μάντις

English (LSJ)

ὁ, gen. εως, Ion. ιος; voc. μάντῐ: pl., gen. μάντεων (written μαντειον IG12.503); dat. A μάντεσι Thgn.545: also fem., acc. sg. μάντιδα δάφνην App.Anth.6.122; nom. pl. μάντιδες Suid.s.v. Σίβυλλα:— diviner, seer, prophet, ἀλλ' ἄγε δή τινα μ. ἐρείομεν ἢ ἱερῆα ἢ καὶ ὀνειροπόλον Il.1.62, cf. Od.17.384; μάντι κακῶν prophet of ill, Il.1.106; with the Greek armies, Simon.94, IG12.929.129: distd. from χρησμολόγος, Th.8.1; μ. ἀνήρ Pi.I.6(5).51; of Apollo, A.Ag.1202, Ch.559, Eu. 169 (lyr.); ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας ἐμέ, of Apollo and Cassandra, Id.Ag.1275; of the Pythian priestess, Id.Eu.29; of Amphiaraus, Id.Th. 382, etc.: c. dat. pers., ὁ Θρῃξὶ μ. E.Hec.1267 (of Dionysus), cf. Or. 363: c. acc. neut. Pron., μάντις… οὐ καλὸς τάδε Id.Heracl.65: as fem., A.Ag. l.c., S.El.472 (lyr.), E.Med.239; μ. κόρα Pi.P.11.33. 2 metaph., presager, foreboder, μ. εἴμ' ἐσθλῶν ἀγώνων S.OC1080 (lyr.), cf.Ant.1160, A.Th.402; οὐδεὶς μ. τῶν μελλόντων S.Aj.1419 (anap.); γνώμη δ' ἀρίστη μ. E.Hel.757. 3 Adj., τοῦδε μάντεως χοροῦ of this prophetic band, dub. in S.Fr.113. II a kind of grasshopper, the praying mantis, Mantis religiosa, Theoc.10.18, Dsc.Eup.1.149. III green garden-frog, Rana arborea, so called as predicting the weather, Hsch. IV a kind of cabbage, Nic.Fr.85.7. V applied to comets, Herm. ap. Stob.1.21.9. (Deriv. from μαίνομαι by Pl.Ti.72a, 72b.)

German (Pape)

[Seite 94] εως, ion. ιος, ὁ, 1) der W ahr sag er, Prophet; μάντιν ἐρείομεν Il. 1, 62, öfter; μάντι κακῶν, Unglücksprophet, 1, 106; zu den δημιοεργοί gerechnet, neben ἰητήρ u. τέκτων, Od. 17, 384; Pind., der auch μάντις ἀνήρ vrbdt, I. 5, 49, u. es als fem. braucht, μάντιν κόραν, P. 11, 33; ὡς ὁ μάντις φησίν, οἰωνῶν βοτήρ, Aesch. Spt. 24, u. öfter in diesem Stücke von Amphiaraus. Apollon selbst, Ag. 1175, wie Ch. 552; auch μάντις ὁὐξ ὀνειράτων φόβος, 916, wie τάχ' ἂν γένοιτο μάντις ἡ 'ννοία τινί, Spt. 402; Soph. oft, μάντις οὐδεὶς τῶν καθεστώτων βροτοῖς, Ant. 1145, vgl. οὐδεὶς μάντις τῶν μελλόντων, Ai. 1398; er braucht es auch adj., τοῦδε μάντεως χοροῦ, frg. 116; fem. ist es Eur. Med. 234 Hipp. 346; auch γνώμη ἀρίστη μάντις, Mel. 763. – Auch in Prosa, Her., der οἱ μάντιες, τοὺς μάντιας sagt; καὶ χρησμολόγοι, Thuc. 8, 1; Plat. öfter, αἰνιγματωδέστερον ὡς μάντις λέγει Charm. 164 e, καὶ ἱερεῖς Legg. X, 885 d, καὶ ἐξηγηταί IX, 871 d, καὶ χρησμῳδοί Ion 534 e; er leitet es gewiß richtig von μαίνομαι ab, Tim. 72 b, denn der Seher weissagt von Gott begeistert, verzückt; auch bei Xen. bes. die aus den Eingeweiden der Opferthiere weissagen, vgl. An. 1, 7, 18. 4, 3, 18; Sp., ἀγυρτικός Plut. Lyc. 9. – 2) ἡ μ., eine Heuschrecken- od. Cicadenart, sonst καλαμαία, Theocr. 10, 18. – Auch der grüne Garten- od. Laubfrosch heißt so, als der Wetterprophet, Hesych. – Bei Nic. Ath. IX, 370 a eine Art Kohl.

