ἀναγορεύω: Difference between revisions
Τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα → There is no sense in doing things beyond the usual measure
(2) |
(CSV import) |
||
| (24 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anagoreyo | |Transliteration C=anagoreyo | ||
|Beta Code=a)nagoreu/w | |Beta Code=a)nagoreu/w | ||
|Definition= | |Definition=Aeschin.3.3: impf. [[ἀνηγόρευον]] ib.122: <span class="bld">A</span> fut. -εύσω Plu.''Galb.''21: aor. -ηγόρευσα Docum. ap. D.18.54, ''IG''7.4148, Plb.18.29.4:—Pass., aor. -ηγορεύθην [[Xenophon|X.]]''[[Cynegeticus|Cyn.]]''1.14, Plu.2.176e: pf. -ηγόρευμαι Id.''Mar.''45:—fut., aor., and pf. in classic authors are mostly supplied by [[ἀνερῶ]], [[ἀνεῖπον]], [[ἀνείρηκα]], also aor. Pass. ἀνερρήθην Aeschin.3.45:—[[proclaim publicly]], ib.122, etc.; <b class="b3">ἀ. κήρυγμα</b> [[make public]] proclamation, Plb. l. c.; ἀ. τινὰ αὐτοκράτορα Plu.''Galb.''2:—Pass., to [[be proclaimed]], ἀναγορευέσθω νικηφόρος [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''730d, cf. D.18.319, Aeschin.3.45: = Lat. [[renuntiari]], ὕπατος ἀνηγορευμένος Plu.''Mar.''45, cf. 2.470d.<br><span class="bld">2</span> [[designate]], <b class="b3">ἀ. τινὰς τῶν δήμων</b> [[call after]] their demes, Arist.''Ath.''21.4:—Pass., φιλοπάτωρ -ευθῆναι X. l. c. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> [[anunciar públicamente]], [[pregonar]] ὁ αὐτὸς κῆρυξ ἀναγορεύει τοὺς ἱερομνήμονας ... ἥκειν Aeschin.3.122, ἐν ἐκκλησίᾳ <i>CIG</i> 4028, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1629a.196 (IV a.C.), καθότι ἂν κριθεῖ <i>IG</i> 1<sup>2</sup>.84.41 (V a.C.), ἀ. κήρυγμα dar un pregón</i> Plb.18.46.4, cf. 18.46.8, <i>A.Al</i>.9a.1.3<br /><b class="num">•</b>[[llamar a juicio]] <i>PHamb</i>.29.8 (I a.C.)<br /><b class="num">•</b>de un dios en un rito mágico πάντα ἀναγορεύεις pregonas todo</i>, <i>PMag</i>.7.242<br /><b class="num">•</b>en v. med. [[divulgarse]] ὥστε τὴν φήμην ἐκ φωνῆς τυχόντων ἀναγορεύεσθαι πανταχῇ <i>PMasp</i>.97ue.D89.<br /><b class="num">2</b> c. sent. honorífico [[proclamar]] ἀναγορεῦσαι τε τὸν στέφανον Hp.<i>Ep</i>.25, καὶ ἀναγορεύειν τὸν κήρυκα ὧν [[ἕνεκα]] στεφανοῦται <i>IG</i> 12(7).22.35 (III a.C.), en v. pas. ὁ στέφανος ἀναγορευθεῖ <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.555.16 (IV a.C.), ὑπὸ τῶν φυλετῶν ἢ δημοτῶν ἀναγορεύεσθαι στεφανούμενον Aeschin.3.44, ὅπως ... ἀναγορεύωνται ... αὗται αἱ τιμαί <i>ZPE</i> 5.291.24<br /><b class="num">•</b>c. ac. de pers. y predic. [[proclamar]], [[nombrar públicamente]] αὐτοκράτορα Γάλβαν ἀναγορεῦσαι Plu.<i>Galb</i>.2, cf. I.<i>BI</i> 4.601, Plu.2.58e, Hdn.4.4.8<br /><b class="num">•</b>esp. en v. pas. [[ser proclamado, nombrado]] ὕπατος δὲ πρῶτος ἀνθρώπων ἑπτάκις ἀνηγορευμένος Plu.<i>Mar</i>.45, βασιλεὺς ἀναγορευθείς Plu.2.176e, cf. 2.470c, <i>Cic</i>.9, Phleg.12.12, ἀναγορευθῶσιν ὅτι· ὁ δῆμος ... sean objeto de una proclamación: «El pueblo ...»</i>, <i>ZPE</i> 5.290.21<br /><b class="num">•</b>tb. [[ser proclamado, calificado de]] ὁ μέγας ἀνὴρ ... καὶ τέλειος οὗτος ἀναγορευέσθω Pl.