ἀνορθόω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
aor. ἀνώρθωσα E Alc.1138, Isoc.5.64, etc.: plpf. with double augm. ἠνωρθώκει v.l. in Lib.Ep.1039: the double augm. is common in the compd. ἐπανορθόω:—
A set up again, restore, rebuild, τὸν νηόν Hdt.1.19; τὸ τεῖχος 7.208; τὸ στρατόπεδον Th.6.88, etc.; τὸ σῶμά τινος E.Ba.364:—Med., ἀνορθοῦσθαι τὰ πίπτοντα τῶν οἰκοδομημάτων have them rebuilt, Arist.Pol.1322b20. 2 restore to health or well being. πόλιν S.OT46: τινά Pl.Lg.919d. 3 set straight again, set right, correct, τινά E.Supp.1228; τὰ ἀλλότρια κακά Pl.R. 346e.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνορθόω: μέλλ. -ώσω: ἀόρ. ἀνώρθωσα Εὐρ. Ἄλκ. 1138, Ἰσοκρ. 95Δ, κτλ. (πρβλ. κατορθόω): ― ὑπερσ. μετὰ διπλῆς αὐξήσεως ἠνωρθώκειν Λιβάν., ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 154: ἡ διπλὴ αὔξησις εἶναι συνήθης ἐν τῷ συνθέτῳ ἐπανορθόω, πρβλ. συνεπανορθόω. Ἀνεγείρω ἐκ νέου, ἀνακαινίζω, ἀνοικοδομῶ, τὸν νηὸν Ἡρόδ. 1. 19· τὸ τεῖχος 7. 208· καὶ τὸ στρατόπεδον, «ὃ κατεκαύθη ὑπὸ των Συρακοσίων, αὖθις ἀνορθώσαντες διεχείμαζον Θουκ. 6. 88, κτλ.· ὑποβαστάζω τι, κρατῶ τι ὄρθιον, πειρῶ δ’ ἀνορθοῦν σῶμ’ ἐμόν, καγὼ τὸ σὸν Εὐρ. Βάκχ. 364: ― Μέσ., ἀνορθοῦσθαι τὰ πίπτοντα τῶν οἰκοδομημάτων, ἐπὶ τῶν ἐπιμελητῶν, φροντίζω νὰ ἀνακαινίζω τὰ ἑτοιμόρροπα τῶν οἰκοδομημάτων, Ἀριστ. Πολ. 6. 8. 18. 2) ἐπαναφέρω τι εἰς προτέραν αὐτοῦ ἀκμήν, ἀνορθῶ, ἴθ, ὦ βροτῶν ἄριστ’, ἀνόρθωσον πόλιν Σοφ. Ο. Τ. 46. 51, Πλάτ. Νόμ. 919D. 3) ἐπανορθῶ, διορθώνω, σὺ γὰρ μ’ ἀνορθοῖς Εὐρ. Ἱκ. 1228· τὰ ἀλλότρια κακὰ Πλάτ. Πολ. 346Ε.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. ἀνώρθωσα;
rebâtir, relever, restaurer, rétablir.
Étymologie: ἀνά, ὀρθόω.
Spanish (DGE)
I c. mov. hacia arriba
1 poner derecho, enderezar σῶμ' ἐμόν E.Ba.364, una nariz hundida, Hp.Art.37
•fig. poner en pie, consolidar πόλιν S.OT 46, E.Fr.1p.154M., de los magnetes οὓς ὁ θεὸς ἀνορθῶν Pl.Lg.919d, αὐτὴν (τὴν σκηνὴν Δαυειδ) Act.Ap.15.16, τὸν θρόνον αὐτοῦ LXX 2Re.7.13, 1Pa.17.12.
2 edificar τὸ στρατόπεδον Th.6.88, τὸ προπύλαιον SB 10169.4 (II d.C.).
II c. ἀνά ‘de nuevo’ restaurar τὸν νηόν Hdt.1.19, τὸ τεῖχος Hdt.7.208, X.HG 4.8.12, τὰ τείχη τῆς πατρίδος Isoc.5.64, cf. IG 12(7).62.17, 18 (Amorgos IV a.C.), τὰ πίπτοντα τῶν οἰκοδομημάτων Arist.Pol.1322b20
•fig. corregir μ' ἀνορθοῖς E.Supp.1228, τὰ ἀλλότρια κακά Pl.R.346e, τὸ ταπεινὸν τῆς ψυχῆς Gr.Thaum.Pan.Or.8
•curar με Lib.Ep.1039.
English (Strong)
from ἀνά and a derivative of the base of ὀρθός; to straighten up: lift (set) up, make straight.
English (Thayer)
ἀνόρθω: future ἀνορθώσω; 1st aorist ἀνωρθωσα; 1st aorist passive ἀνωρθωθην (ἀνορθωθην L T Tr; cf. (WH s Appendix, p. 161); Buttmann, 34 (30); (Winer's Grammar, 73) (70));
1. to set up, make erect: a crooked person, she was made straight, stood erect); drooping hands and relaxed knees (to raise them up by restoring their strength), to rear again, build anew: ἀκηνην, Herodotus 1,19 τόν νηον ... τόν ἐνέπρησαν; 8,140; Xenophon, Hell. 4,8, 12, etc.; in various senses in the Sept.).
Greek Monotonic
ἀνορθόω: μέλ. -ώσω, αόρ. αʹ ἀνώρθωσα,
1. ανεγείρω, αποκαθιστώ, ανοικοδομώ, σε Ηρόδ., Θουκ.
2. επαναφέρω στην πρότερη ακμή ή ευημερία, πόλιν, σε Σοφ.
3. επανορθώνω, διορθώνω, τινά, σε Ευρ.
