ἔνθεν

English (LSJ)

Adv.:    I Demonstr., thence,    1 of Place, Il.10.179, etc.: also in tracing pedigrees, γένος δέ μοι ἔ. ὅθεν σοί 4.58; ἔ. μὲν . . ἑτέρωθι δὲ .. on the one side and on the other, Od.12.235, cf. 59; αἳ μὲν ἐξἀριστερᾶς, αἳ δ' ἔ. E Hec.1152; ἔ. καὶ ἔ. on this side and on that, Hdt.4.175, Th.7.81, Pl.Prt.315b, etc.; ἔ. μὲν... ἔ. δὲ .., on one side . . on the other .. X.An.3.5.7; ἔ. μὲν... ἐξ εὐωνύμου δὲ .., Hdt.1.72; ἔ. μὲν... ἑτέρωσε δὲ .., Pl.Sph.224a: c. gen., ἔ. καὶ ἔ. τῶν τροχῶν on both sides of .., X.Cyr.6.1.30, cf. An.4.3.28.    2 of Time, thereupon, thereafter, Il.13.741; τὰ δ' ἔ. what follows, A.Ag.248 (lyr.); τὸ δ' ἔ. S.OC476.    3 of occasion, thence, from that point, ἔ. ἑλών [τὴν ἀοιδήν], Lat. inde exorsus, Od.8.500, cf. D.L.1.102; from that cause or circumstance, E.Tr.951.    II Relat., for ὅθεν,    1 of Place, whence, δέπα ἔ. ἔπινον from which .., Od.19.62, cf.4.220; freq.answering to ἔνθα, ὁ μὲν ἔνθα καθέζετ' ἐπὶ θρόνου ἔ. ἀνέστη Ἑρμείας from which .., 5.195, etc.; of origin, τὸ κέρδος ἔ. οἰστέον S.Ant.310; ἔ. ἦν γεγώς Id.OT1393, cf. 1485; to the place whence, ἄξουσιν ἔ. ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια X.An.2.3.6; in speaking, ἐπάνειμι ἔ . . . ἐξέβην Id.HG6.5.1, cf. Oec.6.1.    2 of occasion, whence, Ἄρει . . ἔ. ἔστ' ἐπώνυμος πέτραπάγος τ' Ἄρειος A.Eu.689, cf. E.El.38, etc.

German (Pape)

[Seite 841] 1) demonstr., von da, – a) vom Orte, daher, von dorther, Hom. u. Folgde. Von der Abstammung, γένος δ' ἐμοὶ ἔνθεν, ὅθεν σοί Il. 4, 58; ἔνθεν καὶ ἔνθεν, von da und dort, von beiden Seiten, Soph. Ai. 712 (ἔνθεν κἄνθεν); Her. 4, 175; Plat. Prot. 315 b Tim. 46 c; ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν Thuc. 7, 81, wie Plat. Critia. 117 c; ἔνθεν μὲν – ἔνθεν δέ, von dieser Seite – von jener Seite, Xen. An. 3, 5, 7; c. gen., Thuc. 2, 76; δρέπανα ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν, von beiden Seiten der Räder, Xen. Cyr. 6, 1, 30, vgl. 8, 3, 9 An. 4, 3, 28. – b) von der Zeit, von da an, darauf, Il. 13, 741; τὰ δ' ἔνθεν, das darauf Folgende, das Weitere, Aesch. Ag. 239; Soph. O. C. 477 u. sp. D. – Vom Grunde, daher, deswegen, Aesch. Eum. 689; Eur. El. 38 u. Sp., wie Antip. Sid. 88 (VII, 4251. – 2) relat., vom Orte, von wo, woher; ἕζετο δ' ἐν κλισμῷ, ἔνθεν ἀνέστη Il. 24, 597; auch δέπα, ἔνθεν ἔπινον, aus welchen sie tranken, Od. 19, 62, wie οἶνος, ἔνθεν ἔπινον, wovon sie tranken, 4, 220; folgde Dichter u. Prosa, ἔνθεν ἦν γεγώς Soph. O. R. 1393; εἰς τὸν σταθμὸν ἔνθεν ὥρμηντο Xen. An. 1, 10, 1; mit Auslassung des demonstr., worauf es sich bezieht, ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια 2, 3, 6.

