ὑπομιμνήσκω

English (LSJ)

(not ὑπομενε-μιμνήσκω, cf. PCair.Zen.15v.35 (iii B. C.), Phld.Ir.p.63 W.), fut. ὑπομνήσω, aor. ὑπέμνησα: I Act., 1 c. acc. pers., put one in mind or remind one of, ὑπέμνησέν τέ ἑ πατρός Od.1.321, cf. 15.3, Th.6.19; also ὑ. τοὺς Ἀθηναίους τάδε Id.7.64, cf. X.Cyr.3.3.37, Pl.Criti.108a, etc.; ὑ. ἡμᾶς τί βούλει δηλοῦν . . Id.Phlb.31c; τὸν εἰδότα περί τινος Id.Phdr.275d; τινὰ ὅτι . . Id.Phd.88d; πῶς Id.Phdr.277b; ὑ. τινά put him in mind, Id.La.181c; ἐὰν . . σεαυτὸν ὡς ἄνθρωπος ὢν ὑπομιμνήσκῃς Isoc.1.21. 2 bring to one's mind, mention, suggest, c. acc., Hdt.7.171, 9.6, S.Ph.1170 (lyr.), Pl. Phdr.241a, etc.; ὅτι . . Phld. l.c. b Medic., provoke a dormant process, τὴν ἔκκρισιν Sor.2.59; αἱμορροΐδας ἢ ἔμμηνα γυναιξίν Aët.3.136; cf. ὑπομνηστέον 3. 3 c. gen. rei, make mention of, πατρίδος τῆς ἐλευθερωτάτης Th.7.69, cf. Aeschin.3.156, Theoc.21.50. 4 c. acc. cogn., ἀληθῆ ὑ. Pl.R.427e: abs., καλῶς, ὀρθῶς ὑπέμνησας, Id.Phdr. 266d, Tht.187e; ἀναστὰς ὑπομνησάτω let him get up and remind me, And.1.70; ὑ. ὅτι . . suggest that... Pl.R.452c, etc. II Pass. or Med., fut. -μνησθήσομαι Phld.Sign.27:—call to mind, remember, τι Pl.Phlb.47e, La.188a, X.Cyr.6.1.24, etc; τινων Luc.Cat.4. 2 make mention, περί τινος A.Pers.329; ὡς ὑπέμνησται as has been observed above, Procl. in Prm.p.657 S. (v.l. ὑπομέμνησται).

German (Pape)

[Seite 1225] (s. μιμνήσκω), Einen woran gedenken machen, erinnern; ὑπέμνησέν τέ ἑ πατρός Od. 1, 321; υἱὸν νόστου ὑπομνήσουσα 15, 3; Thuc. 6, 19; σαυτὸν ὡς ἄνθρωπος ὤν Isocr. 1, 21; auch τί; Etwas in Erinnerung bringen, ins Gedächtniß rufen, Her. 7, 171; πάλιν παλαιὸν ἄλγημ' ὑπέμνασας Soph. Phil. 1155; τὰ πραχθέντα Plat. Phaedr. 741 a, u. öfter; auch τινά τι, Thuc. 7, 64; ὑπομίμνησκε ἡμᾶς, τί βούλει δηλοῦν Plat. Phil. 31 c; ὑπέμνησέ με ὁ λόγος, ὅτι Phaed. 88 d; Xen. Cyr. 6, 4,20; ὑπέμνησα ταῦτα ὑμᾶς Dem. 19, 25, vgl. 24, 15; auch τινί τι, ἴυγγά μοι δῆτ' ἀγαθῶν ἑτάρων ὑπομιμνήσκεις Aesch. Pers. 950. – Pass. sich woran erinnern, perf. eingedenk sein, u. aor. erwähnen; Xen. Cyr. 6, 1,24; περί τινος ὑπεμνήσθην Aesch. Pers. 321.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπομιμνήσκω: μέλλ. ὑπομνήσω, ἀόρ. ὑπέμνησα· Ι. ἐνεργ. 1) μετ’ αἰτ. προσώπ., ἐπιμνησθῆναι ποιῶ, ὑπενθυμίζω τινὰ περί τινος, ὑπέμνησεν δέ ἑ πατρὸς Ὀδ. Α. 321, πρβλ. Ο. 3, Θουκ. 6. 19· ὡσαύτως, ὑπ. τινά τι ὁ αὐτ. 7. 64, Ξεν. Κύρ. 3. 3, 37, Πλάτ., κλπ.· ὑπ. τινὰ τί βούλεται... ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 31C· τινὰ περί τινος ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρῳ 275D· τινὰ ὅτι..., πῶς... ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 88D, κλπ.· ὑπ. τινά, ὑπενθυμίζω, ὁ αὐτ. ἐν Λάχ. 181C, πρβλ. Φαῖδρ. 266D· ἐάν... αὐτὸν ὡς ἄνθρωπος ὢν ὑπομιμνήσκῃς Ἰσοκρ. 6D. 2) μετ’ αἰτ. πράγμ., ἐπαναφέρω εἰς τὴν μνήμην τινός, μνημονεύω, ἀναφέρω, τι Ἡρόδ. 7. 171., 9. 6, Σοφ. Φιλ. 1170, Πλάτ., κλπ.· τινί τι Αἰσχύλ. Πέρσ. 990. 3) μετὰ γεν. πράγμ., κάμνω τινὰ νὰ ἐνθυμηθῆ τι, ἐπαναφέρω τι εἰς τὴν μνήμην τινός, πατρίδος τῆς ἐλευθερωτάτης Θουκ. 7. 69, πρβλ. Αἰσχίν. 75. 42, Θεόκρ. 21. 50. 4) μετὰ συστοίχ. αἰτ., ἀληθῆ ὑπ. Πλάτ. Πολ. 427Ε· καὶ ἀπολ., καλῶς, ὀρθῶς ὑπέμνησας ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρῳ 266D, ἐν Θεαιτ. 187Ε· ὑπομνησάτω ἀναστὰς Ἀνδοκ 10. 3· ὑπομ. ὅτι..., προτείνω ὅτι..., Πλάτ. Πολ. 452C, κλπ. ΙΙ. παθ. ἢ μέσ., ἀνακαλῶ εἰς τὴν μνήμην μου, ἐνθυμοῦμαι, τι ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 47Ε, Λάχ. 188Α, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 24· τινος Λουκ. Κατάπλ. 4. 2) ποιοῦμαι μνείαν, περί τινος Αἰσχύλ. Πέρσ. 329. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 110-112.

