σπονδοφόρος

English (LSJ)

ὁ,
A one who offers libations, Ph.1.683:—hence, one who brings proposals for a truce or treaty of peace, Ar.Ach.216.
II herald or officer who published the σπονδαί of the Olympic and other games, σπονδοφόροι Ζηνὸς Ἀλεῖοι Pi.I.2.23; οἱ σ. οἱ τὰς μυστηριώτιδας σπονδὰς ἐπαγγέλλοντες Aeschin.2.133, cf. SIG1021.7 (Olympia, i B.C.), al.
2 = Lat. fetialis, D.H.1.21, Plu.2.279b.

German (Pape)

[Seite 924] eigtl. die heiligen Spenden oder Trankopfer darbringend; der Herold, welcher den Antrag auf Waffenstillstand dem Feinde überbringt, Ar. Ach. 211; – eine eigene Obrigkeit, von der in Olympia und an andern Orten zur Zeit der heiligen Spiele die ἐκεχειρία und die σπονδαί angekündigt wurden, Ζηνός, Pind. I. 2, 23, wo Dissen zu vergleichen; Thuc. 5, 49; Xen. Hell. 4, 7, 2; θεωρὸς καὶ σπονδοφόρος τῶν Κορείων, Posidon. bei Strab.; – Sp. übersetzten damit den fetialis der Römer, wie D. Hal. 1, 21.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 héraut qui apporte les propositions de paix, d'alliance, d'armistice ; à Rome fécial;
2 héraut qui, pendant la célébration des jeux à Olympie et ailleurs, proclamait les trêves, les traités.
Étymologie: σπονδή, φέρω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σπονδοφόρος, -ου, ὁ [σπονδή, φέρω] degene die een wapenstilstand aankondigt: vredesboodschapper (ook voorafgaand aan de Olympische spelen).

Russian (Dvoretsky)

σπονδοφόρος: ὁ глашатай с предложением о заключении мира или перемирия Thuc., Xen., Arph., Pind., Plut.

English (Slater)

σπονδοφόρος truce bringing, of the herald who proclaimed the Olympic games. (Νικόμαχος) ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἀνέγνον, σπονδοφόροι Κρονίδα Ζηνὸς Ἀλεῖοι (I. 2.23)

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ, και σπονδιοφόρος και ουδ. το σπονδοφόρον και ως επίθ. σπονδηφόρος ΜΑ
1. αυτός που προσέφερε σπονδές, θυσίες, ιδίως εκείνος που έσταζε από το ποτήρι σταγόνες κρασιού
2. αυτός που έκανε προτάσεις για ανακωχή ή για ειρήνη
3. θρησκευτικός λειτουργός που ως επίσημος ιερός κήρυκας περιέτρεχε τις ελληνικές πόλεις και ανήγγελλε πριν από την τέλεση τών Ολυμπιακών Αγώνων την πρόσκαιρη παύση τών εχθροπραξιών και την έναρξη της εκεχειρίας, αλλ. ιεράγγελος ή θεαρός ή θεαραδόκος
4. στον πληθ. οἱ σπονδιοφόροι
(στην αρχ. Ρώμη) είκοσι ιερείς που ήταν εξουσιοδοτημένοι για τη συνομολόγηση ανακωχής, ειρήνης και συμμαχίας και για την κήρυξη πολέμου
μσν.-αρχ.
(το ουδ.) τραπέζι, πάνω στο οποίο τοποθετούσαν τα απαραίτητα για τις σπονδές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σπονδή + -φόρος].

Greek Monotonic

σπονδοφόρος: ὁ (φέρω),
I. αυτός που φέρνει προτάσεις για συνθήκη ή συμφωνία ειρήνης (σπονδαί), σε Αριστοφ.
II. κήρυκας ή αξιωματούχος που δημοσιοποιούσε τις ιερές σπονδές (σπονδαί), την εκεχειρία για τους Ολυμπιακούς και τους άλλους αθλητικούς αγώνες, σε Πίνδ. κ.λπ.

Greek (Liddell-Scott)

σπονδοφόρος: ὁ κάμνων προτάσεις ἀνακωχῆς ἢ εἰρήνης (σπονδαὶ), Ἀριστοφ. Ἀχ. 217. ΙΙ. κῆρυξ ἢ διάγγελος δημοσιεύων τὰς ἱερὰς σπονδὰς καὶ τὴν ἐκεχειρίαν κατὰ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς καὶ τοὺς ἄλλους ἀγῶνας, σπονδοφόροι Ζηνὸς Ἀλεῖοι Πινδ. Ι. 2. 35, ἔνθα ἴδε Dissen. (23)· πρβλ. Θουκ. 5. 49, Schneid. εἰς Ξεν. Ἑλλ. 4. 7, 2· οἱ σπ. οἱ τας μυστηριώτιδας σπονδὰς ἐπαγγέλλοντες Αἰσχίν. 45. 38· πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 1240, -49, -52, -53. 2) ὡς ἑρμηνεία τοῦ Λατιν. fetialis, Διον. Ἁλ. 1. 21, Πλούτ.· -οὐσιαστ. σπονδοφορία, ἡ, Ἐπιγρ. Ἐλευσῖνος ἀνέκδοτος.

Middle Liddell

σπονδο-φόρος, ὁ, φέρω
I. one who brings proposals for a truce or treaty of peace (σπονδαί), Ar.
II. a herald or officer who published the sacred σπονδαί of the Olympic and other games, Pind., etc.