ἐκφαίνω

English (LSJ)

fut. -φᾰνῶ, Ion. -φανέω in Luc.Syr.D.32: aor. ἐξέφηνα, Dor.

   A -έφᾱνα Pi.N.4.68:—Pass., Ep.aor. 1 -εφαάνθην Il.13.278.    I of persons, bring to light, reveal, σήμερον ἄνδρα φόωσδε . . Εἰλείθυια ἐκφανεῖ 19.104; ἐ. τινά produce him, Hdt.3.36; εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα . . ἐκφανεῖτ' ἐς ὀφθαλμοὺς ἐμούς S.Ant.307, cf. OT329: c. part., ἐ. σεωυτὸν ἐόντα τοῦ πατρὸς οὐδὲν ἥσσω Hdt.3.71; κακοὺς θνητῶν ἐξέφηνε . . χρόνος E.Hipp.428:—Pass., οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς ἐξεφάνη showed himself, came forth to view, Il.19.46, cf. Od.10.260, al.; Χαρύβδιος ἐξεφαάνθη he came up from out Charybdis, 12.441; ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅς τ' ἄλκιμος ἐξεφαάνθη is revealed, Il.13.278; δίκαιοι δ' αὖθις [ὄντες] ἐκφανούμεθα S.Ph.82; σὺ μὲν . . ἐκφανεῖ κακή Id.OT1063; ἕκτον ἦμαρ ἐκπεφασμένος Id.Ichn.273.    2 inform against, τινά Cod.Just.1.5.16.5.    II of things, bring to light, δῶρα καὶ κράτος ἐγγενές Pi.N.4.68; disclose, reveal, τινὶ ἄρρητα ἱρά Hdt.6.135,al. (so abs., ὡς τὸ μαντεῖον ἐξέφηνεν . . ἐμοί S.OT243); ἐ. ἑωυτοῦ γνώμην Hdt.5.36; τὴν αἰτίην Id.6.3; τὴν ἀληθείην Id.1.117; λόγον E.Hipp.881; ἐ. ἐς φάος κακά ib.368; δειλίαν Pl.Mx.246e:—Pass., with fut. Med., shine out, οἱ ὄσσε δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων, ὡς εἰ σέλας, ἐξεφάανθεν Il.19.17; appear plainly, πλευρὰ παρ' ἀσπίδος ἐξεφαάνθη 4.468, cf. Diog.Apoll.6; ἀστέρων ἐκφανέντων Th.2.28, cf. Phld.Sign.10: metaph., ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφᾰνεν (for -ησαν) χάριτες; Pi.O.13.18; ἐκφανήσεται it shall be disclosed, E.Hipp. 42, cf. Pl.Hp.Ma.295a; ἕως ἂν ἡμῖν ἐκφανῆτον ἐφ' ᾧ αὐτὼ σπουδάζετον Id.Euthd.288c.    2 exhibit, κακότητα ἔς τινα Hdt.5.92.ή.    3 ἐ. πόλεμον πρός τινα to declare... X.An.3.1.16.

German (Pape)

