κοπιάω

English (LSJ)

fut. -άσω [ᾱ]: aor.
A ἐκοπίᾱσα Men.Phasm.36: pf. κεκοπίᾱκα Apoc.2.3: (κόπος):—to be tired, grow weary, Ar.Th.795, Fr.318.8, LXX De.25.18, al.; κ. τὰ σκέλη Alex.147, Men.l.c.; κοπιάω ὑπὸ ἀγαθῶν to be weary of good things, Ar.Av.735; ἐκ τῆς ὁδοιπορίας Ev.Jo.4.6; τῇ διανοίᾳ Erasistr. ap. Gal. Consuet.1: c. part., κ. ὀρχούμενοι Ar.Fr.602; ζῶν AP12.46 (Asclep.); μὴ κοπιάτω φιλοσοφῶν Epicur.Ep.3p.59U., cf. Plu.2.185e: aor. part. κοπιάσας, defunctus laboribus, IG14.1811:—Med. in act. sense, Arist. Pr.881a14.
II work hard, toil, Ev.Matt.6.28, etc.; μεθ' ἡδονῆς κ. Vett.Val.266.6; εἴς τι 1 Ep.Ti.4.10, cf. Ep.Rom.16.6; ἔν τινι 1 Ep.Ti.5.17; ἐπί τι LXX Jo.24.13: c. inf., strive, struggle, μὴ κοπία ζητεῖν Lyr.Alex.Adesp.37.7.
III = κοπάζω, come to rest: arrive at a state of saturation, PLeid.X.30 (iii/iv A. D.).

German (Pape)

[Seite 1482] = κοπάζω, ermüden, matt, auch satt und überdrüssig werden; Ar. Th. 795; ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν κοπιᾶς Av. 734; ὅταν κοπιάσωσι διὰ τὸ μὴ κοιμηθῆναι Arist. H. A. 8, 26; Sp., wie Polem. 2, 18; Ep. ad. 81 (XI, 56); κοπιῶ τὰ σκέλη Alexis bei D. L. 3, 27; τὰς σιαγόνας Clearch. Ath. IX, 416 b; auch ζῶν, Asc lpds 8 (XII, 46); vgl. Plut. reg. apophth. Them. p. 115. – Im N.T. = arbeiten, sich anstrengen, Matth. 6, 28.

French (Bailly abrégé)

κοπιῶ :
être las, être fatigué, être dégoûté, être blasé;
NT: peiner, se donner de la peine ; travailler dur.
Étymologie: κόπος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κοπιάω [κόπος] moe zijn, moe worden:; κἂν καταδάρθωμεν... κοπιῶσαι en als we dan van vermoeidheid in slaap vallen Aristoph. Th. 795; κ. ἐκ τῆς ὁδοιπορίας moe zijn van de reis NT Io. 4.6; overdr. iets moe zijn:; παρέσται κοπιᾶν ὑμῖν ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν jullie mogen door al die goede dingen er moe van worden Aristoph. Av. 735; met pred. ptc.: κοπιῶ ζῶν ik ben het leven moe AP 12.46.1. zich inspannen, zich vermoeien:. εἰκῇ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς vergeefs heb ik mij voor jullie ingespannen NT Gal. 4.11; ἥτις πολλὰ ἐκοπίασεν ἐν κυρίῳ die hard gewerkt heeft in de Heer NT Rom. 16.12.

Russian (Dvoretsky)

κοπιάω: (fut. κοπιάσω с ᾱ)
1 утомляться, уставать (ὑπό τινος Arph., διά τι Arst. и ἔκ τινος NT): παίζουσαι καὶ κοπιῶσαι Arph. устав(шие) от игры; κ. τὰ σκέλη Diog. L. уставать ногами, т. е. от ходьбы; κοπιῶ ζῶν Anth. я устал от жизни (слова Асклепиада);
2 тяжело трудиться (εἴς τινας, εἴς τι и ἔν τινι NT): κοπιῶντες καὶ πεφορτισμενοι NT труждающиеся и обремененные.

English (Strong)

from a derivative of κόπος; to feel fatigue; by implication, to work hard: (bestow) labour, toil, be wearied.

English (Thayer)

