ὠμηστής: Difference between revisions

From LSJ

τά γε μὰν λίνα πάντα λελοίπει ἐκ Μοιρᾶν → but all the thread granted him by the Fates had run out

Source
mNo edit summary
m (Text replacement - "===(\w+)===" to "===$1===")
 
(36 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=omistis
|Transliteration C=omistis
|Beta Code=w)mhsth/s
|Beta Code=w)mhsth/s
|Definition=οῦ, Dor. [[ὠμηστάς]], ὁ, ([[ὠμός]], ἔδω) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[eating raw flesh]], οἰωνοί <span class="bibl">Il.11.454</span>; κύνες <span class="bibl">22.67</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>697</span>; ἰχθύες <span class="bibl">Il.24.82</span>; [[Κέρβερος]] <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>311</span>; λέων <span class="bibl">B.12.46</span>, Orac. ap. <span class="bibl">Hdt. 5.92</span>.<b class="b3">β</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>827</span> (as a noun, of a lion, <span class="title">AP</span>6.237 (Antist.)); αἰετός <span class="bibl">A.R.2.1259</span>; [[ὄφις]] (sc. [[Ἔχιδνα]]) ὠμηστής <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>300</span>; epith. of Dionysus, = [[ὠμάδιος]] <span class="bibl">1</span>, <span class="title">AP</span>9.524.25, cf. Plu.2.462b (of [[ἄκρατος]]). Adv. -τί Zonar. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[savage]], [[brutal]], ὠ. καὶ ἄπιστος ἀνήρ <span class="bibl">Il.24.207</span>, cf. <span class="bibl">Plu. <span class="title">Ant.</span>24</span>. (Aristarch. pronounced it [[ὠμησταί]] like [[ἀθληταί]]; Tyrannio [[ὠμῆσται]] like [[κομῆται]], Sch.<span class="bibl">Il.22.67</span>.)</span>
|Definition=ὠμηστοῦ, Dor. [[ὠμηστάς]], ὁ, ([[ὠμός]], [[ἔδω]])<br><span class="bld">A</span> [[eating raw flesh]], οἰωνοί Il.11.454; κύνες 22.67, S.''Ant.''697; ἰχθύες Il.24.82; [[Κέρβερος]] Hes.''Th.''311; λέων B.12.46, Orac. ap. [[Herodotus|Hdt.]] 5.92.β, A.''Ag.''827 (as a noun, of a [[lion]], ''AP''6.237 (Antist.)); [[αἰετός]] A.R.2.1259; [[ὄφις]] (''[[sc.]]'' [[Ἔχιδνα]]) ὠμηστής Hes.''Th.''300; [[epithet]] of [[Dionysus]], = [[ὠμάδιος]] ''1'', ''AP''9.524.25, cf. Plu.2.462b (of [[ἄκρατος]]). Adv. [[ὠμηστί]] Zonar.<br><span class="bld">2</span> [[savage]], [[brutal]], ὠμηστής καὶ [[ἄπιστος]] ἀνήρ Il.24.207, cf. Plu. ''Ant.''24. (Aristarch. pronounced it [[ὠμησταί]] like [[ἀθληταί]]; Tyrannio [[ὠμῆσται]] like [[κομῆται]], Sch.Il.22.67.)
}}
{{bailly
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> [[qui mange de la chair crue]] ; carnassier, féroce ; ὁ [[ὠμηστής]], la bête féroce;<br /><b>2</b> <i>p. ext. en parl. de pers.</i> [[cruel]], [[inhumain]].<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[ἔδω]].
}}
{{pape
