 103· ἐρικλάγκταν [[γόον]] Πίνδ. ΙΙ. 12. 37· [[ἀρίδακρυς]] γ., [[πολύδακρυς]] γ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 947, Χο. 449· γόους δακρύειν Σοφ. Αἴ. 579· οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος, τῆς ἀηδόνος· αὐτ. 628·― γ. τινός, [[θρῆνος]] ἢ [[λύπη]] διά τινα, Κόϊντ. Σμυρ. 3. 644· οὕτω, γόους [τούτων] θησόμεσθ᾿, ἅ πάσχομεν, τῶν παθημάτων μας, τῶν συμφορῶν μας, Εὐρ. Ὀρ. 1121. (Ἐντεῦθεν [[γοάω]]. Ἴσως √ΓΟ καὶ √ΒΟ εἰσὶ συγγενεῖς· ἴδε ἐν Β β. Ι.)
}}
}}
{{etym
{{mantoulidis
|etymtx=See also: s. [[γοάω]].
|mantxt=(=[[θρῆνος]], [[στεναγμός]]). Ἀπό σανσκριτική ρίζα gu=ἠχεῖν. Ἀπό ἐδῶ παράγεται τό [[γοάω]], ὅπου δές γιά ἄλλα παράγωγα.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />[[weeping]], [[wailing]], groaning, howling, [[mourning]], [[lamentation]], Hom., Trag.
}}
{{elnl
|elnltext=[[γόος]] -ου, ὁ poët. gehuil, gejammer, klacht, spec. dodenklacht.
}}
}}
{{FriskDe
{{FriskDe
|ftr='''γόος''': {góos}<br />'''See also''': s. [[γοάω]].<br />'''Page''' 1,321
|ftr='''γόος''': {góos}<br />'''See also''': s. [[γοάω]].<br />'''Page''' 1,321
}}
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
{{etym
|woodrun=[[lamentation]]
|etymtx=See also: s. [[γοάω]].
}}
{{trml
|trtx====[[howling]]===
Finnish: ulvonta; German: [[Geheul]]; Greek: [[σκούξιμο]], [[ουρλιαχτό]], [[υλακή]], [[αλύχτισμα]]; Ancient Greek: [[γόος]], [[ἰυγή]], [[κλαγγή]], [[ὑλακή]], [[ὠρυγή]], [[ὠρυγμός]], [[ὠρυδόν]], [[ὠρυθμός]], [[ὠρυκτής]], [[ὤρυμα]], [[ὠρυτός]]; Italian: [[uggiolio]]; Japanese: ハウリング; Russian: [[вой]], [[завывание]]; Spanish: [[aullido]]; Swedish: ylande
}}
}}

Latest revision as of 06:53, 13 September 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γόος Medium diacritics: γόος Low diacritics: γόος Capitals: ΓΟΟΣ
Transliteration A: góos Transliteration B: goos Transliteration C: goos Beta Code: go/os

English (LSJ)

ὁ, weeping, wailing, lamentation, σχέθε δ' ὄσσε γόοιο Od.4.758; also of louder signs of grief, ib.103; ἐρικλάγκταν γόον Pi.P.12.21; ἀρίδακρυς γόος, πολύδακρυς γόος, A.Pers.949 (lyr.), Ch.449 (lyr.); γόους δακρύειν = weep with groans S.Aj.579; οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος, of the nightingale, ib.629 (lyr.); γόος τινός grief for one, Q.S.3.644; so γόους πρὸς αὐτὴν [τούτων] θησόμεσθ', ἃ πάσχομεν we will lament for our sufferings, E.Or.1121: in late Prose, LXX 3 Ma.1.18 (pl.), al.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Morfología: [ép. gen. -οιο Il.18.316]
1 lamento, planto ritual fúnebre τοῖσι ... Πηλεΐδης ... ἐξῆρχε γόοιο por Patroclo Il.l.c., cf. 22.430, 23.17, 24.747, τῇσι δ' ἔπειθ' Ἑλένη τριτάτη ἐξῆρχε γόοιο Il.24.761, γ. καὶ κήδεα Il.5.156, h.Cer.249, γ. καὶ πένθος Il.17.37, οὐ ... λήξω θρήνων στυγερῶν τε γόων S.El.104, cf. 353, 379, 870, A.R.3.708, γόων ... μνᾶστις Simon.26.3, ὦρσεν ... ἐκ Δαναῶν γόον Pi.P.3.104, cf. 12.21, ἴτω γ. A.Th.964, cf. 657, 917, para evocar al muerto o aplacar a los dioses infernales ψυχαγωγοῖς ... γόοις A.Pers.687, cf. S.El.291, OT 30, E.Andr.1198, contrario a cantos y manifestaciones de alegría ὑμεναίων γ. ἀντίπαλος E.Alc.922, cf. IKios 102.6 (I a.C.), τίς ἂν ἢ γ. ἢ μέλος E.Fr.1.4.6 Bond, γ. αἴλινος ITarraco 684.1 (III d.C.), λοιβῆς καὶ θυέων ἄξιον, οὐχὶ γόων IUrb.Rom.1148.10, cf. 1379.3.
2 lamento, sollozo individual y por diferentes motivos γόου ἵμερον ὦρσε Il.23.14, πᾶσιν ὑφ' ἵμερον ὦρσε γόοιο Il.23.108, 153, acompañado de lágrimas y otras manifestaciones de duelo τῆς δ' εὔνησε γόον, σχέθε δ' ὄσσε γόοιο calmó la pena de ésta, contuvo a sus ojos de llorar por la marcha de Telémaco Od.4.758, κλαυθμοῖο γόοιο τε Od.21.228, γ. ἀρίδακρυς A.Pers.947, cf. Ch.449, S.Ai.579, E.IT 832, Or.204, IUrb.Rom.1366.7, γόον εὔνασον deja de lamentarte de Hermíone por la huida de su madre Helena, Colluth.336, del llanto de las Helíades, A.R.4.605, cf. 624, 750
c. dif. calif. ὣς ἔφατο κλαίουσα, γόον δ' ἀλίαστον ὄρινε Il.24.760, γόους ἀνωφελεῖς A.Pr.33, γόων ... οὐκ ἀσήμονες φθόγγοι S.OC 1668, cf. Emp.B 154a, γοεροῖο γόοιο Call.Fr.323, cf. A.R.1.275, LXX 3Ma.1.18, 4.3, en inscr. funerarias ματρὶ λέλοιπε γόον ISmyrna 552.6 (I d.C.)
comportando necesaria purificación y relajación γόοιο μὲν ἔστι καὶ ἆσαι Il.23.157, ἐπεί κ' ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο Il.23.10, cf. Od.11.212, 19.213, S.OC 1622, γόου κόρον E.Fr.118.4, Hel.321
c. gen. obj. lamento por τῷ δ' ἄρα πατρὸς ὑφ' ἵμερον ὦρσε γόοιο y suscitó en él deseo de llorar por su padre, Il.24.507, Od.4.113, πατέρων ... γ. ἔνδικος A.Ch.330, pero subjet. κλύων γόον ματρός escuchando el lamento de tu madre E.El.1211
c. constr. prep. γόους πρὸς αὐτὴν ... θησόμεσθ' E.Or.1121
del canto del ruiseñor interpr. como un lamento θρηνεῖ δὲ γόον τὸν ἀηδόνιον A.Fr.291, cf. S.Ai.629, Luc.Trag.53.
• Etimología: De γόϝος de la r. *geH3-, en grado P, y -ou, cf. aaa. gikewenllamar’, lituan. gaũstisonar sordamente’, etc.