Greek (Liddell-Scott)

μάντῐς: ὁ, γεν. εως, Ἰων. ιος, (περὶ τῆς, γεν. μάντηος, ἴδε ἐν λ. ἀλαός III)· κλητ. μάντῐ· πλ. δοτ. μάντεσι Θέογν. 545· - ὁ προλέγων, προφητεύων, προφήτης, ἀλλ’ ἄγε δή τινα μ. ἐρείομεν ἢ ἱερῆα ἢ καὶ ὀνειροπόλον Ἰλ. Α. 62· μάντι κακῶν αὐτόθι 106· ἐλογίζετο δὲ μεταξὺ τῶν δημιοεργῶν, ἐν οἷς οἱ ἰατροί, οἱ ἀοιδοί, οἱ τέκτονες, μάντιν ἢ ἰητῆρα κακῶν ἢ τέκτονα δούρων ἢ καὶ θέσπιν ἀοιδὸν Ὀδ. Ρ. 384· διακρίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ χρησμολόγου Θουκ. 8. 1· μ. ἀνὴρ Πινδ. Ι. 6 (5). 75· ἐπὶ τοῦ Ἀπόλλωνος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1202, Χο. 559, Εὐμ. 169, 595, 615· ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας ἐμέ, ἐπὶ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Κασσάνδρας, ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1275· ἐπὶ τῆς Πυθίας ἱερείας, ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 29· ἐπὶ τοῦ Ἀμφιαράου, ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 382, κτλ.· - μετὰ δοτ. προσ., ὁ Θρῃξὶ μ. Εὐρ. Ἑκ. 1267, πρβλ. Ὀρ. 363· μετ’ οὐδ. ἐπιθ., μάντις... οὐ καλὸς τάδε ὁ αὐτ. ἐν Ἡρακλ. 65· - ὡσαύτως ὡς θηλ., Αἰσχύλ. (ἴδε ἀνωτ.), Σοφ. Ἠλ. 472, Θουκ. 3. 20, Εὐρ. Μήδ. 239· μ. κόρα Πινδ. Π. 11. 49. 2) μεταφορ., ὁ προλέγων, προμηνύων, μ. εἴμ’ ἐσθλῶν ἀγώνων, ἔχω τὸ προαίσθημα νίκης ἐν τῷ ἀγῶνι, Σοφ. Ο. Κ. 1080, πρβλ. Ἀντ. 1160, Αἰσχύλ. Θήβ. 402· οὐδεὶς μ. τῶν μελλόντων Σοφ. Αἴ. 1419. 3) ὡς ἐπίθ., τοῦδε μάντεως χοροῦ, τοῦ προφητικοῦ τούτου ὁμίλου, ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 116. II. εἶδος ἀκρίδος ἐχούσης τοὺς προσθίους πόδας μακροὺς καὶ ἰσχνοὺς καὶ συνεχῶς κινουμένους, ἴσως ἡ Mantis religiosa Λατ., ὡσαύτως καλαμαία, καλαμῖτις, ἴδε Θεόκρ. 10. 18, Νικ. παρ’ Ἀθην. 370Α. III. ὁ ἐν τοῖς κήποις βάτραχος, Rana arborea, καλούμενος οὕτως ὡς προαγγέλλων τὰς μεταβολὰς τοῦ καιροῦ, Ἡσύχ. (Ἡ ἐτυμολογία ἐκ τῆς √ΜΑΝ, μαίνομαι εἶναι ἀρχαία, διότι εὕρηται ἐν Πλάτ. Τιμ. 72Β, ἔνθα διακρίνονται οἱ μάντεις ἀπὸ τῶν προφητῶν, καθ’ ὅσον οἱ μὲν μάντεις ἐξέφερον χρησμοὺς ἐν καταστάσει μανίας θείας ἢ ἐμπνεύσεως ὄντες, οἱ δὲ προφῆται ἦσαν οἱ ἑρμηνευταὶ τῶν χρησμῶν ἐκείνων, πρβλ. προφήτης, μανία 2. Ἡ √ΜΑΝ εἶναι ἐκτεταμένος τύπος τῆς ῥίζης, ΜΑ, ἴδε ἐν λ. *μάω· - ἴσως λοιπὸν τὸ μάντις εἶναι ταὐτὸν τῷ Λατ. vates, πρβλ. μαλλός, villus).

