Ἀχιλλεύς

English (LSJ)

Ep. also Ἀχιλεύς, gen. Ἀχιλλέως (either quadrisyll. or trisyll., as the metre requires, cf. S.Ph.4,50 with 57,364): acc. Ἀχιλλέᾱ ib.331,358, voc. Ἀχιλλεῦ: Ep. gen. Ἀχιλλῆος, etc.:— Achilles. II the fallacy vulgarly called Achilles and the Tortoise', invented by Zeno of Elea, Arist.Ph.239b14, D.L.9.29.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀχιλλεύς: γεν. Ἀχιλλέως (τετρασύλλαβος ἤ τρισύλλαβος κατὰ τὴν ἀνάκην τοῦ μέτρου, πρβλ. Σοφ. Φ. 4. 50 πρὸς 57. 364): αἰτιατ. Ἀχιλλέᾱ αὐτόθι 331, 358, κλητ. Ἀχιλλεῦ: Ἐπ. γεν. Ἀχιλλῆος, κτλ.: Ἐπ. ὀνομαστ. ὡσαύτως Ἀχιλλεύς, δι’ ἑνὸς λ: (ἐκ τοῦ ἄχος καθ’ ὅσον τὸ ἄχος, ἤτοι ἡ λύπη τοῦ ἥρωος εἶναι ἡ ὑπόθεσις τῆς Ἰλιάδος, πρβλ. Ὀδυσσεύς): - Ὁ Ἀχιλλεὺς ἦτο υἱὸς τοῦ Πηλέως καὶ τῆς Θέτιδος καὶ ἡγεμὼν τῶν Μυρμιδόνων, ἥρως δὲ τῆς Ἰλιάδος. ΙΙ. ὁ τοῦ Ζήνωνος παραλογισμὸς ὁ καλούμενος, Ἀχιλλεύς, ἔστι δ’ οὗτος ὅτι τό βραδύτερον οὐδέποτε καταληφθήσεται θέον ὑπὸ τοῦ ταχίστου κτλ. Ἀριστ. Φυσ. 6. 9, 3, Διογ. Λ. 9. 29.

French (Bailly abrégé)

έως (ὁ) :
Achille, fils de Thétis et de Pélée, héros de la guerre de Troie.
Étymologie: DELG étym. inconnue ; Kretschmer rapproche ἄχος de *ἀχίλος ; Palmer pose *Ἀχι-λᾱϜος, hypocoristique de ἄχος; hyp. pélasgique de van Windekens.

English (Autenrieth)

ῆος, dat. -ῆι and -εῖ: Achilles, son of Peleus and Thetis, king of the Myrmidons, and the hero of the Iliad, as announced in A 1. For his relations to Phoenix and Cheiron the centaur, see I; his destiny, Il. 9.410 ff.; expedition against Troy, Il. 2.681; forays, Il. 9.328, Il. 1.392, Il. 2.690; death of Patroclus, Il. 16.827; μηνίδος ἀπόρρησις, Il. 19.56; Ἕκτορος ἀναίρεσις, Χ; Ἕκτορος λύτρα, Ω. The death of Achilles is mentioned in the Odyssey, Od. 5.310, Od. 24.37 ff. Epithets, δαΐφρων, διίφιλος, θεοείκελος, θεοῖς ἐπιείκελος, πελώριος, ποδάρκης, ποδώκης, πτολίπορθος, ῥηξήνωρ, πόδας ταχύς, and ὠκύς. (See cut from Panathenaic Amphora.) <figure n="19" />

English (Slater)