|ptext=ὁ, <i>[[rohes]] [[Fleisch]] [[fressend]]</i>; οἰωνοί, κύνες, ἰχθύες, <i>Il</i>. 11.454, 22.67, 24.82; [[Κέρβερος]] Hes. <i>Th</i>. 311; auch mit einem fem. vrbdn, [[ἔχιδνα]] 300; κύνες Soph. <i>Ant</i>. 693; [[λέων]] Orac. bei Her. 5.92.2, wie Aesch. <i>Ag</i>. 801; und [[absolut]] für [[λέων]], Antistius 1 (VI.237); [[λύκος]], θῆρες, Lycophr. 871, 955; [[αἰετός]] Ap.Rh. 3.852; dah. überhaupt <i>der [[grausame]], [[unmenschliche]]</i>, [[ἀνήρ]] <i>Il</i>. 24.207; auch [[Bacchus]] heißt so in einem Hymn. (IX.524); vgl. [[ὠμάδιος]] und Plut. <i>coh. ira</i> 13, <i>Them</i>. 13.
}}
{{elru
|elrutext='''ὠμηστής:''' οῦ adj. m, редко f [[ὠμός]]<br /><b class="num">1</b> [[питающийся сырым мясом]] (οἰωνοί, ἰχθύες Hom.; [[Κέρβερος]], [[Ἔχιδνα]] Hes.; [[λέων]] Her., Aesch.): Ὠμηστῇ Διονύσῳ καθιερωθῆναι Plut. быть заколотым в жертву Дионису Сыроядному;<br /><b class="num">2</b> [[кровожадный]] ([[ἀνήρ]] Hom.).<br />οῦ ὁ [[хищный зверь]] Anth.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ὠμηστής''': -οῦ, ὁ, ([[ὠμός]], ἐσθίω) ὁ ἐσθίων ὠμὰ κρέατα, [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοφάγος]], οἰωνοὶ Ἰλ. Λ. 454· κύνες Χ. 67, Σοφ. Ἀντιγ. 697· ἰχθύες Ἰλ. Ω. 82· [[Κέρβερος]] Ἡσ. Θεογ. 311· [[λέων]] Χρησμ. παρ’ Ἡρόδ. 5. 92, 2, Αἰσχύλ. Ἀγ. 827 ([[ἐντεῦθεν]] ὠμηστὴς ἀπολ. ἀντὶ [[λέων]], Ἀνθ. Παλ. 6. 237)· αἰετὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1259· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] θηλ. οὐσιαστ., Ἔχιδνα ὠμηστὴς Ἡσ. Θεογ. 300· ὡς ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, = [[ὠμάδιος]], Ἀνθ. Παλατ. 9. 524, Πλούτ. 2. 462Β· ― ὡς [[σημεῖον]] ἀγριότητος, θηριωδίας, ὠμ. καὶ [[ἄπιστος]] ἀνὴρ Ἰλ. Ω. 207, πρβλ. Πλουτ. Ἀντών. 24. ― Πρβλ. [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοβρώς]], [[ὠμοφάγος]]. (Ὁ Ἀρίσταρχ. ἔγραψεν [[ὠμηστής]], κατὰ τὸ [[ἀθλητής]], [[ὀρχηστής]]· ὁ δὲ Τυραννίων ὠμήστης, κατὰ τὸ [[κομήτης]], Σχόλ. εἰς Ἰλ. Χ. 67).
|lstext='''ὠμηστής''': -οῦ, ὁ, ([[ὠμός]], [[ἐσθίω]]) ὁ ἐσθίων ὠμὰ κρέατα, [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοφάγος]], οἰωνοὶ Ἰλ. Λ. 454· κύνες Χ. 67, Σοφ. Ἀντιγ. 697· ἰχθύες Ἰλ. Ω. 82· [[Κέρβερος]] Ἡσ. Θεογ. 311· [[λέων]] Χρησμ. παρ’ Ἡρόδ. 5. 92, 2, Αἰσχύλ. Ἀγ. 827 ([[ἐντεῦθεν]] ὠμηστὴς ἀπολ. ἀντὶ [[λέων]], Ἀνθ. Παλ. 6. 237)· αἰετὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1259· [[ὡσαύτως]] μετὰ θηλ. οὐσιαστ., Ἔχιδνα ὠμηστὴς Ἡσ. Θεογ. 300· ὡς ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, = [[ὠμάδιος]], Ἀνθ. Παλατ. 9. 524, Πλούτ. 2. 462Β· ― ὡς [[σημεῖον]] ἀγριότητος, θηριωδίας, ὠμ. καὶ [[ἄπιστος]] ἀνὴρ Ἰλ. Ω. 207, πρβλ. Πλουτ. Ἀντών. 24. ― Πρβλ. [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοβρώς]], [[ὠμοφάγος]]. (Ὁ Ἀρίσταρχ. ἔγραψεν [[ὠμηστής]], κατὰ τὸ [[ἀθλητής]], [[ὀρχηστής]]· ὁ δὲ Τυραννίων ὠμήστης, κατὰ τὸ [[κομήτης]], Σχόλ. εἰς Ἰλ. Χ. 67).