Greek (Liddell-Scott)

ἔνθεν: (ἐν), Ἐπίρρ.: 1) δεικτικ., Λατ. inde. 1) ἐπὶ τόπου, συχν. παρ’ Ὁμ., ὡσαύτως ἐπὶ καταγωγῆς, γένος δ’ ἐμοὶ ἔνθεν ὅθεν σοὶ Ἰλ. Δ. 58· ἔνθεν μέν... ἑτέρωθι δὲ Ὀδ. Μ. 235, πρβλ. 59· αἱ μὲν ἐξ ἀριστερᾶς, αἱ δ’ ἔνθεν Εὐρ. Ἑκ. 1152· ἔνθεν καὶ ἔνθεν, Λατ. hinc illinc, Ἡρόδ. 4. 175, Πλάτ., κλ.· ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν Θουκ. 7. 81· ἔνθεν μέν..., ἔνθεν δέ..., Ξεν. Ἀν. 3. 5, 7· ἔνθεν μέν..., ἐξ εὐωνύμων δέ... Ἡρόδ. 1. 72· ἔνθεν μέν..., ἑκατέρωσε δέ... Πλάτ. Σοφ. 224Α· μετὰ γεν., ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν, ἑκατέρωθεν τῶν..., Ξεν. Κύρ. 6. 1, 30, πρβλ. Ἀν. 4, 3, 28. 2) ἐπὶ χρόνου, ἐντεῦθεν, μετὰ ταῦτα, ἔνθεν δ’ ἄν... πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθα βουλὴν Ἰλ. Ν. 741· τὰ δ’ ἔνθεν, τὰ δὲ ἐντεῦθεν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 247· τὸ δ’ ἔνθεν Σοφ. Ο. Τ. 476. 3) ἐπὶ περιστάσεως, ἔνθεν ἑλὼν τὴν ἀοιδήν, inde exorsus, «ἐντεῦθεν ἀρξάμενος» (Σχόλ.), Ὀδ. Θ. 500, πρβλ. Διογ. Λ. 1. 102 (κοιν. ἔνθεν... ἐλθὼν ἔφη). Ἐκ ταύτης τῆς αἰτίας ἢ περιστάσεως, Εὐρ. Τρῳ. 951. ΙΙ. ἀναφορ. ἀντὶ ὄθεν, 1) ἐπὶ τόπου, Λατ. unde, δέπα, ἔνθεν ἔπινον, ἐκ τῶν ὁποίων ἔπινον, Ὀδ. Τ. 62, πρβλ. Δ. 220· πολλάκις συσχετίζεται μετὰ τοῦ ἔνθα, ὡς, ὁ μὲν ἔνθα καθέζετο, ἔνθεν ἀνέστη Ἑρμείας Ε. 195· τὸ μέρος ἐξ οὗ, ἵν’ εἰδότες τὸ κέρδος ἔνθεν οἰστέον τὸ λοιπὸν ἁρπάζητε Σοφ. Ἀντιγ. 310· ἔνθεν ἦ γεγώς, πόθεν ἐγεννήθην (Ὁράτ. unde nil majus generatur, Οὐεργ. genus unde Latinum), ὁ αὐτ. Ο. Τ. 1393· πρβλ. 1485: εἰς τὸν τόπον ὅθεν, ἄξουσιν (οἱ ἡγεμόνες) ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια Ξεν. Ἀν. 2. 3. 6· οὕτως ἐπὶ ὁμιλίας, νῦν δὲ ἐπάνειμι ἔνθεν ἐπὶ ταῦτα ἐξέβην ὁ αὐτ. Ἑλλην. 6. 5, 1, πρβλ. Οἰκ. 6. 1. 2) ἐπὶ ἀφορμῆς, ὅθεν, ὁπόθεν, ὡς τὸ Λατ. unde, Ἄρη..., ἔνθεν ἔστ’ ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ’ Ἄρειος Αἰσχύλ. Εὐμεν. 689, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 38, κτλ.

French (Bailly abrégé)

adv.
I. adv. démonstr. de là :
1 en parl. du lieu de là même ; ἔνθεν καὶ ἔνθεν HDT, ἔνθεν κἄνθεν SOPH, ἔνθεν τε καὶ ἔνθεν THC de côté et d’autre ; ἔνθεν μὲν… ἔνθεν δέ XÉN d’un côté, de l’autre ; avec le gén. ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῶν τροχῶν XÉN de chaque côté des roues, aux roues de droite et de gauche;
2 en parl. du temps à partir de ce moment, ensuite ; τὸ ἔνθεν ou τὰ ἔνθεν ce qui suivit;
II. adv. relat.
1 avec idée de lieu d’où ; p. ext. au lieu d’où ; en parl. d’un raisonnement ἐπάνειμι ἔνθεν ἐξέβην XÉN je reviens au point d’où je me suis écarté;
2 avec idée d’origine ἔνθεν ἦν γεγώς SOPH d’où il descendait.
Étymologie: ἐν, -θεν.

