μαθητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, learner, pupil, τῆς Ἑλλάδος Hdt.4.77, Mosch.3.95, etc.; of dancing, SIG1094.6 (Eleusis, iv B. C.): freq. in Att. of the pupils of philosophers and rhetoricians, οὐ θέμις πλὴν τοῖς μ. λέγειν Ar.Nu.140; οἱ Πρωταγόρου μ. Pl.Prt. 315a, al.; ἐμοὺς μαθητάς Id.Ap.33a: c. gen. rei, τούτου τοῦ μαθήματος μ. a student of it, Id.R.618c; μ. ἰατρικῆς a student of medicine, ib.599c; μ. περί τινος Id.La.186e; apprentice, POxy.725.15 (ii A. D.).

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 disciple (d'un maître);
2 qui apprend, étudiant en gén.
Étymologie: μανθάνω.

German (Pape)

ὁ, der Lernende, Schüler, Her. 4.77 und Folgde; Gegensatz διδάσκαλος, Plat. Euthyphr. 5a, und εὑρετής, Lach. 186e; vgl. noch ἕνα τῶν μαθητῶν περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων ἐμὲ γράφου, Crat. 428b.

Russian (Dvoretsky)

μᾰθητής: οῦ ὁ
1 ученик (ἕνα τῶν μαθητῶν ἐμὲ γράφου Plat.);
2 последователь (Πρωταγόρου Plat.);
3 изучающий (μαθηταὶ ἰατρικῆς Plat.).

Greek (Liddell-Scott)

μᾰθητής: -οῦ, ὁ, (μαθεῖν) ὡς καὶ νῦν, ὁ μανθάνων, διδασκόμενος, Λατ. discipulus, τῆς Ἑλλάδος Ἡρόδ. 4. 77· συχνάκις παρ’ Ἀττ. οἱ μαθηταὶ τῶν φιλοσόφων καὶ ῥητοροδιδασκάλων, οἱ Πρωταγόρου μ. Πλάτ. Πρωτ. 315Α, κ. ἀλλ.· μαθητὰς ἐμοὺς ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολ. 33Α· ὡσαύτως μετὰ γεν. πράγματος, τούτου τοῦ μαθήματος μ., σπουδαστὴς τούτου τοῦ μαθήματος, ὁ αὐτ ἐν Πολ. 618C· μ. ἰατρικῆς, σπουδαστὴς τῆς ἰατρικῆς, αὐτόθι 599C· οὕτω, μ. περί τινος ὁ αὐτ. ἐν Λάχ. 186Ε.

English (Abbott-Smith)

μαθητής, -οῦ, ὁ (μανθάνω), [in LXX only as v.l. (A) in Je 13:21 20:11 26(46):9*;]
a disciple: opp. to διδάσκαλος, Mt 10:24, Lk 6:40; Ἰωάννου, Mt 9:14, Lk 7:18, Jo 3:25; τ. Φαρισσίων, Mt 22:16, Mk 2:18, Lk 5:33; Μωυσέως, Jo 9:28; Ἰησοῦ, Lk 6:17 7:11 19:37, Jo 6:66 7:3 19:38; esp. the twelve, Mt 10:1 11:1, Mk 7:17, Lk 8:9, Jo 2:2, al.; later, of Christians generally, Ac 6:1, 2 7 9:19, al.; τ. κυρίου, Ac 9:1.

English (Strong)

from μανθάνω; a learner, i.e. pupil: disciple.

English (Thayer)

μαθητοῦ, ὁ (μανθάνω), a learner, pupil, disciple: universally, opposed to διδάσκαλος, τίνος, one who follows one's teaching: Ἰωάννου, τῶν Φαρισαίων, Μωϋσέως, ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, οἱ μαθητοι αὐτοῦ ἱκανοί, ἅπαν τό πλῆθος τῶν μαθητῶν, the twelve apostles: οἱ μαθηταί, ), etc.; in the Acts οἱ μαθηταί are all those who confess Jesus as the Messiah, Christians: τοῦ κυρίου added, T, nor in the Epistles of the N. T., nor in the Apocalypse; in Greek writings from (Herodotus), Aristophanes, Xenophon, Plato down.

Greek Monolingual

ο, θηλ. μαθήτρια (AM μαθητής, θηλ. μαθήτρια Α θηλ. και μαθητρίς, δωρ. τ. αρσ. μαθετάς) μαθαίνω
1. αυτός που διδάσκεται, αυτός που μαθαίνει από κάποιον γράμματα ή τέχνη (α. «τῆς Ἑλλάδος μαθητὴς γένοιτο», Ηρόδ.
β. «τὰς τέχνας μαθητρίας γενομένας τῆς φύσεως», Διόδ.)
2. αυτός που ασπάζεται και ακολουθεί τις θεωρίες σπουδαίου ατόμου ή την τεχνοτροπία μεγάλου καλλιτέχνη, συγγραφέα κ.λπ. («οι μαθητές του Ιησού»)
νεοελλ.
αυτός που φοιτά σε σχολείο («είναι από τους καλύτερους μαθητές του λυκείου μας»).

Greek Monotonic

μᾰθητής: -οῦ, ὁ (μανθάνω), μαθητευόμενος, μαθητής, Λατ. discipulus, σε Ηρόδ., Πλάτ., κ.λπ.

Middle Liddell

μᾰθητής, οῦ, μανθάνω
a learner, pupil, Lat. discipulus, Hdt., Plat., etc.

Chinese

原文音譯：maqht»j 馬帖帖士
詞類次數：名詞（268）
原文字根：學（習者） 相當於： （לָמַד‎）
字義溯源：學習者，門徒，信徒，學生；源自（μανθάνω）*=學）。門徒這字使用二百六十餘次，全用在四福音書和使徒行傳中。門徒的意義，就是跟從（ἀκολουθέω）），從後面跟隨（ὀπίσω / τοὐπισω））。門徒乃是跟從他們的夫子（διδάσκαλος）），學習他們的夫子，不僅在知識上，也在生活行動和受苦上學習。普通都是門徒選擇夫子，學生選擇老師。但是主耶穌的門徒，乃是主耶穌選擇門徒，呼召門徒。普通都是學生服事老師；然而，主耶穌卻服事門徒，為門徒洗腳。主耶穌教導門徒，乃是在行事上顯出父神的同在，是照父的旨意而行，叫門徒信他（ 約2:11; 6:69）。結果就使門徒照著主耶穌所行的去行，並照主的吩咐彼此相愛，眾人因此就認出他們是主的門徒了（ 約13:35,36）。所以信和愛，乃是主門徒的標記
出現次數：總共（262）；太（73）；可（46）；路（37）；約（78）；徒（28）
譯字彙編：
1） 門徒（255）數量太多，不能盡錄；
2） 門徒的（3） 太10:42； 路11:1； 約12:4；
3） 學生（3） 太10:24； 太10:25； 路6:40；
4） 信徒（1） 徒15:10

English (Woodhouse)

disciple, pupil, student of

Mantoulidis Etymological

Ἀπό τό μαθεῖν, ἀπαρ. ἀόρ. β' τοῦ μανθάνω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.