ὄξος

English (LSJ)

εος, τό

   A, (ὀξύς) poor wine, 'vin ordinaire', Ar.Ach.35 ; κοτύλας τέτταρας ὄξους Δεκελικοῦ Alex.285, cf. X.An.2.3.14, POxy.1275.20 (iii A. D.) ; cf. ὀξίνης 1.    2 vinegar made therefrom, IG12.334.4, A.Ag.322, Hp.Acut.61, Gal.11.413, etc.; ὑπώμνυτο ὁ μὲν οἶνος ὄ. αὑτὸν εἶναι γνήσιον, τὸ δ' ὄ. οἶνον αὑτό Eub.65; σφόδρ' ἐστὶν . . ὁ βίος οἴνῳ προσφερής· ὅταν ᾖ τὸ λοιπὸν μικρόν, ὄ. γίγνεται Antiph.240 ; ἐς τὰς ῥῖνας ὄ. ἐγχέων, as a mode of torture, Ar.Ra.620.    3 metaph., of a sour fellow, χὡνὴρ ὄ. ἅπαν Theoc.15.148.

German (Pape)

[Seite 351] τό, der Weinessig, von seiner Schärfe benannt; Aesch. Ag. 313; nach Ath. II c. 67 τοῦτο μόνον Ἀττικοὶ τῶν ἡδυσμάτων ἦδος καλοῦσι; Ar. Ach. 35; Σφήττιον, Plut. 720, öfter, wie Folgde. Bei Xen. An. 2, 3, 14 kommt auch ὄξος ἑψητὸν ἀπ ὸ τῶν φοινίκων vor, saurer Palmwein; vgl. Ath. XIV, 651 e, aus Pol.

Greek (Liddell-Scott)

ὄξος: -εος, τό, (ὀξύς), οἶνος ὄξινος ἢ ἐλαφρός, ἀδύνατος, vin-de-pays, Ἀριστοφ. Ἀχαρν. 35· κοτύλας τέτταρας ὄξους Δεκελεικοῦ Ἄλεξ. ἐν Ἀδήλ. 20, πρβλ. Ξενοφ. Ἀν. 2. 3, 14, πρβλ. ὀξίνης Ι. 2) ὄξος ἐξ αὐτοῦ, «ξίδι», Ἱπποκρ. περὶ Διαίτ. Ὀξ. 394, Αἰσχύλ. Ἀγ. 322, κτλ.· ὑπώμνυτο ὁ μὲν οἶνος ὄξος αὐτὸν εἶναι γνήσιον, τὸ δ᾿ ὄξος οἶνος.. Εὔβουλος ἐν «Μυλωθρίδι» 1· σφόδρ᾿ ἐστὶν … ὁ βίος οἴνῳ προσφερής· ὅταν ᾖ τὸ λοιπὸν μικρόν, ὄξος γίγνεται Ἀντιφάνης ἐν Ἀδήλ. 68· ἐς τὰς ῥῖνας ὄξος ἐγχέων, τρόπος βασάνου, Ἀριστοφ. Βάτρ. 620. 3) μεταφορ., ἐπὶ ἀνθρώπου δυστρόπου καὶ δριμέος, χὠνήρ ὄξος ἅπαν Θεόκρ. 15. 148.

French (Bailly abrégé)

ion. -εος, att. -ους (τό) :
vinaigre de vin, vinaigre de vin de palmier.
Étymologie: ὀξύς.

Spanish

vinagre

English (Strong)

from ὀξύς; vinegar, i.e. sour wine: vinegar.

English (Thayer)

ὀξεος (ὄξους), τό (ὀξύς), vinegar (Aeschylus, Hippocrates, Aristophanes, Xenophon, and following; for חֹמֶץ, posca, i. e. the mixture of sour wine or vinegar and water which the Roman soldiers were accustomed to drink: R L marginal reading, 48; John 19:29f.

Greek Monolingual

ο
λαϊκή ονομασία του φυτού λώρανθος ο ευρωπαϊκός.