<i>Lg</i>.730d, ὥστε μόνος φιλοπάτωρ ... ἀναγορευθῆναι X.<i>Cyn</i>.1.14, νικῶν ἀνηγορεύετο D.18.319<br /><b class="num">•</b>en v. act. [[llamar]] (Χριστός) ὃν «ἥλιον δικαιοσύνης» ἀναγορεύουσιν αἱ γραφαί Origenes <i>Cant</i>.2.p.126.31<br /><b class="num">•</b>c. gen. [[dar el nombre de]] τῶν δήμων Arist.<i>Ath</i>.21.4. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0184.png Seite 184]] öffentlich bekannt machen, ausrufen, νικηφόρον Plat. Legg. V, 730 d; [[κήρυγμα]] Pol. 18, 29; ernennen (zu einem Amt), δικτάτωρα D. Hal. 5, 72; vgl. noch Plut. Timol. 7. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impf.</i> ἀνηγόρευον, <i>ao.</i> ἀνηγόρευσα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. f.</i> ἀναγορευθήσομαι, <i>ao.</i> ἀνηγορεύθην, <i>pf.</i> ἀνηγόρευμαι;<br />[[faire connaître publiquement]], [[proclamer]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[ἀγορεύω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνᾰγορεύω:''' [[публично объявлять]] ([[κήρυγμα]] Polyb.; τι ὑπὸ κηρύκων Plut.); провозглашать (τινά τινα Plut.): ἀ. τινὰ ἥκειν Aeschin. объявить кому-л. приказ явиться; νικῶν ἀνηγορεύετο Dem. он был объявлен победителем. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνᾰγορεύω''': καὶ παρατ. ἀνηγόρευον Αἰσχίν. 54. 10., 70. ἐν τέλ.: μέλλ. -εύσω Νόμ. παρὰ Δημ. 267, Πλούτ.: ἀόρ. -ηγόρευσα, Νόμ. παρὰ Δημ. 243. 15, Keil, Ἐπιγρ. IV, β. 33, Πολύβ.: - Παθ., ἀόρ. -ηγορεύθην Ξεν. Κυν. 1. 14. Πλούτ.: πρκμ. -ηγόρευμαι ὁ αὐτ.: - ὁ μέλλ., ἀόρ. καὶ πρκμ. παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφεῦσι κατὰ τὸ πλεῖστον παραλαμβάνονται ἐκ τῶν τύπων [[ἀνερῶ]], ἀνεῖπον (ἴδε ἐν λέξεσι)· πρβλ. [[ἀγορεύω]], ἀνακηρύττω [[δημοσίᾳ]], Αἰσχίν. 70. ἐν τέλ., κτλ.· ἀναγ. [[κήρυγμα]], [[ἀπαγγέλλω]] [[δημοσίᾳ]] [[κήρυγμα]] (περὶ κήρυκος), Πολύβ. 18. 29, 4· ἀναγ. τινὰ αὐτοκράτορα Πλουτ. Γάλβ. 2: - Παθ., ἀνακηρύττομαι ἀναγορευέσθω [[νικηφόρος]] Πλάτ. Νόμ. 730D, πρβλ. Δημ. 331. 6. Αἰσχίν. 55. 15. 2) κατὰ παθ., [[ὡσαύτως]], καλοῦμαι ὑπὸ πάντων, [[λαμβάνω]] τὸ [[ὄνομα]], [[φιλοπάτωρ]] Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=(Α [[ἀναγορεύω]])<br />[[απονέμω]] [[αξίωμα]] ή τίτλο [[δημόσια]], [[ανακηρύσσω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κάνω]] [[μνεία]], [[μνημονεύω]], [[αναφέρω]]<br /><b>2.</b> (ενεργ. και μέσ.) [[υπενθυμίζω]]<br /><b>3.</b> [[διαβάλλω]], [[κακολογώ]], [[συκοφαντώ]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[δίνω]] [[προσωνυμία]] σε κάποιον, [[χαρακτηρίζω]], [[αποκαλώ]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <i>ἀν</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἀγορεύω]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[αναγορειά]], [[αναγόρευμα]], [[αναγόρευση]](-<i>ις</i>), [[αναγορεύσιμος]], [[αναγορευτής]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀνᾰγορεύω:''' παρατ. <i>-ηγόρευον</i>, μέλ. <i>-εύσω</i>, αόρ. αʹ <i>-ηγόρευσα</i> — Παθ. αόρ. αʹ <i>-ηγορεύθην</i>, παρακ. <i>-ηγόρευμαι</i>· ([[αλλά]] ο μέλ. και αόρ. συμπληρώνονται [[κυρίως]] από το <i>ἀν-ερῶ</i>, <i>ἀν-εῖπον</i>)· [[ανακηρύσσω]] δημόσια, σε Αισχίν. — Παθ., ανακηρύσσομαι, ἀναγορευέσθω [[νικηφόρος]], σε Πλάτ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[fut. and aor. are [[mostly]] supplied by ἀν-ερῶ, ἀν-εῖπον.]