ποῦ
English (LSJ)
Ion. κοῦ, interrog. Adv.
A where? Hom., etc.; freq. c. dat. pers., ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται…; Il.10.407; π. τοι τόξον; 5.171; π. τοι Δηΐφοβος... π. δέ τοι Ὀθρυονεύς; 13.770, 772; ἀλλ' ἡμὶν Αἴας ποὖστιν; S.Aj.733; π. μοί ποτε ναίει; Id.OC137 (lyr.); rarely with Verbs of motion in early authors, v. που sub fin.:—c. gen. loci, π. χθονός; where in the world? A.Pers.231; π. γῆς; S.Aj.984, OT108, etc.; π. τῆς χώρας; X.Eq.Mag.7.14; τὴν σοφίαν… π. χοροῦ τάξομεν; in what part of the chorus? Pl.Euthd.279c.
2 so in a sense not strictly local, π. ποτ' εἶ φρενῶν; S.El.390; π. γνώμης ποτ' εἶ; Id.Ant.42; π. ποτ' εἰμὶ πράγματος; Id.Tr.375; π. σοι τύχης ἕστηκεν; at what point of fortune stands he? Id.Aj.102.
II of manner, how? E.IA406, Or.802; to express an inference very strongly, κοῦ γε δὴ… οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος…; how then would it not… ? i.e. it certainly would... Hdt.2.11, cf. Th.8.27 codd.; in Trag., in indignant questions, how? by what right? π. σὺ στρατηγεῖς τοῦδε; S.Aj.1100; ποῦ σὺ μάντις εἶ σαφής; Id.OT390, cf. Ph.451, E.Heracl.369 (lyr.), 510; π. γάρ ἐστι δίκαιον; D.37.41, cf. 23.58.
German (Pape)
[Seite 690] Fragewort, wo? ποῦ τοι τόξον, Il. 5, 171; ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται Ἀρήϊα, ποῦ δέ οἱ ἵπποι, 10, 407; auch ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται, 13, 219, wo sind die Drohungen? denn οἴχομαι ist fortsein, ohne Beziehung auf ein bestimmtes Ziel, also nicht: wohin zu übersetzen; c. genit., ποῦ σφε θήσομεν χθονός; Aesch. Spt. 993, vgl. Pers. 227, u. öfter; εἰσὶ ποῦ γῆς, Soph. O. R. 108, u. öfter, auch übertr., ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα, ποῦ δ' αἰνεῖν, Phil. 449; vgl. ποῦ ποτ' εἰμὶ πράγματος, Trach. 374; ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν, Ai. 102; ποῦ ποτ' εἶ φρενῶν, El. 382; und ähnlich in Prosa überall, z. B. ποῦ δὴ βούλει καθεζόμενοι ἀναγνῶμεν, Plat. Phaedr. 228 e.
French (Bailly abrégé)
adv. de lieu interr.
où ? en quel endroit ?;
1 d'ord. sans mouv. ποῦ τοι Δηΐφοβος ; IL où donc est Dèiphobos ? dans le disc. indir. τίς οἶδεν ὑμῶν ποῦ ποθ' οἱ Φωκῆς ξένοι ; SOPH qui de vous sait où peuvent bien être les étrangers Phocidiens ? ποῦ γῆς ; ESCHL en quel endroit de la terre ? fig. ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν ; SOPH quelle a été sa fortune ? qu'est-il devenu ?;
2 qqf avec idée d'un mouv. antérieur ποῦ τοι ἀπειλαί οἴχονται ; IL où sont maintenant les menaces ? elles s'en sont allées.
Étymologie: *πός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποῦ, Ion. κοῦ [~ πό-] adv. interrog. van plaats waar?:; ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται; waar zijn nu jouw bedreigingen gebleven? Il. 13.219; γνῶναι ποῦ μοί ποτε ναίει; weten waar hij dan wel verblijft Soph. OC 137; ποῦ δή; waar precies? Aeschl. Ch. 900 = ποῦ δῆτ (α) Soph. El. 1450; met (‘partitieve’) gen. van plaats; ποῦ χθονός; waar ter wereld? Aeschl. Pers. 231; overdr.. ποῦ... τύχης ἕστηκεν; in welke toestand is hij? Soph. Ai. 102; ποῦ ποτ’ εἶ φρενῶν; waar is je verstand gebleven? Soph. El. 390. van wijze hoe?:. ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα, ποῦ δ’ αἰνεῖν; hoe moeten we dit plaatsen, hoe moeten we het prijzen? Soph. Ph. 451; ποῦ δέ σοι λεῶν ἔξεστ’ ἀνάσσειν; hoezo mag jij het krijgsvolk commanderen? Soph. Ai. 1100.