Greek Monotonic

ὄξος: -εος, τό (ὀξύς)·
1. αδύνατο, ξινισμένο κρασί, γαλ. vin-de-pays, σε Αριστοφ., Ξεν.
2. ξίδι παρασκευασμένο από ξινισμένο κρασί, σε Αισχύλ., Αριστοφ.
3. μεταφ., για «ξινό», δύστροπο άνθρωπο, σε Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

ὄξος: εος τό
1) винный уксус Aesch., Plut.;
2) кислый напиток, квас (ὄ. ἑψητὸν ἀπὸ τῶν φοινίκων Xen.);
3) брюзга (ἀνὴρ ὄ. Theocr.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: wine vinegar (IA.).
Compounds: Compp., e.g. ὀξο-πώλης m. vendor of wine vinegar (Lib., Poll.), ὀξ-άλμη f. broth made of ὄ. and ἅλμη (com.; Risch IF 59, 58), κάτ-οξος drenched with wine vinegar (Posidipp. Com.).
Derivatives: 1. Subst.: Dimin. ὀξίδιον n. (pap.); ὀξίς, -ίδος f. vinegar flask (com., pap.; Chantraine Form. 343, Mayser Pap. I: 3, 54); ὀξίνης (οἶνος) m. sour wine, also metaph. and as adj. of men sour, illtempered (Hp., Ar., Thphr.; cf. e.g. κεγχρίνης, ἐλαφίνης and Chantraine Form. 203); ὀξαλίς, -ίδος f. sorrel, Rumex (Nic., Ps.-Dsc.; like φυσαλίς a.o., Chantraine 252) wit ὀξάλ-ειος tartish (Apollod. Car.: *ὄξαλος), ὀξηλίς f. plantname (Theognost.). 2. Adj.: ὀξ-ηρός concerning wine vinegar, acetic (S., Ar., medic.; Chantraine 233), -ωτός in salt (Ar. Fr. 130; Ammann Μνήμης χάριν 1, 18), -ώδης wine vinager-like, sour (Gal.), -ῖτις f. tasting like wine vinegar (PHolm., Redard 58). 3. Verb ὀξίζω to taste or smell like w. (medic.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: From ὀξύς (like ἧδος : ἡδύς, εὖρος : εὑρύς etc.); s. v.

Middle Liddell

ὄξος, εος, ὀξύς
1. poor wine, vin-de-pays, Ar., Xen.
2. vinegar made therefrom, Aesch., Ar.
3. metaph. of a sour fellow, Theocr.

Frisk Etymology German

ὄξος: {óksos}
Grammar: n.
Meaning: Weinessig (ion. att.).
Composita : Kompp., z.B. ὀξοπώλης m. Weinessighändler (Lib., Poll.), ὀξάλμη f. ‘Brühe von ὄ. und ἅλμη’ (Kom. u.a.; Risch IF 59, 58), κάτοξος ‘mit Wein- essig getränkt’ (Posidipp. Korn.).
Derivative: Mehrere Ableitungen. 1. Subst.: Demin. ὀξίδιον n. (Pap. u.a.); ὀξίς, -ίδος f. ‘Essig- flasche’ (Kom., Pap.; Chantraine Form. 343, Mayser Pap. I: 3, 54); ὀξίνης (οἶνος) m. Säuerling, Krätzer, auch übertr. und als Adj. von Menschen u.a. säuerlich, mürrisch (Hp., Ar., Thphr. u.a.; vgl. z.B. κεγχρίνης, ἐλαφίνης und Chantraine Form. 203); ὀξαλίς, -ίδος f. Ampfer, Rumex (Nik., Ps.-Dsk.; wie φυσαλίς u.a., Chantraine 252) mit ὀξάλειος säuerlich (Apollod. Kar.: *ὄξαλος), ὀξηλίς f. Pflanzenname (Theognost.). 2. Adj.: ὀξηρός ‘den Weinessig betreffend, essig- sauer’ (S., Ar., Mediz. u.a.; Chantraine 233), -ωτός gepökelt (Ar. Fr. 130; Ammann Μνήμης χάριν 1, 18), -ώδης weinessigartig, sauer (Gal. u.a.), -ῖτις f. nach Weinessig schmeckend (PHolm., Redard 58). 3. Verb ὀξίζω ‘nach W. schmecken od. riechen’ (Mediz.).
Etymology : Von ὀξύς (wie ἧδος : ἡδύς, εὖρος : εὐρύς usw.); s. d.
Page 2,399-400

Chinese

原文音譯：Ôxoj 哦克所士

詞類次數：名詞（7）

原文字根：銳利的 相當於： （חֹמֶץ‎）

字義溯源：醋，酸酒；源自（ὀξύς）*=鋒利的）。參讀 （γλεῦκος）同義字

出現次數：總共（7）；太（2）；可（1）；路（1）；約（3）

譯字彙編：

1） 醋（7） 太27:34； 太27:48； 可15:36； 路23:36； 約19:29； 約19:29； 約19:30