Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

munio: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(3_8)
(3)
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=(1) mūnio<sup>1</sup> (archaist. [[moenio]]), īvī, u. iī, ītum, īre ([[moene]], [[moenia]]), I) [[mauern]], [[schanzen]], Mauern od. Schanzen [[aufführen]], [[undique]], [[quod]] idoneum ad muniendum putarent, congererent, Nep.: milites, [[qui]] muniendi gratiā [[vallum]] petierant, Auct. b. Afr.: [[utrimque]] summā vi muniunt et pugnant, Liv.: munientibus coria velaque iussit obtendi, Curt. – II) prägn., A) [[mauern]], mauernd [[aufbauen]], magna munit [[moenia]], Plaut. mil. 228: [[duovir]] [[urbis]] moeniundae, Corp. inscr. Lat. 10, 4876: mun. oppida, feste Städte [[gründen]], Hor. [[sat]]. 1, 3, 105: Albam longam, [[als]] feste [[Stadt]] [[gründen]], Verg. Aen. 1, 271. – B) [[etwas]] [[mit]] [[einer]] [[Mauer]], einem Bollwerke, [[einer]] [[Schanze]] [[befestigen]], [[verwahren]], [[verschanzen]], in [[Verteidigungszustand]] [[setzen]], 1) eig. u. übtr.: a) eig.: arcem, Nep.: palatium, Nep.: [[castra]], [[mit]] [[Wall]], [[Graben]] u. Palisaden [[umgeben]], Caes.: montem, Caes.: partem muri [[egregie]] munitam habebant, Liv. – m. Abl., locum [[muro]], Caes.: [[castra]] [[vallo]] fossāque, Caes.: [[omnia]] maceriā muniuntur, Plin. ep. – b) übtr., übh. [[verwahren]], [[decken]], [[bedecken]], [[schützen]], Alpibus Italiam munierat [[natura]], [[wie]] [[mit]] einem [[Bollwerk]] [[versehen]], Cic.: domum praesidiis, Cic.: se ligneis moenibus, Nep. – [[munito]] agmine incedere, gedecktem, Sall. – hortum ab incursu hominum, Colum.: [[quae]] (herbescens [[viriditas]]) [[contra]] [[avium]] minorum [[morsus]] munitur [[vallo]] aristarum, Cic.: hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur, verwahrte, bedeckte [[sich]], Suet. – 2) bildl., [[verwahren]], in [[Verteidigungsstand]], in [[Sicherheit]] [[setzen]], [[sicherstellen]], [[decken]], [[hunc]] locum [[munio]], sichere mich [[von]] [[dieser]] [[Seite]], Cic.: m. [[imperium]], Nep.: multorum se benevolentiā tueri et munire, Cic.: [[munio]] me ad [[haec]] [[tempora]], Cic.: m. se [[contra]] perfidiam, Cic.: muniri [[adversus]] fraudes, Plin.: munire [[latus]] a domesticis hostibus, Curt. – suam meretriculis muniendis rem cogere, zur [[Versorgung]] [[von]] Buhldirnen, Plaut. – C) [[einen]] [[Weg]] usw. [[durch]] Auffüllen, Dämme usw. [[gangbar]] [[machen]], [[bahnen]], [[anlegen]], [[bauen]], viam, Cic. u.a.: itinera, Nep.: rupem, Liv. – [[ohne]] (aus dem Zshg. zu ergänzendes) Obj., muniendo fessi homines, Liv. – im Bilde, munire alci viam accusandi, [[sibi]] viam ad [[stuprum]], Cic.: munita ad consulatum [[via]], Cic.: u. so ut ad [[hoc]] [[nefarium]] [[facinus]] accederet, aditum [[sibi]] aliis sceleribus [[ante]] munivit, Cic. – / Synkop. Imperf. munibat, Ps. Verg. moret. 61. Epit. Illiad. 228: munibant, Apul. de mund. 26: [[Fut]]. munibis, Veget. mul. 1, 10, 5 ed. vulg. ([[Schneider]] munies).
