uter

Latin > English (Lewis & Short)

ūter: tris, m. (
I neutr. collat. form of <number opt="n">plur.</number> utria, Liv. And. ap. Non. p. 231, 31; gen. plur. utrium, Sall. J. 91, 1) [kindr. with uterus; v. Isid. Orig. 20, 6, 7], a bag or bottle made of an animal's hide, a skin for wine, oil, water, etc., Plaut. Truc. 5, 11: unctos salire per utres, Verg. G. 2, 384; Curt. 7, 5, 10; Ov. Am. 3, 12, 29; Juv. 15, 20; Plin. 12, 7, 15, § 31; 28, 18, 73, § 240; Scrib. Comp. 84; Just. 1, 8, 13; Dig. 33, 6, 3. —Often inflated and used for crossing streams, Caes. B. C. 1, 48 Herz.; Liv. 21, 27, 5; Front. Strat. 3, 13, 6; Plin. 6, 29, 34, § 176; Amm. 30, 1, 9.—Poet.: crescentem tumidis infla sermonibus utrem, the swelling skin, i. e. the vain man, Hor. S. 2, 5, 98.
ŭter: tri, m., v. uterus
I init.
ŭter: ū̆tra, ū̆trum (
I gen. utrī̆us; dat. utri; gen. sing., scanned utrĭus, Hor. Ep. 1, 17, 15; cf. uterque; gen. and dat. fem. utrae, acc. to Charis. p. 132 P.), pron. [for cuter, in form comp. of quis; cf. Engl. who, whe - ther; cf. also Sanscr. katara, uter, and Gr. πότερος>; Ionic, κότερος>].
I Interrogatively.
   A In direct questions.
   1    With gen. part.; sed uter vostrorum'st celerior? Plaut. Aul. 2, 4, 42: agnūm horum uter est pinguior? id. ib. 2, 5, 1: uter nostrum popularis est? tune an ego? Cic. Rab. Perd. 4, 11: uter est insanior horum? Hor. S. 2, 3, 102: peccat uter nostrum cruce dignius? id. ib. 2, 7, 47.—
   2    With ex and abl.: uter ex his tibi sapiens videtur? Sen. Ep. 90, 14.—
   3    Neutr. and with apposit.-clause: utrum est melius? virginemne an viduam uxorem ducere? Naev. ap. Non. p. 136, 7 (Com. Rel. v. 53 Rib.): utrum igitur mavis? statimne nos vela facere, an ... paululum remigare? Cic. Tusc. 4, 4, 9; id. Verr. 2, 3, 37, § 84.—With plur. verb: uter meruistis culpam? Plaut. Men. 5, 2, 29: uter eratis, tun']] an ille, major? id. ib. 5, 9, 60.—Plur., of two parties: sed utriscum rem esse mavis? Plaut. Truc. 1, 2, 51.—
   B In indirect questions.
   1    With gen. part.: nostrum uter sit blandior, Plaut. Cas. 2, 3, 58: harum duarum condicionum utram malis vide, Ter. Heaut. 2, 3, 85: is vestrorum uter sit, cui signum datum est, Cette, Pac. ap. Non. p. 85, 4 (Trag. Rel. v. 62 Rib.): quod utri nostrum sanctius sit, jam pridem sentis Liv 40, 9, 7: utrius horum Verba probes et facta, doce, Hor. Ep. 1, 17, 15.—
