ὑποτίθημι

English (LSJ)

   A place under, ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν Il.18.375; τὰ φρύγαν' ὑ. puts the firewood under, Telecl.40; θεοῦ βάσεις ὑποτιθέντος putting legs or feet under them, Pl.Ti.92a, cf. Arist.PA686a34; σιδηρᾶς κανονίδας ὑ. Ph.Bel.57.11, cf. 60.31, al.; ὑπὸ ποταμοὺς πολλοὺς . . πόλιν ὑ. Pl.Lg.682c; κύλικα ὑπὸ τὴν κλίνην IG12(5).593.21 (Iulis, v B. C.); ὀχετὸν ἐκποιήσαντι καὶ ὑποθέντι ib. 12.373.66; [φοίνικας] ὑ. X.Cyr.7.5.12; ἀλεκτορίδι ὑ. τὰ ᾠά Arist.HA564b3; ἑαυτὴν [τῷ ἄρρενι] ib.540a11; ὑ. <τι> ὑπὸ τὸν ὀφθαλμόν Id.Pr.874a9; of a prancing horse, ὑ. τὰ ὀπίσθια σκέλη ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια X.Eq. 11.2; τὰ ὄπισθεν σκέλη διὰ πολλοῦ ὑ. bring up his hind legs far apart from one another, ib.1.14; κατακλίνεται [ὁ λαγὼς] ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας Id.Cyn.5.10: metaph., ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑ. τὰς αὑτῶν πατρίδας Pl.Plt.308a; ἔστε ὑπέθηκε Ἀΐδᾳ until he handed him over to Hades, of a hound attacking a boar, PCair.Zen.532.11 (iii B. C.):—Med., place under one's feet, τι X.Cyr.8.1.41; τοὺς μηροὺς ὑφ' αὑτά Arist.IA713a23.    2 place under a certain class, γεωργικῇ, θηρευτικῇ, etc., Pl.Plt.289a.    b subjoin, enclose, append a document, ὑποτέθεικά σοι τὸ ἀντίγραφον PLille4.2 (iii B. C.), cf. Sammelb.5675.2 (ii B. C.), etc.: so in Med., PLond.3.921.10 (ii/iii A. D.).    II set before one, offer, suggest, τὴν ἐν φίλοις δικαιοτάτην ὑπόθεσιν ἔχω ὑποτιθέναι X.Cyr.5.5.13; hold out hope, ὑποτιθεῖς τίν' ἐλπίδα; E.Or.1186, cf. X.HG4.8.28, D.23.58, Plu.2.256a, Lys. 23, Aristid.1.379 J.; τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐλπίδα ἣν ὑπετίθει αὐτῷ δουλώσειν Th.1.138; ἡ εὐπραγία ὑ. ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος Id.4.65; ὑπέθηκας ὀρθῶς τοὺς λόγους, i. e. you have given good advice, E.IA507; τὸν ὑποθέντα τὰς τέχνας γυναιξὶ τόνδε he who proposed these tricks to the women, Id.Ba.675:—earlier in Med., suggest, βουλὴν Ἀργείοις ὑποθησόμεθ' ἥ τις ὀνήσει Il.8.36; ὄφρα οἱ ἤ τι ἔπος ὑποθήσεαι ἠέ τι ἔργον Od.4.163, cf. Il.11.788; δόλον ὑπεθήκατο Hes.Th.175; ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις, ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται Od.3.27; Κροῖσος ταῦτά οἱ ὑπετίθετο Hdt. 1.156, cf. 3.36; ἔπεμψέ με σωτηρίην ὑποθησόμενον ὑμῖν, ἤν περ βούλησθε πείθεσθαι Id.5.98, cf. 7.237; σμικρὸν ὑποθέσθαι τοῖς κριταῖσι βούλομαι Ar.Ec.1154: c. dat. pers. only, advise, counsel, admonish one, Od.2.194, 5.143, Ar.Av.1362, Lys. 522 (anap.), Pl.Chrm.155d: with an Adv., ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ Od. 15.310, cf. Hdt.1.90; αὐτάρ τοι πυκινῶς ὑποθησόμεθ', αἴ κε πίθηαι Il. 21.293.    