}}
}}
{{bailly
{{eles
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> qui mange de la chair crue ; carnassier, féroce ; ὁ [[ὠμηστής]], la bête féroce;<br /><b>2</b> <i>p. ext. en parl. de pers.</i> cruel, inhumain.<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[ἔδω]].
|esgtx=[[comedor de carne cruda]], [[sanguinario]], [[inhumano]]
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 20: Line 29:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=ὁ, ΜΑ, και δωρ. τ. ὠμηστάς Α<br /><b>1.</b> αυτός που τρώγει ωμό [[κρέας]] («ὑπ' ὠμηστῶν κυνῶν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[σκληρός]], [[απάνθρωπος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Διονύσου και του Πανός) αυτός [[προς]] τιμήν του οποίου γίνονται ανθρωποθυσίες («ὠμηστὴς [[Διόνυσος]]», <b>Ανθ. Παλ.</b>)<br /><b>2.</b> χρησιμοποιείται [[αντί]] της λ. [[λέων]] («ὠμηστὰν δ' ἔτραπε φυζαλέον φθόγγον ὑποδείσαντα πελώριον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>ησ</i>-<i>της</i>, [[αντί]] <i>ὠμοεδ</i>-<i>της</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔδω</i> «[[τρώω]]», με [[έκταση]] λόγω συνθέσεως και συριστικοποίηση του οδοντικού -<i>δ</i>- [[πριν]] από -<i>τ</i>-), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ἀλφ</i>-<i>ηστής</i>].
|mltxt=ὁ, ΜΑ, και δωρ. τ. ὠμηστάς Α<br /><b>1.</b> αυτός που τρώγει ωμό [[κρέας]] («ὑπ' ὠμηστῶν κυνῶν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[σκληρός]], [[απάνθρωπος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Διονύσου και του Πανός) αυτός [[προς]] τιμήν του οποίου γίνονται ανθρωποθυσίες («ὠμηστὴς [[Διόνυσος]]», <b>Ανθ. Παλ.</b>)<br /><b>2.</b> χρησιμοποιείται [[αντί]] της λ. [[λέων]] («ὠμηστὰν δ' ἔτραπε φυζαλέον φθόγγον ὑποδείσαντα πελώριον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>ησ</i>-<i>της</i>, [[αντί]] <i>ὠμοεδ</i>-<i>της</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔδω</i> «[[τρώω]]», με [[έκταση]] λόγω συνθέσεως και συριστικοποίηση του οδοντικού -<i>δ</i>- [[πριν]] από -<i>τ</i>-), [[πρβλ]]. [[ἀλφηστής]]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὠμηστής:''' Δωρ. —τάς,-οῦ, ὁ ([[ὠμός]], [[ἐσθίω]]), αυτός που τρώει ωμό [[κρέας]], [[ωμοφάγος]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ.· με θηλ. ουσ., Ἔχιδνα [[ὠμηστής]], σε Ησίοδ.· χρησιμοποιείται ως [[ένδειξη]] αγριότητας, θηριωδίας, ὠμηστὴς καὶ [[ἄπιστος]] [[ἀνήρ]], σε Ομήρ. Ιλ.