French (Bailly abrégé)

εως (ὁ, ἡ)
devin, prophète ou prophétesse.
Étymologie: R. Μαν, être inspiré ; cf. μανία.

English (Autenrieth)

ιος (μάντηος, Od. 10.493): seer, prophet, expounder of omens, which were drawn from the flight of birds, from dreams, and from sacrifices. Seers celebrated by Homer are Tiresias, Calchas, Melampus, Theoclymenus.

English (Slater)

μάντις (ὁ, ἡ.) (-ις, -ιν, -ιες, -ίων.)
   1 prophet(ess) (αἶνος), ὃν Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατ (O. 6.13) “ἀμφότερον μάντιν τ' ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι Amphiareus (O. 6.17) περὶ θνατῶν δ' ἔσσεσθαι μάντιν ἐπιχθονίοις ἔξοχον Iamos (O. 6.50) Οὐλυμπία ἵνα μάντιες ἄνδρες ἐμπύροις τεκμαιρόμενοι παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου (O. 8.2) ἐπιχώριον μάντιν ἄσμενος εὗρεν Polyidos (O. 13.74) μάντις ὀρνίχεσσι καὶ κλάροισι θεοπροπέων ἱεροῖς Μόψος (P. 4.190) Ἰσμήνιον δ' ὀνύμαξεν, ἀλαθέα μαντίων θῶκον (Hermann: μαντείων, -εῖον codd.) (P. 11.6) μάντιν τ' ὄλεσσε κόραν Kassandra (P. 11.33) μάντιν Οἰκλείδαν, πολέμοιο νέφος Amphiareus (N. 10.9) εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ Herakles (I. 6.51) ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα Teneros fr. 51d. κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος (Pae. 8.13) Δελφοὶ θεμίστων μάντιες Ἀπολλωνίδαι (ὕμνων post θεμ. del. Heyne) fr. 192. ἐναργέα τ' ἔμ ὥστε μάντιν οὐ λανθάνει (v. fr. 150.) fr. 75. 13. μάντις ὡς τελέσσω ἱεραπόλος Παρθ. 1. 5.

Spanish

adivino

Greek Monolingual

ο, η (AM μάντις, -εως, Α ιων. γεν. -ιος)
βλ. μάντης.