[Seite 784] herauszeigen, aus Etwas hervorgehen u. sichtbar werden lassen; φόωσδε, ans Licht bringen, von der Geburtsgöttinn, Il. 19, 104; ἐξέφηνας ἐς φάος κακά Eur. Hipp. 368; λόγον 881; Χάριτας Pind. Ol. 13, 18; δῶρα εἰς γένος N. 7, 68; bekannt machen, anzeigen, εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα ἐκφανεῖτ' εἰς ὀφθαλμοὺς ἐμούς Soph. Ant. 307; ὡς τὸ μαντεῖον ἐξέφηνε O. R. 143. 329; τινά, Her. 3, 36; τὴν αἰτίην 6, 3; τὴν ἑωυτοῦ γνώμην 5, 36; ἑωυτόν, sich zu erkennen geben, 3, 130 (vgl. Phylarch. Ath. XIII, 593 e); c. part., ἐκφαίνεις σεωυτὸν ἐόντα τοῦ πατρὸς οὐδὲν ἥσσω 3, 71; τὴν δειλίαν, offenbaren, Plat. Menex. 246 e; πόλεμον πρός τινα, offen erklären, Xen. An. 3, 1, 16. – Pass., herausscheinen, ὄσσε ἐξεφάανθεν Il. 19, 17; Χαρύβδιος, aus der Charybdis hervorkommen, Od. 12, 441; übh. sich zeigen, erscheinen (mit dem aor. II. pass.); δίκαιοι δ' αὖθις ἐκφανούμεθα Soph. Phil. 82 vgl. O. R. 1063; ἕως ἂν ἡμῖν ἐκφανῆτον ἐφ' ᾧ σπουδάζετον Plat. Euthyd. 288 b; ἀστέρων τινῶν ἐκφανέντων Thuc. 2, 28; Folgde.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκφαίνω: μέλλ. -φᾰνῶ, Ἰων. -φανέω ἐν Λουκ. περὶ τῆς Συρ. Θ. 32: Ι. ἐπὶ προσώπων, φέρω εἰς φῶς, κάμνω νὰ φανῇ εἰς τὸν κόσμον, σήμερον ἄνδρα φόωσδε... Εἰλείθυια ἐκφανεῖ Ἰλ. Τ. 104 ἐκφ. τινά, φανερώνω, παρουσιάζω, οἱ δὲ ἐκφήναντες αὐτὸν δῶρα λάμψονται Ἡρόδ. 3. 36· εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα... ἐκφανεῖτ’ ἐς ὀφθαλμοὺς ἐμοὺς Σοφ. Ἀντ. 307, πρβλ. Ο. Τ. 329· μετὰ μετοχ., καὶ ἐκφαίνειν οἶκας σεωυτὸν ἐόντα τοῦ πατρὸς οὐδὲν εἷσσω, καὶ φαίνεσαι ἀποδεικνύων σεαυτὸν ὄντα κατ’ οὐδὲν κατώτερον τοῦ πατρός σου, Ἡρόδ. 3. 71· κακοὺς θνητῶν ἐξέφηνε... χρόνος Εὐρ. Ἱππ. 428: - Παθ., οὕνεκ’ Ἀχιλλεὺς ἐξεφάνη, ἐπεφάνη, Ἰλ. Τ. 46, πρβλ. Ὀδ. Κ. 260, κ. ἀλλ.· τά γε δοῦρα Χαρύβδιος ἐξεφαάνθη, ἀνεφάνησαν ἐκ τῆς Χαρύβδεως, Μ. 441· ὅ τε δειλὸς ἀνήρ, ὅς τ’ ἄλκιμος, ἐξεφαάνθη, ἐφάνη, Ἰλ. Ν. 278· δίκαιοι δ’ αὖθις ὄντες ἐκφανούμεθα Σοφ. Φ. 82· σὺ μὲν... ἐκφανεῖ κακὴ ὁ αὐτ. Ο. Τ. 1063. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, ποιῶ γνωστόν, φανερώνω, ἀποκαλύπτω, τινί τι Ἡρόδ. 6. 135, κ. ἀλλ.· (οὕτως ἀπολ., ὡς τὸ μαντεῖον ἐξέφηνεν... ἐμοὶ Σοφ. Ο. Τ. 243)· ἐκφ. ἑωυτοῦ γνώμην Ἡρόδ. 5. 35· τὴν αἰτίην ὁ αὐτ. 6. 3· τὴν ἀλήθειαν ὁ αὐτ. 1. 117· λόγον Εὐρ. Ἱππ. 881· ἐκφ. ἐς φάος κακὰ αὐτόθι 368: - Παθ. μετὰ μέσ. μέλλ., ἐκλάμπω, ἐν δὲ οἱ ὄσσε δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων ὡσεὶ σέλας ἐξεφάανθεν Ἰλ. Τ. 17· πλευρά, τὰ οἱ κύψαντι παρ’ ἀσπίδος ἐξεφαάνθη, ἐφάνησαν ἐκτεθειμένα, Δ. 468· ἐκφανήσεται, φανερὸν γενήσεται, Εὐρ. Ἱππ. 42, πρβλ. Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 295Α. 2) δεικνύω, δειλίαν Πλάτ. Μενέξ. 246Ε· κακότητα ἔς τινα Ἡρόδ. 5. 92, 7. 3) ἐκφ. πόλεμον πρός τινα, κηρύττειν πόλεμον, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 16.

