λόγιον

English (LSJ)

τό,
A oracle, esp. one preserved from antiquity, Hdt. 4.178,203, 8.60.γ, Plu.Thes.26, Lys.22: more freq. in plural, λόγια = oracles, Hdt.1.64, 8.62, 141, E.Heracl.405, Ar.Eq.120, al., Plu.Fab.4, Marc.3: distinguished from χρησμοί, Th.2.8 (the former being prose, the latter verse, acc. to Sch., but this distinction does not hold), cf. Plu.Pel.20, Nic.13, 2.412c.
2 τὰ λόγια Κυρίου the sayings of the Lord, LXX Ps.11(12).6, cf.Act.Ap.7.38, Ep.Rom.3.2, 1 Ep.Pet.4.11.
II τὸ λόγιον τῶν κρίσεων the oracular breastplate worn by the Jewish High-Priest, LXX Ex.28.26(30), cf. Ph.2.154; τὰ λόγια Aristeas 158.

German (Pape)

[Seite 56] τό, neutr. zum Folgdn, der Spruch, Ausspruch, bes. der Götter, Orakelspruch, Ar. Equ. 120. 122, wo es dem χρησμός entspricht, ἐν τοῖς λογίοις ἔνεστι, u. öfter, Her. 4, 178. 8, 60, 3 u. öfter; πολλὰ μὲν λόγια ἐλέγετο, πολλὰ δὲ χρησμολόγοι ᾖδον, Thuc. 2, 8, wo der Schol. λ. einen Orakelspruch in Prosa, χρησμός den in Versen nennt; ἀρχαῖον, Pol. 8, 30, 6. – Nach den VLL. auch = λογεῖον, u. nach Hesych. eine Art Becher. τό, dim. von λόγος, Schol. Ar. Ran. 973.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
réponse d'oracle, prédiction;
NT: mot, parole.
Étymologie: dim. de λόγος.

Russian (Dvoretsky)

λόγιον: τό
1 изречение оракула, прорицание Her., Eur., Thuc.;
2 речь, слово (τὰ λόγια τοῦ θεοῦ NT).

Greek (Liddell-Scott)

λόγιον: τό, ἀγγελία, χρησμός, Ἡρόδ. 4. 178, 203., 8. 60, 3· συχνότερον ἐν τῷ πληθ., χρησμοί, ὁ αὐτ. 1. 64., 8. 62, 141, Εὐρ. Ἡρακλ. 405, Ἀριστοφ. Ἱππ. 120, κ. ἀλλ.· - τὰ λόγια διακρίνονται ἀπὸ τῶν χρησμῶν, Θουκ. 2. 8 - ἐπειδὴ τὰ μὲν λόγια ἦσαν ἐν πεζῷ λόγῳ, οἱ δὲ χρησμοὶ ἐν στίχοις κατὰ τὸν Σχολ. - Πρβλ. λογεῖον ΙΙ.

English (Strong)

neuter of λόγιος; an utterance (of God): oracle.

English (Thayer)

λογιου, τό (diminutive of λόγος (so Bleek (on λόγιος (Meyer on Aristophanes ran. 969 (973)), a brief utterance, in secular authors a divine oracle" (doubtless because oracles were generally brief); Herodotus, Thucydides, Aristophanes, Euripides; Polybius 3,112, 8; 8,30, 6; Diodorus 2,14; Aelian v. h. 2,41; of the Sibylline oracles, Diodorus, p. 602 (from 50:34); Plutarch, Fab. 4; in the Sept. for חֹשֶׁן the breast-plate of the high priest, which he wore when he consulted Jehovah, אֹמֶר, of the words of a Prayer of Manasseh, אִמְרָה of any utterance of God, whether precept or promise; (cf. Philo de congr. erud. grat. § 24; de profug. § 11under the end); of the prophecies of God in the O. T., Josephus, b. j. 6,5, 4; νόμους καί λόγια θεσπισθεντα διά προφητῶν καί ὕμνους, Philo vit. contempl. § 3; τό λόγιον τοῦ προφήτου (Moses), vit. Moys. 3:35, cf. (23, and) de praem. et poen. § 1at the beginning; τά δέκα λόγια, the Ten Commandments of God or the Decalogue, in Philo, who wrote a special treatise concerning them (Works edition Mang. ii., p. 180ff (edited by Richter iv., p. 246ff)); (Apostolic Constitutions 2,36 (p. 63,7 edition Lagarde)); Eusebius, h. e. 2,18. In the N.T. spoken of the words or utterances of God: of the contents of the Mosaic law, τοῦ Θεοῦ or Θεοῦ added, of his commands in the Mosaic law and his Messianic promises, λόγια τοῦ κυρίου is used of Christ's precepts, by Polycarp, ad Philippians 7,1 [ET]; κυριακα λόγια of the sayings and discourses of Christ which are recorded in the Gospels, by Papias in Eusebius, h. e. 3,39; Photius c. 228, p. 248 (18 edition, Bekker); (τά λόγια τοῦ Θεοῦ) of the words and admonitions of God in the sacred Scriptures, Clement of Rome, 1 Corinthians 53,1 [ET] (where parallel with αἱ ἱεραι γραφαί), cf. 62,9 [ET]; (and τά λόγια simply, like αἱ γραφαί of the New T. in the interpolated Epistle of Ignatius ad Smyrn. 3 [ET]). Cf. Schwegler (also Heinichen)), Index 4ad Eusebius, h. e. under the word λόγιον; (especially Sophocles Lexicon, under the word and Lightfoot in the Contemp. Rev. for Aug. 1875, p. 399ff On the general use of the word cf. Bleek, Br. a. d. Hebrew iii., pp. 114-117).)

Greek Monolingual

το (AM λόγιον)
λόγος, φράση, γνωμικό, ρητό, απόφθεγμα
(μσν.-αρχ.)
1. το μαντικό επιστήθιο που φορούσαν οι Εβραίοι αρχιερείς, λογείον
2. φρ. «λόγια Κυρίου» ή «λόγια Θεοῦ» ή «θεῖα λόγια» ή, απλώς, «λόγια» — ρητά που αποδίδονται στον Θεό ή στον Ιησού Χριστό
αρχ.
1. χρησμός σε πεζό λόγο (α. «ταύτην δὲ τὴν νῆσον Λακεδαιμόνιοί φασι λόγιον εἶναι κτίσαι», Ηρόδ.
β. «πολλά λόγια ἐλέγετο, πολλά δὲ χρησμολόγοι ᾖδον», Θουκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του ουδ. του επιθ. λόγιος, -ία, -ον
βλ. και λ. λόγια].

Greek Monotonic

λόγιον: τό (λόγος), αγγελία, χρησμός, σε Ηρόδ.· στον πληθ., χρησμοί, στον ίδ., Ευρ., κ.λπ.

Middle Liddell

λόγιον, ου, τό, λόγος
an announcement, oracle, Hdt.; in plural oracles, Hdt., Eur., etc.

Chinese

原文音譯：lÒgion 羅居按
詞類次數：名詞（4）
原文字根：放置（說） 相當於： （אִמְרָה‎ / אֶמְרָה‎） （דָּבָר‎）
字義溯源：發言，聖言，簡短的發言，少許的話；源自（λόγιος）=口才流利的）；而 （λόγιος）出自（λόγος）=話）， （λόγος）出自（λέγω / εἴρω）*=陳述）
出現次數：總共（4）；徒（1）；羅（1）；來（1）；彼前（1）
譯字彙編：
1） 聖言（4） 徒7:38； 羅3:2； 來5:12； 彼前4:11