ᾰχιλλεύς, Ἀχῐλεύς (Ἀχιλλεῖ, -ῆα, -έα; Ἀχιλεύς, -έος, -εῖ) son of Peleus and Thetis, killed by Apollo.
   1 Ἀχιλλέα τ' ἔνεικ μάτηρ (O. 2.79) ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ μόνος sc. Patroklos (O. 9.71) Ἴλᾳ φερέτω χάριν Ἁγησίδαμος, ὡς Ἀχιλεῖ Πάτροκλος (O. 10.19) σὺν Αἰακῷ Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ' Ἀχιλλεῖ (P. 8.100) ξανθὸς δ' Ἀχιλεὺς τὰ μὲν μένων Φιλύρας ἐν δόμοις, παῖς ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα (N. 3.43) ἐν δ' Εὐξείνῳ πελάγει φαεννὰν Ἀχιλεὺς νᾶσον (sc. ἔχει. ἔστι δέ τις Λευκὴ νῆσος, εἰς ἣν δοκεῖ τὸ Ἀχιλλέως σῶμα ὑπὸ Θέτιδος μετακεκομίσθαι. Σ.) (N. 4.49) βαρὺ δέ σφιν (sc. τοῖς Αἰθιόπεσσι) νεῖκος Ἀχιλεὺς ἔμπεσε (Hermann metri gr.: ἔμπεσ' Ἀχιλ（λ）εὺς codd.) (N. 6.50) κράτιστον Ἀχιλέος ἄτερ μάχᾳ (sc. Αἴαντα) (N. 7.27) ἦ μὰν ἀνόμοιά γε ἕλκεα ῥῆξαν τὰ μὲν ἀμφ' Ἀχιλεῖ νεοκτόνῳ sc. Odysseus and Aias (N. 8.30) καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν στόματ' ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος (I. 8.48) οἶς δῶμα Φερσεφόνας μανύων Ἀχιλεύς, οὖρος Αἰακιδᾶν (I. 8.55) ]τ' Ἀχιλλῆα[ Πα. 13g. 2. cf. s. v. Πηλείδας; v. (N. 3.43) f., (O. 2.79) f.

Spanish (DGE)

-εως, ὁ
• Alolema(s): Ἀχῐλεύς Il.21.74, 116; Ἀχιλλεούς Schwyzer 121.4 (Corinto VI a.C.)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [ac. Ἀχιλῆ E.El.439, Ἀχιλλῆα Il.7.228, Ἀχιλῆα Il.21.527, Ἀχιλέα Euph.90.2, gen. Ἀχιλλῆος Il.20.439, E.IT 436, Ἀχιλῆος Il.1.1, Euph.107.1, Ἀχιλλέος Q.S.2.14, AP 7.146 (Antip.Sid.), dat. Ἀχιλλῆϊ Il.1.283, Ἀχιλῆϊ Il.1.319, Euph.38c.18]
Aquiles
I mit.
1 hijo de Tetis y Peleo, jefe de los mirmidones, criado por Quirón Il.1.7, 58, 11.831, Cypr.25, Hes.Th.1007, Alc.354, 387, Ibyc.1a.33, Carm.Conu.11.3, Stesich.40.27, Pi.O.2.79, S.Ph.57, E.Hec.24, Euph.38c.18, 90.2, AP 9.38 (Antip.Sid.), Q.S.2.14
•su culto y tumba en Sigeon, Arr.An.1.12.1, D.C.77.16.7, fue honrada por Alejandro, D.S.17.17, Plu.Alex.15, Ael.VH 12.7, por Caracalla, Hdn.4.8.4
•tb. recibía culto en Epiro como Aspeto, Plu.Pyrrh.1, en Olimpia, Paus.6.23.3, en Arcadia en la ruta de Esparta a Atenas, Paus.3.20.8, Paus.3.24.5, sobre su estatua en Tesalia, junto al Borístenes, D.Chr.36.9, Paus.10.13.5
•como epít. honorífico de Euríloco, Euph.107.1, de Alejandro, Plu.Alex.5, de Pirro, Plu.Pyrrh.2
•c. mención de sus armas AP 7.146 (Antip.Sid.), 9.115, Paus.9.29.7, Aristid.Or.23.19
•en refranes y alusiones μῆνις Ἀχιλλῆος AP 9.169 (Pall.), βέβληκ' Ἀχιλλεὺς δύο κύβω καὶ τέτταρα Ar.Ra.1400, E.Fr.888, Zen.2.85
•como prototipo del valor, Arist.Rh.1418^a36, Plu.Alc.23, AP 9.523
•como n. del sofisma llamado «Aquiles y la tortuga» de Zenón de Elea, Arist.Ph.239^b14, D.L.9.29
•tít. de varios dramas y comedias: Ἀχιλλέως ἐρασταί los amantes de Aquiles drama satírico de Sófocles, S.Fr.149-157a
•de otros dramas
•de Aristarco, Aristarch.Trag.1a
•de Iofón, Iopho 1a
•de Carcino, Carcinus 1d
•de Cleofonte, Cleopho
•de Diógenes Sinopense, Diog.Fr.1a
•de Astidamante, Astyd.1f
•de comedias
•de Filetero, Philetaer.4
•de Anaxandridas, Anaxandr.8.
2 maestro de Quirón, Ptol.Chenn.6.9.
II geog.
1 Ἀχιλλέως δρόμος o νῆσος la isla Λευκή, actual Fidonisi, con un túmulo, templo y estatua, Scyl.Per.68, Scymn.791, Ptol.Geog.3.10.9, Paus.3.19.11, cf. St.Byz.s.u. Ἀχίλλειος, llamada tb. Ἀχίλλειος πλάξ Trag.Adesp.202, cf. Hsch.
2 Ἀχιλλέως δρόμος v. Ἀχίλλειος, -ον II 1.
III Aquiles Tacio
1 escritor del II d.C., Ach.Tat., I.
2 astrónomo del III d.C., Ach.Tat., I.
IV opt. escardillo, reflejo de los rayos del sol proyectados en una superficie por medio de un espejo, Hero Def.135.12 (= Gem.Opt.p.28.2). • DMic.: a-ki-re-u.
• Etimología: Etim. dud. Se ha propuesto derivarlo de *Αχιλᾱϝος c. geminación expresiva, comp. cuyo primer término estaría rel. ἄχος q.u. Tb. se ha propuesto un origen pelásgico.