English (Autenrieth)

I. demonstr., thence, then, thereupon, both local and temporal, Il. 10.179, Il. 13.741 ; ἔνθεν.. ἑτέρωθι δέ, ‘on this side.. on the other,’ Od. 12.235, , 211; ἔνθεν ἐμοὶ γένος, ὅθεν σοί, Il. 4.58. —II. relative, whence, Il. 24.597; (οἶνον) ἔνθεν ἔπῖνον, ‘whereof,’ Od. 4.220, Od. 19.62; correl. to ἔνθα, Od. 5.195.

English (Slater)

ἔνθεν
   1 from there νᾶσον. ἔνθεν δ' ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον (P. 4.259) (Θηράνδε) πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξάμενοι (P. 5.78) τύμβῳ σχεδὸν πατρωίῳ. ἔνθεν ἁρπάξαντες ἄγαλμ' Ἀίδα, ξεστὸν πέτρον (N. 10.67) ἔνθεν μὲν αρ[ Πα. 13a. 22. ἔνθεν μὲν τριπόδεσσί τε καὶ θυσίαις[ fr. 59. 11. (Ῥόδον) ἔνθεν δ' ἀφορμαθέντες ὑψηλὰν πόλιν ἀμφινέμονται (ἐν δ, ἔνθ vv. ll.) fr. 119. 2. ἔνθεν τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον βληχροὶ δνοφερᾶς νυκτὸς ποταμοί fr. 130. 1.

Spanish (DGE)