German (Pape)

[Seite 502] ὁ, Klage, lautes Wehklagen u. Weinen, bes. um Verstorbene, Todtenklage; Hom. oft, z. B. Iliad. 18, 51 Odyss. 4, 102. 103; im plural. Odyss. 1, 242 ἐμοὶ δ' ὀδύνας τε γόους τε κάλλιπεν. Pind. P. 3, 103. 12, 101 u. Tragg.; γόους θησόμεσθ' ἅ πάσχομεν, Klagen erheben über das, was wir leiden, Eur. Or. 1119.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
gémissement, lamentation, plainte ; γόους δακρύειν SOPH gémir en pleurant ; γόος τινός, gémissement sur le sort de qqn.
Étymologie: R. Γο p. ΓοϜ, faire résonner.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γόος -ου, ὁ poët. gehuil, gejammer, klacht, spec. dodenklacht.

Russian (Dvoretsky)

γόος: ὁ тж. pl. рыдания, стоны, причитания, вопли Hom., Pind., Trag.: γόους δακρύειν Soph. горько рыдать; γόους θέσθαι τι Eur. зарыдать о чем-л.

Middle Liddell

weeping, wailing, groaning, howling, mourning, lamentation, Hom., Trag.

English (Autenrieth)

wailing, lamentation; γόον δ' ὠίετο θῦμός, ‘his soul was engrossed with woe,’ he was ready to burst into wailing, Od. 10.248.

English (Slater)

γόος
1 lamentation ὦρσεν πυρὶ καιόμενος ἐκ Δαναῶν γόον (sc. Ἀχιλλεύς) (P. 3.103) ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον (P. 12.21) cf. (P. 12.7)

Greek Monolingual

ο (AM γόος)
θρήνος, βόγγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. γοώ].

Greek (Liddell-Scott)

γόος: ὁ, πᾶν ἐξωτερικὸν σημεῖον θλίψεως: κλαυθμός, θρῆνος, στεναγμός, κραυγή, πένθος, ὀλολυγμός· παρ᾿ Ὁμ. ἔτι καὶ ἐπὶ δακρύων, π. χ. σχέθε δ᾿ ὄσσε γόοιο Ὀδ. Δ. 758· οἷον ἐπὶ μεγαλοφωνοτέρων σημείων θλίψεως, αὐτ. 103· ἐρικλάγκταν γόον Πίνδ. ΙΙ. 12. 37· ἀρίδακρυς γ., πολύδακρυς γ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 947, Χο. 449· γόους δακρύειν Σοφ. Αἴ. 579· οἰκτρᾶς γ. ὄρνιθος, τῆς ἀηδόνος· αὐτ. 628·― γ. τινός, θρῆνοςλύπη διά τινα, Κόϊντ. Σμυρ. 3. 644· οὕτω, γόους [τούτων] θησόμεσθ᾿, ἅ πάσχομεν, τῶν παθημάτων μας, τῶν συμφορῶν μας, Εὐρ. Ὀρ. 1121. (Ἐντεῦθεν γοάω. Ἴσως √ΓΟ καὶ √ΒΟ εἰσὶ συγγενεῖς· ἴδε ἐν Β β. Ι.)

Mantoulidis Etymological

(=θρῆνος, στεναγμός). Ἀπό σανσκριτική ρίζα gu=ἠχεῖν. Ἀπό ἐδῶ παράγεται τό γοάω, ὅπου δές γιά ἄλλα παράγωγα.

Frisk Etymology German

γόος: {góos}
See also: s. γοάω.
Page 1,321

Frisk Etymological English

See also: s. γοάω.

Translations