2 Med., in stronger sense, enjoin, ταῦτα τοῖσι ὑπολειπομένοισι ὑποθέμενος ὁ Δαρεῖος Hdt.4.135; of a doctor, Pl.Plt.295c; of Nestor, Id.Hp.Ma.286b; [Μέττιος Ῥοῦφος] τῷ στρατηγῷ περὶ τούτου ὑπέθετο POxy. 237 vi 40 (ii A. D.); gloss on ἐπιστέλλει, Sch.S.OT106; of Pythagoras, τὴν εἰς τὸ σπονδειακὸν μεταβολὴν ὑπέθετο τῷ αὐλητῇ Iamb.VP25.112; τοῖς ἀπὸ τοῦ νομοῦ ὑπόδειγμα τῆς ἀπειθίας ὑ. BGU 747 ii 14 (ii A. D.); δύο σκοποὺς ὑποθέσθαι τῆς φλεβοτομίας prescribe two conditions of (successful) venesection, Gal.15.765.    3 Med., instruct, demonstrate, γραμματικόν τι ποιῆσαι ἄλλου ὑποθεμένου Arist. EN1105a23; δεῖ ὑποθέσθαι τί λέγομεν τὸ βαρύ as a preliminary we must explain, Id.Cael. 269b20; ὑ. ὡς χρὴ μάχεσθαι Philostr.Her.10.5; Φινεὺς . . τοῖς Ἀργοναύταις . . περὶ τῶν συμπληγάδων ὑπέθετο πετρῶν Apollod.1.9.22; ὁ ὑποθέμενος αὐτῷ τὴν ἀνάγνωσιν Arr.Epict.1.26.13, cf. 2.2.21; παλαισμάτων εἴδη ὁπόσα ἐστί, δηλώσει ὁ παιδοτρίβης, καιρούς τε ὑποθέμενος κτλ. Philostr.Gym.14: c. acc. et inf., ὑ. τῷ ἐπιεικεῖ παιδὶ ῥᾴδιον πεφυκέναι κτλ. Iamb.VP10.51.    III Med., propose to oneself as a task, πολεμιστήριον [ἵππον] ὑπεθέμεθα ὠνεῖσθαι X.Eq.3.7; δεῖ ὑποτίθεσθαι κατ' εὐχήν, μηδὲν μέντοι ἀδύνατον Arist. Pol.1265a17; make up one's mind, adopt as a policy, παρὰ τὸ δίκαιον τὸ ξυμφέρον λέγειν ὑπέθεσθε Th.5.90; τοῦθ' ὑπέθετο, δεινότατον πρᾶγμα, οἶμαι, ὅπως ἐν ἐκείνῳ εἴη . . φάναι And.1.39; ἕνα τοῦτον ὑποθέμενος τὸν σκοπόν, ἅπαντας ἡμᾶς ἀγορεύειν κακῶς Luc.Pisc.7; πρὶν τὴν ἀρχὴν ὀρθῶς ὑποθέσθαι, μάταιον ἡγοῦμαι περὶ τῆς τελευτῆς ὁντινοῦν ποιεῖσθαι λόγον D.3.2:—Pass., ὁ ὑποτεθεὶς σκοπός Arist.EN1144a24.    2 propose to oneself as a subject of discussion or argument, ἀπ' ἐμαυτοῦ ἄρξωμαι καὶ τῆς ἐμαυτοῦ ὑποθέσεως, περὶ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ ὑποθέμενος, εἴτε ἕν ἐστιν εἴτε μή [ἕν], τί χρὴ συμβαίνειν; Pl.Prm.137b, cf. Ti.26a; ἵνα μὴ δοκῶ περὶ τὰ μέρη διατρίβειν, ὑπὲρ ὅλων τῶν πραγμάτων ὑποθέμενος Isoc. 4.51, cf. 12.119; ὥσπερ ὑπεθέμην Thphr.Char.Prooem.5; περὶ ἀέρος εἰπόντες, ὥσπερ ὑπεθέμεθα Arist.Mete.340a23, cf. Rh.1432b5, Aeschin. 1.37, 2.102; ὑποθησόμεθα ταύτης ἀρχὴν τῆς βύβλου τὴν πρώτην διάβασιν ἐξ Ἰταλίας Ῥωμαίων Plb.1.5.1:—Pass., οἱ ὑποτεθέντες λόγοι Pl. Lg.812a.    