κοπιῶ (3rd person plural κοπιουσιν (for κοπιῶσιν), Tr; cf. ἐρωτάω, at the beginning); 1st aorist ἐκοπίασα; perfect κεκοπίακα (2nd person singular κεκοπίακες, L T Tr WH, cf. (Winer's Grammar, § 13,2c.); Buttmann, 43 (38) (and his translation of Apollonius Dyscolus, p. 54n.; Tdf. Proleg., p. 123; WH s Appendix, p. 166; Sophocles' Lexicon, p. 39)); (κόπος, which see);
1. as in Aristophanes, Josephus, Plutarch, others, to grow weary, tired, exhausted, (with toil or burdens or grief): κεκοπιακώς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας, ὑπό τῆς ὁδοιπορίας, Josephus, Antiquities 2,15, 3; δραμοῦνται καί οὐ κοπιασουσι, to labor with wearisome effort, to toil (the Sept. for יָגַע); of bodily labor: absolutely, Tdf.); Winer's Grammar, 556 (517); Buttmann, 390 (334)); τί, upon a thing, ἐν with the dative of the thing in which one labors, ἐν λόγῳ καί διδασκαλία, ἐν ὑμῖν, among you, ἐν κυρίῳ (see ἐν, I:6b., p. 211 b middle (L brackets the clause)), εἰς τινα, for one, for his benefit, Buttmann, 242 (200); Winer's Grammar, 503 (469)); εἰς τοῦτο, looking to this (viz. that piety has the promise of life), εἰς ὁ, to which end, εἰς κενόν, in vain, κενῶς ἐκοπίασα, of the frustrated labor of the prophets, Isaiah 49:4).

Greek Monotonic

κοπιάω: μέλ. -άσω [ᾱ], αόρ. αʹ ἐκοπίᾱσα, παρακ. κεκοπίᾱκα· (κόπος)·
I. κουράζομαι, καταβάλλομαι, σε Αριστοφ., Κ.Δ.
II. εργάζομαι σκληρά, μοχθώ, κουράζομαι, σε Καινή Διαθήκη

Greek (Liddell-Scott)

κοπιάω: μέλλ. -άσω ᾱ: ἀόρ. ἐκοπίᾱσα: πρκμ. κεκοπίᾱκα Καιν. Διαθ.· (κόπος). Εἶμαι κουρασμένος, κουράζομαι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 795, Ἀποσπ. 302· κ. τὰ σκέλη Ἄλεξ. ἐν «Μεροπίδι» 1· κ. ὑπὸ ἀγαθῶν, κουράζομαι ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν πραγμάτων, Ἀριστοφ. Ὄρν. 734· ἐκ τῆς ὁδοιπορίας Εὐαγγ. κ. Ἰω. δ΄, 6· μετὰ μετοχ., κ. ὀρχούμενοι Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 499· ζῶν Ἀνθ. Π. 12. 46· μὴ κοπιάτω φιλοσοφῶν Ἐπίκουρ. παρὰ Κλήμ. Ἀλεξ. 594, πρβλ. Πλούτ. 2. 185Ε· ― ἀόρ. μετοχ. κοπιάσας, defunctus laboribus, Συλλ. Ἐπιγρ. 6509· ― τὸ μέσον ἀπαντᾷ ἐπὶ ἐνεργ. σημ., Ἀριστ. Προβλ. 5. 7. ΙΙ. ἐργάζομαι βαρέως, κοπιάζω, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ς΄, 28, κτλ.· εἴς τι Α΄ Ἐπιστ. π. Τιμ. δ΄, 10, πρβλ. π. Ρωμ. ις΄, 6· ἔν τινι Α΄ Ἐπιστ. π. Τιμ. ε΄, 17· ἐκοπιάσατε ἐπ’ αὐτῆς Ἑβδ. (Ἰησοῦς Ναυὴ ΚΔ΄, 13) Πρβλ. κοπάζω.

Middle Liddell

κοπιάω, fut. -άσω κόπος
I. to be tired, grow weary, Ar., NTest.
II. to work hard, toil, NTest.

Chinese

原文音譯：kopi£w 可披阿哦
詞類次數：動詞（23）
原文字根：打擊 相當於： （נָטַע‎）
字義溯源：辛勞，疲倦，困乏，乏倦，勞，勞苦，勞力；源自（κόπος）=勞累）；而 （κόπος）出自（κόπτω）*=砍）
同源字：1） （εὔκοπος）容易 2） （κοπιάω）辛勞 3） （κόπος）切，勞累
同義字：1） （ἐκλύω）鬆弛，暈倒 2） （κάμνω）辛勞 3） （κοπιάω）勞苦
出現次數：總共（23）；太（2）；路（2）；約（3）；徒（1）；羅（3）；林前（3）；加（1）；弗（1）；腓（1）；西（1）；帖前（1）；提前（2）；提後（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 勞苦（6） 太11:28； 約4:38； 徒20:35； 林前4:12； 林前16:16； 提前5:17；
2） 我⋯勞苦（3） 林前15:10； 加4:11； 西1:29；
3） 它們⋯勞苦（2） 太6:28； 路12:27；
4） 受勞苦（2） 羅16:6； 羅16:12；
5） 勞苦的（2） 約4:38； 羅16:12；
6） 乏倦（1） 啓2:3；
7） 勞力的（1） 提後2:6；
8） 我們⋯勞力（1） 路5:5；
9） 勞苦的人（1） 帖前5:12；
10） 困乏（1） 約4:6；
11） 勞力（1） 弗4:28；
12） 勞（1） 腓2:16；
13） 我們勞苦（1） 提前4:10

Mantoulidis Etymological

-ῶ (=κουράζομαι). Ἀπό τό κόπος τοῦ κόπτω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.