Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

loco

From LSJ
Revision as of 13:48, 16 May 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)\<br \/\>" to ":: $1$2 $3$4 $5<br />")

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c

Latin > English

loco ADV :: for, in the place of, instead of
loco loco locare, additional forms V :: place, put, station; arrange; contract (for); farm out (taxes) on contract
loco loco locare, locavi, locatus V :: place, put, station; arrange; contract (for); farm out (taxes) on contract

Latin > English (Lewis & Short)

lŏco: āvi, ātum, 1 (old forms, locassim for locaverim, Plaut. Aul. 2, 2, 51; so,
I locassint, Cic. Leg. 3, 4, 11), v. a. locus, to place, put, lay, set, dispose, arrange.
I Lit.
   A In gen.: equites pro cornibus, Quint. 2, 13, 3: crates adversas locari jubet, Caes. B. C. 3, 46: milites super vallum in munimentis, Sall. J. 100: cum sol ita locatus fuisset, ut, etc., Cic. Rep. 1, 15, 23: fundamenta (urbis), Verg. A. 4, 266; cf. id. ib. 1, 428: gramineoque viros locat ipse sedili, id. ib. 8, 176: vicos, Tac. G. 16: stipendium et commeatum, Sall. J. 90.—
   B In partic.
   1    Locare puellam in matrimonium or in matrimonio, nuptiis, nuptum, or simply locare, to give a girl in marriage, to marry her to any one: cur me huic locabas nuptiis? Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 157 Vahl.): virginem habeo grandem, neque eam queo locare quoiquam, Plaut. Aul. 2, 2, 15: in matrimonium, id. Trin. 3, 3, 52: aliquam in luculentam familiam, id. Cist. 3, 2, 18: nuptum virginem adulescenti, Ter. Phorm. 5, 1, 25.—
   2    To let, lease, to hire or farm out (opp. conduco): vectigalia, Cic. Agr. 1, 3, 7: portorium, id. Inv. 1, 30, 47: agrum frumento, Liv. 27, 3: praedia non nummo sed partibus, Plin. Ep. 9, 37, 3: tabernas civitatibus ad stationem, Suet. Ner. 37.—
   b To give out on contract, to contract for having a thing done: tu idem optimum est Loces efferendum: nam jam credo mortuus est, Plaut. Aul. 3, 6, 30: impero, ut tu me quoivis castrandum loces, id. ib. 2, 2, 73: ut quod sit sibi operis locatum ecficeret, id. As. 2, 4, 37: ego operam meam tribus nummis hodie locavi ad artis naugatorias, id. Trin. 4, 2, 2: statuam faciendam, Cic. Phil. 9, 7, 16: funera, id. Verr. 2, 5, 43, § 120: majore pecuniā columnas dealbandas, quam, etc., id. ib. 2, 1, 59, § 154: statuas demoliendas, id. ib. 2, 2, 67, § 161: auseribus cibaria publice locantur (sc. praebenda), id. Rosc. Am. 20, 56: Junoni templum (sc. exstruendum), Liv. 5, 23: vestimenta exercitui (sc. facienda), id. 27, 10: ingentesque locat Caesonia Rhenos, Pers. 6, 47.—
   c Locare se or locare operam suam, to hire one's self out, hire out one's services: quid si aliquo ad ludos me pro manduco locem, Plaut. Rud. 2, 6, 51: operam suam ad aliquam rem, id. Trin. 4, 2, 1; Gell. 3, 3, 14: vocem, i. e. to become a ranter, Juv. 8, 185: locare noctes, of courtesans, Ov. Am. 1, 10, 30.—
   d To lend: ornamenta quae locavi metuo ut possim recipere, Plaut. Curc. 4, 1, 3.—
   e To quarter, establish in quarters: cohortes novis hibernaculis, Tac. A. 14, 38.—
   3    Of money, to invest, place: nec quicquam argenti locavi jam diu usquam aeque bene? Plaut. Most. 1, 3, 144.—
   4    To put or lend out money on interest: locare argenti nemini nummum queo, Plaut. Most. 3, 1, 4. —Hence, locare se, to bring in interest, to yield: disciplina (histrionis) quae erat (Panurgo) ab hoc (Roscio) tradita, locabat se non minus HS CCCICCC, Cic. Rosc. Com. 10, 28.—
II Trop.
   A In gen., to place, put, set, lay, fix: metuo hercle ne illa mulier mi insidias locet, Plaut. Rud. 2, 5, 17: num tu pudicae quoipiam insidias locas? id. Curc. 1, 1, 25: vitam in tam clara luce locavit, Lucr. 5, 12: inter recte factum atque peccatum media locabat quaedam, Cic. Ac. 1, 10, 37: aliquem in amplissimo gradu dignitatis, id. Mur. 14, 30: civitas in Catonis et Bruti fide locata, id. Att. 6, 1, 5: omnia mea studia in Milonis magistratu fixi et locavi, id. Fam. 2, 6, 3: eo loco locati sumus, ut, etc., id. Lael. 12, 40: vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut eā exceptā nihil amicitiā praestabilius esse putetis, id. ib. 27, 104: res certis in personis ac temporibus locata, id. de Or. 1, 31, 138: prudentia est locata in delectu bonorum et malorum, consists in, id. Off. 3, 17, 71: beneficium apud gratos, to confer upon, Liv. 7, 20.—
   B (Acc. to I. B. 2. c.) To put out, as at interest; to place so as to secure a return: optumo optume optumam operam das; datam pulcre locas, Plaut. Am. 1, 1, 122: beneficia apud gratos, Liv. 7, 20, 5: benefacta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.).—
   C Locare nomen, to become surety, Phaedr. 1, 16, 1.—Hence, P. a.: lŏcātus, a, um, only as subst.: lŏcātum, i, n., that which is placed on lease, hired out, Cic. N. D. 3, 30, 74.