IV Med., assume as a preliminary, ταύτην μὲν δὴ πυρὸς ἀρχὴν καὶ τῶν ἄλλων σωμάτων ὑποτιθέμεθα Id.Ti.53d; ὑποθέμενος ἑκάστοτε λόγον... ἃ μὲν ἄν μοι δοκῇ τούτῳ συμφωνεῖν, τίθημι ὡς ἀληθῆ ὄντα Id.Phd.100a; οἱ περὶ τὰς γεωμετρίας . . ὑποθέμενοι . . τὰ σχήματα, . . ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτά Id.R.510c; ὑπόθεσιν Id.Phd.101d; ὃ ἐξ ἀρχῆς ὑπετιθέμεθα Id.Chrm. 171d; ἐὰν ὡς ὂν ὑποθῇ ὃ ὑπετίθεσο Id.Prm. 136c; ὑ. περί τινος ὡς ὄντος ib. 136b, cf. 137b, Plt.284c; ὑ. ὡς τούτου οὕτως ἔχοντος Id.R.437a: c. acc. et inf., assume or suppose that... Id.Phd.100b, Prt.339d: without inf., [τὴν ἀρετὴν] διδακτὸν ὑ. assume it to be teachable, ib.361b; τἀναντία οἷς ὑπεθέμην Id.Tht.165d; ὥσπερ ὑπέθου as you began by requiring, Id.R.346b (referring to 336d):—Pass., esp. in aor. ὑπετέθην (cf. ὑπόκειμαι 11.2), Id.Ti.48e, 61d; τὰ ὑποτεθέντα Id.Prm.136b; τῶν καλῶν τι ἡ σωφροσύνη ὑπετέθη was assumed to be... Id.Chrm.160d (referring to 159c); τοῦτο δ' ἀδύνατον, ὥστε ψεῦδος τὸ ὑποτεθέν Arist.APr.61a31; εἰ τοῦτό τις ὑποτεθείη γινώσκειν if it were assumed that one knew this, Phld.Rh.2.17S.    2 later, assume, suppose, estimate, παρέσομαι πρὸς ὑμᾶς, ὡς ὑποτίθεμαι, τῇ ιζ PCair.Zen.247.4 (iii B. C.); ὑποτιθεμένου τοῦ ποδὸς δραχμῆς the foot being reckoned at one drachma, Supp.Epigr.4.446.14 (Didyma, iii/ii B. C.), cf. PCair.Zen.15r.34 (iii B. C.); τὸν χιλιάρουρον (sc. ἀμπελῶνα) ὑποτιθέμεθα ἐπὶ τὸ ἔλαττον we assess at the reduced sum, ib.361.9 (iii B. C.); νεώτερον αὐτὸν ὑ. put him down as younger, D.H.4.6; ταῦτα τὸν Ὅμηρον ὡς συστρατιώτην ἔφη εἰρηκέναι καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον not as a composer of fiction, Philostr.Her.4.4.    V Act., establish as a preliminary, premise, ταῦθ' ὑποθεὶς ἐπεῖπεν ὡς . . Aeschin.2.157; τοῦθ' ὑποθέντες ἀκούετε τῇ γνώμῃ, τί ἄν, εἴ τις ἔπασχε ταῦθ' ὑμῶν, ἐποίει after deciding in your own minds, D.21.108; ῥυθμοὺς καὶ σχῆμα ἐλευθέριον ὑποθεῖσαι μέλος ἢ λόγον ἐναντίον ἀποδοῦναι Pl.Lg.669c.    2 represent as ὑποκείμενον (v. ὑπόκειμαι 11.8), εἰ μή τις ἑτέραν ὑποθήσει τοῖς ἐναντίοις φύσιν Arist.Ph.189a28; [ἀρχὴν] ἄν τε μίαν ἄν τε πλείους Id.Metaph.988a24.    VI couch, present, τὴν σάρισαν Luc. DMort.27.3.    