French (Bailly abrégé)

f. ἐκφανῶ, ao. ἐξέφηνα;
Pass. ao.2 ἐξεφάνην;
I. faire briller ; Pass. briller : οἱ ὄσσε δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων, ὡσεὶ σέλας IL ses yeux brillèrent, sous ses paupières, comme une lueur;
II. produire à la lumière du jour :
1 mettre au monde, produire : ἄνδρα φόωσδε IL mettre au jour un guerrier;
2 montrer au grand jour : ἐκφ. τινὰ ἐς ὀφθαλμούς SOPH amener qqn sous les yeux de qqn ; Pass., avec un suj. de pers. se produire au grand jour, se montrer ; fig. ἐκφ. τι ἐς φάος EUR mettre qch en lumière ; ἐκφ. ἑωυτοῦ γνώμην HDT exposer son avis ; τὴν ἀληθηΐην HDT révéler la vérité ; ακοὺς θνητῶν ἐξέφηνε χρόνος EUR le temps a mis en lumière ceux des mortels qui sont méchants ; Pass. ὅ τε δειλὸς ἀνήρ, ὅς τ’ ἄλκιμος ἐξεφαάνθη IL le lâche, comme le brave, se sont révélés ; δίκαιοι δ’ αὖθις ἐκφανούμεθα SOPH on verra clairement en retour que nous sommes justes ; (πλευρὰ) παρ’ ἀσπίδος ἐξεφαάνθη IL (son flanc) se montra à découvert du côté du bouclier ; Χαρύβδιος ἐξεφαάνθη OD il reparut sortant du gouffre de Charybde;
3 déclarer : πόλεμον XÉN la guerre à qqn;
Moy. ἐκφαίνομαι se montrer au grand jour.
Étymologie: ἐκ, φαίνω.

English (Autenrieth)

fut. ἐκφανεῖ, pass. aor. ἐξεφαάνθη, 3 pl. -φάανθεν, aor. 2 ἐξεφάνη: act., bring to light, Il. 19.104; mid. and pass., shine out, sparkle, Il. 19.17; appear, come to light, Od. 12.441.

English (Slater)

ἐκφαίνω
   1 show, reveal δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν ἐγ γένος αὐτῷ (sc. οἱ θεοί. ἐγ γένος Wil.: ἐς γενεὰς codd.: ἐγγενὲς e Σ paraphr. Rittershusius) (N. 4.68) pass. appear, ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν σὺν βοηλάτᾳ χάριτες διθυράμβῳ; (O. 13.18)

Spanish (DGE)