Greek Monotonic

Ἀχιλλεύς: γεν. Ἀχιλλέως· Επικ. -ῆος, αιτ. Ἀχιλλέᾱ, κλητ. Ἀχιλλεῦ· Επικ. ονομ. επίσης Ἀχιλεύς· (από το ἄχος, η οργή του ήρωα είναι το θέμα της Ομήρ. Ιλ.· πρβλ. Ὀδυσσεύς)· ο Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και της Θέτιδας, αρχηγός των Μυρμιδόνων.

Frisk Etymological English

Grammatical information: PN
Meaning: The son of Peleus and Thetis (Il.).
Other forms: Also Ἀχιλεύς (Il.)
Dialectal forms: Myc. akireu, dat. akirewe.
Derivatives: Ἀχιλλήϊος (Hdt.), Att. Ἀχίλλειος (E.); also a plant.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The variation λλ Ἀχιλλεύς λ (like σσ Ἀχιλλεύς σ in Όδυσ(σ)εύς) is typical Pre-Greek, prob. points to a palatalized l. (Not a metrical question as per Chantraine Gramm. hom. 110. Nor hypocoristic forms.) Therefore not to ἄχος pain. Cf. Boßhardt Die Nomina auf -ευς 139f. (Quite wrong Bader, DELG Add.)

Middle Liddell

[From ἄχος, the grief of the hero being the subject of the Il., cf. Ὀδυσσεύς
Achilles, son of Peleus and Thetis, prince of the Myrmidons.

Frisk Etymology German

Ἀχιλλεύς: {Akhilleús}
Forms: ep. auch Ἀχιλεύς
Meaning: Sohn des Peleus und der Thetis (seit Il.).
Derivative: Davon Ἀχιλλήϊος, f. Ἀχιλληΐς, att. Ἀχίλλειος.
Etymology: Das Schwanken λλ ~ λ, das in dem entsprechenden Schwanken σσ ~ σ in Ὀδυσ(σ)εύς ein Gegenstück hat, ist nicht sicher erklärt. Nach Sjölund Metrische Kürzung im Griechischen (Diss. Uppsala 1938) 29ff. ist Ἀχιλεύς durch metrische Kürzung veranlaßt; ähnlich Chantraine Gramm. hom. 1, 110. Zweifel bei Debrunner IF 57, 149. Schulze Q. 230 A. 2 sieht in Ἀχιλ(λ)εύς zwei hypokoristische Wechselformen eines unbekannten Vollnamens. — Die antike Herleitung aus ἄχος Schmerz, Trauer hat Kretschmer Glotta 4, 305ff. wieder aufgenommen, indem er ein vermittelndes *ἄχιλος (vgl. ὀργίλος von ὀργή usw.) ansetzt. Eher ist vorgriechischer Ursprung anzunehmen, s. z. B. Debrunner l. c. Vgl. die Ausführungen bei Boßhardt Die Nomina auf -ευς 139f.
Page 1,201

Wikipedia EN

Ancient Greek polychromatic pottery painting (dating to c. 300 BC) of Achilles during the Trojan War

In Greek mythology, Achilles (/əˈkɪliːz/ ə-KIL-eez) or Achilleus (Ancient Greek: Ἀχιλλεύς, [a.kʰilˈleu̯s]) was a hero of the Trojan War, the greatest of all the Greek warriors, and is the central character of Homer's Iliad. He was the son of the Nereid Thetis and Peleus, king of Phthia.