Latin > French (Gaffiot 2016)

lŏcō,⁸ āvī, ātum, āre (locus), tr.,
1 placer, établir, disposer : castra ad Cybistra Cic. Fam. 15, 2, 2, établir son camp près de Cybistra ; membra suo quæque loco locata Cic. Br. 209, membres placés chacun à sa place ; vicos locare Tac. G. 16, établir des villages || in matrimonium, nuptiis, nuptum ou simplt locare alicui virginem, donner une jeune fille en mariage à qqn : Pl. Trin. 782 ; Enn. d. Her. 2, 38 ; Ter. Phorm. 752 ; Pl. Aul. 192 || aliquem in amplissimo gradu dignitatis Cic. Mur. 30, placer, faire parvenir qqn au degré le plus élevé de la considération ; eo loco locati sumus, ut Cic. Læl. 40, nous sommes placés dans une situation telle, que : civitas in Bruti fide locata Cic. Att. 6, 1, 5, ville placée sous la protection de Brutus ; prudentia est locata in dilectu bonorum et malorum Cic. Off. 3, 71, la prudence réside dans le discernement du bien et du mal || apud gratos beneficia locata Liv. 7, 20, 5, bienfaits placés chez des gens reconnaissants
2 donner à loyer, à ferme : agrum, vectigalia Cic. Verr. 2, 3, 13 ; Agr. 1, 7, affermer un territoire, les impôts ; [d’où] le n. locatum pris substt, louage, location, bail : Cic. Nat. 3, 74 || mettre en adjudication : tollendam basim Cic. Verr. 2, 4, 79, mettre en adjudication l’enlèvement du socle ; simulacrum tollendum locatur Cic. Verr. 2, 4, 76, on met en adjudication l’enlèvement de la statue || se locare Cic. Com. 28, se louer ; operam suam tribus nummis Pl. Trin. 844, louer son travail trois écus || placer de l’argent : Pl. Most. 302 ; alicui Pl. Most. 535, prêter à qqn à intérêts. subj. arch. locassim Pl. Aul. 226 ; locassint Cic. Leg. 3, 11.

