ἄγγελος

English (LSJ)

ὁ, ἡ,

   A messenger, envoy, Il.2.26, etc.; δι' ἀγγέλων ὁμιλέειν τινί Hdt.5.92.ζ, cf. SIG229.25 (Erythrae):— prov., Ἀράβιος ἄ., of a loquacious person, Men.32.    2 generally, one that announces or tells, e.g. of birds of augury, Il.24.292,296; Μουσῶν ἄγγελος, of a poet, Thgn.769; ἄγγελε ἔαρος . . χελιδοῖ Simon.74; ἄ. ἄφθογγος, of a beacon, Thgn.549; of the nightingale, ὄρνις . . Διὸς ἄ. S.El.149: c. gen. rei, ἄ. κακῶν ἐμῶν Id.Ant.277; ἄγγελον γλῶσσαν λόγων E.Supp.203; αἴσθησις ἡμῖν ἄ. Plot.5.3.3; neut. pl., ἄγγελα νίκης Nonn.D.34.226.    3 angel, LXX Ge.28.12, al., Ev.Matt.1.24, al., Ph.2.604, etc.    4 in later philos., semi-divine being, ἡλιακοὶ ἄ. Jul.Or.4.141b, cf. Iamb.Myst.2.6, Procl. in R.2.243 K.; ἄ. καὶ ἀρχάγγελοι Theol.Ar.43.10, cf. Dam.Pr.183, al.: also in mystical and magical writings, Herm. ap. Stob.1.49.45, PMag.Lond.46.121, etc.    II title of Artemis at Syracuse, Hsch.

German (Pape)

[Seite 10] ὁ, auch fem. von der Iris, Il. 2, 786 und öfter, 1) der Bote, Gesandte, oft bei Hom. u. Tragg. und in Prosa, bes. oft πέμπειν, ἐλθεῖν. Auch Vögel, deren Flug vorbedeutend war, Il. 24, 292. 296; übrtr. λευκαὶ ἔθειραι συνετῆς ἄγγελοι ἡλικίης Philod. 14 (XI, 41); vgl. Leon. Tar. 41 (Plan. 182). – 2) die Botschaft, die Benachrichtigung, Pol. 1, 72, 4. – 3) im N. T. u. K. S. Engel.

Greek (Liddell-Scott)

ἄγγελος: ὁ, ἡ, ἀγγελιαφόρος, Ὅμ. Ἡρ., δι’ ἀγγέλων ὁμιλέειν τινί, Ἡρόδ. 5. 92, 6, πρβλ. 1. 99. 2) καθόλου, ὁ ἀναγγέλλων ἢ λέγων τι, οὕτως ἐπὶ πτηνῶν προοιωνιζόντων τι οἰωνόν, Ἰλ. Ω, 292, 296· Μουσῶν ἄγγελος, ἐπὶ ποιητοῦ, Θέογν. 769, ὄρνις ... Διὸς ἄγγ., περὶ ἀηδόνος, Σοφ. Ἠλ. 149· μ. γεν. πράγ., ἄγγ. κακῶν ἐμῶν, ὁ αὐτ. Ἀντ. 277· ἄγγελον γλῶσσαν λόγων, Εὐρ. Ἱκ. 203. 3) ἄγγελος (πνεῦμα), Ἑβδ., Κ. Δ. ΙΙ. ὡς τὸ Λατ. nuntius, τὸ ἄγγελμα, ἡ εἴδησις, τὰ νέα, Πολύβ. 1. 72, 4, (ἴσως συγγ. τῷ ἄγγαρος καὶ τῷ Σανσκρ. angiras, ὡς τὸ πολὺς εἶναι συγγ. τῷ Σανσκρ. purus).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ, ἡ)
1 messager, messagère;
2 en poésie et en prose ion. envoyé, député;
3 postér. messager de Dieu, ange.
Étymologie: DELG emprunt oriental obscur.

English (Autenrieth)

messenger; common phrase, ἦλθέ τινι, Il. 11.715; Ὄσσα Διὸς ἄγγελος, Il. 2.94; also of birds, Od. 15.526.

