ἔγκτησις

English (LSJ)

Dor. ἔγκτασις, εως, ἡ,
A tenure of land in a country or district by a person not belonging to it, X.HG5.2.19 (pl.); the right of holding such property, freq. granted as a privilege or reward to foreigners, ἔγκτασιν γᾶς καὶ οἰκιᾶν Decr.Byz. ap. D.18.91, cf. IG5(1).4.12 (Sparta), etc.; εἶναι δὲ αὐτῷ οἰκίας ἔγκτησιν ib.22.53.
2 estate, property, LXX Le.25.13, etc.; βιβλιοθήκη ἐγκτήσεων register of properties, BGU76 (ii A. D.), etc.
3 acquisition of territory, Plb.28.20.8 (prob. l.).

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
• Alolema(s): dór. ἔγκτασις Decr. en D.18.91; tes. ἔντασις IG 9(2).511.3 (III a.C.)
• Grafía: pap. graf. ἔνκ-
I 1jur. derecho de adquisición de propiedades o bienes raíces en otra ciudad Ἀθαναίοις δόμεν ... ἔγκτασιν γᾶς καὶ οἰκιᾶν Decr. en D.l.c., cf. Arist.Oec.1347^a2, X.HG 5.2.19, frec. en decr. honoríf. y de proxenía IG 1³.227.20 (V a.C.), SEG 36.982B.7 (Yaso V a.C.), IG 2².53.3 (IV a.C.), IEphesos 1389.9, 1443.5 (ambas IV a.C.), IIasos 61.3 (IV/III a.C.), FAmyzon 38.3 (III a.C.), IKeramos 3.8 (heleníst.), IG 9²(1).19.12 (Termo III a.C.), 5(1).4.12 (Esparta III/II a.C.), glos. a ἐμπάσεις Hsch.
2 propiedad inmobiliaria, bienes inmuebles, raíces, gener. en plu. βιβλιοθήκη ἐγκτήσεων archivo, registro de la propiedad inmobiliaria existente en cada nomo BGU 76.1 (II d.C.), tb. llamado τὸ τῶν ἐνκτήσεων βιβλιοφυλάκιον POxy.3690.4 (II d.C.), cf. PTurner 34.8 (III d.C.), ἀπογραφὴ ἐνκτήσεων declaración catastral, de bienes inmuebles, PRyl.103.21 (II d.C.), βιβλιοφύλαξ ἐγκτήσεων BGU 2017.3 (I d.C.), PFlor.24.1 (II d.C.), PLips.9.1 (III d.C.)
•raro en sg. hacienda καθότι ἂν πλεῖον τῶν ἐτῶν, πληθύνῃ τὴν ἔγκτησιν αὐτοῦ LXX Le.25.16. Cf. tb. 1 ἔμπασις.
II adquisición de territorio κατὰ πόλεμον Plb.28.20.8.

German (Pape)

[Seite 710] ἡ, das Recht, sich im fremden Lande Besitzungen zu erwerben, u. eine solche Besitznahme selbst; ein Recht, welches bei Bündnissen zwei Staaten sich gegenseitig zugestehen; neben ἐπιγαμία Xen. Hell. 5, 2, 19; Dem. 18, 91; γῆς καὶ οἰκίας Inscr. 1793 u. öfter.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
droit d'acquérir des biens-fonds ; l'acquisition elle-même.
Étymologie: ἐγκτάομαι.

Russian (Dvoretsky)

ἔγκτησις: дор. ap. Dem. ἔγκτᾱσις, εως ἡ право владения недвижимостью вне своей страны (συγκλεισθῆναι ταῖς ἐπιγαμίαις καὶ ἐγκτήσεσι παρ᾽ ἀλλήλοις Xen.; δεδόχθαι τινὶ ἔγκτασιν γᾶς καὶ οἰκιᾶν Dem.).

