ἐπαναίρω
Πατὴρ οὐχ ὁ γεννήσας, ἀλλ' ὁ θρέψας σε → Non qui te genuit, est qui nutrivit pater → Dein Vater ist, wer Nahrung dir, nicht Leben gab | nicht Vater ist, wer Leben, sondern Nahrung gab
English (LSJ)
lift up, raise high, τὰς κεφαλάς X.Cyn.6.23:—Med., κἀπαναίρονται δόρυ (Herm. for κἀπαναιροῦνται) raise the spear one against the other, S.OC 424; but ἐπανήρατο τὴν βακτηρίαν raised his staff against him, Th.8.84, cf. Hsch. s.v. ἐπανήραντο:—Pass., rise up, ἀλλ' ἐπαναίρου Ar.Eq. 784.
German (Pape)
[Seite 900] (s. αἴρω), in die Höhe, aufheben; τὰς κεφαλάς Xen. Cyn. 6, 23; im med., κἀπαναίρονται δόρυ Soph. O. C. 425; ἐπανήρατο τὴν βακτηρίαν τινί, seinen Stab gegen Einen, Thuc. 8, 84; – sich erheben, Gegensatz καθίζεσθαι, Ar. Equ. 781.
French (Bailly abrégé)
lever, élever;
Moy. ἐπαναίρομαι (ao. ἐπανηράμην) m. sign.
Étymologie: ἐπί, ἀναίρω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπαναίρω:
1 поднимать (τὰς κεφαλάς Xen.; med.: δόρυ Soph.; τὴν βακτηρίαν τινί Thuc.);
2 med. подниматься, вставать: ἀλλ᾽ ἐπαναίρου! Arph. вставай же!
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαναίρω: ἀνυψῶ, ἐπαναίρουσαι τὰς κεφαλὰς Ξεν. Κυν. 6, 23: - Μέσ. κἀπαναίρονται δόρυ (οὕτως ὁ Ἕρμανν. ἀντὶ κἀπαναιροῦνται), ἐγείρουσι τὰ δόρατα ὁ εἷς κατὰ τοῦ ἄλλου, Σοφ. Ο. Κ. 424· ἀλλ’, ἐπανήρατο τὴν βακτηρίαν, «ἐπανετείνατο πλήξων» (Σχόλ.), Θουκ. 8. 84: - Παθ., ἀνεγείρομαι, ἀλλ’ ἐπαναίρου, κᾆτα καθίζου μαλακῶς Ἀριστοφ. Ἱππ. 784.
Greek Monolingual
(Α)
1. σηκώνω ψηλά, ανυψώνω («ἐπαναίρουσαι τὰς κεφαλάς», Ξεν.)
2. μέσ. υψώνω πάνω, σηκώνω ψηλά (κυρίως για να χτυπήσω).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αν-αίρω «σηκώνω ψηλά»].
ἐπαναιρῶ, -έω (AM)
μέσ. επανεκλέγω ή απλώς εκλέγω, διαλέγω, προτιμώ
αρχ.
1. (ενεργ. και μέσ.) βγάζω από τη μέση, σκοτώνω κάποιον ή κάτι
2. σκοτώνω κάποιον μαζί ή μετά από άλλον
3. μέσ. αναλαμβάνω, αποδέχομαι («βαρὺν πόλεμον καὶ ἄσπονδον ἐπανηρημένος», Πλούτ.)
4. αφαιρώ, σηκώνω
5. επιχειρώ
6. μέσ. κυριεύω
7. μέσ. ανακαλώ, αποσύρω («τὸν μὲν φιλάνθρωπον ἐπανείλετο νόμον», Πλούτ.)
8. αποκτώ, κερδίζω
9. (για ιατρική θεραπεία) χρησιμεύω, κάνω χρήση, χρησιμοποιούμαι
10. μέσ. προκαλώ (κακό) στον εαυτό μου
11. δέχομαι, παίρνω ως μερίδιο από τη διανομή κληρονομιάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αν-αιρώ «καταστρέφω»].
Greek Monotonic
ἐπαναίρω: σηκώνω, υψώνω, σε Ξεν. — Μέσ., εξεγείρω τον ένα κατά του άλλου, σε Σοφ., Θουκ. — Παθ., σηκώνομαι, εγείρομαι, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
to lift up, Xen.:—Mid. to raise one against another, Soph., Thuc.:—Pass. to rise up, Ar.
