θρόμβος

English (LSJ)

ὁ, (τρέφω, τέτροφα)

   A lump, Hdt.1.179; clot of blood, A. Ch.533, al., Pl.Criti.120a, etc.; χολῆς Hp.Morb.2.75; of milk, curd, αἰγῶν ἀπόρρους θ. Antiph.52.8; θρόμβοι ἁλῶν coarse salt, Suid.    b drop, θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες… Ev.Luc.22.44.    2 nipple, PLond.1821.42.    II θ.· ὑψηλὸς τόπος, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1219] ὁ (τρέφω), eigtl. eine geronnene Blutmasse, αἵματος, φόνου, Aesch. Ch. 526 Eum. 175; sp. D., wie Diosc. 13 (VII, 430); auch Plat. Critia. 120 a. Von geronnener Milch, Antiphan. bei Ath. X, 449 c; Nic. Al. 373. Vom Salz, das aus kleinen Theilchen zu einer Masse krystallisirt ist, Diosc.; vom Asphalt, Her. 1, 179.

Greek (Liddell-Scott)

θρόμβος: ὁ, (τρέφω, τέτροφα) ὄγκος, τεμάχιον, Λατ. grumus, οἷον ἐπὶ ἀσφάλτου, Ἡρόδ. 1. 179· βῶλος, ὄγκος πεπηγότος αἵματος, Αἰσχύλ. Χο. 533, 546, Εὐμ. 184 (πρβλ. 164), Πλάτ. Κριτί. 120 Α, κτλ.· ἐπὶ γάλακτος πηκτοῦ, αἰγῶν ἀπόρρους θρ. Ἀντιφ. Ἀφροδ. 1. 8· θρόμβοι ἁλῶν, ὡς τὸ χόνδροι ἁλ., χόνδρον ἅλας, ἄτριπτον, Σουΐδ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 caillot de sang;
2 grain de bitume.
Étymologie: τρέφω.

English (Strong)

perhaps from τρέφω (in the sense of thickening); a clot: great drop.

English (Thayer)

θρομβου, ὁ (allied with τρέφω in the sense to thicken; Vanicek, p. 307), a large thick drop, especially of clotted blood (Aeschylus Eum. 184); with αἵματος added (Aeschylus choeph. 533,546; Plato, Critias, p. 120a.), L brackets WH reject the passage (see WH's Appendix at the passage)).

Greek Monolingual

ο (ΑΜ θρόμβος)
1. πήγμα αίματος που σχηματίζεται εν ζωή, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, μέσα σε ένα αιμοφόρο αγγείο ή στο εσωτερικό της καρδιάς
2. σταγόνα, στάλα
αρχ.
1. (για στερεά που αποτελούνται από πολλά μόρια σε βώλους, όπως είναι η άσφαλτος ή το άτριφτο αλάτι) όγκος, κομμάτι
2. θηλή, ρώγα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για τεχνικό όρο που ανάγεται σε ΙE dhrombhos και συνδέεται με το τρέφω < ΙE dhrebh-, το οποίο αρχικά σήμαινε «κάνω ή αφήνω κάτι να αναπτυχθεί, να μεγαλώσει», πράγμα που ταιριάζει στο θρόμβος με σημ. «μάζα που έχει αυξηθεί». Στη ρίζα dhrombh- (< θρόμβος) έχει συμβεί αποδάσυνοη λόγω της υπάρξεως του εκφραστικού έρρινου -m- (πρβλ. θάμβος - ταφείν, στρόμβος -στρέφειν). Η σύνδεση της λ. με άλλους ΙΕ τύπους (πρβλ. ισλ. drambr «κλάδοι μέσα στο δάσος», αρχ. νορβ. dramb «υπερηφάνεια» κ.ά.) είναι αμφίβολη.
ΠΑΡ. θρομβούμαι
αρχ.
θρομβείον, θρομβίον
νεοελλ.
θρομβάση, θρομβίνη, θρομβώδης.
ΣΥΝΘ. θρομβοειδής
νεοελλ.
θρομβαγγειίτιδα, θρομβογόνο, θρομβοκινάση, θρομβοφλεβίτιδα].

