quaeso: Difference between revisions
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>quaeso</b>: īvi or ĭi, 3, v. a. old form of [[quaero]]; [[root]] kis-; Sanscr. cish-, to [[hunt]] [[out]].<br /><b>I</b> To [[seek]], to [[seek]] to [[obtain]] [[any]] [[thing]] ( | |lshtext=<b>quaeso</b>: īvi or ĭi, 3, v. a. old form of [[quaero]]; [[root]] kis-; Sanscr. cish-, to [[hunt]] [[out]].<br /><b>I</b> To [[seek]], to [[seek]] to [[obtain]] [[any]] [[thing]] (ante-class.): [[quaeso]], ut significat [[idem]], [[quod]] [[rogo]], ita quaesere ponitur ab antiquis pro quaerere, Fest. p. 258 Müll.: nautisque mari quaesentibus vitam, Enn. ap. Fest. l. l: quaese adveniente morbo [[nunc]] medicum [[tibi]], Plaut. ap. Non. 44, 30. —<br /><b>II</b> To [[beg]], [[pray]], [[beseech]], [[entreat]] ([[class]].; [[mostly]] in [[first]] pers. [[sing]].; syn.: [[rogo]], oro, [[obsecro]], [[peto]], [[precor]]).<br /> <b>(a)</b> With ut: [[Mars]] [[pater]], te [[precor]] quaesoque, uti sies [[volens]] [[propitius]] mihi, etc., an [[ancient]] [[formula]] of [[prayer]] in [[Cato]], R. R. 141, 2: aliquem ut redeat, Plaut. Bacch. 2, 2, 1: te, [[Juppiter]], [[quaeso]], Amphitruoni ut [[semper]] [[iratus]] sies, id. Am. 3, 2, 52; id. Rud. 4, 7, 30; id. Trin. 1, 2, 52: deos, ut, Ter. Ad. 2, 4, 11; Naev. ap. Donat. ad Ter. Ad. 4, 1, 5: [[peto]] quaesoque, ut, etc., Cic. Fam. 5, 4, 2: [[quaeso]], ut eum diem memoriae mandetis, id. Quint. 6, 24: a te [[quaeso]] et [[peto]], ut, etc., id. Fam. 3, 2, 1: [[quaeso]] a [[vobis]], ut, in hac causā, etc., id. Arch. 2, 3: [[quaeso]], [[hercle]], ut liceat, Ter. Eun. 3, 2, 13; Caecil. ap. Non. 154, 13; 515, 1: [[quaeso]] obtestorque, ne, Cic. Red. in Sen. 1, 1; Liv. 10, 13: id uti permittatis, quaesumus, id. 28, 39: [[precor]] quaesoque, ne, etc., id. 23, 9, 2. —<br /> <b>(b)</b> With [[simple]] subj.: P. Decium [[quaeso]] [[mecum]] consulem faciatis, Liv. 10, 13.—<br /> <b>(g)</b> Absol. (thrown parenthetically [[into]] the [[sentence]]): [[quaeso]], quaesumus, I (or we) [[pray]], [[beg]], [[beseech]]; freq. as a [[mere]] intensive [[expression]], prithee: [[quaeso]], [[quotiens]] dicendumst [[tibi]]? Plaut. Most. 4, 2, 33: [[ubinam]] est, [[quaeso]]? Ter. Heaut. 3, 1, 21: bona verba, [[quaeso]], id. And. 1, 2, 33: tu, [[quaeso]], [[crebro]] ad me [[scribe]], Cic. Att. 7, 10, 10: [[nunc]] [[eadem]] [[illa]], [[quaeso]], audite, id. Verr. 2, 4, 46, § 102: ipsum [[decretum]], [[quaeso]], cognoscite, id. Rosc. Am. 9, 25; id. Att. 7, 1, 2; 12, 29, 1; 12, 30, 2; 12, 35, 2; 12, 44, 3: hoc, [[quaeso]], judices, [[diligenter]] attendite, id. Quint. 9, 2, 56; id. Mil. 9, 23; id. Att. 15, 8, 2: [[quid]], [[quaeso]], [[interest]] [[inter]] unum et [[plures]], si, etc., id. Rep. 1, 39, 61: [[quamobrem]] aggredere, quaesumus, etc., id. Leg. 1, 2, 6: [[quaeso]], etiamne tu has ineptias, I [[beseech]] [[you]], for Heaven's [[sake]], id. Fam. 3, 7, 5. —<br /> <b>(d)</b> With acc. of [[object]] sought: non divom pacem votis adit ac prece quaesit, Lucr. 5, 1229. | ||