VII put down as a deposit or stake, pawn, pledge, mortgage, τοῦτο τὸ ἐνέχυρον Hdt.2.136; τὴν οἰκίαν, τὴν οὐσίαν, Isoc.21.2, D.28.17, 49.12; ὑπέθεσαν αὐτῷ τοῦ ταλάντου τὰς προσόδους mortgaged their revenues for the talent, Aeschin.3.104; τῷ πατρὶ τἀνδράποδα D.27.25; δραχμὴν ὑπόθες Diph.73.2; ὑποθέμενοι χρυσίον IG12.313.177; τὴν οἰκίαν πωλοῦντα καὶ ὑποτιθέντα selling and mortgaging, i.e. having full ownership of, the house, PCair.Zen.588.1, cf. 9 (iii B. C.), PRyl.162.28 (ii A. D.); cf. ὑποθήκη 11:—Med., of the mortgagee, lend money on pledge, D.28.18; ὑποθέσθαι τὰ σκεύη τῆς νεώς Id.50.55:— but the Med. is used for the Act. in later writers, Plu.Cat.Mi.6:— for the Pass., ὑπόκειμαι is used, except in aor. 1, πόρους (revenues) ὑποκεῖσθαι αὐτοῖς τούς τε ὑποτεθέντας εἰς τὸ βουλευτήριον . . OGI46.10 (Halic., iii B. C.), cf. AJP56.375 (Colophon, iv B. C., Med. and Pass.); cf. τίθημι.    2 stake, hazard, venture, εἰς οἷον κίνδυνον ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν Pl.Prt.313a; τὸν ἴδιον κίνδυνον ὑποθείς at his own risk, D.19.252; also ἑαυτὸν ἔγγυον ὑποθείς Plu.Crass.7; τὴν ψυχὴν ταῖς τύχαις Luc.Dem.Enc.41; τὰ σὰ τοῖς ἐκτός Arr.Epict.2.2.12; τὸν τράχηλον ib.4.1.77; ἑαυτὸν τῷ νόμῳ, i. e. risked the penalties of the law, Philostr.Gym.24; οὐδὲ αὑτοὺς ταύταις ὑποθήσομεν ταῖς αἰτίαις Jul.Or.3.112a; νομίμοις ποιναῖς ὑποθεῖναι [αὐτούς] PMasp.24.50 (vi A. D.); ἑαυτὸν [ὀργῇ] Plu.Them.24; τοῖς κινδύνοις σφᾶς αὐτούς Aristid.1.467 J.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποτίθημι: μέλλ. -θήσω· τίθημι ὑποκάτω, ὑποβάλλω, χρύσεα δέ σφ’ ὑπὸ κύκλα ἑκάστῳ πυθμένι θῆκεν Ἰλ. Σ. 375· τὰ φρύγαν’ ὑποτίθησιν, θέτει τὰ φρύγανα ὑποκάτω, Τηλεκλείδ. ἐν Ἀδήλ. 3· θεοῦ βάσεις ὑποτιθέντος, τιθέντος πόδας ὑποκάτω, Πλάτ. Τίμ. 92Α, πρβλ. Ἀριστ. περὶ Ζῴων Μορ. 4. 10, 9· ὑπὸ ποταμοὺς πολλούς... πόλιν ὑπ. Πλάτ. Νόμ. 682C· [φοίνικας] ὑπ. τινὶ Ξενοφ. Κύρου Παιδ. 7. 5, 12· ἀλεκτορίδι ὑπ. τὰ ᾠὰ Ἀριστ. π. τ. Ζ. Ἱστ. 6. 9, 3· ἑαυτὴν [τῷ ἄρρενι] αὐτόθι 5. 2, 7· ὑπ. τι ὑπὸ τὸν ὀφθαλμὸν ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 3. 20, 1· - ἐπὶ ἵππου καλπάζοντος, ὑπ. τὰ ὀπίσθια σκέλη ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια Ξεν. Ἱππ. 11, 2 κἑξ.· τὰ ὄπισθεν σκέλη διὰ πολλοῦ ὑπ. αὐτόθι 1. 14, πρβλ. Κυνηγ. 5. 10· -μεταφορ., ὑποχειρίους τοῖς ἐχθροῖς ὑπ. τὰς αὐτῶν πατρίδας Πλάτ. Πολιτικ. 308Α. - Μέσ., θέτω ὑπὸ τοὺς πόδας μου, καὶ γὰρ τὰ ὑποδήματα τοιαῦτα ἔχουσιν ἐν οἷς μάλιστα λαθεῖν ἐστι καὶ ὑποτιθεμένους τι ὥστε δοκεῖν μείζους εἶναι ἤ εἰσι Ξεν. Κύρου Παιδ. 8. 1, 41· ὑφ’ αὑτὰ Ἀριστ. π. Ζ. Πορ. 15. 9. 2) ὑποβάλλω εἴς τινα τάξιν ἢ διαίρεσιν, γεωργικῇ, θηρευτικῇ Πλάτ. Πολιτικ. 