decorus
πεσούσης νυκτός, πάσα γυνὴ Λαΐς εστί → at nightfall, every woman is a Laïs | all cats are gray at night | all cats are gray by night | all cats are gray in the dark | all cats are grey at night | all cats are grey by night | all cats are grey in the dark | all women look the same with the lights off | when lights are out all women look the same
Latin > English
decorus decora -um, decorior -or -us, decorissimus -a -um ADJ :: beautiful/good looking/handsome/comely; adorned; graceful/elegant (non-visual)
decorus decorus decora -um, decorior -or -us, decorissimus -a -um ADJ :: honorable, noble; glorious, decorated; decorous, proper, decent, fitting
Latin > English (Lewis & Short)
dĕcōrus: a, um, adj. decor, Gr. εὐπρεπής.
I Becoming, fitting, seemly, proper, suitable, decorous (class.).
(a) With dat.: QVAE QVOIQVE DIVO DECORAE GRATAEQVE SINT HOSTIAE PROVIDENTO, Cic. Leg. 2, 8, 20: color albus praecipue decorus deo est, id. ib. 2, 18, 45: quod virginitati decorum, Liv. 2, 13; Quint. 11, 3, 101; cf. ib. § 104, and 11, 1, 33 al.: decorum erat tum ipsis capessere pugnam ducibus, Liv. 2, 6; cf. Tac. A. 1, 12. —*
(b) With abl. (after the analogy of dignus): (facinora puerilia) neque te decora neque tuis virtutibus, Plaut. Mil. 3, 1, 24 (cf. id. Aul. 2, 2, 43).—*
(g) With ad (after the analogy of aptus, accommodatus, etc.): nos auri venas invenimus et ad usum aptas et ad ornatum decoras, Cic. N. D. 2, 60, 151.—
(d) With pro: decorum pro causa ratus, Tac. H. 3, 7.—(ε) Absol.: decorus est senis sermo, quietus et remissus, Cic. de Sen. 9, 28; cf.: vox et actio, Quint. 10, 1, 17: silentium, Hor. Od. 4, 1, 35 et saep.: nihil nisi quod honestum decorumque sit admirari, Cic. Off. 1, 20: omnino si quicquam est decorum, nihil est profecto magis, quam aequabilitas universae vitae, id. ib. 1, 31, 111; Quint. 5, 10, 40 al.: actuariis minutis Patras accedere ... non satis visum est decorum, Cic. Att. 5, 9; so with a subject-clause, id. ib. 4, 16, 3: dulce et decorum est pro patria mori, Hor. Od. 3, 2, 13; Ov. M. 9, 6 (opp. turpe); cf. ib. 13, 309 al.—
B Subst.: dĕ-cōrum, i, n., in Cic. for the Gr. πρέπον, that which is seemly, suitable; seemliness, fitness, propriety, decorum (for which Quint. uses decor; cf.: decus init.): ut in vita, sic in oratione nihil est difficilius quam quid deceat videre. Πρέπον appellant hoc Graeci: nos dicamus sane decorum; Cic. Or. 21, 70; cf.: id, quod Graece πρέπον dicitur, decorum dici Latine potest, etc., id. Off. 1, 27 sq.; cf. id. ib. 1, 35; Tac. H. 1, 71.—Plur.: vota pro reditu ejus et alia decora, id. ib. 3, 47: plura tribuere, id. ib. 3, 5.
II Absol., decorated, ornamented, adorned; elegant, fine, beautiful, handsome (not so in Cic.; but freq. in the poets and historians, esp. in Hor. and Tacit.): delubra deum, * Lucr. 2, 352; cf.: aedes, Hor. Od. 1, 30, 3; and: supplicationes et alia decora, Tac. A. 3, 47: galeae ensesque, Verg. A. 11, 194: insigne clipei, id. ib. 2, 392: arma, Sall. C. 7, 4 al.: membra juventae, Verg. A. 4, 559; cf.: oculi, id. ib. 11, 480: pectus, id. ib. 4, 589: os, Hor. S. 1, 8, 21: facies, id. ib. 1, 2, 87; Sall. J. 6, 1: caput, Ov. M. 6, 167: juventa, Tac. H. 1, 53: genus, id. A. 6, 27 al.: palaestra, noble, skilful, Hor. Od. 1, 10, 3: verba, id. S. 2, 7, 41; id. Ep. 2, 1, 73: temporibus Augusti dicendis non defuere decora ingenia, Tac. A. 1, 1.—Sup.: Zeus decorissimus, Apul. Mag. 4, p. 276, 4.—
(b) With abl., adorned with any thing; shining, beautiful with any thing: ductores ostro decori, Verg. A. 5, 133; cf. id. ib. 12, 126: Phoebus fulgente arcu, Hor. Carm. Sec. 61: Bacchus aureo cornu, id. Od. 2, 19, 30: Medi pharetrā, id. ib. 2, 16, 2: dea formāque armisque, Ov. M. 2, 773: satis decorus etiam Graeca facundia, Tac. H. 2, 80.— With ab: voces decorae ab aspectu, Col. 6, 1.Adv.: dĕcōrē.
1 (Acc. to no. I.) Suitably, properly, decorously: ut ea si non decore, at quam minime indecore facere possimus, Cic. Off. 1, 31 fin.; cf. id. de Or. 1, 32, 144; 3, 47, 182; Sall. J. 100 fin.—*
2 (acc. to no. II.), elegantly, charmingly, beautifully: formata d. Jovis species, Cic. poët. Div. 1, 12, 20 (cf. above, decora delubra deum).