Greek Monotonic

μάντῐς: ὁ, γεν. -εως, Ιων. -ιος και -ηος, κλητ. μάντῐ, δοτ. πληθ. μάντεσι (μαίνομαι)·
I. 1. αυτός που δίνει χρησμούς, που προβλέπει τα μελλούμενα, προφήτης, σε Όμηρ., κ.λπ.· ως θηλ., η προφήτις, σε Τραγ., Θουκ.
2. μεταφ., οιωνοσκόπος, προφήτης, σε Σοφ.
II. είδος ακρίδας, σε Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

μάντις: εως ἡ зоол. кузнечик или богомол (Mantis religiosa) Theocr.
εως, ион. ιος ὁ и ἡ (ῐο, иногда ῑο) прорицатель(ница), предсказатель(ница) (μάντεις καὶ χρησμολόγοι Thuc.; οἱ μάντεις πῶς ἀμφίβολα λέγουσιν Arst.): οὐδεὶς μ. τῶν μελλόντων Soph. никто не может предсказать грядущее.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. and f.
Meaning: seer, prophet (Il.); also name of a plant (Nic.), a grasshopper, praying manti (Theoc., Dsc.), a garden-frog (H.); as announcing the weather, cf. Strömberg Pflanzennamen 79.
Other forms: -εως, Ion. -ιος.
Compounds: often as 2. member in the tragics, e.g. ἰατρό-μαντις soothsayer, who is also a physician (A.), cf. Risch IF 59, 272f. Rarely as 1. member, e.g. μαντι-πόλος predicting (E. in anap., Orac. ap. Luc., Man.).
Derivatives: 1. μαντεῖος, -ήϊος regarding the soothsayer, prophetic (P., trag.; after βασιλεῖος etc.), μαντεῖον, -ήϊον n. oracle, place of an oracle (μ 272). 2. μαντικός id., μαντική (τέχνη) the art of seeing (IA.; Chantraine Études 130 a. 143). 3. μαντῳ̃ος id. (AP; after ἡρῳ̃ος a. o.). 4. μαντοσύνη gift of prophecy (Il., Pi., Emp.; after ἱππο-σύνη etc., Wyss -συνη 24f., Porzig Satzinhalte 226), -συνος belonging to the seer, oracle (Corinna, E. in lyr.; Wyss -συνη 42). 5. μαντεύομαι, late also -εύω, prophesy, predict, ask an oracle (Il., after βασιλεύειν etc.; cf. Schwyzer 732) with μαντεία, -είη, η-ΐη prophecy, the gift of prophecy, oracle (h. Merc.; Zumbach Neuerungen 9), μάντευμα oracle (Pi., trag.), μαντευτής = μάντις (Hdt.), -εύτρια (Sch.). - PN Μάντιος (Od.).
Origin: IE [Indo-European]X [probably] [726] *men- think?
Etymology: As masc. concretum, esp. as nom. agentis in -τι-, μάντις is rather isolated; similar only μάρπτις brigand (A. Supp. 826 f.; text defect), πόρτις calf; quite uncertain the PN Σίντιες (Lemnos; σίνομαι?, s. Fraenkel Nom. ag. 1, 76). It lies at hand, to take it like φάτις as an original abstract fem. (Brugmann; e.g. 4239); on the question Holt Les noms d'action en -σις 40f., G. Liebert Das Nominalsuffix -ti- im Aind. (Lund 1949) 142ff. After Benveniste Origines 83 we should rather reconstruct an old neuter *τὸ μάντι divination; but μαντι-πόλος, adduced by B., can easily be explained differently, s. above. In nay case μάντις belongs to μαίνομαι, μανῆναι (ὑπὸ τοῦ θεοῦ μαίνεται Hdt. 4, 79; rejected by v. Wilamowitz Glaube 1, 40); semantically agrees the formally cognate but differently built Skt. múni- m. illuminated, seer (rejected by Mayrhofer KEWA 2, 654); in the West there is a different word for it (Lat. vātēs etc.; Porzig Gliederung 127). The ti-deriv. in Lat. mens etc. is qua content far off.
See also: Weiteres s. μέμονα und μένος.

Middle Liddell

μαίνομαι
I. one who divines, a seer, prophet, Hom., etc.:—as fem. a prophetess, Trag., Thuc.
2. metaph. a diviner, foreboder, Soph.
II. a kind of grasshopper, Theocr.