Greek (Liddell-Scott)

ἔγκτησις: Δωρ. ἔγκτᾱσις, εως, ἡ, τὸ κατέχειν, ἐξουσιάζειν ἐν δήμῳ ἢ περιοχῇ ξένῃ κτήματα, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 19: ― τὸ δικαίωμα τοῦ ἔχειν τοιαῦτα κτήματα ἐν ξένῃ πολλάκις ἀπενέμετο εἰς ξένους ὡς προνόμιον ἢ ἀμοιβή, ἔγκτασιν δοῦναι Ψήφ. Βυζ. παρὰ Δημ. 256. 7, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 1334, 1335, κ. ἀλλ.· εἶναι δὲ αὐτῷ οἰκίας ἔγκτησιν Συλλ. Ἐπιγρ. 90. 92· πρβλ. ἐπεργασία: ― ἐγκτητικόν, τό, φόρος γῆς ἀποτινόμενος ὑπὸ τοῦ κατέχοντος τοιαῦτα κτήματα, Συλλ. Ἐπιγρ. 101, 27.

Greek Monolingual

ἔγκτησις, η (Α)
1. ιδιοκτησία κτημάτων σε ξένη χώρα
2. το δικαίωμα της ιδιοκτησίας σε ξένη περιοχή
3. αγρόκτημα, υποστατικό
4. απόκτηση γαιών.

Greek Monotonic

ἔγκτησις: Δωρ. ἔγκτᾱσις, -εως, ἡ, κατοχή, ιδιοκτησία γης σε μία περιοχή από ένα ξένο, σε Ξεν.· το δικαίωμα του να κατέχεις τέτοια γη που έχει παραχωρηθεί ως δωρεά σε ξένους, σε Ψήφ. Βυζ. παρά Δημ.

Middle Liddell

ἔγκτησις, εως [from ἐγκτάομαι
tenure of land in a place by a stranger, Xen.:— the right of holding such land, granted to foreigners, Decret. ap. Dem.

Translations

conquest

Albanian: pushtim; Arabic: فَتْح, اِسْتِيلَاء, تَسْخِير, إِخْضَاع, اِحْتِلال, اِنْتِصَار; Armenian: նվաճում; Azerbaijani: istila, fəth; Belarusian: заваёва, заваяванне, здабыццё; Bengali: বিজয়; Bulgarian: завоевание, завоюване; Catalan: conquesta, conquista; Chinese Mandarin: 戰勝, 战胜, 征服; Czech: dobytí; Danish: erobring; Dutch: verovering; Esperanto: konkero; Estonian: vallutus; Finnish: voitto, valloitus; French: conquête; Galician: conquista; Georgian: დაპყრობა; German: Eroberung; Greek: άλωση, κατάκτηση; Ancient Greek: αἵρεσις, ἅλωσις, δῄωσις, ἔγκτασις, ἔγκτησις, ἐκπόρθησις, ἐπικράτησις, καταγώνισις, κατάκτησις, καταμάχησις, πόρθησις, χείρωμα; Hebrew: כִּבּוּשׁ; Hindi: विजय, फ़तह, जयन, पराजय; Hungarian: hódítás; Irish: concas; Italian: conquista, soggiogamento; Japanese: 征服; Korean: 정복; Latvian: uzvara, iekarošana; Lithuanian: užkariavimas; Macedonian: освојување; Maori: raupatu; Norman: contchête; Norwegian Bokmål: erobring; Pashto: فتح, استيلا; Persian: استیلا, فتح, تسخیر; Polish: podbój; Portuguese: conquista; Romanian: cucerire; Russian: завоевание; Scottish Gaelic: ceannsachadh; Serbo-Croatian Cyrillic: осваја̄ње; Roman: osvájānje; Slovak: dobytie; Slovene: osvojitev; Spanish: conquista; Swedish: erövring; Tajik: истило, фатҳ; Tocharian B: yūkalñe; Turkish: fetih, istila; Turkmen: basyp; Ukrainian: завоювання, здобуття; Urdu: فتح; Uzbek: istilo, fath, bosib; Vietnamese: sự chinh phục; Volapük: konker; Welsh: concwest, concwestau