English (Autenrieth)

fut. part. ὑπομνή- σουσα, aor. ὑπέμνησε: remind, put in mind of. (Od.)

English (Strong)

from ὑπό and μιμνήσκω; to remind quietly, i.e. suggest to the (middle voice, one's own) memory: put in mind, remember, bring to (put in) remembrance.

Greek Monolingual

ὑπομιμνήσκω και τ. μτχ. ενεργ. ενεστ. υπομνήμων, ΝΜΑ, και μτγν. τ. ὑπομνήσκω Α μιμνήσκω
(λόγιος τ.) επαναφέρω στη μνήμη, υπενθυμίζω
νεοελλ.-μσν.
(το αρσ. μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) ο υπομιμνήσκων και υπομνήμων
εκκλ. αξίωμα κληρικού, πρεσβυτέρου και διακόνου, καθώς και λαϊκού, του οποίου ο κάτοχος είχε καθήκον να δέχεται τα αιτήματα και τις παρακλήσεις τών πιοτών αλλά και τις επιστολές που αυτοί απηύθυναν προς τον επίσκοπο, να προβαίνει σε ανάλογες απαντήσεις, αφού συζητούσε με τον επίσκοπο, και να θέτει υπ' όψιν του τις διάφορες δικαστικής φύσης υποθέσεις για τις οποίες έπρεπε να αποφανθεί το επισκοπικό δικαστήριο
μσν.
ζητώ, ρωτώ να μάθω
αρχ.
1. προτείνω κάτι σε κάποιον
2. (σχετικά με νόσο) προκαλώ, προξενώ («ὑπομιμνήσκω τὴν ἔκκρισιν», Σωρ.)
3. (ενεργ. και παθ.) κάνω μνεία ενός πράγματος, αναφέρομαι σε κάτι
4. (μέσ. και παθ.) ὑπομιμνήσκομαι
ανακαλώ στη μνήμη μου, θυμάμαι
5. φρ. «ὡς ὑπέμνησται» — όπως έχει αναφερθεί παραπάνω (Πρόκλ.).

Greek Monotonic

ὑπομιμνήσκω: μέλ. -μνήσω, αόρ. αʹ ὑπ-έμνησα·
I. Ενεργ.
1. θυμίζω κάποιον ή κάτι σε κάποιον, τινά τινος, σε Ομήρ. Οδ., Θουκ.· ὑπομιμνήσκω τινά τι, σε Θουκ., Ξεν.· ὑπομιμνήσκω τινά, θυμίζω, υπενθυμίζω, σε Πλάτ.
2. με αιτ. πράγμ., επαναφέρω στο μυαλό, στη μνήμη κάποιου, μνημονεύω, αναφέρω, τι, σε Ηρόδ., Σοφ. κ.λπ.· τινί τι, σε Αισχύλ.
3. με γεν. πράγμ., υπενθυμίζω κάτι σε κάποιον, κάνω λόγο για, σε Θουκ. κ.λπ.
II. 1. Παθ. ή Μέσ., ανακαλώ στη μνήμη μου, θυμάμαι, σε Ξεν.
2. κάνω μνεία, λόγο για κάτι, περί τινος, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

fut. -μνήσω aor1 ὑπ-έμνήσα
I. Act.,
1. to remind one of a person or thing, τινά τινος Od., Thuc.; ὑπ. τινά τι Thuc., Xen.: ὑπ. τινά to put him in mind, Plat.
2. c. acc. rei, to bring back to one's mind, mention, suggest, τι Hdt., Soph., etc.; τινί τι Aesch.
3. c. gen. rei, to remind one of, to make mention of, Thuc., etc.
II. Pass. or Mid. to call to mind, remember, Xen.
2. to make mention, περί τινος Aesch.