Greek Monotonic

θρόμβος: ὁ (τρέφω), όγκος, τεμάχιο, Λατ. grumus, όπως για την άσφαλτο, σε Ηρόδ.· σβώλος ή όγκος πηγμένου αίματος, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

θρόμβος: ὁ
1) глыба, кусок, ком (ἀσφάλτου Her.);
2) сгусток: θ. αἳματος или φόνου Aesch., Plat., Anth. запекшаяся кровь, но θρόμβοι αἵματος NT капли крови.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: clump, curd, esp. of blood (IA).
Derivatives: θρομβίον (Dsc.), θρομβήϊον (Nic.), θρομβώδης full of clumps (IA), θρομβόομαι form θ., congeal with θρόμβωσις curdling, thrombosis (medic.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: With θρόμβος agrees NIcel. drambr m. knag, knot, IE *dhrómbhos if one assumes deaspiration after nasal in Greek (Schwyzer 333) but this did not occur (ἀμφι; cf. on θάμβος ), Porzig Satzinhalte 256, 316. A direct connection is however "höchst fraglich" (Frisk), as drambr belongs to an expressive Nordic wordgroup (e.g, OWNo. trē-drumbr m. stump of a tree, dramb n. resplendent presumption a. o.). Baltic too has several comparable words, which are however semantically deviant, as Lith. dramblỹs, dremblỹs fat belly, Latv. dram̃blis glutton, s. Fraenkel Lit. et. Wb. s. drìbti. - Inside Geek one generally connects θρόμβος with τρέφειν as make congeal, med. τρέφεσθαι, aor. 2 τραφεῖν congeal; θρόμβος then "curdled mass". The verb however in Greek got the special meaning make thick, feed and has its proper development (s. v.) - So there is no convincing IE etymology, and the word will rather be of Pre-Greek origin (undecided Fur. 274); note that -μβ- cannot represent -mbh- (Schwyzer is unconvincing, cf. ἀμφί, ὀμφαλός).

Middle Liddell

θρόμβος, ὁ, τρέφω
a lump, piece, Lat. grumus, as of asphalt, Hdt.: a clot or gout of blood, Aesch.

Frisk Etymology German

θρόμβος: {thrómbos}
Grammar: m.
Meaning: Klumpen, Kloß, Tropfen, besonders geronnenen Blutes (ion. att.).
Derivative: Davon θρομβίον (Dsk.), θρομβήϊον (Nik.) Klümpchen, Klößchen, θρομβώδης voll Klumpen, kloßartig (ion. att.), θρομβόομαι ‘θ. bilden, gerinnen’ mit θρόμβωσις das Gerinnen, Thrombose (Mediz. u. a.).
Etymology : Zu θρόμβος stimmt lautlich nisl. drambr m. Knorren, Knoten, idg. *dhrómbhos (mit griechischer Deaspiration nach Nasal, Schwyzer 333), vgl. Porzig Satzinhalte 256, 316. Ob direkter Zusammenhang besteht, ist aber höchst fraglich, da nisl. drambr zu einer expressiven nordischen Wortgruppe gehört (vgl. noch awno. trē-drumbr m. Baumstumpf, dramb n. prahlender Übermut u. a.). Auch das Baltische besitzt mehrere anklingende, offenbar volkstümliche Wörter, die zugleich semantisch abweichen, wie lit. dramblỹs, dremblỹs Dickbauch, lett. dram̃blis Vielfraß, lit. drìmba hochaufgeschossener Mensch, Tölpel u. a. m., s. Fraenkel Lit. et. Wb. s. drìbti. — Innerhalb des Griechischen gehört jedenfalls θρόμβος zunächst zu τρέφω im Sinn von gerinnen machen, Med. τρέφεσθαι, Aor. 2 τραφεῖν gerinnen; θρόμβος somit eig. "geronnene Masse"; zum Lautlichen vgl. θάμβος : ταφεῖν. Das Verb hat aber im Griechischen die spezielle Bedeutung dick machen, nähren erhalten und eine eigene Entwicklung durchgemacht, s. bes.
Page 1,685-686