|lsmtext='''ὠμηστής:''' Δωρ. —τάς,-οῦ, ὁ ([[ὠμός]], [[ἐσθίω]]), αυτός που τρώει ωμό [[κρέας]], [[ωμοφάγος]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ.· με θηλ. ουσ., Ἔχιδνα [[ὠμηστής]], σε Ησίοδ.· χρησιμοποιείται ως [[ένδειξη]] αγριότητας, θηριωδίας, ὠμηστὴς καὶ [[ἄπιστος]] [[ἀνήρ]], σε Ομήρ. Ιλ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὠμηστής:''' οῦ adj. m, редко f [[ὠμός]]<br /><b class="num">1)</b> питающийся сырым мясом (οἰωνοί, ἰχθύες Hom.; [[Κέρβερος]], [[Ἔχιδνα]] Hes.; [[λέων]] Her., Aesch.): Ὠμηστῇ Διονύσῳ καθιερωθῆναι Plut. быть заколотым в жертву Дионису Сыроядному;<br /><b class="num">2)</b> кровожадный ([[ἀνήρ]] Hom.).<br />οῦ ὁ хищный зверь Anth.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ὠμ-ηστής, οῦ, ὁ, [[ὠμός]], [[ἐσθίω]]<br />[[eating]] raw [[flesh]], Il., Aesch., Soph., etc.; with a fem., Ἔχιδνα [[ὠμηστής]] Hes.:—as a [[mark]] of [[savageness]], [[brutality]], ὠμ. καὶ [[ἄπιστος]] [[ἀνήρ]] Il.
|mdlsjtxt=ὠμ-ηστής, οῦ, ὁ, [[ὠμός]], [[ἐσθίω]]<br />[[eating]] raw [[flesh]], Il., Aesch., Soph., etc.; with a fem., Ἔχιδνα [[ὠμηστής]] Hes.:—as a [[mark]] of [[savageness]], [[brutality]], ὠμ. καὶ [[ἄπιστος]] [[ἀνήρ]] Il.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[ravening]], [[eating raw flesh]]
}}
{{mantoulidis
|mantxt=(=[[ὠμοφάγος]], [[ἄγριος]]). Ἀπό τό [[ὠμός]] + [[ἐσθίω]], ὅπου δές γιά περισσότερα, [[καθώς]] καί στή λέξη [[ὠμός]].
}}
{{trml
|trtx====[[bloodthirsty]]===
Belarusian: крыважэ́рны; Bulgarian: кръвожаден; Catalan: sanguinari; Chinese Mandarin: 嗜血; Czech: krvelačný, krvežíznivý; Danish: blodtørstig; Dutch: [[bloeddorstig]], [[bloeddorstige]]; Esperanto: murdema, sangavida, sangosoifanta; Finnish: verenhimoinen; French: [[sanguinaire]]; Galician: sanguinario; German: [[blutrünstig]], [[blutdürstig]]; Greek: [[αιμοβόρος]], [[αιμοβόρικος]], [[μοβόρικος]], [[μοβόρος]], [[αιμοσταγής]], [[αιμοχαρής]], [[αιματοβόρος]]; Ancient Greek: [[αἱματοπώτης]], [[αἱματοπῶτις]], [[αἱματορρόφος]], [[αἱματοχαρής]], [[αἱμηπότης]], [[αἱμοβόρος]], [[αἱμόδιψος]], [[αἱμοπότης]], [[αἱμοπότις]], [[αἱμοχαρής]], [[δαφοινήεις]], [[δαφοινός]], [[εἰαροπότης]], [[ἐναιμής]], [[ἠεροπότης]], [[ὠμηστής]]; Gujarati: લોહીતરસ્યું; Hungarian: vérszomjas; Icelandic: morðóður, blóðþyrstur; Ido: sango-durstanta, sango-amanta, kruela; Indonesian: haus darah; Italian: [[sanguinario]]; Japanese: 血に飢える; Latin: [[sanguinans]], [[sanguineus]], [[cruentus]]; Macedonian: крволочен, крвожеден; Norwegian Bokmål: blodtørstig; Nynorsk: blodtørstig; Old English: blōdiġ, blōdrēow; Polish: krwiożerczy, żądny krwi; Portuguese: [[encarniçado]], [[encarniçada]], [[sanguinário]], [[sanguinária]], [[sanguinolento]], sanguinolenta; Russian: [[свирепый]], [[кровожадный]]; Serbo-Croatian Cyrillic: кр̏волочан, крвожедан; Roman: krvoločan, krvožedan; Slovak: krvilačný; Slovene: krvoločen; Spanish: [[sanguinario]]; Swedish: blodtörstig; Turkish: hunhar, kana susamış; Ukrainian: кровожерливий
}}
}}

