ὁμόσπονδος
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
English (LSJ)
ὁμόσπονδον,
A sharing in the drink offering, sharing the same cup, making libations with, table companion, ὁμοτράπεζός τέ μοι καὶ ὁμόσπονδος ἐγένεο Hdt.9.16; μήθ' ὁμωρόφιον μήθ' ὁ...εἶναί τισι D.18.287; [πόλις]..ἧς (οἷς codd.) ὁμόσπονδος καὶ ὁμοτράπεζος.. γέγονεν Din.1.24.
2 bound by treaty to, τινι LXX 3 Ma.3.7.
German (Pape)
[Seite 340] an dem Trankopfer theilnehmend; dah. – a) mit an demselben Tische essend, Tischgenoß, neben ὁμοτράπεζος Her. 9, 16. – b) an einem Friedensschlusse od. Bündnisse theilhabend, ὁμ. τοῖς Θηβαίοις ὤν Din. 1, 24; Dem. 18, 287 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui fait des libation avec, compagnon de table;
2 qui prend part à une alliance, confédéré avec, τινι.
Étymologie: ὁμός, σπονδή.
Russian (Dvoretsky)
ὁμόσπονδος:
1 совместно совершающий возлияния, т. е. пьющий за одним столом (ὁμοτράπεζός τε καὶ ὁ. Her.);
2 участвующий в заключении союзного договора, связанный союзом (τινι Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
ὁμόσπονδος: -ον, ὁ κοινωνῶν σπονδῶν καὶ θυσιῶν μετά τινος, φίλος, ὁμοτράπεζός τέ μοι καὶ ὁμ. ἐγένεο Ἡρόδ. 9. 16· μήθ’ ὁμωρόφιον μήθ’ ὁμόσπονδον… εἶναι τινι Δημ. 321. 14· ὁμ. καὶ ὁμοτράπεζός τινι Δείναρχ. 93. 18. 2) ὁ διὰ τῆς συνθήκης συνδεδεμένος μετά τινος, τινι Ἑβδ. (Γ΄Μακκ. Γ΄, 7).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ὁμόσπονδος, -ον)
νεοελλ.
(για κράτη) αυτός που αποτελεί ομοσπονδία με κάποιον άλλο, που αποτελεί τμήμα μιας ομοσπονδίας («οι ομόσπονδες πολιτείες της Ελβετίας»)
αρχ.
1. αυτός που μετέχει σε σπονδές
2. αυτός που συνδέεται με κάποιον με σπονδές, με συνθήκες, σύμμαχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + σπονδή (πρβλ. παράσπονδος)].
Greek Monotonic
ὁμόσπονδος: -ον (σπονδή), αυτός που συμμετέχει στις ιερουργικές σπονδές μαζί με άλλους, που μοιράζεται το ίδιο ποτήρι με κάποιον, σε Ηρόδ., Δημ.
Middle Liddell
ὁμόσπονδος, ον, (σπονδή) sharing in the drink-offering, sharing the same cup, Hdt., Dem.
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό ὁμοῦ + σπονδή τοῦ σπένδω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα, καθώς καί στό ὁμός.
