Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

discurro

From LSJ
Pindar, Pythian, 3.61f.

Latin > English

discurro discurrere, discucurri, discursus V INTRANS :: run off in different directions; run/dash around/about; wander; roam
discurro discurro discurrere, discurri, discursus V INTRANS :: run off in different directions; run/dash around/about; wander; roam

Latin > English (Lewis & Short)

dis-curro: curri and cucurri (
I perf. discucurri, Liv. 25, 25, 9; Sen. Contr. 4, 2; Suet. Calig. 32: discurrisse, Curt. 4, 15, 5; oftener curri, Liv. 34, 37; 3, 7, 32; Sen. Ep. 90, 36; Curt. 4, 15, 10 al.), cursum, 3, v. n.
I To run different ways, to run to and fro, run about (not freq. till after the Aug. per.; in Cic not at all): in muris armata civitas, * Caes. B. C. 3, 105, 3: deus in montibus altis, Ov. F. 2, 285: plebs pileata tota Urbe, Suet. Ner. 57: circa deum delubra, Liv. 26, 9; cf.: circa vias, id. 25, 9: per omnes silvas, Ov. M. 14, 419; cf.: per ambitum lacus, Suet. Claud. 21; and: per Baianum sinum equis, id. Calig. 19: more victorum cum palma discucurrit, id. ib. 32 et saep.—Designating the term. ad quem: ad portas, Liv. 25, 37; Verg. A. 12, 577: ad arma, Liv. 5, 36: ad praedam, Curt. 4, 15: ad officia, Petr. 114: ad rapiendas virgines, Liv. 1, 9 et saep.: in latera, Front. Strat. 2, 3, 10; cf.: a media in utramque partem, Quint. 2, 4, 15.—Pass. impers.: ilicet in muros tota discurritur urbe, Verg. A. 11, 468: in tribus ad suffragium ferendum, Liv. 25, 2: ab caede ad diripiendam urbem, id. 27, 16 al.— In the pass., with a homogeneous subject: discursis magnis itineribus, Amm. 29, 5.—
   B Of inanimate and abstract subjects: discurrentes maculae in gemma, Plin. 37, 1, 3, § 5; 13, 21, 37, § 117: catenae circa latera, id. 33, 3, 12, § 40 al.: (Nilus) diversa ruens septem discurrit in ora, Verg. G. 4, 291; Plin. 11, 37, 69, § 182: fama tota urbe discurrit, Curt. 4, 1: mens discurret utroque, Ov. R. Am. 443.—
II Transf., to traverse, run through or over, hasten through (post-class.): latius arva, Avien. Descr. Orb. 516: Gallias, Amm. 15, 5, 4: tramite aliquo discurso, id. 16, 2, 10: discursis itineribus magnis, id. 29, 5, 17.—
III Trop., like Gr. διελθεῖν, to speak at length of a thing, to discourse of (post-class.): super quo nunc pauca discurram, Amm. 17, 4 (cf. in this sense the Romance discorrere, discourir, and v. 2, discursus, II.).

Latin > French (Gaffiot 2016)

discurrō,¹⁰ currī, qqf. cŭcurrī, cursum, currĕre,
1 intr., courir de différents côtés [ordint en parl. de plusieurs] : tantus exercitus clamor exauditus est, ut in muris armata civitas discurreret Cæs. C. 3, 105, 3, les cris de l’armée furent tels que la cité en armes courait çà et là sur les remparts ; discurritur in muros Virg. En. 11, 468, on accourt sur les remparts || [fig.] : Nilus septem discurrit in ora Virg. G. 4, 292, le Nil se partage en sept embouchures ; maculæ discurrentes Plin. 37, 5, taches qui s’étendent ; fama discurrit Curt. 4, 1, 24, le bruit se répand
2 tr. [décad.] a) parcourir : Amm. 15, 5, 4 ; 16, 2, 10 ; b) discourir : pauca discurram Amm. 17, 4, 1, je dirai quelques mots.

Latin > German (Georges)

dis-curro, currī u. cucurrī, cursum, ere, I) intr.: A) auseinander laufen, sich ausbreiten, sich zerstreuen, abschwenken, a) v. Pers., bes. als milit. t. t., absol., Verg., Liv. u.a.: in muris, Caes.: circa vias, Liv.: ad portas, Verg.: ad arma, Liv.: ad lapides et arma, Sen.: in tabernacula, Curt.: in cornu od. in cornua, sich verteilen, Curt. u. Liv.: m. ad u. Akk., ad praedam, Liv.: passim ad diripiendam urbem, Liv.: ad suffragium ferendum in tribus discursum est, Liv.: m. 1. Supin., disc. praedatum Romam, Liv. – b) v. lebl. Subjj., inter ea ossa (venae) discurrunt, Cels. 8, 1 in.: multae venae per id discurrunt, Cels. 4, 1. p. 121, 10 D.: Nilus manu canalibus factis per totam discurrit Aegyptum, Sen. nat. qu. 4, 2, 8: u. so v. Nil, diversa ruens septem discurrit in ora, Verg. georg. 4, 292: übtr., v. Abstr., secta bipertito cum mens discurrit utroque, nach beiden Seiten sich wendet, Ov. rem. 443. – B) hin und her laufen, -rennen, -reiten, -fahren, a) v. leb. Wesen, absol., Suet. u.a.: huc atque illuc, Petron.: per omnes silvas, Ov.: per Baianum sinum equis, Suet.: per cerea castra (v. Bienen), Verg. – b) von lebl. Subjj., per varia, v. Schiffen, Amm.: septem sola discurrere (wandeln), cetera haerere (v. Gestirnen), Sen.: incerto discurrunt sidera motu, Lucan.: discurrunt per vias urbis munera, Tibull.: übtr., v. Abstr., totum discurrens fama per orbem, Lucan.: fama totā urbe discurrit, Curt. – II) tr. durchlaufen, durcheilen, a) eig.: latius arva, Avien. descr. orb. 516: Gallias, Amm. 15, 5, 4: tramite aliquo discurso, Amm. 16, 2, 10: discursis itineribus magnis, Amm. 29, 5, 17: flumen ultro citroque, auf dem Flusse auf u. ab segeln, kreuzen, Amm. 17, 2, 3. – b) übtr., sich in Worten über einen Gegenstand ergehen, Mitteilungen machen, etwas mitteilen, super quo nunc pauca discurram, Amm. 17, 4, 1. – / Redupliz. Perf. discucurri u. dgl., zB. Sen. suas. 4, 2. Suet. Cal. 32, 2.

Latin > Chinese

discurro, is, curri, cursum, currere. n. 3. :: 妄跑散講