<br />to [[proclaim]] [[publicly]], Aeschin.:—Pass. to be proclaimed, ἀναγορευέσθω [[νικηφόρος]] Plat. | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[edicere]]'', to [[proclaim]], [[order]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:2.2.4/ 2.2.4], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:4.105.2/ 4.105.2], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:8.67.1/ 8.67.1]. [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:8.2.1/ 8.2.1], [<i>boni codd.</i> <i>good manuscripts</i> ἀνατρέπειν, <i>cf. Popp. adn.</i> <i>compare Poppo's note</i>] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:29, 16 November 2024
English (LSJ)
Aeschin.3.3: impf. ἀνηγόρευον ib.122: A fut. -εύσω Plu.Galb.21: aor. -ηγόρευσα Docum. ap. D.18.54, IG7.4148, Plb.18.29.4:—Pass., aor. -ηγορεύθην X.Cyn.1.14, Plu.2.176e: pf. -ηγόρευμαι Id.Mar.45:—fut., aor., and pf. in classic authors are mostly supplied by ἀνερῶ, ἀνεῖπον, ἀνείρηκα, also aor. Pass. ἀνερρήθην Aeschin.3.45:—proclaim publicly, ib.122, etc.; ἀ. κήρυγμα make public proclamation, Plb. l. c.; ἀ. τινὰ αὐτοκράτορα Plu.Galb.2:—Pass., to be proclaimed, ἀναγορευέσθω νικηφόρος Pl.Lg.730d, cf. D.18.319, Aeschin.3.45: = Lat. renuntiari, ὕπατος ἀνηγορευμένος Plu.Mar.45, cf. 2.470d.
2 designate, ἀ. τινὰς τῶν δήμων call after their demes, Arist.Ath.21.4:—Pass., φιλοπάτωρ -ευθῆναι X. l. c.
Spanish (DGE)
1 anunciar públicamente, pregonar ὁ αὐτὸς κῆρυξ ἀναγορεύει τοὺς ἱερομνήμονας ... ἥκειν Aeschin.3.122, ἐν ἐκκλησίᾳ CIG 4028, IG 22.1629a.196 (IV a.C.), καθότι ἂν κριθεῖ IG 12.84.41 (V a.C.), ἀ. κήρυγμα dar un pregón Plb.18.46.4, cf. 18.46.8, A.Al.9a.1.3
•llamar a juicio PHamb.29.8 (I a.C.)
•de un dios en un rito mágico πάντα ἀναγορεύεις pregonas todo, PMag.7.242
•en v. med. divulgarse ὥστε τὴν φήμην ἐκ φωνῆς τυχόντων ἀναγορεύεσθαι πανταχῇ PMasp.97ue.D89.
2 c. sent. honorífico proclamar ἀναγορεῦσαι τε τὸν στέφανον Hp.Ep.25, καὶ ἀναγορεύειν τὸν κήρυκα ὧν ἕνεκα στεφανοῦται IG 12(7).22.35 (III a.C.), en v. pas. ὁ στέφανος ἀναγορευθεῖ IG 22.555.16 (IV a.C.), ὑπὸ τῶν φυλετῶν ἢ δημοτῶν ἀναγορεύεσθαι στεφανούμενον Aeschin.3.44, ὅπως ... ἀναγορεύωνται ... αὗται αἱ τιμαί ZPE 5.291.24
•c. ac. de pers. y predic. proclamar, nombrar públicamente αὐτοκράτορα Γάλβαν ἀναγορεῦσαι Plu.Galb.2, cf. I.BI 4.601, Plu.2.58e, Hdn.4.4.8
•esp. en v. pas. ser proclamado, nombrado ὕπατος δὲ πρῶτος ἀνθρώπων ἑπτάκις ἀνηγορευμένος Plu.Mar.45, βασιλεὺς ἀναγορευθείς Plu.2.176e, cf. 2.470c, Cic.9, Phleg.12.12, ἀναγορευθῶσιν ὅτι· ὁ δῆμος ... sean objeto de una proclamación: «El pueblo ...», ZPE 5.290.21
•tb. ser proclamado, calificado de ὁ μέγας ἀνὴρ ... καὶ τέλειος οὗτος ἀναγορευέσθω Pl.Lg.730d, ὥστε μόνος φιλοπάτωρ ... ἀναγορευθῆναι X.Cyn.1.14, νικῶν ἀνηγορεύετο D.18.319
•en v. act. llamar (Χριστός) ὃν «ἥλιον δικαιοσύνης» ἀναγορεύουσιν αἱ γραφαί Origenes Cant.2.p.126.31
•c. gen. dar el nombre de τῶν δήμων Arist.Ath.21.4.