289Α. 3) βάλλω ὑποκάτω ὡς θεμέλιον ἢ ἀρχήν, ῥυθμοὺς καὶ σχήματα ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 669D· ὑπόθεσίν τινι Ξεν. Κύρου Παιδ. 5. 5, 13· τοῦτο ὑπ. τῇ γνώμῃ Δημ. 550. 5· ὑπ. τοῖς ἐναντίοις φύσιν τινὰ Ἀριστοτ. Φυσ. 1. 6, 3· μίαν ὕλην ἢ πλείους ὁ αὐτ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 7, 2· πρβλ. ὑπόκειμαι ΙΙ. 8· -ἐντεῦθεν, β) ἐν τῷ παθ. ἀορ. ὑπετέθην (πρβλ. ὑπόκειμαι), ὑπεβλήθην, ἐτέθην ὡς βάσις, καθ’ ὑπόθεσιν ἐτέθην, Πλάτ. Τίμ. 48Ε, πρβλ. 61D· οἱ ὑποτεθέντες λόγοι, οἱ ληφθέντες ὡς ἀρχαί, ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 812Α· τὰ ὑποτεθέντα ὁ αὐτ. ἐν Παρμεν. 136Β· τῶν καλῶν τι ἡ σωφροσύνη ὑπετέθη, ἐτέθη, ἐλήφθη ὡς..., ὁ αὐτ. ἐν Χαρμ. 160D· ἐὰν τὸ ἐναντίον ὑποτεθῇ, ἐν ὑποθετ. συλλογισμῷ, Ἀριστ. Ἀναλ. Πρότ. 2. 11. 6· ψεῦδος τὸ ὑποτεθὲν αὐτόθι 8· - ἀλλὰ συνηθέστατα, γ) ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, λαμβάνω ἢ δέχομαι ὡς ἀρχήν, λαμβάνω ὡς δεδομένον ἢ ὡς οὕτως ἔχον, ἀρχήν τινα Πλάτ. Τίμων 53D, πρβλ. Δημ. 29. 5, Πολύβ. 1. 5, 1· λόγον ὃν ἂν κρίνω Πλάτ. Φαίδ. 100Α, πρβλ. Πολ. 510C· ὑπ. ὑπόθεσιν ὁ αὐτ. ἐν Φαίδ. 101D· ὃ ἐξ ἀρχῆς ὑπετιθέμεθα ὁ αὐτ. ἐν Χαρμ. 171D· ὑπ. τὶ ὡς ὂν αὐτόθι 136C· ὑπ. τι περί τινος ὡς ὄντος αὐτόθι 136Β, πρβλ. 137Β, Πολιτικ. 284C· ὑπ. ὡς τούτου οὕτω ἔχοντος ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 437Α· μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., ὑποθέτω ὅτι..., ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 100Β, ἐν Πρωταγ. 339D· καὶ παραλειπομένου τοῦ ἀπαρ., ὑπ. τὴν ἀρετὴν διδακτὸν [[[εἶναι]]] ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 437Α· τἀναντία οἷς ὑπεθέμην ὁ αὐτ. ἐν Θεαίτ. 165D· νεώτερον αὐτὸν ὑπ., ὑπολογίζω, θεωρῶ ὡς νεώτερον, Διονύσ. Ἁλ. 4. 6· - ἀπολ., ὥσπερ ὑπέθου, συμφώνως πρὸς τὴν ὑπόθεσιν ἣν ἔκαμες, Πλάτ. Πολ. 346Β ὑποθέμενος, ἀντίθετ. τῷ συγγεγονώς, ἐπὶ ὑποθέσεως κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν πραγματικὴν γνῶσιν, Φιλόστρ. 702. ΙΙ. κρατῶ, προτείνω, προτάσσω ὑποκάτωθεν, ὑποθεὶς δὲ τὴν σάρισαν αὐτόν τε διαπείρει (δηλ. τὸν Ἀρσάκην) καὶ τὸν ἵππον Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 27. 3· μεταφορ., προτείνω, προβάλλω, ἐλπίδα ὑποθεῖναι Πόρσ. εἰς Εὐρ. Ὀρέστ. 1184, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 4. 8, 28, Δημ. 638. 44· ὡσαύτως, ἐλπίδα ὑπ. δουλώσειν Θουκ. 1. 138· ἡ εὐπραγία ὑπ. ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος ὁ αὐτ. 4. 