|georg=(1) mūnio<sup>1</sup> (archaist. [[moenio]]), īvī, u. iī, ītum, īre ([[moene]], [[moenia]]), I) [[mauern]], [[schanzen]], Mauern od. Schanzen [[aufführen]], [[undique]], [[quod]] idoneum ad muniendum putarent, congererent, Nep.: milites, [[qui]] muniendi gratiā [[vallum]] petierant, Auct. b. Afr.: [[utrimque]] summā vi muniunt et pugnant, Liv.: munientibus coria velaque iussit obtendi, Curt. – II) prägn., A) [[mauern]], mauernd [[aufbauen]], magna munit [[moenia]], Plaut. mil. 228: [[duovir]] [[urbis]] moeniundae, Corp. inscr. Lat. 10, 4876: mun. oppida, feste Städte [[gründen]], Hor. [[sat]]. 1, 3, 105: Albam longam, [[als]] feste [[Stadt]] [[gründen]], Verg. Aen. 1, 271. – B) [[etwas]] [[mit]] [[einer]] [[Mauer]], einem Bollwerke, [[einer]] [[Schanze]] [[befestigen]], [[verwahren]], [[verschanzen]], in [[Verteidigungszustand]] [[setzen]], 1) eig. u. übtr.: a) eig.: arcem, Nep.: palatium, Nep.: [[castra]], [[mit]] [[Wall]], [[Graben]] u. Palisaden [[umgeben]], Caes.: montem, Caes.: partem muri [[egregie]] munitam habebant, Liv. – m. Abl., locum [[muro]], Caes.: [[castra]] [[vallo]] fossāque, Caes.: [[omnia]] maceriā muniuntur, Plin. ep. – b) übtr., übh. [[verwahren]], [[decken]], [[bedecken]], [[schützen]], Alpibus Italiam munierat [[natura]], [[wie]] [[mit]] einem [[Bollwerk]] [[versehen]], Cic.: domum praesidiis, Cic.: se ligneis moenibus, Nep. – [[munito]] agmine incedere, gedecktem, Sall. – hortum ab incursu hominum, Colum.: [[quae]] (herbescens [[viriditas]]) [[contra]] [[avium]] minorum [[morsus]] munitur [[vallo]] aristarum, Cic.: hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur, verwahrte, bedeckte [[sich]], Suet. – 2) bildl., [[verwahren]], in [[Verteidigungsstand]], in [[Sicherheit]] [[setzen]], [[sicherstellen]], [[decken]], [[hunc]] locum [[munio]], sichere mich [[von]] [[dieser]] [[Seite]], Cic.: m. [[imperium]], Nep.: multorum se benevolentiā tueri et munire, Cic.: [[munio]] me ad [[haec]] [[tempora]], Cic.: m. se [[contra]] perfidiam, Cic.: muniri [[adversus]] fraudes, Plin.: munire [[latus]] a domesticis hostibus, Curt. – suam meretriculis muniendis rem cogere, zur [[Versorgung]] [[von]] Buhldirnen, Plaut. – C) [[einen]] [[Weg]] usw. [[durch]] Auffüllen, Dämme usw. [[gangbar]] [[machen]], [[bahnen]], [[anlegen]], [[bauen]], viam, Cic. u.a.: itinera, Nep.: rupem, Liv. – [[ohne]] (aus dem Zshg. zu ergänzendes) Obj., muniendo fessi homines, Liv. – im Bilde, munire alci viam accusandi, [[sibi]] viam ad [[stuprum]], Cic.: munita ad consulatum [[via]], Cic.: u. so ut ad [[hoc]] [[nefarium]] [[facinus]] accederet, aditum [[sibi]] aliis sceleribus [[ante]] munivit, Cic. – / Synkop. Imperf. munibat, Ps. Verg. moret. 61. Epit. Illiad. 228: munibant, Apul. de mund. 26: [[Fut]]. munibis, Veget. mul. 1, 10, 5 ed. vulg. ([[Schneider]] munies).
}}
{{LaEn
|lnetxt=munio munire, munivi, munitus V :: fortify; strengthen; protect, defend, safeguard; build (road)
}}
}}

