πάσχα

English (LSJ)

τό, indecl., the Hebrew Passover (from A pāsaḥ 'pass over') or Paschal feast, LXX Ex.12.48, etc. 2 paschal supper, Ev.Matt. 26.17, 19,al. 3 paschal lamb, θύειν τὸ π. LXX Ex.12.21, al. ; τὸ π. ἐτύθη Χριστός 1 Ep.Cor.5.7.

Greek (Liddell-Scott)

πάσχα: τό, ἄκλ., τὸ Ἑβραϊκὸν Φάσκα (ἐκ τοῦ pâsach παρέρχομαι) ἢ τοῦ πάσχα ἑορτή, Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙΒ΄, 48, κ. ἀλλαχοῦ), Καιν. Διαθ.· - τὸ δεῖπνον τοῦ πάσχα, Εὐαγγ. κ. Ματθ. κϚ΄, 17, 19, κ. ἀλλ.· - ὁ πασχάλιος ἀμνός, θύειν τὸ π. Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙΒ΄, 21, κ. ἀλλ.)· - πασχάζω, ἑορτάζω τὸ πάσχα, Ἐκκλ.· - πασχάλιος, α, ον, ὁ ἀνήκων εἰς τὸ πάσχα, ἑορτὴ αὐτόθι: πασχαλικοί, οἱ, οἱ ἀφωσιωμένοι εἰς τὴν τήρησιν τοῦ πάσχα, αὐτόθι: ὅρα Suicer.

English (Strong)

of Chaldee origin (compare פָּ֫סַח); the Passover (the meal, the day, the festival or the special sacrifices connected with it): Easter, Passover.

English (Thayer)

τό (Chaldean פִּסְחָא, Hebrew פֶּסַח, from פָּסַח, to pass over, to pass over by sparing; the Sept. also constantly use the Chaldean form πάσχα, except in 2Chron. (and φασεκ; Josephus has φασκα, Antiquities 5,1, 4; 14,2, 1; 17,9, 13; b. j. 2,1, 3), an indeclinable noun (Winer s Grammar, § 10,2); properly, a passing over;
1. the paschal sacrifice (which was accustomed to be offered for the people's deliverance of old from Egypt), or
2. the paschal lamb, i. e. the lamb which the Israelites were accustomed to slay and eat on the fourteenth day of the month Nisan (the first month of their year) in memory of that day on which their fathers, preparing to depart from Egypt, were bidden by God to slay and eat a lamb, and to sprinkle their door-posts with its blood, that the destroying angel, seeing the blood, might pass over their dwellings (Exodus 12; Numbers 9; Deuteronomy 16): θύειν τό πάσχα (הַפֶסַח שָׁחַט), φαγεῖν τό πάσχα, הָפֶסַח אָכַל, the paschal supper: ἑτοιμάζειν τό πάσχα, ποιεῖν τό πάσχα to celebrate the paschal meal, the paschal festival, the feast of Passover, extending from the fourteenth to the twentieth day of the month Nisan: πεποίηκε τό πάσχα he instituted the Passover (of Moses), Winer s Grammar, 272 (256); Buttmann, 197 (170)); γίνεται τό πάσχα the Passover is celebrated (R. V. cometh), BB. DD. under the word <TOPIC:Passover>; Dillmann in Schenkel iv., p. 392ff; and on the question of the relation of the Last Supper to the Jewish Passover, see (in addition to references in BB. DD. as above) Kirchner, die Jüdische Passahfeier u. Jesu letztes Mahl. Gotha, 1870; Keil, Com. über Matth., pp. 513-528; J. B. McClellan, The N. T. etc. i., pp. 473-494; but especially Schürer, Ueber φαγεῖν τό πάσχα, akademische Festschrift (Giessen, 1883).)

Greek Monotonic

πάσχα: τό, άκλιτο, το Εβραϊκό Πάσχα (από το pâsach, διέρχομαι, περνώ από μέσα), το πασχαλινό δείπνο, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

πάσχα: τό (евр.) indecl. пасха NT.

Middle Liddell

Hebrew word
the Hebrew Passover (from pasach to pass over), the paschal supper, NTest.

Chinese

原文音譯：p£sca 爬士哈
詞類次數：名詞（29）
原文字根：越過去 相當於： （פֶּסַח‎）
字義溯源：逾越節，逾越，逾越節的羊羔，逾越節的筵席；比較迦勒底文（פֶּסַח‎）=略過）；而 （פֶּסַח‎）出自（פָּסַח‎）=越過）。逾越這字大部分用在四福音書，都是指逾越節，逾越節的羊羔，或逾越節的筵席；所以聖經文庫把這編號的意義，不僅是逾越，並且也包含了逾越節，逾越節的羊羔，和逾越節的筵席，這三個意義。逾越節和除酵節是在同一個時期（參讀 出12:11 ,15）
出現次數：總共（29）；太（4）；可（5）；路（7）；約（10）；徒（1）；林前（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 逾越節（19） 太26:2； 太26:17； 太26:18； 太26:19； 可14:1； 可14:12； 可14:12； 可14:14； 可14:16； 約2:13； 約2:23； 約11:55； 約11:55； 約12:1； 約18:28； 約18:39； 約19:14； 徒12:4； 來11:28；
2） 逾越（10） 路2:41； 路22:1； 路22:7； 路22:8； 路22:11； 路22:13； 路22:15； 約6:4； 約13:1； 林前5:7