65· ὑπ. λόγους, τέχνας Εὐρ. Ἰφιγ. ἐν Αὐλ. 507, Βάκχ. 675· - ἀλλ’ ἡ παλαιοτέρα καὶ γενικωτέρα χρῆσις ἐπὶ τῆς ἐννοίας ταύτης ἦτο. 2) ἡ τοῦ μέσ., ὑποδείκνυμι, συμβουλεύω, βουλὴν δ’ Ἀργείοις ὑποθησόμεθ', ἥτις ὀνήσει, «ὑποδείξομεν, συμβουλεύσομεν» (Σχόλ.), Ἰλ. Θ. 36. 467· ἔπος, ἔργον ὑποθέσθαι τινί, ὑποβάλλειν, συμβουλεύειν, Ὀδ. Δ. 163, Ἰλ. Λ. 788· δόλον ὑπεθήκατο Ἡσ. Θεογ. 175, πρβλ. Ὀδ. Γ. 27· οὕτως, ὑποθέσθαι τι Ἡρόδ. 1. 156., 3. 36· ὑπ. σωτηρίην τινὶ ὁ αὐτ. 5. 98, πρβλ. 7. 237· σμικρὸν ὑπ. τοῖς κριταῖσι Ἀριστοφ. Ἐκκλησ. 1154. β) μετὰ δοτ. προσ., Τηλεμάχῳ δ’ ἐν πᾶσιν ἐγὼν ὑποθήσομαι, συμβουλεύσω, Ὀδ. Β. 194., Ε. 143, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1362, Λυσ. 522, Πλάτ. Χαρμ. 155D· καὶ μετ’ ἐπιρρ., ἀλλά μοι εὖ ὑπόθευ Ὀδ. Ο. 310· πυκινῶς ὑποθέσθαι τινὶ Ἰλ. Φ. 293. γ) μετ’ ἀπαρ., συμβουλεύω τινὶ νὰ πράξῃ τι, ὑποθέσθαι τινὶ ὠνεῖσθαι ἵππον Ξεν. Ἱππ. 3. 7. 3) ἐπὶ ἰσχυροτέρας σημασίας, ὑποθέσθαι τινί τι, κελεῦσαι, Ἡρόδ. 4. 135. 4) ὑπ. γράμματα, λόγον, μεταδίδωμι, ἀνακοινῶ, Πλάτ. Πολιτικ. 295C, Τίμ. 26Α, πρβλ. Ἱππίαν Μείζ. 286Β. 5) προβάλλω, σκοπόν, ὡς «σημάδι» ἢ σκοπόν, Λουκιαν. Ἁλ. 7· ὁ ὑποτεθεὶς σκοπὸς Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 6. 12, 9· - ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὑποθέσθαι ὑπέρ τινος, προβάλλω εἰς ἐμαυτὸν ὡς θέμα συζητήσεως, Ἰσοκρ. 51Α· προβάλλω εἰς ἐμαυτὸν ὡς ἔργον, ἀναλαμβάνω, τι Ἀνδοκ. 6. 19. ΙΙΙ. κατατίθημι ὡς παρακαταθήκην ἢ ὡς ἐγγύησιν, ὡς ἐνέχυρον, ἐνεχυράζω, «ὑποθηκεύω», τοῦτο τὸ ἐνέχυρον Ἡρόδ. 2. 136· τὴν οὐσίαν, τὴν οἰκίαν Ἰσοκρ. 400Β, Δημ. 842. 8., 1188. 2· ὑποτιθέναι τινί τι ταλάντου, «ὑποθηκεύω» δι’ ἓν τάλαντον, Αἰσχίνης 68. 25, πρβλ. Δημ. 821. 12· δραχμὴν ὑπόθες Δίφιλος ἐν «Συνωρίδι»1. 2· πρβλ. ὑποθήκη· - ἀλλ’ ἐν τῷ μέσῳ, ἐπὶ τοῦ παραλαμβάνοντος τὸ ἐνέχυρον, δανείζω χρήματα ἐπὶ ἐνεχύρῳ, Δημ. 841. 20· ὑποτίθεσθαι τὰ σκεύη ὁ αὐτ. 1223. 24· - ἀλλὰ τὸ μέσον κεῖται ἀντὶ τοῦ ἐνεργ. παρὰ μεταγεν., Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 6., 2. 828Α· - ἀντὶ δὲ τοῦ παθ. εἶναι ἐν χρήσει τὸ ὑπόκειμαι πλὴν ἐν τῷ ἀορ. α΄, ὑποκεῖσθαι τοὺς ἀποτεθέντας [πόρους] Ἐπιγραφ. Ἁλικ. 2, σελ. 690 Newton. 2) ἐμβάλλω, ἐκθέτω εἰς κίνδυνον, ῥιψοκινδυνῶ, εἰς οἷον κίνδυνον ἔρχει ὑποθήσων τὴν ψυχὴν Πλάτ. Πρωτ. 313Α· ὑποθεὶς τὸν ἴδιον κίνδυνον, ἐπὶ ἰδίῳ ἑαυτοῦ κινδύνῳ, Δημ. 420. 25· ἀνθ’ οὗ εὑρίσκομεν καὶ ὑπ. ἑαυτὸν ἔγγυον, Πλουτ. Κράσσ. 7· τὴν ψυχὴν ταῖς τύχαις Λουκ. Δημ. Ἐγκώμ. 41· ἑαυτὸν ὀργῇ, κινδύνοις Πλουτ. Θεμιστ. 24, κλπ.

