ὑπείρ

English (LSJ)

poet. for ὑπέρ, used when a long syllable is needed before a vowel, e.g. ὑπεὶρ ἅλα : also in compds.

German (Pape)

[Seite 1185] poet, = ὑπέρ, vor Wörtern, die mit einem Vocal anfangen, wenn die letzte Sylbe lang sein soll, wie ὑπεὶρ ἅλα, Hom.

French (Bailly abrégé)

épq. c. ὑπέρ.

Russian (Dvoretsky)

ὑπείρ: эп.-ион. = ὑπέρ II.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπείρ: ποιητ. ἀντὶ ὑπέρ, ἐν χρήσει ὅπου ὑπάρχει ἀνάγκη μακρᾶς συλλαβῆς πρὸ ἑπομένου φωνήεντος, π.χ. ὑπεὶρ ἅλα Ὅμ.· ὡσαύτως ἐν συνθέτοις.

English (Autenrieth)

(cf. super): over, prep. w. gen. and acc., accented ὕπερ when it follows its case.—(1) w. gen., local, over, above, beyond, across; ὑπὲρ οὐδοῦ βῆναι, Od. 17.575; ὑπὲρ κεφαλῆς στῆναί τινι, Il. 2.20; τηλοῦ ὑπὲρ πόντου, Od. 13.257. Metaph., for, in defence of, Il. 1.444, Il. 7.449; w. verbs of entreaty, by, for the sake of (per), γουνάζεσθαι ὑπὲρ τοκέων, ὑπὲρ ψῦχῆς καὶ γούνων, Ο, Od. 15.261; then like περί, concerning (de), Il. 6.524.—(2) w. acc., local, over, beyond, ἀλαλῆσθαι ὑπεὶρ ἅλα, Od. 3.74; ‘along the surface’ of the hand, Il. 5.339. Metaph., beyond, transcending, against, ὑπὲρ αἶσαν, μοῖραν, θεόν, Ρ 32, Od. 1.34.;;: see ὑπέρ, ὑπερ-.

Greek Monolingual

Α
(ποιητ. τ.) βλ. υπέρ.

Greek Monotonic

ὑπείρ: Επικ. αντί του ὑπέρ, χρησιμ. όπου υπάρχει ανάγκη μιας μακράς συλλαβής πριν από φωνήεν, π.χ. ὑπεὶρ ὅλα, σε Όμηρ.

Middle Liddell

[epic for ὑπέρ
used when a long syllable is needed before a vowel, e. g. ὑπεὶρ ἅλα Hom.