Revision as of 04:45, 28 February 2019

Latin > English (Lewis & Short)

mūnĭo: (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 (
I fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. moenia, lit. to wall; hence, to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).
I Lit.: arcem ad urbem obsidendam, Nep. Tim. 3, 3: palatium, Liv. 1, 7: locum, Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.: Alpibus Italiam munierat ante natura, Cic. Prov. Cons. 14, 34: domum praesidiis, id. Cat. 1, 4, 10: castra vallo fossāque, with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5: locum muro, id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.: magna moenis moenia, you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73: duovir urbis moeniendae, Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—
   B Transf.
   1    In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter: Pergamum divinā moenitum manu, Plaut. Bacch. 4, 9, 2: hortum ab incursu hominum, Col. 11, 3, 2: spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum, Cic. Sen. 15, 51: hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur, he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —
   2    To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it: quasi Appius Caecus viam munierit, Cic. Mil. 7, 17: rupem, Liv. 21, 37: itinera, Nep. Hann. 3, 4: TEMPE MVNIVIT, Inscr. Orell. 587. —
II Trop.
   A To guard, secure, strengthen, support (cf.: fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere, to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).—Am strengthening myself: munio me ad haec tempora, Cic. Fam. 9, 18, 2: imperium, to secure, Nep. Reg. 2, 2: muniri adversus fraudes, to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn): se contra ruborem, Tac. Agr. 45: se multorum benevolentiā, Cic. Fin. 2, 26, 84: se contra perfidiam, id. Fam. 4, 14, 3: aliquid auctoritate, Vell. 2, 127, 2: domum terrore, Plin. Pan. 48, 3.—
   B Munire viam, to make or open a way: haec omnia tibi accusandi viam muniebant, prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48: sibi viam ad stuprum, id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.): nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse, Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.—Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. ἕρκος ὀδόντων), the lips, Lucr. 3, 498.—Comp.: se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore, Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.—Sup.: munitissima castra, Caes. B. G. 4, 55.—Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.): munitius, Varr. L. L. 5, § 141. Müll.
munĭo: ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) mūnĭō⁸ (arch. mœnĭō), īvī et ĭī, ītum, īre, tr.,
1 faire un travail de terrassement, de maçonnerie : quod idoneum ad muniendum putarent, congererent Nep. Them. 6, 5, qu’ils rassemblassent tous les matériaux qu’ils jugeraient propres à la construction
2 faire avec un travail de terrassement, de maçonnerie, construire : mœnia mœnire Pl. Mil. 228, construire un rempart ; castra munire Cæs. G. 1, 49, 2, faire un camp retranché, cf. Cæs. G. 2, 19, 5, etc. ; munitis castris Cæs. G. 1, 49, 5, le camp retranché étant achevé || viam munire Cic. Mil. 17, construire une route ; itinera Nep. Hann. 3, 4, construire des chemins
3 fortifier, garnir de fortification : locum Cæs. G. 1, 24, 3, fortifier un lieu ; castra altiore vallo Cæs. G. 5, 50, 5, fortifier le camp d’une palissade plus élevée ; Alpibus Italiam munierat natura Cic. Prov. 34, la nature avait donné à l’Italie les Alpes comme rempart || locum muniunt undique parietes Sall. C. 55, 4, des murailles font de toutes parts une enceinte à ce lieu, il est entouré entièrement d’une muraille
4 [fig.] a) abriter, protéger : spica contra avium morsus Cic. CM 51, protéger les épis contre la voracité des oiseaux ; turris munita ab omni ictu hostium Cæs. C. 2, 9, 6, tour protégée contre tous les coups de l’ennemi ; b) se munire ad aliquid Cic. Fam. 9, 18, 2, se fortifier contre qqch. ; se multorum benevolentia Cic. Fin. 2, 84, se faire un rempart de la bienveillance publique ; aliqua re se contra aliquam rem Cic. Fam. 4, 14, 3, se fortifier par qqch. contre qqch. ; c) sibi viam ad rem Cic. Verr. 2, 1, 64, se préparer la voie à qqch. ; accusandi viam alicui Cic. Mur. 48, préparer à qqn les moyens d’accuser. impf. munibat Virg. Mor. 61 ; munibant Apul. Mund. 26.
(2) mūniō, ōnis, m., sorte de pied métrique : *Cic. de Or. 1, 251.