Latin > German (Georges)

loco, āvī, ātum, āre (locus), wohin stellen, legen, setzen, errichten, aufrichten, I) im allg.: 1) eig.: castra, aufschlagen, Cic.: urbem, Verg.: fundamenta urbis, Verg.: milites super vallum, Sall.: membra suo quaeque loco, Cic.: hominem in insidiis, Cic.: insidias circa ipsum iter, Liv.: se mediam locavit, setzte sich usw., Verg.: fors fuit, ut apud eandem mensam duo illi iunctim locarentur, dicht nebeneinander ihren Platz bekamen, Gell. – 2) übtr., stellen, setzen, homines in amplissimo gradu dignitatis, Cic.: alqm in paterno solio (Thron), Liv.: alqm non in patrio locare regno, sed in Syphacis regnum imponere, einsetzen, Liv.: vos hortor, ut ita virtutem locetis, ut etc., einen solchen Rang anweist usw., Cic. – omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, mentem denique omnem in Milonis magistratu fixi et locavi, Cic. – prudentia locata est in delectu bonorum et malorum, beruht, besteht, Cic. – II) insbes.: A) unterbringen, a) = verheiraten, virginem in matrimonium, Plaut.: alqam alci nuptiis, Enn. fr.: virginem alci nuptum, Ter. (Cic. Phil. 2, 44 jetzt in matrimonio stabili et certo collocavit): nuptui filias, Aur. Vict. – b) = einquartieren, cohortes alaeque novis hibernaculis locatae, in neue Winterquartiere verlegt, Tac. ann. 14, 38. – B) vermieten, verpachten (Ggstz. conducere, mieten, pachten), a) einen Zoll, ein Grundstück (gegen einen Teil des Ertrags), portorium, fundum, vectigalia, Cic.: agrum Campanum fruendum, Liv.: partem Romae, besiedeln, Liv. – m. Abl. des Preises, agrum frumento, gegen (für) den Zehnten, Liv.: praedia non nummo, sed partibus, nicht für bares Geld, sondern daß man sich mit den Pächtern teile, Plin. ep. – subst., locātum, ī, n., die Vermietung, Verpachtung, iudicia, quae fiunt ex empto aut vendito aut conducto aut locato, Cic.: sunt autem bonae fidei iudicia haec, ex empto vendito, locato conducto, Gaius inst. – b) irgend eine Leistung verdingen, in Verding geben, ausschreiben, alqd HS IɔLX milibus, Cic.: funus, Cic.: statuam faciendam, Cic.: marmora secanda, Hor.: murum, Liv.: aedem Salutis, Liv.: vestimenta exercitui, Liv. – c) eine Pers. zu einer Leistung od. jmds. Leistung verdingen, vermieten, virgines publice ducendas, Mela: se, Plaut.: se ad gladium, ad cultrum, Sen.: manus rigando horto, Sen.: ebenso operam suam tribus nummis, Plaut.: operam alci ad alqd, Gell.: vocem, Ausrufer werden, Iuven.: noctes, v. feilen Dirnen, Ov. – C) Geld bei einer Unternehmung leihen, bes. Geld auf Zins anlegen, ausleihen, pecuniam, argentum, Plaut.: dah. se locare, v. einer Sache, die Zinsen bringt, sich verzinsen, disciplina, quae erat ab hoc tradita, locabat se non minus HS CCCIɔɔɔ, Cic. Rosc. com. 28. – bildl., beneficia apud gratos, gleichs. auf Zinsen anlegen, Liv. 7, 20, 5: so auch benefacta male locata male facta arbitror, Enn. fr. scen. 409. – / Alter Coniunctiv Perf. locassim, Plaut. aul. 228 G.: locassint, Cic. de legg. 3, 11.

Spanish > Greek

ἐμβρόντητος, ἀφράδμων, ἄφρων, ἀλεόφρων, ἐμπληγής, ἀβρόντητος, ἀεσίφρων, ἀλιτήμωρος, ἁπλάριος