• Morfología: [fut. sin contr. 3^a sg. ἐκφανέει Luc.Syr.D.32; aor. pas. 3^a sg. ἐξεφαάνθη Il.4.468, Hes.Th.200, A.R.1.1310, Aret.SA 8.2.2, 3^a plu. ἐξεφάανθεν Il.19.17, pas. intr. en -η 3^a sg. ἐξεφάνη Il.19.46, Sol.1.28, dór. ἐξέφᾱνα Pi.N.4.68, 3^a plu. ἐξέφανεν Pi.O.13.18; dór. perf. ind. 3^a plu. ἐκπεφάναντι Sophr.79, pas. part. ἐκπεφασμένος S.Fr.314.279]
I intr., frec. en v. med. y med.-pas.
1 c. suj. de cosa, gener. en aor. relumbrar, brillar οἱ ὄσσε δεινὸν ὑπὸ βλεφάρων, ὡς εἰ σέλας ἐξεφάανθεν Il.19.17, ἐξεφάνη τοῦ πυρὸς ἡ αὐγή Gr.Nyss.Hex.M.44.72D
•de astros brillar, salir, aparecer ἀστέρων τινῶν ἐκφανέντων Th.2.28, cf. Phld.Sign.11.3, ἐκ δ' Ἄρκτοι τ' ἐφάνησαν Theoc.22.21 (tm.), ἐκφανείσης τῆς σελήνης D.C.Epit.8.7.1, de la estrella que condujo a los Magos, Gr.Naz.M.37.428A.
2 salir a la luz, aparecer tras una ocultación, mostrarse c. suj. de pers. y anim. οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς ἐξεφάνη Il.19.46, cf. X.Cyr.4.5.56, ἐκτὸς τῶν Ἄλπεων ἐκφανείς D.C.Epit.8.23.6, οὐδέ τις αὐτῶν ἐξεφάνη Od.10.260, ἐκφαίνουσιν ἦδη τοῦ ἔαρος hacen su aparición cuando ha comenzado ya la primavera los oseznos a los tres meses de nacer, Arist.HA 579^a28
•tb. c. suj. de partes del cuerpo quedar al descubierto πλευρά, τά οἱ κύψαντι παρ' ἀσπίδος ἐξεφαάνθη los costados que quedaron al descubierto junto al escudo al inclinarse él, Il.4.468, (φλέψ) ἐς τὰ κυρτὰ ... ἐξεφαάνθη Aret.l.c.
•de cosas δοῦρα Χαρύβδιος ἐξεφαάνθη Od.12.441, εἰκὼν ... αὐτοῦ κηρίνη ... ἐξεφαίνετο D.C.56.34.1.
3 c. suj. de divinidades mostrarse, manifestarse, aparecer(se) frec. c. dat. de pers. (τοῖσι) δὲ Λητοὺς υἱὸς ... ἐξεφάνη A.R.2.676, τοῖσιν δὲ Γλαῦκος ... ἁλὸς ἐξεφαάνθη A.R.1.1310, παρθένος ἐκφαίνεταί μοι Ach.Tat.1.4.2
•fig. de abstr. descubrirse, ponerse de manifiesto (τίσις) πάντως δ' ἐς τέλος ἐξεφάνη Sol.1.28, ἐκπεφάναντί τεος ταὶ δυσθαλίαι tus desgracias se han puesto de manifiesto Sophr.l.c., δείξω δὲ Θησεῖ πρᾶγμα κἀκφανήσεται E.Hipp.42, ἐκφανήσεσθαι τί ποτ' ἐστὶν τὸ καλόν Pl.Hp.Ma.295a
•como una forma de generación salir a la luz, proceder de, surgir ὅτι μηδέων ἐξεφαάνθη porque surgió de los genitales dicho de Afrodita y como etim. de φιλομμηδής Hes.Th.200, de Hermes ἑκτὸν ἦμαρ ἐκπεφασμένος S.Fr.314.279, fig. ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν ... χάριτες; ¿de dónde salieron las gracias (e.d. los cantos) de Dioniso? Pi.O.13.18, cf. AP 12.119 (Meleagr.).
4 c. suj. de pers. y pred. mostrarse, revelarse como, parecer ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅς τ' ἄλκιμος ἐξεφαάνθη Il.13.278, δίκαιοι δ' αὖθις ἐκφανούμεθα S.Ph.82, σὺ μὲν γὰρ οὐδ' ... ἐκφανῇ κακή S.OT 1063, ὡς γενναῖος ἐκφαίνῃ πατρί E.Hipp.1452, ἐκφαίνειν οἶκας σεωυτὸν ἐόντα τοῦ πατρὸς οὐδὲν ἥσσω Hdt.3.71, ἐξεφαινόμεσθα ... λόγχαισ' ἐπείγοντες φόνον E.Fr.495.5, tb. de cosas y abstr. ἡ δὲ μεγίστη (φλέψ) ἐκφαίνεται παχεῖα Diog.Apoll.6.20, γογγύλοι ἐκφαίνουσιν ciertos higos, Nic.Th.855, ἐκφαίνεταί τις ἐπίνοια τοῦ νομοθέτου περιττή D.S.12.15.