English (Slater)

ἄγγελος (-ος, -ον; -οι, -ων.)
   1 messenger ἄγγελον ἐσλὸν ἔφα τιμὰν μεγίσταν πράγματι παντὶ φέρειν (sc. Ὅμηρος.) (P. 4.278) παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν (N. 1.59) ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ μεθέπων δίδυμον ἄχθος ἄγγελος ἔβαν (N. 6.57) ἦλθον ἄγγελοι ὀπίσω Σκυρόθεν Νεοπτόλεμον εὐρυβίαν ἄγοντες (Pae. 6.101) fig. ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός, ἠυκόμων σκυτάλα Μοισᾶν (sc. Αἰνέας, the chorus leader.) (O. 6.90)

English (Abbott-Smith)

ἄγγελος, -ου, ὁ, [in LXX chiefly for מַלְאָךְ;]
1.a messenger, one sent: Mt 11:10, Ja 22:25.
2.As in LXX, in the special sense of angel, a spiritual, heavenly being, attendant upon God and employed as his messenger to men, to make known his purposes, as Lk 1:11, or to execute them, as Mt 4:6. The ἄ. in Re 1:20-2:1, al., is variously understood as
(1)a messenger or delegate,
(2)a bishop or ruler,
(3)a guardian angel,
(4)the prevailing spirit of each church, i.e. the Church itself. (Cf. Swete, Ap)., in l.; DB, iv, 991; Thayer, s.v.; Cremer, 18; MM, VGT, s.v.)

English (Strong)

from aggello (probably derived from ἄγω; compare ἀγέλη) (to bring tidings); a messenger; especially an "angel"; by implication, a pastor: angel, messenger.

English (Thayer)

(ἄγγος) (εος, τό (plural ἄγγη), equivalent to ἀγγεῖον, which see: T Tr WH. (From Homer down; (cf. Rutherford, New Phryn., p. 23).)

Greek Monotonic

ἄγγελος: ὁ, ἡ,
1. αγγελιαφόρος, απεσταλμένος, σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ.
2. γενικά, αυτός που ανακοινώνει, σηματοδοτεί, λέγεται για τα πουλιά της οιωνοσκοπίας, σε Ομήρ. Ιλ.· Μουσῶν ἄγγελος, λέγεται για έναν ποιητή, σε Θέογν.· Διὸς ἄγγελος, λέγεται για το αηδόνι, σε Σοφ.· με γεν. πράγμ., ἄγγελος κακῶν ἐμῶν, στον ίδ.
3. θεϊκός απεσταλμένος, άγγελος (πνεύμα), σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἄγγελος: ὁ и ἡ
1) вестник, посланец, гонец Hom., Her., Trag.: ἄ. τινος Soph. вестник чей-л. или чего-л.; λευκαὶ ἔθειραι, συνετῆς ἄγγελοι ἡλικίης Anth. седые волосы, вестники сознательного возраста;
2) весть, известие, сообщение Polyb.;
3) ангел NT.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: messenger (Il.).
Dialectal forms: Perh. Myc. akero.
Derivatives: Verb ἀγγέλλω bring a message. (Hom. ἀγγελίης m. messenger from false interpretation of the genetive (τῆς) ἀγγελίης? Leumann Hom. Wörter 168ff.)
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin]
Etymology: Connection with Skt. áṅgiras-, name of mythical beings, is now abandoned. Perhaps an oriental LW [loanword]. Unacceptable vW.
See also: Cf. ἄγγαρος.

Middle Liddell

1. a messenger, envoy, Hom., Hdt., attic
2. generally, one that announces, of birds of augury, Il.; Μουσῶν ἄγγελος, of a poet, Theogn.; Διὸς ἄγγ., of the nightingale, Soph.; c. gen. rei, ἄγγ. κακῶν ἐμῶν Soph.
3. a divine messenger, an angel, NTest.

Frisk Etymology German

ἄγγελος: {ággelos}
Grammar: m
Meaning: Bote, Gesandter (seit Il.).
Derivative: Denominatives Verb ἀγγέλλω Botschaft bringen, melden, Nominalabstraktum ἀγγελία Botschaft. Hom. ἀγγελίης m. Bote wurde wahrscheinlich von einem epischen Dichter durch falsche Interpretation des Genetivs (τῆς) ἀγγελίης geschaffen, s. Leumann Hom. Wörter 168ff. Danach ἡ ἀγγελίη im Sinn von Botin bei Hes. Th. 781. Andere Ableitungen: von ἀγγελία : ἀγγελιώτης, -ῶτις ‘Bote, Botin’ (poet. u. selten seit h. Merc. 296); von ἄγγελος : ἀγγελικός zum Boten gehörig, engelhaft (spät); von ἀγγέλλω : ἄγγελμα Meldung (E., Th. u. a.), ἀγγελτικός meldend (spät), ἀγγέλτειρα Botin (Orph. H. 78, 3; nicht ganz sicher).
Etymology : Die frühere Zusammenstellung mit aind. áṅgiras-, N. mythischer Wesen, beruhte auf der Ansicht, daß diese Vermittler zwischen Göttern und Menschen wären. Da das ganz unsicher ist, bleibt diese Etymologie sehr fraglich. Vermutlich ist ἄγγελος auf unbekannten Wegen aus dem Orient eingedrungen. Vgl. ἄγγαρος.
Page 1,8