German (Pape)
[Seite 184] öffentlich bekannt machen, ausrufen, νικηφόρον Plat. Legg. V, 730 d; κήρυγμα Pol. 18, 29; ernennen (zu einem Amt), δικτάτωρα D. Hal. 5, 72; vgl. noch Plut. Timol. 7.
French (Bailly abrégé)
impf. ἀνηγόρευον, ao. ἀνηγόρευσα, pf. inus.
Pass. f. ἀναγορευθήσομαι, ao. ἀνηγορεύθην, pf. ἀνηγόρευμαι;
faire connaître publiquement, proclamer.
Étymologie: ἀνά, ἀγορεύω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνᾰγορεύω: публично объявлять (κήρυγμα Polyb.; τι ὑπὸ κηρύκων Plut.); провозглашать (τινά τινα Plut.): ἀ. τινὰ ἥκειν Aeschin. объявить кому-л. приказ явиться; νικῶν ἀνηγορεύετο Dem. он был объявлен победителем.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνᾰγορεύω: καὶ παρατ. ἀνηγόρευον Αἰσχίν. 54. 10., 70. ἐν τέλ.: μέλλ. -εύσω Νόμ. παρὰ Δημ. 267, Πλούτ.: ἀόρ. -ηγόρευσα, Νόμ. παρὰ Δημ. 243. 15, Keil, Ἐπιγρ. IV, β. 33, Πολύβ.: - Παθ., ἀόρ. -ηγορεύθην Ξεν. Κυν. 1. 14. Πλούτ.: πρκμ. -ηγόρευμαι ὁ αὐτ.: - ὁ μέλλ., ἀόρ. καὶ πρκμ. παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφεῦσι κατὰ τὸ πλεῖστον παραλαμβάνονται ἐκ τῶν τύπων ἀνερῶ, ἀνεῖπον (ἴδε ἐν λέξεσι)· πρβλ. ἀγορεύω, ἀνακηρύττω δημοσίᾳ, Αἰσχίν. 70. ἐν τέλ., κτλ.· ἀναγ. κήρυγμα, ἀπαγγέλλω δημοσίᾳ κήρυγμα (περὶ κήρυκος), Πολύβ. 18. 29, 4· ἀναγ. τινὰ αὐτοκράτορα Πλουτ. Γάλβ. 2: - Παθ., ἀνακηρύττομαι ἀναγορευέσθω νικηφόρος Πλάτ. Νόμ. 730D, πρβλ. Δημ. 331. 6. Αἰσχίν. 55. 15. 2) κατὰ παθ., ὡσαύτως, καλοῦμαι ὑπὸ πάντων, λαμβάνω τὸ ὄνομα, φιλοπάτωρ Ξεν. ἔνθ’ ἀνωτ.
Greek Monolingual
(Α ἀναγορεύω)
απονέμω αξίωμα ή τίτλο δημόσια, ανακηρύσσω
νεοελλ.
1. κάνω μνεία, μνημονεύω, αναφέρω
2. (ενεργ. και μέσ.) υπενθυμίζω
3. διαβάλλω, κακολογώ, συκοφαντώ
αρχ.
δίνω προσωνυμία σε κάποιον, χαρακτηρίζω, αποκαλώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. ἀν(α)- + ἀγορεύω.
ΠΑΡ. αναγορειά, αναγόρευμα, αναγόρευση(-ις), αναγορεύσιμος, αναγορευτής].
Greek Monotonic
ἀνᾰγορεύω: παρατ. -ηγόρευον, μέλ. -εύσω, αόρ. αʹ -ηγόρευσα — Παθ. αόρ. αʹ -ηγορεύθην, παρακ. -ηγόρευμαι· (αλλά ο μέλ. και αόρ. συμπληρώνονται κυρίως από το ἀν-ερῶ, ἀν-εῖπον)· ανακηρύσσω δημόσια, σε Αισχίν. — Παθ., ανακηρύσσομαι, ἀναγορευέσθω νικηφόρος, σε Πλάτ.
Middle Liddell
[fut. and aor. are mostly supplied by ἀν-ερῶ, ἀν-εῖπον.]
to proclaim publicly, Aeschin.:—Pass. to be proclaimed, ἀναγορευέσθω νικηφόρος Plat.
Lexicon Thucydideum
edicere, to proclaim, order, 2.2.4, 4.105.2, 8.67.1. 8.2.1, [boni codd. good manuscripts ἀνατρέπειν, cf. Popp. adn. compare Poppo's note]