II tr. en v. act.
1 sacar a la luz, hacer visible, alumbrar como una forma de generación σήμερον ἄνδρα φόωσδε ... Εἰλείθυια ἐκφανεῖ Ilitía alumbrará hoy un hombre, e.e., nacerá un hombre, Il.19.104, en procesos naturales (θεός) ἥβης ἐκφαίνει σήματα γιγνομένης la divinidad hace visibles las señales de la juventud que llega Sol.19.4, frec. de plantas τῷ κυούμενον πρότερον ... ἐκφαίνειν ref. la palmera, Thphr.CP 1.20.2, ἱερὸν ἐκφαίνουσα δέμας βλαστοῖς de Perséfona, Orph.H.29.13, γεώργιον ξύλου ἐκφαίνει ὁ καρπὸς αὐτοῦ el fruto del árbol testimonia su cultivo LXX Si.27.6.
2 mostrar, poner en evidencia, exhibir ἐκ δέ τε πᾶσαν φαῖνε βίην Hes.Th.688 (tm.), με φίλοισι πᾶσι μάλ' ἐκφαίνει me exhibe ante todos mis amigos Thgn.1342, πολυειδέα μορφήν Luc.Syr.D.32, cf. Vit.Aesop.G 23, νεκρὸν ... τραύματα ἐκφαίνοντα D.C.44.35.4.
3 mostrar lo oculto, desvelar, descubrir gener. c. ac. abstr. τραχὺν ἐκφανεῖν νόον Sol.23.15, ἐκφαίνει πάντων χρόνος ἦθος ἑκάστου Thgn.967, cf. E.Hipp.428, ἐξέφηνας ἐς φάος κακά E.Hipp.368, πᾶσαν κακότητα ἐξέφαινε ἐς τοὺς πολιήτας Hdt.5.92η, cf. 1.117, δειλίαν Pl.Mx.246e, αἱ τούτων φωναὶ ... ἐκφαίνουσι τὸ μέλλον ref. una ciudad sitiada, Aen.Tact.23.2, παντὶ ἀνθρώπῳ μὴ ἔκφαινε σὴν καρδίαν LXX Si.8.19, πρῶτος ἐξέφανεν τὴν δοκοῦσαν κατάραν Iust.Phil.Dial.90.3
•tb. c. ac. de pers. o dioses εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα ... ἐκφανεῖτ' ἐς ὀφθαλμοὺς ἐμούς si no descubrís al asesino ante mis ojos S.Ant.307, a una persona escondida, Hst.3.36, τίς ... ἀντήλιον πρόσωπον ἐκφαίνει θεῶν; E.Io 1550
•denunciar τοῦτον ... ἐκφαίνοντες καὶ παραδίδοντες νομίμῳ δικαστῇ Cod.Iust.1.5.16.5.
4 en cont. de lengua desvelar, revelar, contar frec. c. dat. o rég. prep. δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν ἐγγενές αὐτῷ Pi.N.4.68, τὸ κρυφθὲν ἐκφανεῖς ἀνακτόρων S.Fr.757.4, cf. OT 329, ἐκφήνας τήν τε ἑωυτοῦ γνώμην Hdt.5.36, Plb.30.30.5, Luc.Demon.1, λόγον Hdt.2.49, E.Hipp.881, Aristid.Quint.73.12, τὴν ... αἰτίην Hdt.6.3, cf. Vett.Val.291.15, τοῦτο (τὸ πρῆγμα) ἐς ὑμέας ἐκφῆναι Hdt.3.65, ref. oráculos, conocimientos ocultos ὡς τὸ Πυθικὸν ... μαντεῖον ἐξέφηνεν ... ἐμοί S.OT 243, ἄρρητα ἱρὰ ἐφήνασαν Μιλτιάδῃ Hdt.6.135, τὸ ἀπόρρητον Paus.4.12.6, I.BI 1.442, cf. Clem.Al.Paed.1.8.66, τὴν σοφίαν Luc.ITr.26, τὰ διαπορούμενα Posidon.150b, τὴν τῆς συμμετρίας καὶ ἀσυμμετρίας φύσιν Iambl.VP 246, ref. lo escrito τὰς διαθήκας D.C.59.1.5, γράμμα οὐδὲν ἐξέφηνε D.C.78.21.1
•c. interr. indir. ἕως ἂν ἡμῖν ἐκφανῆτον ἐφ' ᾧ αὐτὼ σπουδάζετον hasta que ellos dos nos revelen de qué se ocupan Pl.Euthd.288c.
5 declarar πόλεμον πρός ἡμᾶς X.An.3.1.16.