adv.
I indic. lugar de, desde allí, de, desde allá, contextualmente desde ahí
a) c. verb. de mov. indic. direcc. ἔ. ... ἱκόμεσθ' Il.11.725, cf. h.Ap.243, Hes.Th.193, ὑπέκφυγες Il.20.191, cf. Od.12.211, B.11.82, 97, 113, E.HF 7, ὅφρ' ἔ. ... φάρμακ' ἐνείκῃ Od.2.329, cf. A.Eu.403, πλέομεν Od.9.62, ἔ. ἀπορνύμεναι Hes.Th.9, cf. h.Ap.29, φερόμην Od.12.447, cf. Alc.338.3, ἔ. δ' ... ἔπορεν Λιβύας πεδίον Pi.P.4.259, cf. Aesop.52.2, ἔ. δ' ἀφορμαθέντες Pi.Fr.119.2, ἀναγάγω σε ἔ. Aesop.9.2;
b) c. verb. ref. al campo sensorial, mental o la palabra ἔ. γὰρ ἐφαίνετο πᾶσα μὲν Ἴδη desde allí se veía todo el Ida, Il.13.13, cf. Od.12.230, ἔ. τις ἠχὼ ... βρόμον μεθῆκε E.Hipp.1201, ἔ. δ' οἵ γε περαιώσεσθαι ἔμελλον Κρήτην desde allí se disponían a cruzar a Creta A.R.4.1636, λέγεται ... ὁ λόγος ὡς ἐκεῖθεν, ἀλλ' οὐκ ἐ. Pl.Phdr.229d;
c) c. verb. indic. ‘tomar’, ‘llevarse’ τὸν ... ἔ. ῥυσάμην καὶ ἀνήγαγον ... Ἄργος Il.15.29, οἰνίζοντο Il.7.472, τοὺς δ' ἔ. ἀναστήσας ἄγεν haciéndoles levantar de allí (e.d. de donde estaban), se los llevó, Il.10.179, cf. Od.6.7, μ' ἥρπαζε h.Ven.121, cf. Pi.N.10.67, ἔ. ... ἐρεύγονται σκότον ... ποταμοί Pi.Fr.130.1;
d) indic. el origen o la procedencia, c. or. nom. pura γένος δέ μοι ἔ. ὅθεν σοί mi nacimiento procede de allí de donde el tuyo, Il.4.58.
II indic. tiempo
1 después, a continuación κάλει ἐνθάδε πάντας ἀρίστους· ἔ. δ' ἂν μάλα πᾶσαν ἐπιφρασσαίμεθα βουλήν convoca aquí a todos los mejores. Después deliberaremos sobre cada opinión, Il.13.741, ἔ. οἳ γ' εὐχέσθην Hes.Fr.156, cf. Sc.281
•subst. τὸ, τὰ ἔ. lo que viene después, lo de después, lo restante τὰ δ' ἔ. οὔτ' εἶδον A.A.248, τὸ δ' ἔ. S.OC 476.
2 desde entonces ἔ. δ' ἔχοις ἂν εἰς ἔμ' εὐπρεπῆ λόγον desde entonces podrías tener contra mí un buen argumento E.Tr.951, ἔ. ἐσαιεὶ ... Ῥείην Φρύγες ἱλάσκονται desde entonces los frigios propician a Rea A.R.1.1138.
3 en el discurso allí donde, a partir del momento, en ese momento ἔ. ἐλὼν ὡς οἱ μὲν ... ἐπὶ νηῶν βάντες ἀπέπλειον habiendo tomado el hilo del canto en el momento en que ellos (los aqueos) embarcados en las naves se hicieron a la mar, Od.8.500, νῦν ἐπάνειμι ἔ. ... ἐξέβην ahora volveré a partir del momento que me salí del tema X.HG 6.5.1, cf. Oec.6.1, ἔ. ὁ Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη tomando la palabra Anacarsis a partir de ese momento dijo D.L.1.102.
III con valor de relat.
1 de donde, del que
a) c. valor local ἑτάροισιν ... ἔ. ἀπῆλθεν Ἀντίλοχος a los compañeros, de los que se había separado Antíloco, Il.17.703, ἐν κλισμῷ ..., ἔ. ἀνέστη Il.24.597, cf. Od.5.195, 18.157, ἐς ᾍδου ... ἔ. οὐχ ἥκει πάλιν E.HF 25, ἄξουσιν ἔ. ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια X.An.2.3.6, ἔ. οὖν τὴν ἔφοδον εἶναι τῶν βαρβάρων Plu.Mar.11;
b) indic. procedencia u origen εἰς οἶνον ..., ἔ. ἔπινον Od.4.220, cf. 12.235, δέπα, ἔ. ... ἔπινον Od.19.62, λειμῶνα ... ἔ. Ἰώ ... φεύγει A.Supp.540, cf. S.OT 1485, 1490, Hdt.4.40, μισθόν, ἔ. ἔζων ἐγώ Ar.Lys.625, cf. Au.748
•c. or. nom. o verb. de decir ἔ. γένος εὐχόμεθ' εἶναι h.Ap.470, cf. Thebais 1, ἔ. ἦν γεγώς S.OT 1393, cf. 1485, φρήτρη ἔ. οἱ βασιλέες οἱ Περσεῖδαι γεγόνασι estirpe de donde proceden los reyes persas Hdt.1.125
•ref. a la derivación etim. o gram. Ἄρει δ' ἔθυον, ἔ. ἐστ' ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ' Ἄρειος ref. al n. del Areópago, A.Eu.689, ἔ. ... τὴν σωφροσύνην ... προσαγορεύομεν τῷ ὀνόματι, ὡς σῴζουσαν τὴν φρόνουσιν Arist.EN 1140^b11, Τροίζηνος, ἔ. Τροιζήνοιο Sch.Er.Il.7.76 (p.223).
2 introd. una or. interr. indir. de dónde οὐκ ἄν κοτε κατέδοξα ἔ. γε ἦν Hdt.1.111, cf. 2.53, εἰδότες τὸ κέρδος ἔ. οἰστέον S.Ant.310.
IV usos en correlación c. otros adv. o rep.
1 op. adv. o giros adv. como primer término de, a un lado, por un lado op. ‘por otro lado’ ἔ. γὰρ Σκύλλη, ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις ... ἀνερροίβδησε ... ὕδωρ Od.12.235, ἔ. μὲν ὠνηθεῖσαν, ἑτέρωσε δὲ ἀγομένην Pl.Sph.224a, μετάβα ἔ. ἐκεῖ Eu.Matt.17.20, cf. I.AI 4.323
•op. a frases nominales o adv. ἐρέω δέ τοι ἀμφοτέρωθεν· ἔ. μὲν γὰρ πέτραι ἐπηρεφέες ..., οἱ δὲ δύω σκόπελοι te diré (cómo es la ruta) por ambas direcciones: por un lado hay unas rocas altísimas ... pero por el lado opuesto hay dos escollos ..., Od.12.59-73, cf. Hdt.4.38, τὰ μὲν ὑπερβαίνειν, ἔ. δὲ ἐκβαίνειν Pl.Ti.44e, ἔ. μὲν ... ἐξ εὐωνύμου δὲ Hdt.1.72.
2 como segundo término por el lado opuesto αἱ μὲν ἐξ ἀριστερᾶς, αἵ δ' ἔ. E.Hec.1152.
3 repetido:
a) en los dos términos de una correl. con μέν ... δέ ... de aquí ... de allá, de un lado ... de otro τὸ μὲν γὰρ ἔ. κῦμα κυλίνδεται, τὸ δ' ἔ. ... Alc.208(a).2-3, ἔ. μὲν Λοκρ[οὶ] ἱζάνον ... ἔ. δ' αὖ Δρύοπες Stesich.45.2.1-8, ἔ. μὲν γὰρ ὄρη ἦν ὑπερύψηλα, ἔ. δὲ ὁ ποταμός X.An.3.5.7;
b) coordinados de aquí y de allá, a uno y otro lado, por un lado ... por otro ἤρασσον ἔ. κἄνθεν S.Ai.725, cf. Hdt.4.175, 7.36, ἔ. καὶ ἔ. ὕψη λαβοῦσα Pl.Ti.46c, cf. LXX Ex.26.13, 32.15, Ez.40.12
•adnom. ὁδὸς ἐ. καὶ ἔ. Th.7.81, οἱ ἐπήκοοι ἔ. καὶ ἔ. Pl.Prt.315b
•en una disyuntiva ἔ. ἢ ἔ. de un lado o de otro Gr.Nyss.V.Mos.132.5;
c) c. gen. a un lado y a otro de, a ambos lados de, a cada lado de δύο κολοσσοί, ... ὁ μὲν ἔ., ὁ δ' ἔ. τοῦ μεγάλου dos colosos situados a un lado y a otro del grande Hdt.2.176, παραπήξαντες αἰχμὰ ἔ. καὶ ἒ. τοῦ νεκροῦ clavando en el suelo lanzas a ambos lados del cadáver Hdt.4.71, cf. Th.2.76, προσέθηκε ... δρέπανα ... ἔ. καὶ ἔ. τῶν τροχῶν aplicó hoces por ambos lados de las ruedas X.Cyr.6.1.30, cf. An.4.3.28, ἔ. καὶ ἔ. τῆς καρδίας Arist.Iuu.478^b10, cf. HA 511^a19. • DMic.: e-te (?).