Latin > French (Gaffiot 2016)
dĕcōrus,⁹ a, um (decor),
1 qui convient, qui sied : Cic. CM 28 ; decorum est avec inf. ou prop. inf., il convient de ou que : Cic. Att. 5, 9, 1 ; 4, 16, 3 || n. pris subst, dĕcōrum, ce qui convient, la convenance, les bienséances [grec τὸ πρέπον : Cic. Off. 1, 93 ; Or. 70, etc. || [avec dat.] : color albus præcipue decorus deo est Cic. Leg. 2, 45, la couleur blanche convient particulièrement à la divinité ; respondit nequaquam decorum pudori suo legere aliquid Tac. Ann. 1, 12, il répondit qu’il ne convenait pas du tout à sa modestie de faire un choix || [avec ad ] : (auri venæ) ad ornatum decoræ Cic. Nat. 2, 151, (veines d’or) séantes à la parure || [avec abl. = digne de] : facinora neque te decora neque tuis virtutibus Pl. Mil. 619, actes qui ne siéent ni à toi ni à tes vertus || [avec pro ] : decorum pro causa ratus, si Tac. H. 3, 7, pensant que ce serait bien pour sa cause si...
2 orné, paré : ædes decora Hor. O. 1, 30, 3, maison bien parée || beau, élégant : arma decora Sall. C. 7, 4, riches armes, cf. Virg. En. 2, 392 ; 4, 559 ; decora facie Sall. J. 6, 1, d’un beau visage ; verbis decoris vitium obvolvere Hor. S. 2, 7, 41, voiler son vice sous de beaux noms || pl. n. dĕcōra, ornements, honneurs : Tac. Ann. 3, 5 ; 3, 47 || [avec abl.] : ductores ostro decori Virg. En. 5, 133, les chefs rehaussés par la pourpre ; Phœbus fulgente decorus arcu Hor. Sæc. 61, Phœbus paré de son arc brillant. decorior Tert. Nat. 2, 10 ; decorissimus Apul. Apol. 4.
Latin > German (Georges)
decōrus, a, um (decor) = ευπρεπής, I) geziemend, wohlanständig, schicklich, ehrenhaft (Ggstz. indecorus, turpis), a) adi.: vox, actio, Quint.: decorus est senis sermo, Cic.: neque autem idem ubique aut licet aut decorum est, Quint.: cum persuasum sit nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit aut admirari aut optare aut expetere oportere, Cic.: contra ea pleraque nostris moribus sunt decora, quae apud illos turpia putantur, Nep.: decorum est m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., actuariis autem minutis Patras accedere sine his impedimentis non satis visum est decorum, Cic.: ut vix satis decorum videretur eum plures dies esse in Crassi Tusculano, Cic.: dulce et decorum est pro patria mori, Hor.: nec tam turpe fuit vinci, quam contendisse decorum est, Ov. – m. Dat. (für wen?), color albus praecipue decorus deo est cum in ceteris tum maxime in textili, Cic.: alci decorum est m. folg. Infin., zB. decorum erat tum ipsis capessere pugnam ducibus, Liv.: Compar., id agebat decorius militi, quam si deflueret (coma), Auct. itin. Alex. 6 (13). – m. ad u. Akk., nos aeris, argenti, auri venas penitus abditas invenimus et ad usum aptas et ad ornatum decoras, Cic. de nat. deor. 2, 151. – m. Abl. (nach der Analogie von dignus), facinora puerilia... neque te decora neque tuis virtutibus, Plaut. mil. 619. – m. pro u. Abl., decorum pro causa ratus, si etc., Tac. hist. 3, 7. – b) subst., decōrum, ī, n., das Geziemende, Schickliche, Anständige (griech. το πρέπον), ut in vita, sic in oratione nihil est difficilius, quam quid deceat videre; πρέπον appellant hoc Graeci, nos dicamus sane decorum, Cic.: haec ita intellegi possumus existimare ex eo decoro, quod poëtae sequuntur, Cic.: Plur., Tac. ann. 3, 5 u. 3, 47. – II) in der äußern Erscheinung usw., anständig, anmutig, zierlich, graziös, glänzend, stattlich, edel, delubra deûm, Lucr.: aedes, Hor.: arma, Sall.: arma habilia magis quam decora, Liv.: arma, quae maxime decora erant, Curt.: dec. corpus, Tac.: facies, palaestra, Hor. – v. Abstr., genus (Abkunst), Tac.: verba, anständige, Hor.: ingenia, edle, schöne Talente, Tac.: quae... poëticis magis decora fabulis quam incorruptis rerum gestarum monumentis traduntur, mehr im Schmucke dichterischer Sagen als nach unverfälschten Geschichtsdenkmalen, Liv. praef. § 6. – v. leb. Wesen, m. Abl. wodurch? fuit staturā elevatā (gerader) decorus, Capit.: Phoebus decorus fulgente arcu, Hor.: dea decora formāque armisque, Ov.: satis decorus etiam Graecā facundiā, Tac. – m. ab (von seiten) u. Abl., boves ab aspectu decori, Col. 6, 1, 2. – absol., im Compar. u. Superl., quo decorior Ganymedes aut carior suo amatori? Tert. ad nat. 2, 10 extr.: eum (Zenonem) longe decorissimum fuisse, Apul. apol. 4.
Latin > Chinese
decorus, a, um. adj. :: 相宜者。有趣。 美。Verba ei non decora 不相宜彼之言。