Greek Monolingual

(AM ἐκφαίνω)
φέρνω στο φως, φανερώνω, εκδηλώνω, αποκαλύπτω
μσν.
(με αιτ. προσ.) προβαίνω σε αποκαλύψεις σε βάρος κάποιου
αρχ.
1. (για τα μάτια) αστράφτω, λάμπω («ἐν δὲ οἱ ὄσσε δεινὸν ἐξεφάανθεν» — τα μάτια του έλαμψαν φοβερά, Όμηρ.)
2. παρουσιάζω («εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα... ἐκφανεῑτ' ἐς ὀφθαλμοὺς ἐμούς» — αν δεν παρουσιάσετε τον δράστη μπρος στα μάτια μου, Σοφ.)
3. διευκρινίζω
4. (για πράγματα, καταστάσεις) γνωστοποιώ, φανερώνω, αποκαλύπτω
5. δείχνω απροκάλυπτα
6. κηρύσσω («ἐκφαίνω πόλεμον»).

Greek Monotonic

ἐκφαίνω: μέλ. -φᾰνῶ, Ιων. -φανέω, αόρ. αʹ ἐξέφηνα·
1. αποκαλύπτω, φέρνω στο φως, φανερώνω, αφήνω κάτι να φανεί, δηλώνω, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ. — Παθ., αποκαλύπτομαι, εμφανίζομαι, έρχομαι σε κοινή θέα ή στην επιφάνεια, σε Ομήρ. Ιλ.
2. εκδηλώνω, εμφανίζω, κακότητα, σε Ηρόδ.
3. ἐκφ. πόλεμον, κηρύσσω πόλεμο, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἐκφαίνω: (fut. ἐκφᾰνῶ - ион. Luc. ἐκφανέω, aor. ἐξέφηνα; aor. 2 pass. ἐξεφάνην)
1) делать заметным, выводить (φόωσδέ τινα Hom. и εἰς φάος τι Eur.);
2) обнаруживать, показывать (τι Pind., Soph., Plat., Plut. и τινά Her.): ἐ. ἑωυτὸν ἐόντα οὐδὲν ἥσσω τινός Her. оказываться не хуже кого-л.; pass. показываться, являться: τὰ δοῦρα Χαρύβδιος ἐξεφαάνθη Hom. из Харибды показались бревна (т. е. обломки корабля); δίκαιοι ἐκφανούμεθα Soph. мы покажем себя справедливыми; μὴ καθ᾽ ὥραν ἐκφανέντες καρποί Plut. несвоевременно появившиеся плоды;
3) блистать, сверкать (κόσμω ὅπλων καὶ λαμπρότητι Plut.; тж. pass.: ὄσσε ὡσεὶ σέλας ἐξεφάανθεν Hom.): ἀστέρων τινῶν ἐκφανέντων Thuc. при свете нескольких звезд;
4) обнаруживать, открывать (τὴν αἰτίαν Her.);
5) выказывать, проявлять (τὴν εὔνοιαν καὶ σπουδὴν πρός τινα Plut.);
6) высказывать, выражать (τὴν ἑωυτοῦ γνώμην Her.): κακῶν ἀρχεγὸν ἐ. λόγον Eur. произносить зловещие слова;
7) объявлять (πόλεμον πρός τινα Xen. и πόλεμον λαμπρῶς Plut.).

Middle Liddell

fut. -φᾰνῶ ionic -φανέω aor1 ἐξέφηνα
1. to shew forth, bring to light, disclose, reveal, make manifest, Il., Hdt., etc.:—Pass. to shew oneself, shine forth, come forth to view, Il.
2. to exhibit, κακότητα Hdt.
3. ἐκφ. πόλεμον to declare war, Xen.