Greek Monolingual

(AM ἔνθεν)
επίρρ. (δεικτ.)
1. (για τόπο) από εκεί, απ' αυτό το μέρος («τοὺς δ' ἔνθεν ἀναστήσας ἄγεν ἥρως», Ομ. Ιλ.)
2. φρ. α) «ἔνθεν καὶ ἔνθεν» — απ^’ εδώ κι απ' εκεί («ἔνθεν και ἔνθεν ἐπορεύοντο οί ὁπλοφόροι», Ξεν.)
β) «ἔνθεν κἀκεῑθεν» — απ' εδώ και απ' εκεί
μσν.
1. εδώ, ενταύθα, στην επίγεια ζωή («κλαύσωμεν οὖν ὀλίγον ἔνθεν, ἵνα μὴ κλαύσωμεν ἐκεῑθεν αἰωνίως βασανιζόμενοι», Εφραίμ. Σύρ.)
αρχ.
1. (δεικτ.) (για χρόνο) έπειτα, μετά («τὰ δ' ἔνθεν οὔτ' εἶδον οὔτ' ἐννέπω», Αισχ.)
2. (δεικτ.) από εκείνο το σημείο («φαῑνε δ' ἀοιδήν, ἔνθεν ἑλών», Ομ. Οδ.)
3. (αναφ.) (για τόπο) απ' όπου, απ' εκεί που («ἕζετο δ' ἐν κλισμῷ πολυδαιδάλῳ, ἔνθεν ἀνέστη», Ομ. Ιλ.)
4. στον τόπο όπου («ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τά ἐπιτήδεια», Ξεν.)
5. (για αιτία, αφορμή) απ' όπου («Ἄρει δ' ἔθυον, ἔνθεν ἔστ' ἐπώνυμος πέτρα πάγος τ' Ἄρειος», Αισχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εν- + επίθημα -θεν, που δήλωνε απομάκρυνση (πρβλ. εκεί-θεν, πόθεν)].