Russian (Dvoretsky)
ποῦ: ион. κοῦ adv.
1 где, в каком месте (ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται, ποῦ δέ οἱ ἵπποι; Hom.); intens. ποῦ γῆς; и ποῦ χθονός; Trag. где же наконец?, где именно?; ποῦ τῆς χώρας; Xen. в какой части страны?; ποῦ γνώμης εἶ; Soph. на чем ты остановился в своих замыслах?, что ты затеваешь?; ποῦ ποτ᾽ εἰμὶ πράγματος; Soph. что со мной?;
2 как, каким образом, на каком основании: κοῦ γε δὴ οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος; Her. почему же залив не оказался занесенным илом?; ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα, ποῦ δ᾽ αἰνεῖν; Soph. как это следует понять, как (можно) хвалить?; ποῦ σὺ μάντις εἶ σαφής; Soph. на каком основании ты считаешься мудрым прорицателем?
English (Autenrieth)
English (Strong)
genitive case of an interrogative pronoun pos (what) otherwise obsolete (perhaps the same as πού used with the rising slide of inquiry); as adverb of place; at (by implication, to) what locality: where, whither.
English (Thayer)
(cf. Curtius, § 631), an interrogative adverb, from Homer down, the Sept. for אַיֵה, אָנָה, אַי, where? in what place? a. in direct questions: ποῦ ἐστιν (ἐστιν sometimes unexpressed)), in questions indicating that a person or thing is gone, or cannot be found, is equivalent to it is nowhere, does not exist: L T Tr WH; ποῦ φανεῖται (A. V. where shall ... appear) equivalent to there will be no place for him, ὅπου (cf. Winer's Grammar, § 57,2at the end): followed by the indicative, Winer's Grammar, 612 (569)); followed by the subjunctive, ποῖ in direct question (cf. our colloquial, where for whither; see Winer's Grammar, § 54,7; Buttmann, 71 (62)): Winer's Grammar, 300 (281); Buttmann, 358 (307)); 1 John 2:11.
Greek Monotonic
ποῦ: Ιων. κοῦ; ερωτημ. επίρρ., σε ευθείες ή πλάγιες ερωτήσεις, αντίστοιχο προς το αναφορ. ὅπου (κυρίως γεν. του *πός; Λατ. quis?)
I. πού; Λατ. ubi? σε Όμηρ. κ.λπ.· με γεν. τόπου, ποῦ γῆς; ποῦ χθονός; πού στον κόσμο; Λατ. ubinam terrarum, σε Αισχύλ. κ.λπ.· ομοίως, ποῦποτ' εἶ φρενῶν; σε Σοφ.· ποῦ γνώμης εἶ; στον ίδ.· ποῦ τύχης; σε ποιο σημείο της τύχης; στον ίδ.
II. λέγεται για τρόπο, πώς; σε Ευρ.· χρησιμ. για να εκφράσει συμπέρασμα πολύ έντονα, κοῦ γε δή... οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος; πώς δεν θα..., δηλ. αναμφίβολα θα..., σε Ηρόδ.· επίσης σε Τραγ., σε ερωτήσεις με αγανάκτηση, πώς; με ποιο δικαίωμα; ποῦ σὺ μάντις εἰ σοφός; σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
