ἀνήμερος: Difference between revisions
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
(1) |
(1a) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνήμερος:''' <b class="num">1)</b> неприрученный, дикий ([[ζῷον]] Plut.; [[θήρ]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> некультурный, грубый ([[πολίτης]] Anacr.; [[Χάλυβες]], [[χθών]] Aesch.; [[βίος]], [[πάθος]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> жестокий, свирепый, бесчеловечный ([[δαίς]] Eur.). | |elrutext='''ἀνήμερος:''' <b class="num">1)</b> неприрученный, дикий ([[ζῷον]] Plut.; [[θήρ]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> некультурный, грубый ([[πολίτης]] Anacr.; [[Χάλυβες]], [[χθών]] Aesch.; [[βίος]], [[πάθος]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> жестокий, свирепый, бесчеловечный ([[δαίς]] Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br />not [[tame]], [[wild]], [[savage]], of persons and countries, Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:05, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A not tame, wild, savage, of persons, πολιήτας Anacr. 1.7; ἀνήμεροι γάρ, οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοις A.Pr.716, cf. Carneisc. Herc.1027.16, 2 Ep.Ti.3.3, Arr.Epict.1.3.7; of a country, A.Eu.14; ἐκβολή E.Hec.1078; βίος Plu.2.86d; διάθεσις Phld.Ir.p.57 W., cf. p.85: Sup., Clearch.37. Adv. -ρως, ἀ. τισὶ χρήσασθαι D.S.13.23.
German (Pape)
[Seite 229] ungezähmt, wild, von Thieren; daher grausam, roh; auch von Menschen, Aesch. Pr. 718; Anacr. 65, 7; Antiphan. 1 (XI, 348); δαίς Eur. Hec. 1078; von Pflanzen = wild wachsend, nicht veredelt; χθών, nicht angebaut, Aesch. Eum. 14. Auch δίαιτα, D. Hal. 1, 41. – Adv. ἀνημέρως, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνήμερος: -ον, ὁ μὴ ἥμερος, ἄγριος, ἀτίθασος, ἐπὶ προσώπων, πολιήτας Ἀνακρ. 1. 7· ἀνήμεροι γὰρ οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοις Αἰσχύλ. Πρ. 716· ἐπὶ χώρας, ὁ αὐτ. Εὐμ. 14· ἐκβολὴ Εὐρ. Ἑκ. 1077· βίος Πλούτ. 2. 86D. - Ἐπίρρ. -ρως Διοδ. Ἀπόσπ. (Μαΐου) σ. 100.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non apprivoisé, sauvage.
Étymologie: ἀ, ἥμερος.
Spanish (DGE)
-ον
1 salvaje de anim. θῆρες Clearch.32, ἵπποι Ael.NA 15.25, de pers. πολιῆται Anacr.1.7, Χάλυβες ἀνήμεροι γὰρ οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοις A.Pr.716, ἄνθρωποι 2Ep.Ti.3.3, cf. Carneisc.16, Arr.Epict.1.3.7, del campesino, Chrysipp.Stoic.3.169, δεσπόται Ph.1.186
•del carácter ἦτορ Orác. en Didyma 496B.6, διάθεσις Phld.Ir.57, 85, πάθη Ph.1.68
•de otros abstr. ἐκβολή E.Hec.1078, βίος Plu.2.86d
•de una reg., A.Eu.14
•subst. τὸ ἀ. καὶ ἄγριον σβέσαντας τοῦ θυμοῦ D.Chr.12.51.
2 adv. -ως salvajemente, bárbaramente τοὺς ἄλλοις ἀνημέρως χρησαμένους D.S.13.23, ὠμῶς τε καὶ ἀ. Cyr.Al.M.71.784B.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and hemeros (lame); savage: fierce.
English (Thayer)
ἀνημερον (alpha privative and ἥμερος), not tame, savage, fierce: Anacreon (530 B.C.>) 1,7) Aeschylus down.)
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνήμερος, -ον)
μη ημερωμένος, άγριος
νεοελλ.
φρ. «γίνομαι θηρίο ανήμερο» — θυμώνω, οργίζομαι φοβερά
αρχ.
1. άγριος, ατίθασος
2. (για τόπο) απόκρημνος, βραχώδης.
Greek Monotonic
ἀνήμερος: -ον, ατίθασος, άγριος, αδάμαστος, λέγεται για πρόσωπα και χώρες, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνήμερος: 1) неприрученный, дикий (ζῷον Plut.; θήρ Anth.);
2) некультурный, грубый (πολίτης Anacr.; Χάλυβες, χθών Aesch.; βίος, πάθος Plut.);
3) жестокий, свирепый, бесчеловечный (δαίς Eur.).