Latest revision as of 13:45, 30 October 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὠμηστής Medium diacritics: ὠμηστής Low diacritics: ωμηστής Capitals: ΩΜΗΣΤΗΣ
Transliteration A: ōmēstḗs Transliteration B: ōmēstēs Transliteration C: omistis Beta Code: w)mhsth/s

English (LSJ)

ὠμηστοῦ, Dor. ὠμηστάς, ὁ, (ὠμός, ἔδω)
A eating raw flesh, οἰωνοί Il.11.454; κύνες 22.67, S.Ant.697; ἰχθύες Il.24.82; Κέρβερος Hes.Th.311; λέων B.12.46, Orac. ap. Hdt. 5.92.β, A.Ag.827 (as a noun, of a lion, AP6.237 (Antist.)); αἰετός A.R.2.1259; ὄφις (sc. Ἔχιδνα) ὠμηστής Hes.Th.300; epithet of Dionysus, = ὠμάδιος 1, AP9.524.25, cf. Plu.2.462b (of ἄκρατος). Adv. ὠμηστί Zonar.
2 savage, brutal, ὠμηστής καὶ ἄπιστος ἀνήρ Il.24.207, cf. Plu. Ant.24. (Aristarch. pronounced it ὠμησταί like ἀθληταί; Tyrannio ὠμῆσται like κομῆται, Sch.Il.22.67.)

French (Bailly abrégé)

οῦ;
adj. m.
1 qui mange de la chair crue ; carnassier, féroce ; ὁ ὠμηστής, la bête féroce;
2 p. ext. en parl. de pers. cruel, inhumain.
Étymologie: ὠμός, ἔδω.

German (Pape)

ὁ, rohes Fleisch fressend; οἰωνοί, κύνες, ἰχθύες, Il. 11.454, 22.67, 24.82; Κέρβερος Hes. Th. 311; auch mit einem fem. vrbdn, ἔχιδνα 300; κύνες Soph. Ant. 693; λέων Orac. bei Her. 5.92.2, wie Aesch. Ag. 801; und absolut für λέων, Antistius 1 (VI.237); λύκος, θῆρες, Lycophr. 871, 955; αἰετός Ap.Rh. 3.852; dah. überhaupt der grausame, unmenschliche, ἀνήρ Il. 24.207; auch Bacchus heißt so in einem Hymn. (IX.524); vgl. ὠμάδιος und Plut. coh. ira 13, Them. 13.

Russian (Dvoretsky)

ὠμηστής: οῦ adj. m, редко f ὠμός
1 питающийся сырым мясом (οἰωνοί, ἰχθύες Hom.; Κέρβερος, Ἔχιδνα Hes.; λέων Her., Aesch.): Ὠμηστῇ Διονύσῳ καθιερωθῆναι Plut. быть заколотым в жертву Дионису Сыроядному;
2 кровожадный (ἀνήρ Hom.).
οῦ ὁ хищный зверь Anth.

Greek (Liddell-Scott)

ὠμηστής: -οῦ, ὁ, (ὠμός, ἐσθίω) ὁ ἐσθίων ὠμὰ κρέατα, ὠμοβόρος, ὠμοφάγος, οἰωνοὶ Ἰλ. Λ. 454· κύνες Χ. 67, Σοφ. Ἀντιγ. 697· ἰχθύες Ἰλ. Ω. 82· Κέρβερος Ἡσ. Θεογ. 311· λέων Χρησμ. παρ’ Ἡρόδ. 5. 92, 2, Αἰσχύλ. Ἀγ. 827 (ἐντεῦθεν ὠμηστὴς ἀπολ. ἀντὶ λέων, Ἀνθ. Παλ. 6. 237)· αἰετὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1259· ὡσαύτως μετὰ θηλ. οὐσιαστ., Ἔχιδνα ὠμηστὴς Ἡσ. Θεογ. 300· ὡς ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, = ὠμάδιος, Ἀνθ. Παλατ. 9. 524, Πλούτ. 2. 462Β· ― ὡς σημεῖον ἀγριότητος, θηριωδίας, ὠμ. καὶ ἄπιστος ἀνὴρ Ἰλ. Ω. 207, πρβλ. Πλουτ. Ἀντών. 24. ― Πρβλ. ὠμοβόρος, ὠμοβρώς, ὠμοφάγος. (Ὁ Ἀρίσταρχ. ἔγραψεν ὠμηστής, κατὰ τὸ ἀθλητής, ὀρχηστής· ὁ δὲ Τυραννίων ὠμήστης, κατὰ τὸ κομήτης, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Χ. 67).

