καθαρεύω

English (LSJ)

(καθαρός)
A to be clean or be pure, Pl.Phd.58b, Lg.759c, Phld.Lib.p.9O., Porph.Abst.4.6; of sifted grain, PPetr.2p.2 (iii B.C.): c. gen., to be clean or be free from, φόνου Pl.Ep.357a; (κακιῶν) Phld.Rh.1.218S.; ἁμαρτημάτων Plu.Cat.Mi.24; ὀνείδους Luc.Am. 22; κ. πυρετοῦ to be free from fever, Gal.7.503: hence ἡμέραι καθαρεύουσαι ibid.; κ. ἀπ' αὐτοῦ (sc. τοῦ σώματος) Pl.Phd.67a; κ. γνώμῃ to be pure or be clean in mind, Ar.Ra.355; περί τι Plb.6.56.15.
2 Rhet., of a writer, to be pure, be correct in language, καθαρεύω τὴν διάλεκτον D.H. Lys.2; οἱ καθαρεύοντες = purists, Hdn.Gr.2.224.
3 Gramm., to be preceded by a vowel, to be pure (cf. καθαρός 1.5b), A.D.Pron.99.24, Theodos.Can.p.70H.; contain a pure syllable, Hdn.Gr.2.923, Id. ap.Eust.1859.13.

German (Pape)

[Seite 1281] rein sein, sich rein, unbefleckt halten; ὅστις γνώμῃ μὴ καθαρεύει Ar. Ran. 355; Plat. Phaed. 58 b; οἴκησις Legg. VI, 759 c; φόνου καθαρεύων καὶ δεσμοῦ καὶ φυγῆς Ep. VIII, 356 e; ἁμαρτημάτων Plut. Cat. min. 24; ὀνείδους Luc. am. 22; τῶν οὐ καθαρευόντων Dem. 59, 78; καθαρεύειν περί τι, sich in Beziehung auf Etwas rein halten, Pol. 6, 56, 15. – Vom Styl, D. Hal. iud. de Lys. 2; ὧν καθαρευτέον, wovon man frei sein muß, Luc. conscr. hist. 6.

French (Bailly abrégé)

1 être propre;
2 être pur, se conserver pur : τινος, ἀπό τινος de qch (faute, reproche, etc.).
Étymologie: καθαρός.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καθαρεύω καθαρός: rein zijn, smetvrij zijn:; νόμος ἐστὶν αὐτοῖς... καθαρεύειν τὴν πόλιν het is bij hen wettelijk voorschrift dat de stad vrij is van smetten Plat. Phaed. 58b; met gen. of prep. bep. vrij zijn van:. καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ laten wij hiervan vrij zijn Plat. Phaed. 67a; καθαρεύειν ἁμαρτημάτων vrij zijn van fouten Plut. CMi 24.4.

Russian (Dvoretsky)

κᾰθᾰρεύω:
1 быть чистым, безупречным, незапятнанным (ἀπὸ τοῦ σώματος Plat.; περί τι Polyb.; ὀνείδους Luc.; παντὸς πάθους Plut.): ἐκ καθαρευουσῶν οἰκήσεων Plat. из почтенной семьи; νόμος ἐστὶν κ. τὴν πόλιν Plat. существует закон, чтобы (до возвращения из Делоса теории) город был чист, т. е. не осквернял себя казнями; γνώμῃ κ. Arph. иметь чистые мысли;
2 грам. (о гласных) быть чистым, т. е. следовать за гласным же звуком.