Achilles' most notable feat during the Trojan War was the slaying of the Trojan prince Hector outside the gates of Troy. Although the death of Achilles is not presented in the Iliad, other sources concur that he was killed near the end of the Trojan War by Paris, who shot him in the heel with an arrow. Later legends (beginning with Statius' unfinished epic Achilleid, written in the st century AD) state that Achilles was invulnerable in all of his body except for his heel because, when his mother Thetis dipped him in the river Styx as an infant, she held him by one of his heels. Alluding to these legends, the term "Achilles' heel" has come to mean a point of weakness, especially in someone or something with an otherwise strong constitution. The Achilles tendon is also named after him due to these legends.

Wikipedia FR

Achille (en grec ancien Ἀχιλλεύς / Akhilleús) est un héros légendaire de la guerre de Troie, fils de Pélée, roi de Phthie en Thessalie, et de Thétis, une Néréide (nymphe marine). Il est fréquemment appelé « Péléide » ou « Éacide », épithètes qui rappellent son ascendance.

Sa mère le plonge dans le Styx, l'un des fleuves des Enfers, pour que son corps devienne invulnérable; son talon, par lequel le tient Thétis, n'y est pas trempé et reste celui d'un mortel. Il est éduqué par le centaure Chiron qui lui apprend les arts de la guerre, la musique et la médecine. Alors qu'il est encore adolescent, il choisit une vie courte, mais glorieuse, plutôt qu'une existence longue mais sans éclat. Caché par sa mère, qui veut l'empêcher de participer à la guerre de Troie, à la cour du roi Lycomède, le jeune homme est découvert par Ulysse et rejoint, avec son ami intime Patrocle, l'expédition grecque. Lors de la dixième année du conflit, une querelle avec Agamemnon le pousse à quitter le combat: c'est la « colère d'Achille » chantée par l’Iliade. La mort de Patrocle le pousse à reprendre les armes pour affronter Hector, le meilleur des Troyens. Achille trouve la mort peu après l'avoir tué, atteint au talon par une flèche de Pâris guidée par le dieu Apollon. Dans Le Banquet de Xénophon, Xénophon dit qu'ils n'étaient pas amants; Eschyle dit le contraire dans sa pièce Les Myrmidons.

Achille est honoré comme un héros, voire comme un dieu par le monde grec. Beau, valeureux, champion d'une morale orgueilleuse de l'honneur, il incarne « l'idéal moral du parfait chevalier homérique ».

Translations

af: Achilles; an: Aquiles; ar: آخيل; arz: اكليس; ast: Aquiles; as: একিলিছ; azb: آشیل; az: Axilles; ba: Ахилл; be: Ахіл; bg: Ахил; bn: অ্যাকিলিস; br: Ac'hilleüs; bs: Ahilej; ca: Aquil·les; ckb: ئاخیلێس; cs: Achilles; cy: Achilles; da: Achilleus; de: Achilleus; el: Αχιλλέας; en: Achilles; eo: Aĥilo; es: Aquiles; et: Achilleus; eu: Akiles; fa: آشیل; fi: Akhilleus; fr: Achille; fy: Achilles; ga: Aichill; gl: Aquiles; he: אכילס; hi: अकिलीज़; hr: Ahilej; hu: Akhilleusz; hy: Աքիլլես; ia: Achilles; id: Akhilles; io: Akhilleus; is: Akkilles; it: Achille; ja: アキレウス; ka: აქილევსი; kk: Ахилл; kn: ಅಕಿಲೀಸ್; ko: 아킬레우스; ky: Ахилл; la: Achilles; lb: Achilleus; lfn: Acile; lt: Achilas; lv: Ahillejs; mg: Achille; mk: Ахил; ml: അക്കിലിസ്; mr: अकिलिस; ms: Akhilleus; mt: Akille; my: အာခိလိ; nl: Achilles; no: Akilles; oc: Aquilles; pa: ਅਖ਼ੀਲੀਅਸ; pl: Achilles; pt: Aquiles; ro: Ahile; ru: Ахилл; scn: Achilli; sco: Achilles; sh: Ahilej; simple: Achilles; sk: Achilles (mytológia); sl: Ahil; sq: Akili; sr: Ахил; sv: Akilles; ta: அக்கீலியஸ்; tg: Ахилл; th: อคิลลีส; tl: Achilles; tr: Akhilleus; uk: Ахіллес; ur: آخیل; uz: Axill; vec: Achìe; vep: Ahill; vi: Achilles; war: Achilles; wuu: 阿喀琉斯; zh_yue: 阿基里斯; zh: 阿喀琉斯