}} | }} | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
| Line 10: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=quaeso, īvī, ere ([[alte]] Ausspr. v. [[quaero]]), I) [[suchen]], zu [[erhalten]]-, zu [[verschaffen]] [[suchen]], [[quaeso]] adveniente morbo [[nunc]] medicum [[tibi]], Plaut. fr. [[bei]] Non. 44, 30: nautis mari quaesentibus vitam, Enn. ann. 145: liberûm quaesendûm causā, Enn. fr. scen. 120*: liberorum [[sibi]] quaesendûm gratiā, Enn. fr. scen. 129. – II) gew. [[bitten]], [[erbitten]], α) m. Acc.: ventorum paces, Lucr. 5, 1227. – β) [[mit]] folg. ut ([[uti]]) od. ne u. Konj.: deos immortales [[quaeso]], [[uti]] etc., Plaut.: deos [[quaeso]], ut etc., Ter.: unum [[hoc]] [[quaeso]], ut etc., Plaut.: a [[vobis]] [[quaeso]], ut etc., Cic.: id [[uti]] permittatis [[quaesumus]], Liv.: Curionem quaesivit, [[uti]] etc., Sall. fr. – verb.: a te [[quaeso]] et [[peto]], [[peto]] quaesoque, [[quaeso]] obtestorque, ut etc., Cic.: divi divaeque, [[vos]] [[precor]] quaesoque, [[uti]] etc., Liv. – [[precor]] quaesoque, ne [[ante]] oculos patris facere et pati [[omnia]] infanda velis, Liv. 23, 9, 2. – [[oro]] quaesoque, ne, Curt. – γ) m. bl. Coniunctiv: deos [[quaesumus]], consilia tua [[rei]] publicae salutaria sint ac [[tibi]], [[Brut]]. et Caes. in Cic. ep.: P. Decium [[quaeso]] [[mecum]] consulem faciatis, Liv.: [[quaeso]], parcas [[mihi]], Phaedr.: [[oro]] quaesoque, [[non]] obirascaris [[mihi]], Claud. Mam. – δ) absol., [[quaeso]] [[edepol]], exsurge, Plaut.: tu, [[quaeso]], scribe, Cic.: [[quam]] ob rem aggredere, [[quaesumus]], et etc., Cic. – [[oft]] [[wie]] eine [[Interjektion]], [[ich]] bitte dich, ums Himmels [[willen]], [[ubinam]] est, [[quaeso]]? Ter.: [[quaeso]], etiamne tu has ineptias? Cic. | |georg=quaeso, īvī, ere ([[alte]] Ausspr. v. [[quaero]]), I) [[suchen]], zu [[erhalten]]-, zu [[verschaffen]] [[suchen]], [[quaeso]] adveniente morbo [[nunc]] medicum [[tibi]], Plaut. fr. [[bei]] Non. 44, 30: nautis mari quaesentibus vitam, Enn. ann. 145: liberûm quaesendûm causā, Enn. fr. scen. 120*: liberorum [[sibi]] quaesendûm gratiā, Enn. fr. scen. 129. – II) gew. [[bitten]], [[erbitten]], α) m. Acc.: ventorum paces, Lucr. 5, 1227. – β) [[mit]] folg. ut ([[uti]]) od. ne u. Konj.: deos immortales [[quaeso]], [[uti]] etc., Plaut.: deos [[quaeso]], ut etc., Ter.: unum [[hoc]] [[quaeso]], ut etc., Plaut.: a [[vobis]] [[quaeso]], ut etc., Cic.: id [[uti]] permittatis [[quaesumus]], Liv.: Curionem quaesivit, [[uti]] etc., Sall. fr. – verb.: a te [[quaeso]] et [[peto]], [[peto]] quaesoque, [[quaeso]] obtestorque, ut etc., Cic.: divi divaeque, [[vos]] [[precor]] quaesoque, [[uti]] etc., Liv. – [[precor]] quaesoque, ne [[ante]] oculos patris facere et pati [[omnia]] infanda velis, Liv. 23, 9, 2. – [[oro]] quaesoque, ne, Curt. – γ) m. bl. Coniunctiv: deos [[quaesumus]], consilia tua [[rei]] publicae salutaria sint ac [[tibi]], [[Brut]]. et Caes. in Cic. ep.: P. Decium [[quaeso]] [[mecum]] consulem faciatis, Liv.: [[quaeso]], parcas [[mihi]], Phaedr.: [[oro]] quaesoque, [[non]] obirascaris [[mihi]], Claud. Mam. – δ) absol., [[quaeso]] [[edepol]], exsurge, Plaut.: tu, [[quaeso]], scribe, Cic.: [[quam]] ob rem aggredere, [[quaesumus]], et etc., Cic. – [[oft]] [[wie]] eine [[Interjektion]], [[ich]] bitte dich, ums Himmels [[willen]], [[ubinam]] est, [[quaeso]]? Ter.: [[quaeso]], etiamne tu has ineptias? Cic. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=*quaeso, is, ivi, itum, ere. 3. (''quaero''.) :: [[找]]。[[尋]]<br />quaeso, quaesumus. :: [[求]]。[[請]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:05, 15 October 2024
Latin > English
quaeso quaesere, -, - V :: beg, ask, ask for, seek
Latin > English (Lewis & Short)
quaeso: īvi or ĭi, 3, v. a. old form of quaero; root kis-; Sanscr. cish-, to hunt out.
I To seek, to seek to obtain any thing (ante-class.): quaeso, ut significat idem, quod rogo, ita quaesere ponitur ab antiquis pro quaerere, Fest. p. 258 Müll.: nautisque mari quaesentibus vitam, Enn. ap. Fest. l. l: quaese adveniente morbo nunc medicum tibi, Plaut. ap. Non. 44, 30. —
II To beg, pray, beseech, entreat (class.; mostly in first pers. sing.; syn.: rogo, oro, obsecro, peto, precor).
(a) With ut: Mars pater, te precor quaesoque, uti sies volens propitius mihi, etc., an ancient formula of prayer in Cato, R. R. 141, 2: aliquem ut redeat, Plaut. Bacch. 2, 2, 1: te, Juppiter, quaeso, Amphitruoni ut semper iratus sies, id. Am. 3, 2, 52; id. Rud. 4, 7, 30; id. Trin. 1, 2, 52: deos, ut, Ter. Ad. 2, 4, 11; Naev. ap. Donat. ad Ter. Ad. 4, 1, 5: peto quaesoque, ut, etc., Cic. Fam. 5, 4, 2: quaeso, ut eum diem memoriae mandetis, id. Quint. 6, 24: a te quaeso et peto, ut, etc., id. Fam. 3, 2, 1: quaeso a vobis, ut, in hac causā, etc., id. Arch. 2, 3: quaeso, hercle, ut liceat, Ter. Eun. 3, 2, 13; Caecil. ap. Non. 154, 13; 515, 1: quaeso obtestorque, ne, Cic. Red. in Sen. 1, 1; Liv. 10, 13: id uti permittatis, quaesumus, id. 28, 39: precor quaesoque, ne, etc., id. 23, 9, 2. —
(b) With simple subj.: P. Decium quaeso mecum consulem faciatis, Liv. 10, 13.—
(g) Absol. (thrown parenthetically into the sentence): quaeso, quaesumus, I (or we) pray, beg, beseech; freq. as a mere intensive expression, prithee: quaeso, quotiens dicendumst tibi? Plaut. Most. 4, 2, 33: ubinam est, quaeso? Ter. Heaut. 3, 1, 21: bona verba, quaeso, id. And. 1, 2, 33: tu, quaeso, crebro ad me scribe, Cic. Att. 7, 10, 10: nunc eadem illa, quaeso, audite, id. Verr. 2, 4, 46, § 102: ipsum decretum, quaeso, cognoscite, id. Rosc. Am. 9, 25; id. Att. 7, 1, 2; 12, 29, 1; 12, 30, 2; 12, 35, 2; 12, 44, 3: hoc, quaeso, judices, diligenter attendite, id. Quint. 9, 2, 56; id. Mil. 9, 23; id. Att. 15, 8, 2: quid, quaeso, interest inter unum et plures, si, etc., id. Rep. 1, 39, 61: quamobrem aggredere, quaesumus, etc., id. Leg. 1, 2, 6: quaeso, etiamne tu has ineptias, I beseech you, for Heaven's sake, id. Fam. 3, 7, 5. —
(d) With acc. of object sought: non divom pacem votis adit ac prece quaesit, Lucr. 5, 1229.