Spanish

purificar

Greek Monolingual

(AM καθαρεύω) καθαρός
είμαι καθαρός
(ν.εοελλ.) μιλώ ή γράφω σε καθαρεύουσα γλώσσα, είμαι καθαρευουσιάνος
αρχ.
1. είμαι αθώος («ἱερέα φόνου καθαρεύοντα και δεσμοῦ και φυγῆς», Πλάτ.)
2. είμαι αγνός («νόμος ἐστὶν αὐτοῖς τῷ χρόνῳ τούτῳ καθαρεύειν τὴν πόλιν», Πλάτ.)
3. είμαι απαλλαγμένος («καθαρεύω πυρετοῦ», Γαλ.)
4. (για συγγραφέα) είμαι καθαρός, ακριβής στη γλώσσα
5. γραμμ. (για το φωνήεν α) ακολουθώ άλλο φωνήεν ή το σύμφωνο ρ και βρίσκομαι στο τέλος της λέξης, είμαι καθαρός
6. γραμμ. (για συλλαβή ή λέξη) περιέχω καθαρό φωνήεν
7. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) oἱ καθαρεύοντες
οι ακριβολόγοι
8. φρ. α) «καθαρεύω γνώμη» — έχω διαύγεια νου, διαυγή διάνοια
β) «καθαρεύω περί τι» — είμαι καθαρός σχετικά με κάτι
9. καθαρίζω κάτι από περιττά σκύβαλα, κοσκινίζω.

Greek Monotonic

κᾰθᾰρεύω: μέλ. -σω (καθαρός), είμαι καθαρός ή αγνός, σε Πλάτ.· με γεν., είμαι καθαρός ή ελεύθερος από ενοχές, αθώος, σε Πλούτ.· επίσης, κ. ἀπ' αὐτοῦ (ενν. τοῦ σώματος), σε Πλάτ.· επίσης, καθ. γνώμῃ, καθαρός στο μυαλό, νοητικά διαυγής, σε Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰθᾰρεύω: (καθαρὸς) εἶμαι καθαρὸς ἢ ἁγνὸς, Πλάτ. Φαίδ. 58Β. Νόμ. 759C· - μετὰ γεν., εἶμαι καθαρὸς ἢ ἐλεύθερος ἐνοχῆς, ἀθῷος, φόνου Πλάτ. Ἐπιστ. 356Ε· ἁμαρτημάτων Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 24 ὀνείδους Λουκ. Ἔρωτ. 22· καθαρεύω ἀπ’ αὐτοῦ (δηλ. τοῦ σώματος) Πλάτ. Φαίδ. 67Α· ὡσαύτως, καθ. γνώμῃ, εἶμαι καθαρὸς τὸν νοῦν, ἔχω διαυγῆ διάνοιαν, Ἀριστοφ. Βάτρ. 355· εἶμαι καθαρὸς περί τι, καθαρεύοντα περὶ ταῦτα Πολύβ. 6. 56, 15. 2) ἐν τῇ Ρητορ., ἐπὶ ὕφους, εἶμαι καθαρός, κατὰ τὸ καθαρεύειν τὴν διάλεκτον οὐδεὶς … αὐτὸν ὑπερεβάλετο Διον. Ἁλ. π. Λυσ. 2· ὡσαύτως, κ. τὴν φωνήν, ἔχω καθαρὰν προφοράν, Βυζ.
3) παρὰ τοῖς Γραμμ., ἐπὶ φωνήεντος οὗ προηγεῖται ἕτερον φωνῆεν, οἷον τὸ α ἐν τῇ λέξει σοφία καθαρεύει, δηλ. εἶναι καθαρόν, Εὐστ. 1859. 13, Ἐτυμολ. Μ.

Middle Liddell

fut. σω καθαρός
to be clean or pure, Plat.: —c. gen. to be clean or free from guilt, Plut.; also, κ. ἀπ' αὐτοῦ (sc. τοῦ σώματοσ) Plat.; also, καθ. γνώμῃ to be pure or clear in mind, Ar.

Léxico de magia

purificar c. pron. refl. sobreent. καθαρεύσας, ὡς ἔμαθες, καὶ λαβὼν ποτήριον χάλκεον γράψον διὰ ζμυρνομέλανος τὴν προγεγραμμένην στήλην tras purificarte, como aprendiste, toma una copa de bronce y escribe con tinta de mirra la inscripción anterior P IV 3247