ἀποφθέγγομαι
English (LSJ)
A speak one's opinion plainly, Luc.Zeux.1; utter an apophthegm, Plu.2.405e, Iamb.VP11.55; χρησμόν Luc.Alex.25, cf. D.S.16.27, Vett.Val.73.24: metaph. of vessels when struck, ring, σαπρὸν ἀποφθέγγωνται Luc.Par.4.
II chant hymns, LXX 1 Chr.25.1.
Spanish (DGE)
I 1hablar, manifestar en voz muy alta o c. entusiasmo, Luc.Zeux.1, Act.Ap.2.14
•replicar, contestar ἃ καὶ πρὸς τὸν μεμψάμενον ... ἀπεφθέγξατο Philostr.VA 1.19
•esp. de sentencias y oráculos proferir Luc.Alex.25, Iambl.VP 55, esp. de la Pitia, Plu.2.405d, D.S.16.27
•hablar sin sentido ἀποφθέξονται ἐν τῷ στόματι αὐτῶν LXX Ps.58.8
•esp. ref. a magos, adivinos o personas presas de enajenación vociferar ἐν ἱεροῖς κάτοχοι γίνονται ἀποφθεγγόμενοι Vett.Val.71.6, ἀποφθεγγόμενοι ἢ μανιώδεις Vett.Val.106.33, οἱ ἀποφθεγγόμενοι ἐλάλησαν κόπους LXX Za.10.2, cf. Ez.13.9, Mi.5.11.
2 cantar c. acompañamiento musical, LXX 1Pa.25.1.
II resonar καθάπερ αἱ πονηραὶ χύτραι διακρουόμεναι μὴ σαπρὸν ἀποφθέγγωνται Luc.Par.4.
German (Pape)
[Seite 334] seine Meinung gerad heraus sagen, Luc. Zeux. 1, ein ἀπόφθεγμα sagen. Übh. ἐκεῖναι καταλογάδην ἀπεφθέγγοντο, von der Pythia, Plut. Pyth. or. 23.
French (Bailly abrégé)
énoncer une sentence;
NT: prononcer, proférer, proclamer (sous l'inspiration de Dieu).
Étymologie: ἀπό, φθέγγομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀποφθέγγομαι:
1 громогласно объявлять, провозглашать Plut., Luc.;
2 возвещать, изрекать (χρησμόν Luc.);
3 звучать в ответ: σαθρὸν ἀ. Luc. издавать надтреснутый звук.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποφθέγγομαι: ἀποθ., ἐκφέρω φανερὰ τὴν γνώμην μου, Λουκ. Ζεῦξ. 1: λέγω ἀπόφθεγμα, ἀποφαίνομαι, Πλούτ. 2. 405D· χρησμὸν Λουκ. Ἀλέξ. 25: - μεταφ. ἐπὶ ἀγγείων κρουομένων, ἠχῶ, σαπρὸν ἀπ., ὁ αὐτ. Παράσ. 4.
English (Strong)
from ἀπό and φθέγγομαι; to enunciate plainly, i.e. declare: say, speak forth, utterance.
English (Thayer)
1st aorist ἀπεφθεγξαμην; to speak out, speak forth, pronounce, not a word of everyday speech, but one "belonging to dignified and elevated discourse, like the Latin profari, pronuntiare; properly it has the force of to utter or declare oneself, give one's opinion (einen Ausspruch thun), and is used not only of prophets (see Kypke on Sept. ἀποφθέγματα, Cicero, off. 1,29)"; (see φθέγγομαι). Accordingly, "it is used of the utterances of the Christians, and especially Peter, on that illustrious day of Pentecost after they had been fired by the Holy Spirit, ἀποκάλυψις κυρίου that had been given him, Winer's De verb. comp. etc. Part iv., p. 16.
Greek Monolingual
(AM ἀποφθέγγομαι)
εκφέρω τη γνώμη μου απροκάλυπτα με παρρησία
αρχ.
1. λέω απόφθεγμα, αποφαίνομαι
2. (για αγγεία) ηχώ, καμπανίζω.
Greek Monotonic
ἀποφθέγγομαι: μέλ. -φθέγξομαι, αποθ., εκφράζω με σαφήνεια και καθαρότητα τη γνώμη μου, σε Λουκ.· μεταφ., ηχώ, κουδουνίζω, στον ίδ.
Middle Liddell
Dep. to speak one's opinion plainly, Luc.:—metaph. to ring, Luc.
Chinese
原文音譯：apofqšggomai 阿坡-弗田格哥買
詞類次數：動詞（3）
原文字根：從-說出 相當於： （נָבָא）
字義溯源：發表，（受靈感的）說出，（熱誠的）喚起，說，口才；由（ἀπό / ἀπαρτί / ἀποπέμπω）*=從，出，離）與（φθέγγομαι）*=說出）組成
出現次數：總共（3）；徒（3）
譯字彙編：
1） 說（2） 徒2:14； 徒26:25；
2） 去發表（1） 徒2:4