ποῦ: Ἰων. κοῦ; ἐρωτημ. ἐπίρρ., ἐπὶ εὐθείας ἢ πλαγίας ἐρωτήσ. ἔχον ἀντίστοιχον τὸ ἀναφορικὸν ὅπου, (κυρίως γεν. τοῦ *πός; quis?), ὡς καὶ νῦν, ποῦ; ἐν ποίῳ τόπῳ; Λατ. ubi? Ὅμ. κλπ.· συχν. μετὰ δοτ. προσ., ποῦ δὲ οἱ ἔντεα κεῖται...; Ἰλ. Κ. 407· ποῦ τοι τόξον; Ε. 171· ποῦ τοι Δηίφοβος..., ποῦ δέ τοι Ὀθρυνεύς; Ν. 770 κἑξ.· ἀλλ’ ἡμῖν Αἴας ποὖστιν Σοφ. Αἴ. 733· ποῦ μοί ποτε ναίει; ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 137· οὐδαμοῦ μετὰ ῥημάτων κινήσεως παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφεῦσιν, ἴδε ποὺ ἐν τέλ.· ― μετὰ γεν. τόπου, ποῦ γῆς; ποῦ χθονός; εἰς ποῖον μέρος τῆς γῆς; Λατ. ubinam terrarum? Αἰσχύλ. Πέρσ. 231, Σοφ. Αἴ. 984, Ο. Τ. 108, κτλ.· ποῦ τῆς χώρας; Ξεν. Ἱππαρχ. 7. 14· τὴν σοφίαν... ποῦ χοροῦ τάξομεν; εἰς ποῖον μέρος τοῦ χοροῦ; Πλάτ. Εὐθύδ. 279C. 2) οὕτως ἐπὶ ἐννοίας οὐχὶ αὐστηρῶς τοπικῆς, ποῦ ποτ’ εἶ φρενῶν; Σοφ. Ἠλ. 399· ποῦ γνώμης εἶ; ὁ αὐτ. ἐν Ἀντ. 42· ποῦ ποτ’ εἰμὶ πράγματος; ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 345· ποῦ σοι τύχης ἔστηκεν; εἰς ποῖον σημεῖον τῆς τύχης ἵσταται; ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 102. ΙΙ. ὡσαύτως ἐπὶ τρόπου, πῶς; Εὐρ. Ι. Α. 406, Ὀρ. 802, ἔνθα ἴδε Πόρσ. (792)· πρὸς ἰσχυρὰν ἔκφρασιν συμπεράσματος, κοῦ γε δή... οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος...; πῶς δὲν θά..., δηλ. ἀναμφιβόλως θά..., Ἡρόδ. 2. 11, πρβλ. Arnold εἰς Θουκ. 8. 27· ὡσαύτως παρὰ Τραγ., ἐπὶ ἐρωτήσεων γενομένων μετ’ ἀγανακτήσεως, πῶς; τίνι δικαιώματι, ποῦ σὺ στρατηγεῖς τοῦδε; Σοφ. Αἴ. 1100· ποῦ σὺ μάντις εἶ σαφής; ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 390, πρβλ. Φιλ. 451, Εὐρ. Ἡρακλ. 369 (ἔνθα ἴδε Elmsl.), 510· οὕτω, ποῦ γάρ ἐστι δίκαιον; Δημ. 978. 14, πρβλ. 638. 7. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 499.
Frisk Etymological English
See also: cf. πόθεν
Middle Liddell
properly a gen. of *πός quis]
interrog. adv., in direct or indirect questions, corresponding to the relat. ὅπου, where? Lat. ubi? Hom., etc.:—c. gen. loci, ποῦ γῆς; ποῦ χθονός; where in theworld? Lat. ubinam terrarum? Aesch., etc.; so, ποῦ ποτ' εἶ φρενῶν; Soph.; ποῦ γνώμης εἶ; Soph..; ποῦ τύχης; at what point of fortune? Soph.
II. of manner, how? Eur.; to express an inference very strongly, κοῦ γε δὴ… οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος…; how then would it not… ? i. e. it certainly would…, Hdt.; also in Trag., in indignant questions, how? by what right? ποῦ σὺ μάντις εἰ σοφός; Soph.
Chinese
原文音譯：poà 鋪
詞類次數：副詞（47）
原文字根：從那
字義溯源：如何，地方，何處，（居）所，在何處，在那裏，從那裏，往那裏，那裏；疑問副詞，源自（πορφυρόπωλις）X*=有些，甚麼）。參閱： （πόσος）=多少
出現次數：總共（48）；太（4）；可（3）；路（7）；約（19）；羅（1）；林前（8）；加（1）；來（1）；彼前（1）；彼後（1）；約壹（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 在那裏（17） 太2:2； 太26:17； 路17:17； 路17:37； 路22:9； 約1:38； 約1:39； 約11:34； 約20:2； 約20:15； 林前1:20； 林前1:20； 林前1:20； 林前12:19； 林前15:55； 林前15:55； 加4:15；
2） 那裏（14） 可14:12； 可14:14； 路22:11； 約3:8； 約7:11； 約7:35； 約8:10； 約8:19； 約9:12； 約11:57； 約13:36； 約14:5； 羅3:27； 約壹2:11；
3） 往那裏（4） 約8:14； 約8:14； 約16:5； 來11:8；
4） 地方（3） 太8:20； 路9:58； 路12:17；
5） 從那裏（2） 林前12:17； 林前12:17；
6） 何處（2） 約12:35； 彼前4:18；
7） 在那裏呢（2） 路8:25； 彼後3:4；
8） 他們⋯在那裏（1） 約20:13；
9） 所（1） 啓2:13；
10） 在何處（1） 太2:4；
11） 的地方（1） 可15:47