French (Bailly abrégé)

f. ὑποθήσω, ao. ὑπέθηκα, etc.
I. 1 placer sous : τί τινι qch sous (les pieds, les bras, etc.) de qqn;
2 mettre à la place, substituer, acc.;
II. 1 prendre pour base : ὑπ. αἰτίαν τινί PLUT donner à qch une cause comme fondement, adopter une base pour qch;
2 tenir sous les yeux de qqn ; tenir devant, mettre à la disposition de, offrir : ὑπ. ἐλπίδα faire naître l’espoir, se flatter de l’espoir, se livrer à l’espoir ; ὑπ. ἑαυτὸν ἔγγυον PLUT se livrer comme otage, fournir une caution;
III. mettre en gage, engager : τινί τι donner qch en gage à qqn ; τι πρός τι donner une chose en gage contre une autre;
Moy. ὑποτίθεμαι;
I. mettre sous soi, acc.;
II. se poser une base :
1 en gén. établir comme fondement, prendre comme base, acc. : ἕνα τοῦτον ὑποθέσθαι τὸν σκοπόν avec l’inf. LUC se proposer comme seul but…;
2 poser en principe, supposer, admettre : ὥσπερ ὑπέθου PLAT ainsi que tu l’as posé en principe ; ὑπ. τὴν γεωργικὴν εὐμαθεστάτην εἶναι XÉN admettre que l’agriculture est très facile à apprendre;
3 se proposer : τι qch ; περὶ ἧς ὑπεθέμην (s.e. ποιεῖσθαι) ποιήσομαι τοὺς λόγους ISOCR je parlerai de celle dont je m’étais proposé de parler;
4 prendre pour sujet d’exposition, de narration, de discours, etc. : ἐντεῦθεν ὑποτιθέμενος ἠρξάμην ISOCR voilà ce que je me suis proposé et d’où je suis parti ; εἰ ὑποθοῖτό τις τῷ λόγῳ avec une prop. inf. LUC si qqn voulait admettre comme vrai pour traiter un sujet;
5 proposer, suggérer : βουλήν τινι IL donner un conseil à qqn ; ἔπος τινί OD, ἔργον τινί IL donner à qqn l’idée d’un discours, d’une action, les lui conseiller ; ὑπ. πυκινῶς τινι conseiller qqn sagement ; avec l’inf. conseiller de;
6 enseigner, apprendre : τί τινι qch à qqn ; avec une prop. relat. : ὑπ. δι’ ὧν montrer par quels….
Étymologie: ὑπό, τίθημι.

English (Autenrieth)

mid. fut. ὑποθήσομαι, aor. 2 ὑπεθέμην, inf. ὑποθέσθαι: place under, mid., fig., suggest, counsel; τινί (τι), εὖ, πυκινῶς, Od. 4.163, β 1, Il. 21.293.

English (Slater)

ὑποτίθημι
   1 put under the influence of c. acc. & dat., Φερενίκου χάρις νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν (O. 1.19)

English (Slater)

ὑποτίθημι
   1 put under the influence of c. acc. & dat., Φερενίκου χάρις νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν (O. 1.19)