Latin > German (Georges)

(1) mūnio1 (archaist. moenio), īvī, u. iī, ītum, īre (moene, moenia), I) mauern, schanzen, Mauern od. Schanzen aufführen, undique, quod idoneum ad muniendum putarent, congererent, Nep.: milites, qui muniendi gratiā vallum petierant, Auct. b. Afr.: utrimque summā vi muniunt et pugnant, Liv.: munientibus coria velaque iussit obtendi, Curt. – II) prägn., A) mauern, mauernd aufbauen, magna munit moenia, Plaut. mil. 228: duovir urbis moeniundae, Corp. inscr. Lat. 10, 4876: mun. oppida, feste Städte gründen, Hor. sat. 1, 3, 105: Albam longam, als feste Stadt gründen, Verg. Aen. 1, 271. – B) etwas mit einer Mauer, einem Bollwerke, einer Schanze befestigen, verwahren, verschanzen, in Verteidigungszustand setzen, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: arcem, Nep.: palatium, Nep.: castra, mit Wall, Graben u. Palisaden umgeben, Caes.: montem, Caes.: partem muri egregie munitam habebant, Liv. – m. Abl., locum muro, Caes.: castra vallo fossāque, Caes.: omnia maceriā muniuntur, Plin. ep. – b) übtr., übh. verwahren, decken, bedecken, schützen, Alpibus Italiam munierat natura, wie mit einem Bollwerk versehen, Cic.: domum praesidiis, Cic.: se ligneis moenibus, Nep. – munito agmine incedere, gedecktem, Sall. – hortum ab incursu hominum, Colum.: quae (herbescens viriditas) contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum, Cic.: hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur, verwahrte, bedeckte sich, Suet. – 2) bildl., verwahren, in Verteidigungsstand, in Sicherheit setzen, sicherstellen, decken, hunc locum munio, sichere mich von dieser Seite, Cic.: m. imperium, Nep.: multorum se benevolentiā tueri et munire, Cic.: munio me ad haec tempora, Cic.: m. se contra perfidiam, Cic.: muniri adversus fraudes, Plin.: munire latus a domesticis hostibus, Curt. – suam meretriculis muniendis rem cogere, zur Versorgung von Buhldirnen, Plaut. – C) einen Weg usw. durch Auffüllen, Dämme usw. gangbar machen, bahnen, anlegen, bauen, viam, Cic. u.a.: itinera, Nep.: rupem, Liv. – ohne (aus dem Zshg. zu ergänzendes) Obj., muniendo fessi homines, Liv. – im Bilde, munire alci viam accusandi, sibi viam ad stuprum, Cic.: munita ad consulatum via, Cic.: u. so ut ad hoc nefarium facinus accederet, aditum sibi aliis sceleribus ante munivit, Cic. – / Synkop. Imperf. munibat, Ps. Verg. moret. 61. Epit. Illiad. 228: munibant, Apul. de mund. 26: Fut. munibis, Veget. mul. 1, 10, 5 ed. vulg. (Schneider munies).

Latin > English

munio munire, munivi, munitus V :: fortify; strengthen; protect, defend, safeguard; build (road)