Latin > French (Gaffiot 2016)
quæsō,⁸ īvī ou ĭī, ĕre (quæro), tr.,
1 chercher : Enn. et Pl. d. Fest. 258 ; Non. 44, 30
2 demander : Lucr. 5, 1229 || [d. la langue class. employé d’ordinaire à la 1e pers. du sing.] ; [avec ut subj.] demander que, prier de : Cato Agr. 141, 2 ; Cic. Amer. 45 ; Clu. 66 ; Att. 7, 12, 1 ; [avec ne ] Cic. Att. 14, 1, 2 ; Rep. 6, 12 ; [avec subj. seul] Ter. Ad. 249 ; Cic. Att. 7, 14, 3 || abst, entre parenth.] quæso, quæsumus, je t’en prie, je vous en prie, de grâce, nous vous en prions : Cic. Att. 7, 10, 1 ; Verr. 2, 4, 102 ; Mil. 23 ; Rep. 1, 61 ; Leg. 1, 6 || [sorte d’interj.] je te le demande, voyons : Cic. Fam. 3, 7, 5. quæsso CIL 10, 2311.
Latin > German (Georges)
quaeso, īvī, ere (alte Ausspr. v. quaero), I) suchen, zu erhalten-, zu verschaffen suchen, quaeso adveniente morbo nunc medicum tibi, Plaut. fr. bei Non. 44, 30: nautis mari quaesentibus vitam, Enn. ann. 145: liberûm quaesendûm causā, Enn. fr. scen. 120*: liberorum sibi quaesendûm gratiā, Enn. fr. scen. 129. – II) gew. bitten, erbitten, α) m. Acc.: ventorum paces, Lucr. 5, 1227. – β) mit folg. ut (uti) od. ne u. Konj.: deos immortales quaeso, uti etc., Plaut.: deos quaeso, ut etc., Ter.: unum hoc quaeso, ut etc., Plaut.: a vobis quaeso, ut etc., Cic.: id uti permittatis quaesumus, Liv.: Curionem quaesivit, uti etc., Sall. fr. – verb.: a te quaeso et peto, peto quaesoque, quaeso obtestorque, ut etc., Cic.: divi divaeque, vos precor quaesoque, uti etc., Liv. – precor quaesoque, ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda velis, Liv. 23, 9, 2. – oro quaesoque, ne, Curt. – γ) m. bl. Coniunctiv: deos quaesumus, consilia tua rei publicae salutaria sint ac tibi, Brut. et Caes. in Cic. ep.: P. Decium quaeso mecum consulem faciatis, Liv.: quaeso, parcas mihi, Phaedr.: oro quaesoque, non obirascaris mihi, Claud. Mam. – δ) absol., quaeso edepol, exsurge, Plaut.: tu, quaeso, scribe, Cic.: quam ob rem aggredere, quaesumus, et etc., Cic. – oft wie eine Interjektion, ich bitte dich, ums Himmels willen, ubinam est, quaeso? Ter.: quaeso, etiamne tu has ineptias? Cic.
Latin > Chinese
*quaeso, is, ivi, itum, ere. 3. (quaero.) :: 找。尋
quaeso, quaesumus. :: 求。請