Frisk Etymology German

μάντις: -εως
{mántis}
Forms: ion. -ιος
Grammar: m., auch f.,
Meaning: Seher, Wahrsager, Weissager, Prophet (seit Il.), auch als N. einer Pflanze (Nik.), einer Heuschrecke, Fangheuschrecke (Theok., Dsk.), eines Frosches (H.); als Wetterverkünder, vgl. Strömberg Pflanzennamen 79.
Composita : Selten als Vorderglied, z.B. μαντιπόλος weissagend (E. in anap., Orac. ap. Luk., Man.), -έω weissagen (A. in lyr.); formale Nachbildung nach οἰωνοπόλος, -έω Vogelschauer, Vogelschau anstellen u. a. (Wackernagel KZ 29, 143 = Kl. Schr. 1, 646; vgl. unten); oft als Hinterglied in der Tragikersprache, z.B. ἰατρόμαντις Wahrsager, der zugleich Arzt ist (A.), vgl. Risch IF 59, 272f. m. Lit.
Derivative: Ableitungen: 1. μαντεῖος, -ήϊος den Wahrsager betreffend, prophetisch (P., Trag.; nach βασιλεῖος usw.), μαντεῖον, -ήϊον n. ‘Orakelspruch, -statte’ (seit μ 272). 2. μαντικός ib., μαντική (τέχνη) Seherkunst (ion. att.; Chantraine Études 130 u. 143). 3. μαντῳ̃ος ib. (AP; nach ἡρῳ̃ος u. a.). 4. μαντοσύνη Sehergabe (Il., Pi., Emp.; nach ἱπποσύνη usw., Wyss -συνη 24f., Porzig Satzinhalte 226), -συνος zum Seher, Orakel gehörig (Korinna, E. in lyr.; Wyss -συνη 42). 5. μαντεύομαι, spät auch -εύω, weissagen, voraussagen, ein Orakel befragen (seit Il., analog nach βασιλεύειν usw.; vgl. Schwyzer 732) mit μαντεία, -είη, ηΐη das Weissagen, die Sehergabe, Orakelspruch (seit h. Merc.; Zumbach Neuerungen 9), μάντευμα Orakelspruch (Pi., Trag. u. a.), μαντευτής = μάντις (Hdt.), -εύτρια (Sch.). — PN Μάντιος (Od.).
Etymology : Als mask. Konkretum, zumal als Nom. agentis auf -τι-, steht μάντις ziemlich vereinzelt da; ähnlich nur μάρπτις Räuber (A. Supp. 826 f.; Text defekt), πόρτις Kalb; ganz unsicher der VN Σίντιες (Lemnos; σίνομαι?, s. Fraenkel Nom. ag. 1, 76). Der Gedanke, darin wie in φάτις ein urspr. abstraktes Fem. zu sehen (Brugmann; z.B. ⁴239), liegt nahe; zur ganzen Frage Holt Les noms d’action en -σις 40f., G. Liebert Das Nominalsuffix -ti- im Aind. (Lund 1949) 142ff. m. Lit. Nach Benveniste Origines 83 wäre vielmehr auf ein altes Neutrum *τὸ μάντι divination zurückzuschließen; das von B. dafür angeführte μαντιπόλος läßt sich indessen unschwer anders erklären, s. oben. Jedenfalls gehört μάντις zu μαίνομαι, μανῆναι (ὑπὸ τοῦ θεοῦ μαίνεται Hdt. 4, 79; ablehnend v. Wilamowitz Glaube 1, 40); semantisch stimmt dazu das auch formal verwandte aber anders gebildete aind. múni- m. Begeisterter, Seher; im Westen dafür ein anderes Wort (lat. vātēs usw.; Porzig Gliederung 127). Die ti-Ableitung in lat. mens usw. steht dagegen begrifflich fern. Weiteres s. μέμονα und μένος.
Page 2,172-173

English (Woodhouse)

priestess, prophet, any one who predicts the future, presaging, prophetic of