   2    With ex and abl.: de praemiis quaeritur: ex duobus, uter dignior; ex pluribus, quis dignissimus, Quint. 7, 4, 21.—
   3    With de and abl. (very rare): utrum de his potius, dubitasset aliquis, quin alterum, nemo, Cic. Brut. 50, 189.
   4    Absol.: omnibus cura viris uter esset induperator, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 86 Vahl.): et tamen utrum malis scio, Ter. Hec. 3, 5, 15: utro frui malis, optio sit tua, Cic. Fat. 2, 3: sortirenturve, uter comitiis ejus anni praeesset, Liv. 35, 20, 3: non tantum utrum melius, sed quid sit optimum quaeritur, Quint. 3, 8, 33: dijudicari, uter populus alteri pariturus esset, Vell. 2, 90, 3: elige, utrum facias, Ov. M. 9, 548: ignorante rege uter Orestes esset, Cic. Lael. 7, 24: considerando, utra lex ad majores res pertineat, id. Inv. 2, 49, 145: dubitare visus est Sulpicius et Cotta, utrius oratio propius ad veritatem videretur accedere, id. de Or. 1, 62, 262: ita ut oculis, in utram partem fluit (flumen), judicari non possit, Caes. B. G. 1, 12: certamen consulibus inciderat, uter dedicaret aedem, Liv. 2, 27, 5: videamus uter plus scribere possit, Hor. S. 1, 4, 16.—Plur., of two parties or sets: sed utros ejus habueris libros—duo enim sunt corpora—an utrosque, nescio, Cic. Q. Fr. 2, 11, 4: quaestio sequitur ex ipsis (testibus), utri meliores viri, Quint. 5, 7, 34: nec promptum est dicere, utros peccare validius putem, id. 10, 3, 12.—Neutr. with apposit. - clause: cogitare, utrum esset Agrigentinis utilius, suisne servire anne populo Romano obtemperare, Cic. Verr. 2, 4, 33, § 73: videte utrum sit aequius, hominem dedi inimicissimis nationibus an reddi amicis, id. Font. 18, 41 (14, 31).—
   5    Repeated, which of two ... the other: ut nihil jam aliud quaerere debeatis, nisi uter utri insidias fecerit, Cic. Mil. 9, 23: ut ... neque dijudicari posset, uter utri virtute anteferendus videretur, Caes. B. G. 5, 44: scire de filiis tuis, uter ab utro petitus fraude et insidiis esset, Liv. 40, 55, 3: ambigitur uter utro sit prior, Hor. Ep. 2, 1, 55: si non intellegitur, uter ab utro eversus sit, Dig. 9, 2, 45.—
   6    Strengthened by ne: uterne Ad casus dubios fidet sibi certius, hic qui Pluribus assuerit mentem, etc., An qui contentus parvo? Hor. S. 2, 2, 107.—
II Transf.
   A Indef. rel., whichsoever of two, the one which: utram harum vis condicionem accipe, Plaut. Cas. 2, 4, 13: convenit, victi utri sint in eo proelio ... focos, seque uti dederent, id. Am. 1, 1, 71: horum utro uti nolumus, altero est utendum, Cic. Sest. 42, 92: utrum enim horum dixeris, in eo culpa et crimen haerebit, id. Verr. 2, 3, 45, § 106: quotiens ille tibi optionem facturus sit, ut eligas utrum velis, factum esse necne ... utrum dixeris, id contra te futurum, id. Div. in Caecil. 14, 45: utrum igitur eorum accidisset, verum oraculum fuisset, id. Div. 2, 56, 116: uter enim ... penetrarit et uter ... accesserit, is vincat necesse est, id. Part. Or. 36, 123: utrum placet, sumite ... daret, utrum vellet subclamatum est, Liv. 21, 18, 13: utri eorum dedicatio jussu populi data esset, eum praeesse annonae, id. 2, 27, 5: utrius partis melior fortuna belli esset, ad ejus societatem inclinaturos, id. 31, 32, 5: uter aedilis fueritve Vestrum praetor, is sacer esto, Hor. S. 2, 3, 180; 2, 5, 28: utro exercitu mallet ex duobus, quos, etc., Liv. 36, 1, 9: ut ipse optet, ex duobus ab lege constitutis suppliciis utrum velit pendere, Sen. Contr. 7, 23, 6.—
   B Indef., either of the two, one or the other, one of two: uti tu ad Laelium Luciumve consulem sive quem ad uter eorum jusserit proferes, Vet. Form. ap. Gell. 16, 4, 2: omnium controversiarum, quae essent inter aratorem et decumanum, si uter velit, edicit se recuperatores daturum, Cic. Verr. 2, 3, 14, § 35: quid? si una tabula sit, duo naufragi aeque sapientes; sibine uter rapiat, an alter cedat alteri? id. Off. 2, 23, 90: si cum utro eorum actum est, cum altero agi non potest, Dig. 9, 2, 45, § 3. —*
   C Whichsoever of more than two: quorum utrum ei acciderit, Vitr. 7 praef.— Hence, adv.: ū̆trō, to which of two places, to which side or part: nescit utro potius ruat et ruere ardet utroque, Ov. M. 5, 166; Plin. 18, 19, 49, § 179; v. also utrum.