Spanish

comedor de carne cruda, sanguinario, inhumano

English (Autenrieth)

(ὠμός, ἔδω): eating raw flesh, of animals; hence, cruel, savage, of men, Il. 24.207.

Greek Monolingual

ὁ, ΜΑ, και δωρ. τ. ὠμηστάς Α
1. αυτός που τρώγει ωμό κρέας («ὑπ' ὠμηστῶν κυνῶν», Σοφ.)
2. μτφ. (για πρόσ.) σκληρός, απάνθρωπος
αρχ.
1. (ως προσωνυμία του Διονύσου και του Πανός) αυτός προς τιμήν του οποίου γίνονται ανθρωποθυσίες («ὠμηστὴς Διόνυσος», Ανθ. Παλ.)
2. χρησιμοποιείται αντί της λ. λέων («ὠμηστὰν δ' ἔτραπε φυζαλέον φθόγγον ὑποδείσαντα πελώριον», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠμός + -ησ-της, αντί ὠμοεδ-της (< ἔδω «τρώω», με έκταση λόγω συνθέσεως και συριστικοποίηση του οδοντικού -δ- πριν από -τ-), πρβλ. ἀλφηστής].

Greek Monotonic

ὠμηστής: Δωρ. —τάς,-οῦ, ὁ (ὠμός, ἐσθίω), αυτός που τρώει ωμό κρέας, ωμοφάγος, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ.· με θηλ. ουσ., Ἔχιδνα ὠμηστής, σε Ησίοδ.· χρησιμοποιείται ως ένδειξη αγριότητας, θηριωδίας, ὠμηστὴς καὶ ἄπιστος ἀνήρ, σε Ομήρ. Ιλ.

Middle Liddell

ὠμ-ηστής, οῦ, ὁ, ὠμός, ἐσθίω
eating raw flesh, Il., Aesch., Soph., etc.; with a fem., Ἔχιδνα ὠμηστής Hes.:—as a mark of savageness, brutality, ὠμ. καὶ ἄπιστος ἀνήρ Il.

English (Woodhouse)

ravening, eating raw flesh

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

(=ὠμοφάγος, ἄγριος). Ἀπό τό ὠμός + ἐσθίω, ὅπου δές γιά περισσότερα, καθώς καί στή λέξη ὠμός.

Translations

bloodthirsty

Belarusian: крыважэ́рны; Bulgarian: кръвожаден; Catalan: sanguinari; Chinese Mandarin: 嗜血; Czech: krvelačný, krvežíznivý; Danish: blodtørstig; Dutch: bloeddorstig, bloeddorstige; Esperanto: murdema, sangavida, sangosoifanta; Finnish: verenhimoinen; French: sanguinaire; Galician: sanguinario; German: blutrünstig, blutdürstig; Greek: αιμοβόρος, αιμοβόρικος, μοβόρικος, μοβόρος, αιμοσταγής, αιμοχαρής, αιματοβόρος; Ancient Greek: αἱματοπώτης, αἱματοπῶτις, αἱματορρόφος, αἱματοχαρής, αἱμηπότης, αἱμοβόρος, αἱμόδιψος, αἱμοπότης, αἱμοπότις, αἱμοχαρής, δαφοινήεις, δαφοινός, εἰαροπότης, ἐναιμής, ἠεροπότης, ὠμηστής; Gujarati: લોહીતરસ્યું; Hungarian: vérszomjas; Icelandic: morðóður, blóðþyrstur; Ido: sango-durstanta, sango-amanta, kruela; Indonesian: haus darah; Italian: sanguinario; Japanese: 血に飢える; Latin: sanguinans, sanguineus, cruentus; Macedonian: крволочен, крвожеден; Norwegian Bokmål: blodtørstig; Nynorsk: blodtørstig; Old English: blōdiġ, blōdrēow; Polish: krwiożerczy, żądny krwi; Portuguese: encarniçado, encarniçada, sanguinário, sanguinária, sanguinolento, sanguinolenta; Russian: свирепый, кровожадный; Serbo-Croatian Cyrillic: кр̏волочан, крвожедан; Roman: krvoločan, krvožedan; Slovak: krvilačný; Slovene: krvoločen; Spanish: sanguinario; Swedish: blodtörstig; Turkish: hunhar, kana susamış; Ukrainian: кровожерливий